Actueel
Nóg een ex doorbreekt haar stilte over Marco Borsato
Nieuwe ex-vriendin van Luca Borsato verbreekt stilzwijgen: “Marco is een warme, zorgzame man”
De zaak rond Marco Borsato blijft de gemoederen bezighouden — niet alleen in de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Steeds meer mensen uit de directe omgeving van de zanger spreken zich uit over de beschuldigingen die hem al jaren achtervolgen.
Na Victoria Hensen, de eerste ex-vriendin van Borsato’s zoon Luca, is het nu Daisy Piras die haar ervaring deelt. Op sociale media schrijft ze openhartig over haar tijd met de familie Borsato en haar persoonlijke indruk van de zanger. Haar woorden schetsen een beeld van warmte, loyaliteit en familiegevoel — een contrast met het harde beeld dat in de media vaak van Marco wordt geschetst.
Een andere toon dan Victoria Hensen
Waar Victoria Hensen eerder deze week fel uithaalde naar de aangeefster in de zaak tegen Marco en haar moeder, kiest Daisy voor een meer rustige en genuanceerde toon. Toch is haar boodschap duidelijk: zij heeft Marco altijd ervaren als een liefdevolle vaderfiguur en een man die zorg en aandacht toonde voor iedereen om hem heen.
“Ik ken hem niet anders dan een enorm lieve en zorgzame man,” schrijft ze op Instagram.
“Enthousiast, warm, een echte Italiaanse vader.”
Met die woorden breekt Daisy haar stilzwijgen. Voor het eerst sinds het begin van de zaak laat ze weten hoe zij de Borsato-familie heeft ervaren in de periode dat ze met Luca samen was.
Overweldigd door reacties
Sinds de rechtszaak tegen Marco Borsato in volle gang is, zegt Daisy overspoeld te worden met berichten van mensen die haar mening willen weten.
“Ik krijg veel video’s en vragen toegestuurd over de zaak van Marco,” schrijft ze. “Ik snap de berichtjes, ook al doet mijn mening er niet echt toe — en wat er tussen Luca en mij is gebeurd, nog minder.”
Daisy benadrukt dat ze de interesse begrijpt, maar zelf geen rol wil spelen in het publieke debat. Toch voelde ze de behoefte om kort iets te delen, juist omdat de familie Borsato voor haar een belangrijk deel van haar leven is geweest.
“Het enige wat ik hoop, is dat de waarheid aan het licht komt en dat er een eind komt aan deze nare tijd.”
“Wij Italianen zijn fysieker”
In haar bericht gaat Daisy ook in op wat zij ziet als een cultureel misverstand dat mogelijk heeft bijgedragen aan de manier waarop sommige gedragingen van de familie Borsato worden geïnterpreteerd.
“Wij Italianen zijn inderdaad veel fysieker dan de gemiddelde Nederlander,” schrijft ze.
“Wij kussen elkaar op de wang, we omhelzen elkaar, we raken elkaar aan. Dat hoort bij onze cultuur.”
Ze benadrukt dat de hechte, expressieve omgangsvormen binnen Italiaanse families vaak verkeerd worden begrepen door buitenstaanders.
“Iedereen heeft zijn eigen manier om liefde te tonen,” legt ze uit. “Bij ons hoort aanraking daarbij. Dat is niet vreemd, maar juist een teken van warmte.”
Volgens Daisy is dat ook de manier waarop Marco Borsato in het leven staat: emotioneel open, betrokken en aanraakbaar.
Een warm familiebeeld
Daisy’s beschrijving van de Borsato-familie schetst een beeld van verbondenheid. Ze schrijft over een familie die veel tijd samen doorbracht, waarin gelachen, gegeten en gepraat werd — en waarin Marco een centrale rol speelde als verbinder en trotse vader.
“De Borsato’s waren altijd hartelijk en gastvrij. Marco zorgde ervoor dat iedereen zich welkom voelde. Hij was geïnteresseerd, grappig en oprecht. Zo heb ik hem altijd meegemaakt.”
Ze wil niet ingaan op de details van haar relatie met Luca, maar benadrukt dat ze haar tijd met de familie met een goed gevoel herinnert.
