Actueel
Onze gedachten zijn momenteel bij de Maarten van Rossem: : ‘Geef mij mijn vrouw terug’
Maarten van Rossem openhartig over gezondheid van zijn vrouw Winnie: “Geef mij mijn vrouw terug”
Het leven van historicus en televisiepersoonlijkheid Maarten van Rossem is de afgelopen weken drastisch veranderd. In een openhartig interview met weekblad Story deelt hij dat zijn vrouw Winnie, met wie hij al meer dan vijftig jaar getrouwd is, recent ernstig is gevallen. De gevolgen zijn zwaar: ze brak haar heup op twee plaatsen en is sindsdien gebonden aan een rollator.
Hoewel Maarten bekendstaat om zijn nuchtere kijk op het leven en zijn karakteristieke droge humor, laat dit nieuws hem niet onberoerd. “Dat is niet leuk, maar het hoort nu eenmaal bij het ouder worden,” zegt hij. Toch blijkt uit alles dat deze nieuwe werkelijkheid hem diep raakt.
Een liefde van een halve eeuw
De band tussen Maarten en Winnie is er een van lange adem. Het stel leerde elkaar kennen tijdens een sinterklaasfeest en trouwde in 1969. Sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Samen kregen ze twee kinderen: Ottelien en Niels. Hoewel Maarten zich in zijn jongere jaren nog afficheerde als “zelfverklaarde kinderhater”, bekende hij eerder in zijn magazine Maarten! dat hij van die gedachte is teruggekomen. “Ik vind kinderen hartstikke leuk.”
Hun relatie is in de loop der jaren uitgegroeid tot een hecht partnerschap waarin vrijheid en intellectuele verbondenheid centraal staan. Die balans lijkt nu tijdelijk zoek, nu Winnie noodgedwongen aan huis is gekluisterd en afhankelijk is van hulp bij het dagelijkse leven.
“Geef mij mijn vrouw terug”
Maarten steekt zijn gevoelens niet onder stoelen of banken. In het interview spreekt hij openhartig over de impact die het ongeluk van zijn vrouw op hem heeft gehad. “Geef mij mijn vrouw terug,” zegt hij met ingehouden emotie. Het gemis van de zelfstandigheid die zij altijd had, doet hem meer dan hij aanvankelijk had verwacht.
De vertrouwde rolverdeling in huis, de gesprekken, het samenzijn – het is nu allemaal veranderd. Niet onherroepelijk, maar wel voelbaar. Het besef dat kwetsbaarheid met het ouder worden komt, maakt deze periode extra zwaar.
Ouder worden in perspectief
Maarten van Rossem is 80 jaar oud, maar nog altijd scherp van geest. Toch beseft hij als geen ander dat het lichaam op een bepaald moment minder meewerkt. “Ik ben wel wat gewend,” zegt hij in het interview, verwijzend naar de zorg voor zijn moeder, die leed aan zowel Parkinson als dementie.
Met zijn typische ironie vertelt hij: “We hebben weleens gedacht haar te smoren met een kussen – maar ja, dan weet je: je gaat achter de tralies.” Het is zwarte humor die de ernst van het onderwerp onderstreept. Want hoewel hij de situatie relativeert, voelt iedereen die zijn verhaal leest: dit is een man die pijn heeft.
Publieke waardering in Utrecht
Tegelijkertijd met de zorgen thuis, werd Maarten onlangs nog geëerd in zijn woonplaats Utrecht. Burgemeester Sharon Dijksma onthulde een speciaal voor hem geplaatst bankje in het Wilhelminapark, als blijk van waardering voor zijn bijdrage aan het maatschappelijke debat en de Nederlandse media.
Het bankje, voorzien van een plaque met zijn naam, is bedoeld als plek van rust en ontmoeting. “Als Maarten hier zit, groet hem dan, maar ga niet eindeloos zitten zeuren,” grapte initiatiefnemer Bernhard van den Bosch bij de onthulling.
De timing was wrang, maar ook symbolisch: het eerbetoon benadrukte hoezeer Maarten, ondanks zijn soms knorrige imago, diep gewaardeerd wordt door het publiek.
Afscheid van De Slimste Mens
Eerder dit jaar nam Maarten na twaalf seizoenen afscheid als jurylid bij De Slimste Mens. Daarmee sloot hij een bijzonder hoofdstuk af in zijn televisiecarrière. Zijn uitgesproken meningen, humor en vaak verrassende culturele inzichten maakten hem tot een van de publiekslievelingen van het programma.
Zijn afscheid kwam voort uit een persoonlijke keuze, ingegeven door de behoefte aan meer rust. Met de huidige situatie rond zijn vrouw blijkt die rust echter van een heel andere orde dan hij wellicht had voorzien.
Dagelijks leven op zijn kop
Het ongeluk van Winnie heeft het dagelijkse ritme van Maarten volledig overhoopgehaald. Waar hij eerder zijn tijd indeelde met lezingen, televisieopnames en schrijftijd, draait nu alles om zorg, aanpassing en geduld.
Toch blijft hij vastbesloten positief te blijven. “We doen het stap voor stap,” zegt hij. “Het zal tijd kosten, maar ik hoop dat Winnie weer een beetje zichzelf wordt. Ze is een sterke vrouw.”
Die kracht van Winnie, en hun gezamenlijke verleden, vormen voor hem het houvast om door deze fase heen te komen.
Steunbetuigingen van het publiek
Naar aanleiding van het interview in Story stroomden op sociale media reacties van medeleven binnen. Veel mensen spreken hun waardering uit voor Maartens openheid en wensen Winnie een spoedig herstel. De combinatie van zijn scherpzinnigheid en eerlijkheid maakt hem voor velen een vertrouwd gezicht in het publieke debat – nu ook in kwetsbaarheid.
-
“Sterkte voor Maarten en Winnie. Zo lang samen zijn en dan ineens dit meemaken… Heel veel respect.”
-
“Pijnlijk en herkenbaar. Ouderdom komt met gebreken, maar liefde blijft het belangrijkste.”
-
“Wat een eerlijke man. Geen pose, geen drama, gewoon echt.”
De reacties laten zien dat het verhaal van Maarten en Winnie herkenbaar is voor velen, en dat ouder worden niet alleen fysiek, maar ook emotioneel intens kan zijn.
Liefde als rode draad
Wat uit alles spreekt, is de diepe liefde tussen Maarten en Winnie. Een relatie die de tand des tijds heeft doorstaan en nu opnieuw op de proef wordt gesteld. Hun verbondenheid, opgebouwd in meer dan vijftig jaar samenleven, blijkt een krachtbron in tijden van tegenslag.
Maarten verwoordt het krachtig: “Ik hoop dat ik haar terugkrijg zoals ze was.” Een eenvoudige wens, maar met diepe betekenis. Het typeert hem als mens: kritisch, nuchter, maar bovenal liefdevol.
Conclusie: Een sterke geest, een zacht hart
Maarten van Rossem is voor velen het boegbeeld van nuchterheid, analyse en humor met een randje. Maar achter die publieke persoonlijkheid schuilt een man die, net als ieder ander, worstelt met ouderdom, verlies en liefde.
Zijn openheid over de situatie met zijn vrouw Winnie raakt omdat het echt is. Eerlijk. Kwetsbaar. En omdat het laat zien dat zelfs de scherpste denkers in ons land ook gewoon mensen zijn. Vol gevoel, zorg en toewijding.
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.