Actueel
Marieke Elsinga neemt afscheid en vertrekt na 17 jaar
Bekende radiopresentatrice en tv-persoonlijkheid Marieke Elsinga heeft op Instagram aangekondigd dat ze na 17 jaar afscheid neemt van Amsterdam. Hoewel het nieuws op het eerste gezicht de indruk wekt dat ze misschien stopt met haar radiocarrière, blijkt het om een verhuizing te gaan. Samen met haar partner en twee kinderen verruilt ze de hoofdstad voor een luxe villa in Loenen aan de Vecht.
Een open boek op social media
Marieke Elsinga staat bekend als een van de meest open en toegankelijke BN’ers. Op Instagram deelt ze alles: van persoonlijke overpeinzingen tot de kleine irritaties van het ouderschap. Of het nu gaat om jeukende benen, een oververhit papflesje of de frustraties in een consultatiebureau-wachtkamer, Marieke laat haar volgers overal deel van uitmaken. Deze openheid heeft haar een trouwe schare fans opgeleverd, maar roept soms ook kritiek op.
Recent bleek uit een enquête dat niet alle radioluisteraars haar evenveel waarderen. Tijdens haar zwangerschapsverlof werd ze vervangen door Miljuschka Witzenhausen, en deze vervanging werd door veel luisteraars als positief ervaren. Toch blijft Marieke een vaste waarde in de Nederlandse mediawereld, en haar verhuizing is voor velen reden tot nieuwsgierigheid.
Afscheid van een grachtenpand
Vanmiddag deelde Marieke een foto van haar huidige woning: een prachtig, maar vooral peperduur grachtenpand in het hart van Amsterdam. Bij de foto schreef ze: “Binnenkort verhuis ik – na 17 jaar Amsterdam uit. Ben er nog steeds wel een beetje nostalgisch van. Zoveel herinneringen hier.”
Het pand, gelegen in een van de meest iconische buurten van de stad, is een weerspiegeling van de plek die Amsterdam in haar leven heeft gehad. De stad waar ze haar carrière heeft opgebouwd en tal van herinneringen heeft gemaakt, laat ze nu achter zich voor een meer rustige en ruimere leefomgeving.
Een nieuwe start in Loenen aan de Vecht
Marieke, haar partner Sander en hun kinderen Jip en Noa hebben een nieuw huis gevonden in Loenen aan de Vecht, een pittoresk dorpje dat bekend staat om zijn rust, ruimte en luxe. De nieuwe woning is indrukwekkend: met een oppervlakte van 304 vierkante meter, vijf slaapkamers, twee badkamers en ruimte voor meerdere auto’s biedt het gezin zichzelf alle comfort.
Een ander voordeel is de nabijheid van het dorp, wat het gezin de mogelijkheid geeft om te voet boodschappen te doen en deel te nemen aan de dorpsgemeenschap. Loenen aan de Vecht staat bovendien bekend om zijn idyllische omgeving, met veel groen en water. Voor een jong gezin lijkt het een ideale keuze.
Een stevige investering
Volgens de website Bekendeburen heeft het gezin flink moeten investeren in hun nieuwe droomhuis. De vraagprijs voor de woning lag oorspronkelijk op 2,25 miljoen euro, maar Marieke wist stevig te onderhandelen en kocht het pand uiteindelijk voor 2,14 miljoen euro. Hoewel dit een besparing is ten opzichte van de vraagprijs, blijft het een aanzienlijk bedrag. Het gezin heeft hiervoor een hypotheek afgesloten.
Nostalgie en toekomstplannen
In haar Instagram-post benadrukt Marieke dat het afscheid van Amsterdam niet zonder emoties is. “Zoveel herinneringen hier,” schrijft ze. De stad heeft haar geholpen haar carrière op te bouwen en was jarenlang haar thuisbasis. Toch lijkt de verhuizing naar Loenen aan de Vecht een bewuste keuze te zijn voor een nieuwe levensfase, waarin ze meer ruimte en rust wil creëren voor haar gezin.
Het is nog onduidelijk of de verhuizing invloed zal hebben op haar werk bij Qmusic. Marieke heeft zich de afgelopen jaren bewezen als een veelzijdige presentatrice, zowel op de radio als op televisie. Of ze deze drukke baan blijft combineren met haar nieuwe gezinsleven in Loenen aan de Vecht, moet de toekomst uitwijzen.
Een opvallende levensstijl
De verhuizing past binnen het beeld dat veel mensen van Marieke hebben: een ambitieuze vrouw die niet bang is om grote stappen te zetten. Haar luxe nieuwe woning is niet alleen een teken van haar succes, maar ook van haar wens om het beste te creëren voor haar gezin. Dit past bij haar openheid op sociale media, waar ze haar volgers vaak een inkijkje geeft in haar persoonlijke leven.
