Actueel
Man stuurt mij en de kinderen naar hostel en boekt luxehotel voor zichzelf en zijn moeder
Toen de familie Smith aan hun zomervakantie begon, hoopten ze op ontspanning en gezinsbinding. Maar een onverwachte beslissing van Steve, waarbij hij de comfort van zijn moeder boven het geluk van zijn gezin plaatste, leidde tot een schokkende wending van gebeurtenissen. Steve werd geconfronteerd met de ware betekenis van luxe.
We keken allemaal uit naar onze zomervakantie. Het was een druk jaar geweest en we hadden een pauze nodig. Ons gezin is hecht. Daar is mijn man Steve, een succesvolle zakenman die altijd lijkt te weten waar de beste vakantieplekken zijn.
Vervolgens zijn er onze drie kinderen: Ben, de oudste, altijd nieuwsgierig en vol vragen; Jack, onze middelste, energiek en dol op avontuur; en Rachel, onze jongste, lief en dol op tekenen. Eindelijk is er Steve’s moeder, Evelyn. Ze is wat veeleisend maar houdt veel van haar kleinkinderen.
Steve had een charmant stadje uitgekozen voor onze uitje. Hij praatte eindeloos over de prachtige landschappen en de rustige sfeer. We hadden allemaal hoge verwachtingen van de reis. Maar zodra we bij het hostel aan de rand van de stad aankwamen, voelde ik dat er iets niet klopte.
Het hostel was schoon maar basic. De kinderen keken rond, duidelijk teleurgesteld. Ben trok zijn neus op. “Moeten we hier blijven, mam?” Ik haalde diep adem, probeerde kalm te blijven. “Steve, waarom verblijven we hier?” vroeg ik, mijn frustratie verbergend.
Steve glimlachte helder naar me. “Moeder heeft comfort nodig,” zei hij. “Ze kan niet omgaan met het lawaai en de chaos met de kinderen. Ik moet voor haar zorgen, dus we verblijven in het luxe hotel alleen voor volwassenen in de stad zodat ze kan ontspannen. Het is beter zo. We ontmoeten elkaar allemaal morgen om samen te zijn.”
Ik wilde protesteren, maar ik wist dat het zinloos zou zijn. “Prima,” zei ik zachtjes, terwijl ik de kinderen hielp om zich in onze kamer te settelen. Het hostel was niets zoals ik had gehoopt. Het was klein, met alleen de basisvoorzieningen. De kinderen waren duidelijk niet blij. “Dit is niet wat ik had verwacht,” mompelde ik onder mijn adem.
Intussen genoten Steve en Evelyn van hun luxe hotel. Steve was enthousiast, belde me op FaceTime om hun weelderige kamer te laten zien. “Kijk naar deze plek, Sarah,” zei hij, terwijl hij de camera rondzwaaide. “De kinderen zouden dol zijn op het zwembad.”
Ik forceerde een glimlach, mijn bloed kookte terwijl ik naar de video keek. “Het ziet er mooi uit,” zei ik kort en beëindigde de oproep zo snel mogelijk. Vanaf dat moment negeerde ik zijn oproepen.
Die nacht probeerde ik er het beste van te maken. We hadden een eenvoudig diner in het kleine eetgedeelte van het hostel. De kinderen waren nog steeds een beetje teleurgesteld, maar we speelden wat bordspellen voor het slapengaan. Ondanks de eenvoudige accommodatie was er wat vreugde in onze tijd samen.
Terug in het luxe hotel verliepen de dingen niet zo goed voor Steve en Evelyn. “Het eten hier is vreselijk,” mopperde Evelyn na hun eerste maaltijd. “Het zwembad is te koud en de service is zo traag. Deze plek zou top moeten zijn!” Steve probeerde te ontspannen, maar de constante klachten van zijn moeder maakten het moeilijk. Hij belde meerdere keren, hopend zich bij ons aan te sluiten, maar ik antwoordde niet.
