Actueel
Nóg een ex doorbreekt haar stilte over Marco Borsato
Nieuwe ex-vriendin van Luca Borsato verbreekt stilzwijgen: “Marco is een warme, zorgzame man”
De zaak rond Marco Borsato blijft de gemoederen bezighouden — niet alleen in de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Steeds meer mensen uit de directe omgeving van de zanger spreken zich uit over de beschuldigingen die hem al jaren achtervolgen.
Na Victoria Hensen, de eerste ex-vriendin van Borsato’s zoon Luca, is het nu Daisy Piras die haar ervaring deelt. Op sociale media schrijft ze openhartig over haar tijd met de familie Borsato en haar persoonlijke indruk van de zanger. Haar woorden schetsen een beeld van warmte, loyaliteit en familiegevoel — een contrast met het harde beeld dat in de media vaak van Marco wordt geschetst.
Een andere toon dan Victoria Hensen
Waar Victoria Hensen eerder deze week fel uithaalde naar de aangeefster in de zaak tegen Marco en haar moeder, kiest Daisy voor een meer rustige en genuanceerde toon. Toch is haar boodschap duidelijk: zij heeft Marco altijd ervaren als een liefdevolle vaderfiguur en een man die zorg en aandacht toonde voor iedereen om hem heen.
“Ik ken hem niet anders dan een enorm lieve en zorgzame man,” schrijft ze op Instagram.
“Enthousiast, warm, een echte Italiaanse vader.”
Met die woorden breekt Daisy haar stilzwijgen. Voor het eerst sinds het begin van de zaak laat ze weten hoe zij de Borsato-familie heeft ervaren in de periode dat ze met Luca samen was.
Overweldigd door reacties
Sinds de rechtszaak tegen Marco Borsato in volle gang is, zegt Daisy overspoeld te worden met berichten van mensen die haar mening willen weten.
“Ik krijg veel video’s en vragen toegestuurd over de zaak van Marco,” schrijft ze. “Ik snap de berichtjes, ook al doet mijn mening er niet echt toe — en wat er tussen Luca en mij is gebeurd, nog minder.”
Daisy benadrukt dat ze de interesse begrijpt, maar zelf geen rol wil spelen in het publieke debat. Toch voelde ze de behoefte om kort iets te delen, juist omdat de familie Borsato voor haar een belangrijk deel van haar leven is geweest.
“Het enige wat ik hoop, is dat de waarheid aan het licht komt en dat er een eind komt aan deze nare tijd.”
“Wij Italianen zijn fysieker”
In haar bericht gaat Daisy ook in op wat zij ziet als een cultureel misverstand dat mogelijk heeft bijgedragen aan de manier waarop sommige gedragingen van de familie Borsato worden geïnterpreteerd.
“Wij Italianen zijn inderdaad veel fysieker dan de gemiddelde Nederlander,” schrijft ze.
“Wij kussen elkaar op de wang, we omhelzen elkaar, we raken elkaar aan. Dat hoort bij onze cultuur.”
Ze benadrukt dat de hechte, expressieve omgangsvormen binnen Italiaanse families vaak verkeerd worden begrepen door buitenstaanders.
“Iedereen heeft zijn eigen manier om liefde te tonen,” legt ze uit. “Bij ons hoort aanraking daarbij. Dat is niet vreemd, maar juist een teken van warmte.”
Volgens Daisy is dat ook de manier waarop Marco Borsato in het leven staat: emotioneel open, betrokken en aanraakbaar.
Een warm familiebeeld
Daisy’s beschrijving van de Borsato-familie schetst een beeld van verbondenheid. Ze schrijft over een familie die veel tijd samen doorbracht, waarin gelachen, gegeten en gepraat werd — en waarin Marco een centrale rol speelde als verbinder en trotse vader.
“De Borsato’s waren altijd hartelijk en gastvrij. Marco zorgde ervoor dat iedereen zich welkom voelde. Hij was geïnteresseerd, grappig en oprecht. Zo heb ik hem altijd meegemaakt.”
Ze wil niet ingaan op de details van haar relatie met Luca, maar benadrukt dat ze haar tijd met de familie met een goed gevoel herinnert.
“Het was een warme periode, waarin ik me altijd gezien en gerespecteerd voelde.”
Rust, geen controverse
Hoewel Daisy bewust afstand houdt van de lopende rechtszaak, is haar bericht opvallend in toon en timing. Waar veel mensen kiezen voor stilte, probeert zij vooral begrip te tonen en ruimte te creëren voor nuance.
“Ik reageer niet meer op berichtjes en hoef ook geen video’s meer te ontvangen,” schrijft ze aan het einde van haar post.
“Ik heb er niets meer mee te maken, maar ik hoop ontzettend op rust en liefde voor de familie.”