Hoewel er soms kritiek is op haar aanwezigheid in de media en haar openhartige stijl, blijft Marieke een van de meest besproken figuren in de Nederlandse entertainmentwereld. Haar verhuizing zal ongetwijfeld voer zijn voor speculaties en gesprekken onder haar volgers.
Reacties van fans en volgers
De aankondiging op Instagram heeft veel reacties losgemaakt. Fans spreken hun bewondering uit voor Mariekes durf om een grote stap te zetten, terwijl anderen nieuwsgierig zijn naar hoe ze haar nieuwe leven in Loenen aan de Vecht zal vormgeven. Een gebruiker schreef: “Wat een prachtige stap voor jou en je gezin. Geniet van de rust daar!”
Toch zijn er ook kritische stemmen. Sommige volgers vinden dat Marieke vaak aandacht zoekt met persoonlijke updates en vragen zich af of ze de verhuizing ook had kunnen aankondigen zonder alle details. Desondanks lijkt de meerderheid van haar volgers enthousiast en nieuwsgierig naar wat de toekomst voor haar in petto heeft.
Een nieuw hoofdstuk
Met haar verhuizing naar Loenen aan de Vecht sluit Marieke Elsinga een belangrijk hoofdstuk in haar leven af en opent ze een nieuw. De keuze om Amsterdam achter zich te laten, markeert een overgang van het bruisende stadsleven naar een rustiger bestaan op het platteland. Voor haar gezin lijkt het een weloverwogen beslissing te zijn, waarbij ruimte, rust en een hoogwaardige levensstijl centraal staan.
Wat dit betekent voor haar carrière en haar rol als publieke figuur, zal de tijd leren. Voor nu lijkt Marieke zich volledig te richten op haar nieuwe huis en haar gezin. Haar openheid over de verhuizing zorgt ervoor dat haar volgers zich blijven verbonden voelen, en het is waarschijnlijk dat ze in de toekomst nog veel meer updates zal delen over haar nieuwe leven in Loenen aan de Vecht.
Conclusie
De verhuizing van Marieke Elsinga naar Loenen aan de Vecht markeert een grote verandering in haar leven. Terwijl ze afscheid neemt van Amsterdam, lijkt ze klaar om een nieuw hoofdstuk te beginnen in een omgeving die meer rust en ruimte biedt. Met haar openheid op sociale media blijft ze haar volgers betrekken bij haar leven, wat haar een van de meest herkenbare en besproken persoonlijkheden in Nederland maakt. Of deze stap haar carrière beïnvloedt, blijft voorlopig de vraag, maar één ding is zeker: Marieke is klaar voor een frisse start.
Actueel
“Mijn lichaam kende geen seconde rust” – Rudy Morren na zware hersenoperatie door Parkinson: “Ik was er klaar voor”
Rudy Morren klinkt vandaag anders dan vroeger. Zijn stem is rustiger, minder gejaagd, maar draagt een gewicht dat er voorheen niet was. De acteur en schrijver is 62 en heeft een ingrijpende periode achter de rug. Na jaren van leven met de z!ekte van Parkinson onderging hij onlangs een zware hersenoperatie. Een beslissing die zijn leven op zijn kop zette en tegelijk een pijnlijke waarheid blootlegde waar hij lange tijd nauwelijks woorden aan gaf.
“Geen seconde vond mijn lichaam
rust,” zegt hij vandaag.
“Ik was op. Echt op.”
Een z!ekte die niet schreeuwt, maar sluipt
Parkinson kwam niet als een plotselinge mokerslag. Het begon subtiel, bijna onmerkbaar. Kleine trillingen. Spanning in het lichaam. Een gevoel van onrust dat niet meer wegging. In het begin probeerde Rudy het te negeren. Hij werkte door, schreef, stond op podia, sprak met mensen. Maar langzaam werd duidelijk dat zijn lichaam hem niet meer volgde zoals vroeger.
Wat de z!ekte voor hem zo slopend maakte, was niet alleen de pijn of de zichtbare symptomen. Het was vooral het gebrek aan stilte. Zelfs in rust bleef zijn lichaam gespannen, alert, alsof het nooit meer mocht ontspannen. Slapen werd moeilijk. Ontspannen onmogelijk.
“Zelfs wanneer ik stil lag, ging het door,” vertelt hij. “Mijn lichaam zweeg nooit. Dat vreet aan je.”
Zeven jaar vechten zonder pauze
Jarenlang leefde Rudy op wilskracht. Mensen in zijn omgeving zagen iemand die bleef functioneren, bleef creëren, bleef praten. Wat ze minder zagen, was de prijs die hij daarvoor betaalde. Elke dag was een gevecht. Elk optreden, elk gesprek, elke verplaatsing vergde energie die hij eigenlijk niet meer had.