De volgende dagen richtte ik me op het maken van het beste van onze tijd in het hostel. We maakten natuurwandelingen, hadden picknicks in het park en genoten van eenvoudige geneugten zoals verhalen vertellen en spelletjes spelen. De kinderen maakten nieuwe vrienden en we deelden maaltijden met andere reizigers. Ondanks de bescheiden omgeving hadden we een geweldige tijd.
Steve daarentegen zat vast met Evelyn’s ontevredenheid. Niets leek haar tevreden te stellen en hij betreurde zijn beslissing steeds meer met de dag. Hij belde opnieuw, maar ik antwoordde nog steeds niet.
Naarmate de dagen verstreken, voelde ik een gevoel van vrede. De kinderen waren gelukkig en ik besefte dat we geen luxe nodig hadden om van onze tijd samen te genieten. Simpele momenten brachten ons dichter bij elkaar. Op een avond zaten we rond een klein vuur buiten, marshmallows te roosteren en te lachen. Ben draaide zich naar me toe en zei: “Mam, dit is leuk.”
Ik glimlachte, voelde een warmte in mijn hart die geen luxe hotel kon bieden. “Het is echt leuk, Ben,” zei ik. Intussen werd Steve steeds gefrustreerder. “Waarom neemt Sarah de telefoon niet op?” mompelde hij tegen zichzelf terwijl hij mijn nummer opnieuw draaide. Deze keer klaagde Evelyn over de roomservice en ik kon zien dat hij zijn breekpunt bereikte.
Op de laatste dag van onze vakantie besloot Steve het hostel te bezoeken in de hoop me te overtuigen om de laatste nacht in het hotel door te brengen. Maar toen hij aankwam, vond hij de kamer leeg. “Waar is mijn familie?” vroeg hij aan de receptionist, zijn stem geladen met paniek. “Die zijn deze ochtend al vertrokken” antwoordde ze.
Steve’s hart bonkte terwijl hij naar de luchthaven snelde. Hij keek naar het vertrekbord, zijn ogen werden groot toen hij zag dat onze vlucht al vertrokken was. We hadden eerder een vlucht naar huis genomen. Hij stond daar, voelde een mengeling van ongeloof en spijt over zich heen spoelen.
De reis terug naar huis was eenzaam. Toen hij bij ons huis aankwam, stak hij zijn sleutel in het slot, maar het lukte niet om hem om te draaien. Verward en gefrustreerd wiebelde hij nog een paar keer, voordat hij het eindelijk opgaf. Zijn telefoon zoemde met een sms-bericht van mij: “Je hebt een plek geboekt in het lokale hostel. Geniet ervan.”
Steve staarde naar het bericht, zijn hart zonk in zijn schoenen. Zonder andere opties begaf hij zich naar het lokale hostel. De nacht was lang en ongemakkelijk. Liggend in het eenvoudige bed, dacht hij na over de afgelopen dagen. Hij realiseerde zich hoezeer hij ons gezin als vanzelfsprekend had beschouwd, luxe en het comfort van zijn moeder boven ons geluk stellend.
“Ik ben zo blind geweest,” mompelde hij tegen zichzelf, staarde naar het plafond. “Wat heb ik gedaan?” De volgende ochtend keerde Steve terug naar ons huis. Hij stond op de stoep, voelde het gewicht van zijn fouten. Hij klopte aan en ik opende de deur, rustig maar vastberaden. “Sarah, het spijt me zo,” zei hij, zijn stem brak. “Ik zie nu hoe fout ik was. Ik had jou en de kinderen op de eerste plaats moeten zetten. Kun je me vergeven?”
Ik keek hem even aan en knikte toen. “Kom binnen, Steve. Laten we praten.” We gingen aan de keukentafel zitten. Steve haalde diep adem en begon te spreken. “Ik dacht dat ik het juiste deed door ervoor te zorgen dat moeder comfortabel was. Maar ik zie nu dat ik jou en de kinderen heb verwaarloosd. “Ik heb geleerd dat ware luxe niet gaat om luxe hotels of gastronomische maaltijden. Het gaat erom samen te zijn en te genieten van de eenvoudige momenten. Ik beloof dat ik het beter zal doen.
