Actueel
Moeder van vermeend slachtoffer Marco Borsato wordt keihard aangepakt
Televisiepanel verbaasd over rol moeder in zaak Marco Borsato: “Een verontrustende dynamiek”
De eerste zittingsdag in het proces tegen Marco Borsato heeft niet alleen juridische, maar ook maatschappelijke impact. Terwijl in de rechtbank werd gesproken over de gebeurtenissen tussen de zanger en het vermeende slacht0ffer, kwam in diverse talkshows vooral één persoon ter sprake: de moeder van het meisje. Haar gedrag en betrokkenheid bij de fanclub van Borsato zorgden voor veel vragen, discussies en scherpe uitspraken.
De eerste dag in de rechtszaal
Na ruim vier jaar wachten begon gisteren het langverwachte proces tegen Marco Borsato in de rechtbank van Utrecht. De zanger wordt beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag jegens de destijds 15-jarige Asmara Thielen, de dochter van Nathalie, die jarenlang de fanclub van Borsato beheerde.
De rechtbank nam de tijd om de achtergrond van hun relatie te schetsen, waarin ook de moeder een opvallende rol speelde. Volgens verklaringen had zij intensief contact met Borsato, niet alleen als fanclubbeheerder, maar ook op persoonlijk niveau.
Tijdens de zitting kwamen verschillende situaties aan bod die vragen oproepen over de grenzen binnen het gezin. Volgens de verklaringen van Borsato en getuigen waren er momenten waarop moeder en dochter zich op een manier gedroegen die hij als ongemakkelijk ervoer.
Zo zou Nathalie, samen met haar dochter, in een situatie zijn geweest waarin ze “naakt” behang aanbrachten, waarna er foto’s naar hem zouden zijn gestuurd. Ook zou Asmara eens een sjaal van Borsato, die hij was vergeten, op een manier hebben gedragen die voor hem verwarrend was.
Borsato verklaarde dat hij deze momenten destijds niet goed kon plaatsen, maar dat ze achteraf een rol hebben gespeeld in de manier waarop hun relatie werd geïnterpreteerd.
“Een moreel verontrustende thuissituatie”
De uitzending van Eva Jinek ging dinsdagavond uitgebreid in op de zaak. Advocate Veerle Hammerstein zat aan tafel en noemde het gezin “moreel verontrustend”.
“Het is een situatie die je zelden tegenkomt,” zei ze. “Er was sprake van een vreemde dynamiek tussen moeder, dochter en een volwassen man die daar als vertrouwenspersoon bij betrokken raakte. Je kunt je afvragen of alle volwassenen in deze zaak hun verantwoordelijkheid hebben genomen.”
Volgens Hammerstein is het belangrijk om los van de schuldvraag te kijken naar de context. “Een moeder die zulke situaties toelaat of zelfs initieert, roept veel vragen op. Dat maakt de zaak complexer dan een simpel zwart-witverhaal.”
Özcan Akyol: “Waarom stuur je een volwassen man naar je dochter?”
Ook Özcan Akyol, schrijver en programmamaker, was zichtbaar verbaasd tijdens dezelfde uitzending. Hij wees op een moment dat in de rechtszaal aan bod kwam, waarbij de moeder Borsato zou hebben gevraagd haar dochter te troosten na een verbroken relatie.
“Er was een moment waarop het meisje verdrietig was,” zei Akyol. “De moeder belde Marco om te vragen of hij langs wilde komen. Ze zei daarbij: ‘Ze ligt boven naakt in bed’, en zou daarbij hebben geknipoogd.”
Akyol liet merken dat hij die situatie uiterst vreemd vindt.
“Waarom doe je dat als moeder? Waarom stuur je een volwassen man naar een meisje in zo’n kwetsbare positie? Dat vind ik echt onbegrijpelijk. En als man had Marco misschien ook moeten denken: dit is een rode vlag. Daar ga ik niet op in.”
Zijn opmerkingen riepen bij kijkers veel herkenning op. Op sociale media spraken mensen hun verbazing uit over de situatie en de rol van de moeder.
Bij Shownieuws: “Een gezin met onbegrijpelijke grenzen”
Ook in Shownieuws werd de zaak uitvoerig besproken. Presentator Bart Ettekoven haalde enkele passages uit de rechtszaal aan die hij “bizar” noemde.
“Er werd gesproken over situaties waarin het meisje regelmatig naakt door het huis liep,” zei hij. “Of over momenten waarop ze tegen vrienden van haar moeder zou hebben gezegd: ‘Wij gaan even boven’, met een verwijzing naar intieme activiteiten. Dat zijn situaties die je in een doorsnee gezin niet verwacht.”
Volgens Ettekoven toont dat aan hoe onduidelijk de grenzen binnen het gezin waren, en hoe lastig dat de zaak maakt. “Het laat zien dat het niet alleen om één persoon draait, maar om een hele omgeving waarin de rollen vervaagden.”
