Actueel
Koen Wauters deelt vreselijk nieuws: “Je wil de pijn van je kind overnemen, maar dat gaat niet”
Koen en Nono Wauters zetten zich in voor Kinderrevalidatiecentrum: “Je wil de pijn van je kind overnemen, maar dat kan niet”
Op zaterdagochtend was het centrum van Sijsele het decor van een bijzonder hartverwarmende gebeurtenis. Niemand minder dan Koen Wauters en zijn zoon Nono zakten samen af naar het dorp om deel te nemen aan een benefietevenement ten voordele van het Kinderrevalidatiecentrum (KRC) van het UZ Gent. Voor vader en zoon was het een bewuste en betekenisvolle keuze om er te zijn, en niet zomaar een publieke vertoning. Sinds 2022 zijn Koen en Nono namelijk officieel peters van het centrum – een engagement dat ze met hart en ziel invullen.
“Kinderen raken mij diep, daar kan ik niet aan voorbijgaan”
In gesprek met Het Laatste Nieuws laat Koen zich van zijn meest betrokken kant zien. “Als het om kinderen gaat, heb ik een week hart. Dat is altijd zo geweest. Ik wil helpen waar ik kan,” vertelt hij. Die betrokkenheid is niet zomaar een formaliteit: Koen beseft hoe belangrijk het is dat bekende gezichten zich publiekelijk inzetten voor een goed doel. “Onze aanwezigheid hier is symbolisch, maar ook praktisch. Het zorgt voor zichtbaarheid, voor steun en voor extra aandacht voor onderzoek.”
Met zijn typische nuchterheid en oprechte emotie voegt hij eraan toe: “Dit event draagt bij aan de kennis en middelen die nodig zijn om kinderen met een beperking de beste zorg te geven. En daar dragen we als peters graag ons steentje aan bij.”
Dankbaarheid en bewustzijn
Het bezoek aan het benefiet raakt Koen ook persoonlijk. Wanneer hij over zijn eigen kinderen praat, is zijn stem doordrenkt van dankbaarheid. “Ik prijs me gelukkig dat mijn kinderen gezond zijn,” zegt hij met zichtbare emotie. Maar tegelijk realiseert hij zich dat gezondheid geen vanzelfsprekendheid is. “Hier zie je ouders die dag in dag uit vechten voor het herstel van hun kind. Dat is een realiteit die we niet mogen vergeten.”
Koen spreekt de gevoelens uit die zoveel ouders herkennen. “Je wil je kind niet verliezen. Je wil niet dat het pijn lijdt. Als ouder heb je de reflex: laat mij die pijn maar dragen. Maar dat kan niet. Wat je wél kunt doen, is aanwezig zijn, je kind omringen met liefde en ervoor zorgen dat het de beste zorg krijgt die mogelijk is.”
Samen sterk voor kinderen
Ook zoon Nono is meer dan een symbolische aanwezigheid. De jonge Wauters groeit op met het besef dat maatschappelijke inzet ertoe doet. Door samen met zijn vader als peter op te treden, toont hij hoe je als jongere impact kunt maken. Hij hielp mee tijdens de actie, nam de tijd om met kinderen en ouders te praten, en gaf zo blijk van een warme en oprechte betrokkenheid.
Voor het Kinderrevalidatiecentrum betekent de steun van de familie Wauters veel. Niet alleen op het vlak van publiciteit, maar ook op emotioneel vlak. De peterschap van Koen en Nono zorgt voor extra motivatie binnen het team en geeft de kinderen een gezichtspunt van hoop en steun buiten de z!ekenhuismuren.
Meer dan een benefiet
Het benefiet in Sijsele draaide niet enkel om fondsenwerving. Er werd ook aandacht besteed aan verhalen van ouders, getuigenissen van artsen en therapeuten, en er waren speelse activiteiten voor de kinderen. Er werd muziek gespeeld, gelachen en zelfs gedanst – een viering van kracht en solidariteit.
Voor Koen en Nono was het een dag vol indrukken, maar ook van betekenis. “Zien hoe die kinderen zich ondanks hun beperkingen uitleven, geeft hoop. Ze hebben zoveel veerkracht. En de ouders? Die verdienen een medaille. Hun doorzettingsvermogen, hun liefde, hun kracht… het is bewonderenswaardig,” aldus Koen.
Geen ijdel engagement
Wat opvalt aan de betrokkenheid van Koen Wauters, is dat het niet zomaar gaat om een verplichte passage of vluchtige steun. Hij kiest bewust voor engagementen die hem raken en waar hij écht iets kan betekenen. Dat blijkt ook uit zijn jarenlange inzet voor verschillende sociale initiatieven, vaak zonder veel media-aandacht.
Bij het KRC neemt hij de rol van peter op zich met verantwoordelijkheidsgevoel. “Ik wil niet zomaar mijn naam verbinden aan iets. Als ik ergens mijn schouders onder zet, dan wil ik ook écht bijdragen. Als we met onze naam kunnen zorgen voor extra aandacht, middelen en steun, dan doen we dat met overtuiging.”