Die laatste zin raakt veel volgers. Het is een oproep tot menselijkheid in een tijd waarin de zaak-Borsato vaak met harde woorden wordt besproken.
Steunbetuigingen onder haar bericht
Onder Daisy’s Instagram-post stromen de reacties binnen. Veel mensen prijzen haar openheid en rustige toon.
“Wat dapper dat je dit zegt,” schrijft een volger.
“Eindelijk iemand die niet schreeuwt, maar spreekt vanuit het hart.”
Ook andere fans van de zanger reageren met herkenning.
“Wij weten allemaal dat Marco een warme man is,” klinkt het in meerdere reacties.
“Hopelijk komt de waarheid snel boven tafel.”
Anderen roepen juist op tot voorzichtigheid, omdat de zaak nog loopt. Toch overheerst onder haar volgers de toon van empathie.
Een andere kant van het verhaal
De woorden van Daisy voegen zich bij een reeks persoonlijke verklaringen van mensen die Borsato door en door kennen. Eerder spraken ook familieleden, vrienden en oud-collega’s over zijn karakter en gedrag. De meningen lopen uiteen, maar één ding is duidelijk: de zaak heeft diepe sporen getrokken binnen de kring van mensen die jarenlang dicht bij hem stonden.
Volgens mediawatchers toont Daisy’s verklaring hoe ingewikkeld de publieke perceptie van de zanger inmiddels is geworden.
“Iedere verklaring die naar buiten komt, werpt een nieuw licht op het verhaal,” zegt mediadeskundige René van den Berg.
“De steun van oud-bekenden zorgt voor menselijkheid in een zaak die tot nu toe vooral in juridische termen werd besproken.”
Stilte na de storm
Na haar verklaring liet Daisy weten zich voorlopig niet meer publiekelijk uit te spreken. Ze wil zich concentreren op haar eigen leven, ver weg van de mediastorm die rond de Borsato-familie woedt.
“Soms moet je kiezen voor rust,” schreef ze in een korte afsluitende story. “Dat is wat ik nu doe.”
Met die woorden trekt ze zich terug uit het publieke gesprek — net zoals Marco Borsato zelf dat de afgelopen jaren grotendeels heeft gedaan.
Een oproep tot begrip
De verklaringen van Victoria en Daisy tonen twee verschillende perspectieven uit dezelfde familiekring. Waar de één fel en emotioneel reageerde, kiest de ander voor zachtheid en nuance.
Daisy’s bericht is in die zin meer een pleidooi voor begrip dan een verdediging. Ze vraagt om rust, medemenselijkheid en de kans om de waarheid op een eerlijke manier te laten spreken — zonder oordeel of speculatie.
“Ik hoop dat deze nare periode voor iedereen eindigt,” schrijft ze. “Iedereen verdient rust en liefde.”
Slot
Met haar rustige toon en persoonlijke woorden biedt Daisy Piras een zeldzaam menselijk perspectief in een discussie die vaak door harde standpunten wordt gedomineerd. Haar oproep tot rust klinkt als een echo van iets wat veel mensen in deze zaak lijken te missen: empathie.
Of haar woorden invloed hebben op het publieke beeld van Marco Borsato, valt nog te bezien. Maar één ding is zeker: ze herinneren eraan dat achter de juridische strijd echte mensen schuilgaan — met emoties, herinneringen en de wens om eindelijk verder te kunnen.
Actueel
Jong Ajax-speler die zijn vriendin vorige week verloor breekt in het stadion tijdens eerbetoon
De wedstrijd tussen Jong Ajax en RKC Waalwijk stond maandagavond volledig in het teken van een gebeurtenis die diep heeft ingegrepen in het leven van een jonge speler en zijn omgeving. Wat normaal gesproken een reguliere competitiewedstrijd zou zijn, veranderde in een emotioneel beladen avond, waarbij voetbal even naar de achtergrond verdween.
Een duel met een zware lading
Voorafgaand aan het duel was al duidelijk dat de focus niet alleen op het spel zou liggen. De selectie van Jong Ajax werd de afgelopen dagen opgeschrikt door het plotselinge verlies van Elisa (21), de partner van middenvelder Mark Verkuijl. Het nieuws kwam hard binnen bij de ploeg, de staf en iedereen die betrokken is bij de club.
De gebeurtenis was zo recent en ingrijpend dat al snel de vraag werd gesteld of het duel wel gespeeld moest worden. Binnen de club werd serieus overwogen om uitstel aan te vragen, uit respect voor de speler en zijn naasten. Toch ging de wedstrijd uiteindelijk door, wat bij veel supporters en volgers voor onbegrip zorgde.