“Het was een warme periode, waarin ik me altijd gezien en gerespecteerd voelde.”
Rust, geen controverse
Hoewel Daisy bewust afstand houdt van de lopende rechtszaak, is haar bericht opvallend in toon en timing. Waar veel mensen kiezen voor stilte, probeert zij vooral begrip te tonen en ruimte te creëren voor nuance.
“Ik reageer niet meer op berichtjes en hoef ook geen video’s meer te ontvangen,” schrijft ze aan het einde van haar post.
“Ik heb er niets meer mee te maken, maar ik hoop ontzettend op rust en liefde voor de familie.”
Die laatste zin raakt veel volgers. Het is een oproep tot menselijkheid in een tijd waarin de zaak-Borsato vaak met harde woorden wordt besproken.
Steunbetuigingen onder haar bericht
Onder Daisy’s Instagram-post stromen de reacties binnen. Veel mensen prijzen haar openheid en rustige toon.
“Wat dapper dat je dit zegt,” schrijft een volger.
“Eindelijk iemand die niet schreeuwt, maar spreekt vanuit het hart.”
Ook andere fans van de zanger reageren met herkenning.
“Wij weten allemaal dat Marco een warme man is,” klinkt het in meerdere reacties.
“Hopelijk komt de waarheid snel boven tafel.”
Anderen roepen juist op tot voorzichtigheid, omdat de zaak nog loopt. Toch overheerst onder haar volgers de toon van empathie.
Een andere kant van het verhaal
De woorden van Daisy voegen zich bij een reeks persoonlijke verklaringen van mensen die Borsato door en door kennen. Eerder spraken ook familieleden, vrienden en oud-collega’s over zijn karakter en gedrag. De meningen lopen uiteen, maar één ding is duidelijk: de zaak heeft diepe sporen getrokken binnen de kring van mensen die jarenlang dicht bij hem stonden.
Volgens mediawatchers toont Daisy’s verklaring hoe ingewikkeld de publieke perceptie van de zanger inmiddels is geworden.
“Iedere verklaring die naar buiten komt, werpt een nieuw licht op het verhaal,” zegt mediadeskundige René van den Berg.
“De steun van oud-bekenden zorgt voor menselijkheid in een zaak die tot nu toe vooral in juridische termen werd besproken.”
Stilte na de storm
Na haar verklaring liet Daisy weten zich voorlopig niet meer publiekelijk uit te spreken. Ze wil zich concentreren op haar eigen leven, ver weg van de mediastorm die rond de Borsato-familie woedt.
“Soms moet je kiezen voor rust,” schreef ze in een korte afsluitende story. “Dat is wat ik nu doe.”
Met die woorden trekt ze zich terug uit het publieke gesprek — net zoals Marco Borsato zelf dat de afgelopen jaren grotendeels heeft gedaan.
Een oproep tot begrip
De verklaringen van Victoria en Daisy tonen twee verschillende perspectieven uit dezelfde familiekring. Waar de één fel en emotioneel reageerde, kiest de ander voor zachtheid en nuance.
Daisy’s bericht is in die zin meer een pleidooi voor begrip dan een verdediging. Ze vraagt om rust, medemenselijkheid en de kans om de waarheid op een eerlijke manier te laten spreken — zonder oordeel of speculatie.
“Ik hoop dat deze nare periode voor iedereen eindigt,” schrijft ze. “Iedereen verdient rust en liefde.”
Slot
Met haar rustige toon en persoonlijke woorden biedt Daisy Piras een zeldzaam menselijk perspectief in een discussie die vaak door harde standpunten wordt gedomineerd. Haar oproep tot rust klinkt als een echo van iets wat veel mensen in deze zaak lijken te missen: empathie.
Of haar woorden invloed hebben op het publieke beeld van Marco Borsato, valt nog te bezien. Maar één ding is zeker: ze herinneren eraan dat achter de juridische strijd echte mensen schuilgaan — met emoties, herinneringen en de wens om eindelijk verder te kunnen.