Hoop en perspectief
De kernboodschap van de dag was duidelijk: ieder kind verdient een eerlijke kans op een goede toekomst, ongeacht zijn of haar medische situatie. En dankzij initiatieven als deze, gecombineerd met de warme steun van mensen als Koen en Nono, wordt die kans alleen maar groter.
De actie bracht niet alleen geld op voor verder onderzoek en extra therapeutische middelen, maar ook nieuwe hoop. Hoop voor ouders die zich soms machteloos voelen, voor kinderen die elke dag vechten voor vooruitgang, en voor zorgverleners die met hart en ziel hun werk doen.
Afsluitende woorden van Koen
Aan het einde van de dag nam Koen nog even de microfoon. In een korte, eerlijke toespraak bedankte hij iedereen die was gekomen en benadrukte hij nogmaals waarom dit soort evenementen zo belangrijk zijn.
“We mogen ons gelukkig prijzen met de gezondheid van onze kinderen, maar laten we nooit blind zijn voor degenen die het minder makkelijk hebben. Onze inzet kan het verschil maken. Niet alleen in fondsen, maar ook in aandacht, in luisterend oor, in menselijkheid.”
Hij sloot af met een oproep die bleef hangen: “Blijf geven, blijf steunen, blijf aanwezig. Want uiteindelijk zijn we allemaal ouders, broers, zussen of vrienden. En samen kunnen we zorgen voor een warmere wereld voor deze kinderen.”
Een dag vol warmte, betrokkenheid en hoop. Dankzij mensen zoals Koen en Nono Wauters krijgt het werk van het Kinderrevalidatiecentrum de steun die het verdient – en krijgen kinderen de zorg en kansen die ze nodig hebben.
Bart De Wever zet druk op federale begrotingsgesprekken: “Tijd dringt, maar een akkoord blijft mogelijk”
De klok tikt voor de federale regering. Premier Bart De Wever (N-VA) heeft tot 6 november de tijd om met zijn regeringspartners tot een akkoord te komen over de meerjarenbegroting. Zo niet, zo heeft hij laten verstaan, stapt hij naar de koning. Die waarschuwing hangt nu als een schaduw over de Wetstraat.
Toch lijken de onderhandelingen, ondanks de urgentie, nog niet in de beslissende fase beland. De premier zelf vertrekt dit weekend naar Egypte voor de plechtige opening van het Grand Egyptian Museum. Daardoor worden de gesprekken pas op maandag weer volop hervat.
Voor wie de Belgische politiek kent, is dat geen uitzonderlijk scenario. Maar het trage tempo voedt wel de spanning binnen de coalitie.
Een race tegen de klok
De begroting is het financiële fundament van de regering voor de komende jaren. Daarin worden niet alleen uitgaven en inkomsten vastgelegd, maar ook de richting van het sociaal en economisch beleid.
Voor Bart De Wever is het dossier extra belangrijk: het is de eerste grote test voor zijn premierschap sinds hij in juli de eed aflegde. Een mislukking zou politieke schade kunnen berokkenen, zowel voor zijn N-VA als voor de coalitiepartners MR, CD&V en Vooruit.
“De deadline van 6 november is reëel,” benadrukte De Wever eerder. “België heeft nood aan duidelijkheid, en die komt er enkel met een gedragen begroting.”
Een akkoord moet niet alleen de overheidsfinanciën stabiliseren, maar ook vertrouwen wekken bij internationale instellingen zoals de Europese Commissie, die toekijkt op de naleving van de begrotingsregels.
Een opvallend trage onderhandeling
Dat de gesprekken traag verlopen, is niet onopgemerkt gebleven. Toch hoeft dat volgens politicoloog Nicolas Bouteca (Universiteit Gent) niet te betekenen dat de regering op ramkoers ligt.
“Het feit dat er op dit moment nog geen doorbraak is, hoeft niet verontrustend te zijn,” zegt hij in een gesprek met VRT NWS. “De meeste scenario’s liggen al klaar. Nu gaat het vooral om politieke wil.”
Met andere woorden: de technische puzzelstukken zijn grotendeels gelegd, maar de politieke afwegingen — wie krijgt wat, en wie levert in — vergen nog tijd.
Volgens Bouteca wordt er achter de schermen aan verschillende dossiers tegelijk gewerkt, zodat elke partij iets kan “binnenhalen” zodra het akkoord rond is. “Er wordt niet enkel over cijfers gesproken. Er zitten ook beleidsdossiers in de mix, zoals langdurige ziekte, nachtwerk en arbeidsflexibiliteit. Dat zijn thema’s waarmee partijen zich kunnen profileren.”
Politiek evenwicht als sleutel
De Belgische begrotingspolitiek is altijd een oefening in evenwicht. De coalitie telt partijen met uiteenlopende ideologische accenten: waar MR pleit voor meer ruimte voor ondernemerschap, wil Vooruit dat de sociale zekerheid overeind blijft.