Actueel
Voormalig vriendin van moeder Nathalie zwijgt niet meer: DIT is er echt bij hun thuis gebeurd
Nieuwe wending in dossier Marco Borsato: oud-vriendin moeder vermeend slacht0ffer deelt opvallend verhaal
De rechtszaak tegen Marco Borsato blijft de gemoederen bezighouden. Terwijl de uitspraak pas op 4 december wordt verwacht, blijven er nieuwe verhalen opduiken die het publieke debat verder aanwakkeren. Deze week meldt weekblad Story dat een voormalige vriendin van de moeder van het vermeende slacht0ffer zich heeft gemeld met een opmerkelijke verklaring over de periode waarin Borsato contact had met het gezin.
Zaak nadert uitspraak
De strafzaak tegen de zanger, waarin hij wordt verdacht van ongepast gedrag jegens een destijds minderjarig meisje, is inmiddels afgesloten wat betreft de zittingen. Het 0penbaar Ministerie heeft een celstraf van vijf maanden geëist, maar de rechter moet nog uitspraak doen.
Voor Borsato en zijn juridische team betekent dat voorlopig afwachten. De zanger heeft tijdens de rechtszaak herhaaldelijk ontkend dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan strafbare feiten. Toch blijft de zaak veel losmaken — niet alleen in de media, maar ook binnen de kring van mensen die destijds betrokken waren bij zijn fanclub.
Oud-vriendin doet boekje open
In weekblad Story vertelt een vrouw die zegt jarenlang bevriend te zijn geweest met Nathalie Thielen, de moeder van het vermeende slacht0ffer, over haar ervaringen in die tijd. Haar naam wordt in het artikel bewust niet genoemd.
Volgens de vrouw herkent ze veel in de verhalen die tijdens de rechtszaak naar voren kwamen over de sfeer binnen de fanclub van Borsato. Ze stelt dat de verhoudingen binnen de groep “losjes” waren en dat er vaak een intieme, grenzeloze sfeer heerste.
“Ik heb in die situatie gezeten bij hen thuis en ben er uiteindelijk uitgestapt,” zegt ze tegen het blad.
De vrouw beschrijft dat Marco Borsato destijds veel aandacht kreeg van vrouwelijke fans, en dat sommigen die aandacht actief zochten.
“Ik voelde me gevleid door Marco’s aandacht, en dat was niet tegen mijn zin. En ik was niet de enige,” aldus haar woorden in Story.
Ze benadrukt dat ze niet wil oordelen over de lopende zaak, maar dat ze vindt dat er meer context nodig is om het verhaal in zijn geheel te begrijpen.
De rol van de moeder
Moeder Nathalie speelde jarenlang een centrale rol in de fanclub van Marco Borsato. Ze was voorzitter en stond bekend om haar toewijding aan het werk en leven van de zanger.
Volgens meerdere media was de relatie tussen haar en Borsato intens — zowel op professioneel als persoonlijk vlak. In de rechtbank kwam naar voren dat Borsato en de fanclubleden elkaar regelmatig ontmoetten en dat die bijeenkomsten soms een luchtige, informele toon hadden.
Tijdens zijn verklaring vertelde Borsato dat er momenten waren waarop er grappen en provocerende opmerkingen werden gemaakt binnen de groep. Hij verklaarde dat Nathalie Thielen tijdens een bijeenkomst zelfs vrouwen zou hebben aangespoord om “hun bh omhoog te doen”.
“Als ik dan buiten was en omkeek, stonden er zes dames met hun bh omhoog,” zou hij volgens de rechtbank hebben verklaard.
Het OM vond die opmerkingen opvallend, maar volgens Borsato ging het om plagerige situaties zonder grensoverschrijdende bedoelingen.
Media-aandacht en publieke verwarring
De verklaring van de oud-vriendin die nu met Story sprak, gooit opnieuw olie op het vuur. Hoewel haar verhaal niets verandert aan de juridische kern van de zaak, voegt het volgens mediawatchers wel een nieuwe dimensie toe aan het beeld van de sociale omgeving waarin de gebeurtenissen zich zouden hebben afgespeeld.
“Wat we hier zien, is dat steeds meer mensen zich geroepen voelen hun eigen ervaring te delen,” zegt een mediadeskundige. “Dat maakt het moeilijker om feit en interpretatie van elkaar te scheiden.”