Nieuwe geluidsopnames zorgen voor opschudding in zaak rond Marco Borsato
De strafzaak tegen Marco Borsato krijgt een nieuwe wending nu er vlak voor de zitting honderden uren aan geluidsopnames zijn opgedoken. In totaal gaat het om ruim vijfhonderd uur aan afgeluisterde gesprekken tussen de aangeefster en haar moeder. Een deel van die gesprekken, ongeveer anderhalf uur aan transcriptie, blijkt volgens de verdediging mogelijk belangrijk bewijsmateriaal te bevatten.
In één van de fragmenten is de moeder van de aangeefster te horen terwijl ze zegt:
“Ik wilde Marco ook niet verder beschadigen dan al gebeurd is.”
Die uitspraak zorgt voor onrust, omdat het volgens de advocaten van Borsato twijfels oproept over de intenties van de moeder en de volledigheid van het onderzoek.
Verdediging spreekt van cruciaal materiaal
De advocaten van Marco Borsato noemen de opnames “essentieel” voor een eerlijk proces. Zij stellen dat de inhoud vragen oproept over de betrouwbaarheid van verklaringen die eerder zijn afgelegd en dat de verdediging mogelijk niet alle relevante informatie heeft ontvangen.
“We praten hier niet over een klein detail, maar over honderden uren aan gesprekken,” aldus een woordvoerder van de verdediging. “Als slechts een fractie daarvan relevant is, moet dat volledig kunnen worden onderzocht.”
Volgens de advocaten is er sprake van een situatie waarin het dossier onvolledig of onzorgvuldig is samengesteld. Zij benadrukken dat het recht op een eerlijk proces betekent dat de verdediging alle beschikbare informatie moet kunnen inzien — zeker wanneer die informatie mogelijk invloed heeft op de geloofwaardigheid van verklaringen.
0penbaar Ministerie erkent procedurele fout
Het 0penbaar Ministerie (OM) heeft inmiddels bevestigd dat het toevoegen van de geluidsopnames aan het dossier onbedoeld is gebeurd. De hoofdofficier van justitie verklaarde dat het materiaal weliswaar formeel is geregistreerd, maar dat de inhoud niet relevant werd geacht voor de hoofdzaak.
“De opname is destijds toegevoegd, maar niet uitgewerkt, omdat de inhoud volgens ons geen directe betekenis had voor de tenlastelegging,” aldus de verklaring van het OM.
Toch erkent het OM dat het onderbelichten van dit bewijsstuk achteraf ongelukkig was.
“We hadden beter moeten uitleggen waarom bepaalde fragmenten niet zijn uitgewerkt,” zegt de hoofdofficier. “Dat had de transparantie ten goede gekomen.”
Volgens het OM verandert de aanwezigheid van de opnames echter niets aan de kern van de zaak. De conclusie blijft volgens hen overeind dat het beschikbare bewijs voldoende is om tot een oordeel te komen.
Verdediging vraagt om uitstel van de zitting
De verdediging is het daar niet mee eens en vraagt om uitstel van de behandeling van de zaak. Advocaten Geert-Jan en Carry Knoops willen eerst volledige inzage in alle vijfhonderd uur aan opnames om te kunnen beoordelen of er meer relevante fragmenten zijn.
“We kunnen niet spreken van een eerlijk proces als wij niet weten wat er in die gesprekken wordt gezegd,” stelt Knoops. “De rechtbank hoort te beslissen op basis van een compleet beeld — niet op basis van een selectie.”
Volgens de verdediging vormt het achterhouden of onvoldoende onderzoeken van dit materiaal een risico voor de rechtszekerheid.
“Wanneer de uitspraak wordt gedaan zonder dat dit materiaal volledig is beoordeeld, ontstaat het gevaar dat cruciale context ontbreekt,” aldus Knoops.
Wat staat er op de bandopnames?
De inhoud van de opnames is niet openbaar gemaakt, maar volgens bronnen rondom de zaak bevatten ze persoonlijke gesprekken tussen de aangeefster en haar moeder in de periode nadat de eerste vermoedens ontstonden.
In één van de transcripties, die door de verdediging is ingezien, zou de moeder van de aangeefster hebben gezegd dat ze Borsato niet verder wilde beschadigen. Voor de advocaten roept dit de vraag op of er binnen de familie bewuste keuzes zijn gemaakt over de manier waarop de beschuldigingen naar buiten zijn gebracht.