Wierd Duk: “Een verstoorde band”
In het radioprogramma Nieuws van de Dag liet journalist Wierd Duk weten dat hij de band tussen moeder en dochter “verstoord” vond.
“Wat je hier hoort, is geen normale moeder-dochterrelatie,” zei Duk. “Er lijkt sprake te zijn van een moeder die haar dochter op een vreemde manier heeft blootgesteld aan situaties die niet gepast zijn. Dat is zorgwekkend.”
Duk vermoedt dat de moeder ook zelf een rol speelde in de nabijheid tot Borsato. “Als je als moeder zegt: ‘Ze is boven, maar ze is wel naakt’, dan lijkt dat een vorm van uitnodiging. Dat is niet gezond.”
Voormalig strafrechtadvocaat Bram Moszkowicz, eveneens aanwezig in het programma, reageerde daarop:
“Wat Wierd bedoelt, komt in juridische termen neer op ‘uitlokking’. Dat betekent niet dat iemand automatisch schuldig is, maar het roept wel vragen op over de intentie.”
Vandaag Inside: “Een vreemde situatie”
Ook bij Vandaag Inside kwam het onderwerp uitgebreid ter sprake. René van der Gijp noemde de hele gang van zaken “een vreemde situatie waarin Marco is beland”.
“Het lijkt erop dat hij in een wereld is terechtgekomen waarin de normale verhoudingen zoek waren,” zei Van der Gijp. “Als je zulke dingen meemaakt, dan praat je daarover met vrienden. En dan zou iemand moeten zeggen: ‘Stop hiermee, dit is niet goed voor je.’”
Van der Gijp stelde dat Borsato misschien te goedgelovig was. “Hij zat in een rare omgeving, maar had eerder afstand moeten nemen. Daar is hij te lang in blijven hangen.”
Complexe dynamiek
Wat uit alle discussies naar voren komt, is dat de zaak niet eenvoudig te duiden is. Er is sprake van een complexe sociale dynamiek waarin grenzen, loyaliteit en verantwoordelijkheid door elkaar lopen.
Mediadeskundige Nathalie van den Berg legt uit waarom dit zo’n gevoelig onderwerp is:
“Als een fanclubbeheerder, haar dochter en een artiest zo nauw met elkaar omgaan, vervagen de grenzen snel. Het is niet alleen een juridische kwestie, maar ook een morele. Wie bewaakt in zo’n situatie nog de veiligheid van een kind?”
Volgens Van den Berg is het goed dat talkshows hierover spreken, maar is voorzichtigheid geboden. “Zolang de zaak loopt, moeten we waken voor het trekken van snelle conclusies. De rechter moet uiteindelijk bepalen wat er feitelijk is gebeurd.”
Publieke reacties
De uitzendingen van Jinek, Shownieuws en Vandaag Inside werden druk besproken op sociale media. Veel mensen uitten hun verbazing over de verhalen die in de rechtbank naar voren kwamen. Anderen vonden dat de programma’s te snel oordelen over de moeder, nog voordat de rechtbank haar rol heeft beoordeeld.
Toch is duidelijk dat de publieke opinie zich stevig roert. De kwestie raakt aan thema’s als ouderlijk gedrag, verantwoordelijkheid en morele grenzen — onderwerpen die verder reiken dan deze specifieke zaak.
Vooruitblik op het vervolg
De rechtszaak tegen Marco Borsato wordt donderdag voortgezet. Dan komt de verdediging van de zanger uitgebreid aan het woord. Verwacht wordt dat zijn advocaten Gert-Jan en Carry Knoops zullen proberen aan te tonen dat de situatie binnen het gezin zodanig verwarrend was, dat het gedrag van Borsato verkeerd is geïnterpreteerd.
Volgens rechtbankverslaggever Saskia Belleman wordt het een lange zittingsdag:
“De verdediging heeft aangekondigd dat ze zeker vier uur nodig hebben voor hun pleidooi. Ze zullen vooral ingaan op de verklaringen van moeder en dochter, en proberen twijfel te zaaien over hun betrouwbaarheid.”
De uitspraak wordt begin december verwacht.
Tot die tijd blijft de zaak onderwerp van gesprek — in de rechtbank, op televisie en aan keukentafels door het hele land.
Samenvatting
-
De eerste zittingsdag tegen Marco Borsato bracht opvallende verhalen over de rol van de moeder van het vermeende slacht0ffer.
-
Talkshows als Jinek, Shownieuws en Vandaag Inside bespraken de morele complexiteit van de situatie.
-
Deskundigen noemen de dynamiek binnen het gezin “verontrustend” en “grensvervagend”.
-
Donderdag volgt de tweede zittingsdag, waarin de verdediging van Borsato uitgebreid zal reageren.
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.