Op sociale media reageren mensen verdeeld. Sommigen zien in het verhaal van de oud-vriendin een bevestiging dat de situatie destijds complexer was dan de aanklacht doet vermoeden. Anderen vinden dat dergelijke verhalen verwarrend zijn zolang de rechter nog geen oordeel heeft geveld.
“Laat de rechter beslissen op basis van bewijs, niet op basis van interviews in de bladen,” klinkt het onder meer op X (voorheen Twitter).
De juridische context
Tijdens het proces richtte het 0penbaar Ministerie zich op de beschuldiging dat Borsato zich ongepast zou hebben gedragen tegenover de destijds vijftienjarige dochter van Nathalie Thielen. De verdediging heeft de betrouwbaarheid van de verklaringen in twijfel getrokken en benadrukt dat er geen direct bewijs is dat de aantijgingen ondersteunt.
Advocaat Geert-Jan Knoops stelde eerder dat het OM te veel leunde op “indirecte signalen en dagboekfragmenten”, terwijl volgens hem objectief bewijs ontbreekt.
De rechter zal op 4 december uitspraak doen. Afhankelijk van die beslissing kan de zaak nog verdergaan in hoger beroep.
Een dossier vol emoties
De zaak-Borsato is inmiddels uitgegroeid tot een van de meest besproken rechtszaken van het afgelopen decennium in Nederland. Niet alleen omdat het gaat om een geliefde artiest, maar ook vanwege de maatschappelijke thema’s die het raakt — machtsverhoudingen, geloofwaardigheid en publieke veroordeling.
Het proces heeft geleid tot felle discussies over hoe media omgaan met beschuldigingen, vooral wanneer het om bekende personen gaat. Voor veel mensen is het moeilijk onderscheid te maken tussen het juridische proces en de publieke beeldvorming die parallel daaraan loopt.
“De publieke opinie vormt zich vaak sneller dan het recht kan spreken,” zegt een commentator. “En dat maakt deze zaak extra gevoelig.”
De impact op Borsato’s leven
Voor Marco Borsato persoonlijk zijn de gevolgen van de afgelopen jaren enorm. Zijn muziek werd tijdelijk uit de ether gehaald, zijn optredens geannuleerd, en hij verdween volledig uit de openbaarheid.
Bekenden omschrijven hem tegenwoordig als een “rustige, teruggetrokken man” die probeert grip te krijgen op zijn leven. Hij zou weinig contact hebben met de entertainmentwereld en zich vooral richten op zijn familie.
“Wat er ook gebeurt, hij zal nooit meer dezelfde publieke positie hebben,” zegt een voormalig collega uit de muzieksector. “Zelfs bij vrijspraak blijft de schade aan zijn imago groot.”
De bredere betekenis van de onthulling
Het interview in Story toont aan dat het verhaal rondom Marco Borsato nog altijd leeft. De woorden van de oud-vriendin bieden geen doorslaggevend nieuw bewijs, maar wel een extra perspectief op de dynamiek binnen de fanclub en de mensen eromheen.
Het roept vragen op over invloed, bewondering en macht, thema’s die vaak terugkeren wanneer beroemdheden en hun fans elkaar intensief ontmoeten. De situatie benadrukt hoe dun de lijn kan zijn tussen persoonlijke nabijheid en professionele afstand.
“Roem heeft een eigen energie,” zegt de vrouw in het blad. “Iedereen wilde een beetje van die aandacht, en dat gold zeker ook voor de fanclub.”
Wat nu?
Met de uitspraak in zicht is het wachten op duidelijkheid. Pas na 4 december zal duidelijk worden of Marco Borsato juridisch gezien wordt vrijgesproken of veroordeeld. Wat de uitkomst ook wordt, de impact van deze zaak op zijn carrière en reputatie lijkt blijvend.
En hoewel nieuwe verhalen, zoals dat van de oud-vriendin, telkens nieuwe details toevoegen, is het uiteindelijk aan de rechtbank om te bepalen wat waarheid is — en wat niet.