CD&V vraagt dan weer extra aandacht voor gezinnen en zorg, terwijl N-VA de nadruk legt op efficiënt bestuur en werkgelegenheid.
De uitdaging voor De Wever is dus niet alleen om een sluitend financieel plan op tafel te leggen, maar ook om elk van de coalitiepartners iets te geven waarmee ze politiek kunnen thuiskomen.
“Iedereen wil met een trofee naar buiten komen,” zegt Bouteca. “En dat vertraagt het proces, maar maakt een compromis tegelijk ook waarschijnlijker. Want zodra iedereen iets krijgt, is er ruimte voor akkoord.”
Een premier onder druk
Hoewel Bart De Wever bekendstaat als een doorgewinterde onderhandelaar, is dit zijn eerste grote test in de rol van premier. Hij moet niet alleen zijn eigen partij tevreden houden, maar ook tonen dat hij boven de partijen kan staan.
Zijn aankondiging dat hij naar de koning zal stappen als er geen akkoord komt, wordt door sommigen gezien als een strategische zet om druk te zetten op de partners.
“De Wever weet dat tijdsdruk vaak helpt om knopen door te hakken,” analyseert Bouteca. “Door publiek een deadline te noemen, verhoogt hij de druk, vooral op partijen die bang zijn voor politieke instabiliteit.”
De premier zelf houdt zich voorlopig op de vlakte. Volgens bronnen in zijn entourage wil hij “geen paniek zaaien, maar wel duidelijkheid creëren”.
Wat als er geen akkoord komt?
Mocht de regering er niet in slagen om voor 6 november tot een akkoord te komen, dan treedt automatisch een noodregeling in werking: België zou dan tijdelijk moeten werken met zogenaamde voorlopige twaalfden.
Dat systeem houdt in dat de overheid per maand slechts een twaalfde van het vorige jaarbudget mag uitgeven. Het is bedoeld om de continuïteit te garanderen, maar laat geen nieuwe beleidsinitiatieven toe.
Voor De Wever zou dat een politieke nederlaag zijn. Niet alleen omdat het een teken van verdeeldheid binnen zijn regering zou zijn, maar ook omdat het de economische onzekerheid zou vergroten.
“Voorlopige twaalfden zijn een noodrem,” legt Bouteca uit. “Het is een signaal dat een regering niet meer in staat is om haar eigen koers te bepalen. En dat is iets wat een premier altijd wil vermijden.”
“Een val van de regering is onwaarschijnlijk”
Ondanks de gespannen sfeer verwacht Bouteca niet dat de regering zal vallen.
“Ik denk dat de betrokken partijen goed beseffen wat er op het spel staat,” zegt hij. “Een val van de regering zou het land in politieke chaos storten, en dat wil niemand.”
Die analyse wordt gedeeld door MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, die eerder deze week in een interview benadrukte dat hij vertrouwen heeft in een oplossing.
“Een regeringsval zou chaos betekenen,” zei Bouchez. “En dat moeten we absoluut vermijden.”
Volgens hem is er binnen de coalitie nog steeds bereidheid om tot een compromis te komen. “We hebben de voorbije weken al moeilijke dossiers opgelost. Dit zal niet anders zijn.”
Egypte en symboliek
Opvallend is dat De Wever dit weekend naar Egypte reist, waar hij aanwezig zal zijn bij de officiële opening van het Grand Egyptian Museum in Caïro. Dat symbolische moment — waar ook verschillende internationale leiders verwacht worden — zorgt ervoor dat de gesprekken tijdelijk op pauze staan.
Voor sommigen is dat een teken dat de premier vertrouwen heeft in een goede afloop. “Als hij echt vreesde voor een crisis, zou hij dit bezoek waarschijnlijk niet laten doorgaan,” zegt een bron binnen de coalitie.
Na het weekend zou het overleg opnieuw in versnelling komen, met het oog op een mogelijk akkoord in de eerste dagen van november.
Politiek, timing en vertrouwen
De komende week wordt dus cruciaal voor de regering-De Wever. Politiek draait in België zelden alleen om cijfers, maar vooral om vertrouwen, symboliek en timing.
“De Wever weet dat hij nu zijn leiderschap moet tonen,” besluit Bouteca. “Een premier die erin slaagt om een evenwicht te vinden tussen besparingen en investeringen, kan daar politiek sterker uitkomen. Maar een mislukking zou hem meteen verzwakken.”
De volgende dagen worden daarom niet alleen beslissend voor de begroting, maar ook voor de stabiliteit van de regering zelf.
Conclusie: voorzichtig optimisme
Hoewel het trage tempo en de harde deadline voor spanning zorgen, overheerst bij waarnemers een voorzichtig optimisme. De scenario’s liggen klaar, de belangen zijn groot, en de druk stijgt.
Of zoals een ervaren onderhandelaar het samenvatte:
“In de Belgische politiek gebeurt er zelden iets tot het allerlaatste moment. Maar net op dat moment gebeurt meestal alles.”
De komende week zal uitwijzen of Bart De Wever erin slaagt zijn eerste grote test als premier tot een goed einde te brengen.