Het OM noemt die redenering speculatief, en benadrukt dat uit de context van de gesprekken blijkt dat het om emotionele uitspraken gaat in een moeilijke periode. Toch wil de rechtbank eerst beoordelen of er inderdaad meer relevante fragmenten zijn die mogelijk invloed kunnen hebben op de zaak.
Procedurële discussie
De kwestie rond de bandopnames is inmiddels uitgegroeid tot een juridisch debat over de zorgvuldigheid van de procedure. Volgens de verdediging is het onacceptabel dat dit materiaal pas zo laat boven tafel kwam.
“Het feit dat deze gesprekken pas kort voor de zitting zijn ontdekt, roept vragen op over de manier waarop het onderzoek is gevoerd,” aldus Knoops.
De advocaten stellen dat de opnames niet uit eigen beweging door het OM zijn overlegd, maar pas na toevalsvondsten in het dossier boven water kwamen. Dat zou volgens hen kunnen wijzen op een gebrek aan transparantie.
Het OM benadrukt daarentegen dat er geen sprake is van kwade opzet.
“Het was een administratieve fout,” stelt de woordvoerder. “We hebben direct na ontdekking de situatie gemeld aan de rechtbank.”
Onrust in het publieke debat
De ophef over de geluidsopnames heeft ook geleid tot nieuwe discussies in de media. Zowel sympathisanten als critici van de zanger volgen het proces op de voet, en op sociale media wordt volop gespeculeerd over de inhoud van de opnames.
Volgens mediadeskundige René van den Berg laat deze ontwikkeling zien hoe gevoelig en gelaagd de zaak inmiddels is geworden.
“Het gaat al lang niet meer alleen over schuld of onschuld,” zegt hij. “De manier waarop bewijs wordt verzameld en gepresenteerd, bepaalt nu ook hoe het publiek erover denkt.”
Hij noemt de zaak een toetssteen voor vertrouwen in justitie.
“Wanneer er twijfel ontstaat over de volledigheid van het dossier, raakt dat niet alleen deze zaak, maar ook het bredere vertrouwen in het rechtssysteem.”
Volledige inzage als voorwaarde voor eerlijk proces
De kern van het debat draait nu om de vraag: heeft Marco Borsato toegang gehad tot alle relevante informatie die van invloed kan zijn op zijn verdediging?
Volgens de verdediging niet. Zij stellen dat de afwezigheid van volledige inzage in de honderden uren aan opnames het recht op een eerlijk proces kan ondermijnen.
“Het principe van ‘equality of arms’ betekent dat beide partijen gelijke toegang moeten hebben tot alle stukken,” benadrukt Knoops. “Zonder dat is er geen sprake van een evenwichtige rechtsgang.”
De rechtbank zal moeten beslissen of er uitstel komt, zodat de verdediging meer tijd krijgt om het materiaal te beluisteren en te analyseren.
Een zaak die verder gaat dan de inhoud
De discussie over de opnames maakt duidelijk dat de zaak-Borsato niet alleen inhoudelijk zwaar, maar ook procedureel complex is. Waar het eerst ging over de verklaringen van betrokkenen, verschuift de aandacht nu naar de manier waarop justitie met bewijs omgaat.
“Dit laat zien hoe dun de lijn is tussen zorgvuldigheid en onvolledigheid,” zegt Van den Berg. “Zelfs een kleine procedurele misstap kan grote gevolgen hebben voor de geloofwaardigheid van het proces.”
Conclusie: een juridisch en moreel spanningsveld
Wat begon als een artistieke carrière in opspraak, is uitgegroeid tot een breed maatschappelijk vraagstuk over rechtvaardigheid, transparantie en vertrouwen. De kwestie van de vijfhonderd uur aan geluidsopnames symboliseert dat spanningsveld: hoe ver moet justitie gaan om volledige openheid te waarborgen, en hoe voorkomt men dat emoties de rechtsgang beïnvloeden?
De rechtbank zal de komende weken bepalen of de behandeling wordt uitgesteld of doorgaat zoals gepland. Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze zaak nog lang niet ten einde is — en dat elke nieuwe onthulling het beeld van de zaak opnieuw kleurt.