Volgens mensen dicht bij hem kwam hij op een punt waarop zelfs de dingen die hem altijd overeind hielden, te zwaar werden. Zijn lichaam protesteerde steeds harder, terwijl zijn hoofd bleef aandringen om door te gaan.
“Het ergste was niet dat ik pijn had,” zegt Rudy. “Het ergste was dat ik geen moment meer had waarop ik even mezelf kon zijn, zonder strijd.”
Het moment waarop alles te zwaar werd
Wat Rudy vandaag zo openlijk benoemt, is iets waar weinig mensen graag over spreken. Er kwam een moment waarop hij zich afvroeg hoe lang dit nog zin had. Niet uit drama, niet uit impulsiviteit, maar uit pure uitputting.
“Ik heb tegen dokters gezegd: als dit mijn eindstation is, dan hoeft het voor mij niet meer,” zegt hij zonder omwegen.
Het zijn woorden die hard aankomen. Ze tonen geen d00dswens, maar een grens. De grens van wat een mens kan dragen wanneer het lijden uitzichtloos lijkt. Rudy benadrukt dat hij niet d00d wilde, maar dat hij zo niet verder kon leven.
“Ik was er klaar voor,” zegt hij. “Niet omdat ik weg wilde, maar omdat ik geen perspectief meer voelde.”
Een ingreep zonder garanties
Na jaren van behandelingen, medicatie en zoeken naar verlichting, kwam er een optie op tafel: een complexe hersenoperatie. Geen eenvoudige ingreep. Geen belofte op succes. Alleen een kans. Een sprankje hoop.
Een half jaar geleden hakte Rudy de knoop door. Hij wist dat het alles kon veranderen, maar ook dat het kon mislukken. Toch voelde niets doen niet langer als een optie.
“Je komt op een punt waarop je denkt: of dit, of niets,” zegt hij. “En dat is een heel eenzame beslissing.”
De stilte na de storm
Wat volgde na de operatie, omschrijft Rudy als onwerkelijk. Voor het eerst in jaren werd het stil in zijn lichaam. Geen constante spanning meer. Geen eindeloze innerlijke onrust. Gewoon… rust.
“Het is alsof mijn gezondheid mij eerst is afgenomen,” zegt hij, “en nu plots deels is teruggegeven.”
Die rust voelt als een cadeau, maar ook als iets waar hij voorzichtig mee omgaat. Alsof hij het nog niet helemaal durft te geloven. De operatie bracht verlichting, maar geen volledige genezing. Parkinson is er nog steeds. Alleen is de strijd niet langer allesoverheersend.
Herstel is meer dan cijfers
Toch wil Rudy niet dat zijn verhaal gelezen wordt als een simpel succesverhaal. De operatie heeft veel veranderd, maar wist het verleden niet uit. De jaren van spanning, angst en uitputting hebben hun sporen nagelaten.
“Je vergeet niet hoe diep je gezeten hebt,” zegt hij. “Dat draag je mee.”
Herstel is voor hem niet alleen fysiek. Het gaat ook over vertrouwen in zijn lichaam, over durven ontspannen zonder bang te zijn dat het weer ontspoort. Over opnieuw leren leven zonder voortdurend op je hoede te zijn.
Een eerlijk verhaal dat raakt
Rudy’s openheid raakt een gevoelige snaar. Niet alleen bij mensen met Parkinson, maar bij iedereen die ooit heeft gevoeld hoe dun de grens kan zijn tussen volhouden en op zijn. Zijn verhaal roept vragen op over lijden, autonomie en hoe ver iemand moet blijven gaan wanneer het leven vooral pijn doet.
Sommigen noemen zijn woorden moedig. Anderen vinden ze confronterend. Maar niemand kan ontkennen dat ze echt zijn.
“Ik heb het overleefd,” zegt
Rudy.
“Maar ik weet ook hoe dun die lijn was.”
Voorzichtig vooruitkijken
Vandaag kijkt Rudy voorzichtig vooruit. Met dankbaarheid voor wat er is teruggekomen, maar ook met respect voor wat hij heeft doorstaan. Hij weet dat niets vanzelfsprekend is. Dat zijn lichaam kwetsbaar blijft. Maar hij voelt weer ruimte om te ademen.
Zijn stem, rustiger dan vroeger, draagt het verhaal van iemand die tot het uiterste is gegaan en terugkeerde met een nieuwe blik op leven en grenzen. Geen grootse verklaringen. Geen valse hoop. Alleen eerlijkheid.
En misschien is dat precies waarom zijn verhaal zo blijft nazinderen. Omdat het niet alleen over z!ekte gaat, maar over mens zijn. Over hoe ver je kunt gaan. En over de kracht – én kwetsbaarheid – van toegeven dat het soms genoeg is geweest.