Indrukwekkend eerbetoon op het veld
Hoewel Verkuijl zelf niet speelklaar was, besloot hij wel aanwezig te zijn in het stadion. Kort voor de aftrap betrad hij samen met zijn teamgenoten het veld. Wat volgde, was een moment dat bij velen nog lang zal blijven hangen.
Tijdens een minuut van stilte liep Verkuijl zichtbaar aangeslagen richting de middenstip. In zijn handen droeg hij een shirt met de naam van Elisa en het nummer 21, een stille verwijzing naar haar leeftijd. Met trillende handen legde hij het shirt neer op het gras. Om hem heen stonden ploeggenoten, sommigen met tranen in de ogen, anderen starend naar de grond.
Het stadion was muisstil. Geen gezang, geen geroezemoes. Alleen respect en medeleven. Voor even leek het alsof de tijd stil stond.
Emoties tot ver buiten het stadion
De beelden van het eerbetoon werden breed gedeeld via sociale media en televisie. Op X, Instagram en Facebook stroomden steunbetuigingen binnen van supporters, collega-voetballers en mensen die het gezin van Verkuijl niet persoonlijk kennen, maar wel geraakt werden door het moment.
Ook tijdens de live-uitzending van ESPN NL werd zichtbaar hoe zwaar de avond was. De camera bleef bewust langer hangen bij de spelers en de staf, waarbij emoties niet werden weggepoetst maar juist werden getoond.
Trainer spreekt zich uit
Trainer Willem Weijs was voorafgaand aan de wedstrijd openhartig voor de camera. Hij gaf aan dat hij persoonlijk had gehoopt op uitstel van het duel. “Sommige dingen zijn groter dan voetbal,” liet hij weten. Volgens Weijs voelde het voor de groep niet vanzelfsprekend om te spelen, zo kort na wat er was gebeurd.
De beslissing lag uiteindelijk niet bij de club zelf. De KNVB gaf geen toestemming voor het verplaatsen van de wedstrijd. Dat besluit leidde tot felle reacties op sociale media, waar veel mensen zich afvroegen of er niet meer ruimte had mogen zijn voor menselijkheid in deze situatie.
Publieke verontwaardiging
Onder de berichten van ESPN en andere sportmedia verschenen honderden reacties. Veel fans spraken hun steun uit voor Verkuijl en zijn familie, maar uitten tegelijkertijd kritiek op het feit dat de wedstrijd doorgang vond. “Soms moet je durven zeggen: dit kan even niet,” schreef een supporter. Anderen noemden het besluit “kil” en “onbegrijpelijk”.
Tegelijkertijd waren er ook mensen die begrip toonden voor de complexiteit van competitieschema’s en regels. Toch overheerste het gevoel dat deze avond vooral had moeten draaien om rust en ruimte voor verwerking.
Het 0ngeval dat alles veranderde
De gebeurtenis die aan de basis stond van deze emotionele avond vond plaats in Ede. Elisa was daar aan het hardlopen toen zij werd geraakt door een voertuig. Een andere hardloper kon het voertuig op het nippertje ontwijken. De bestuurder reed in eerste instantie door, maar werd later door de p0litie opgespoord en aangehouden.
Elisa werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, waar zij later niet meer herstelde van haar verwondingen. Het nieuws kwam als een schok voor iedereen die haar kende, en zeker voor Verkuijl, met wie zij een hechte relatie had.
Een persoonlijk afscheid
Eerder deelde Verkuijl al een kort maar krachtig bericht via Instagram. Twee foto’s van het stel, vergezeld van woorden die weinig uitleg nodig hadden. “Voor altijd in mijn hart,” schreef hij bij de ene afbeelding. Bij de andere stond: “Mis je zo erg.” Het waren zinnen die de pijn en het gemis voelbaar maakten, zonder details te hoeven delen.
Voetbal in perspectief
De wedstrijd zelf raakte op de achtergrond. De uitslag was voor velen bijzaak. Wat bleef hangen, was het besef hoe kwetsbaar het leven is, ook voor jonge topsporters die normaal gesproken vooral bezig zijn met prestaties, schema’s en toekomstplannen.
Binnen Jong Ajax zal deze avond nog lang worden besproken. Niet vanwege tactiek of spel, maar vanwege verbondenheid, steun en het besef dat een team meer is dan elf spelers op het veld.
Blijvende steun vanuit de club
Ajax heeft laten weten Verkuijl alle ruimte te geven die hij nodig heeft. Binnen de club is begeleiding beschikbaar en wordt nauw contact gehouden met de speler en zijn familie. Medespelers hebben aangegeven dat zij als groep achter hem staan, nu en in de periode die nog komt.
De avond tegen RKC Waalwijk zal de geschiedenis ingaan als een wedstrijd die niet draaide om doelpunten, maar om menselijkheid. Een moment waarop sport even stilstond en ruimte maakte voor r0uw, respect en medeleven.