Actueel
Kijkers maken gehakt van Hélène Hendriks 📺😡 ‘Nooit meer terugkomen’
De uitzending van Vandaag Inside afgelopen vrijdag verliep anders dan gebruikelijk, want vaste presentator Wilfred Genee schitterde door afwezigheid. Zijn vervanger? Hélène Hendriks. Hoewel zij al vaker de VI-tafel heeft geleid, vielen de reacties van kijkers dit keer allesbehalve positief uit. Op sociale media werd massaal kritiek geuit: “Nooit meer terugkomen, dit is gewoon pijnlijk om te kijken.”
Wilfred Genee mist meerdere afleveringen
De reden voor de afwezigheid van Genee bleek vrij alledaags. Hendriks verklaarde in de uitzending:
“Wilfred kon geen oppas regelen voor zijn kinderen. Hij is niet op vakantie, maar had thuis wat dingen te regelen.”
Daar bleef het niet bij, want Hendriks voegde eraan toe dat Genee ook maandag afwezig zal zijn. Dit betekent dat zij de presentatietaken opnieuw zal overnemen. Voor veel fans was dit geen goed nieuws. In eerdere afleveringen was Hendriks al eens ingevallen, maar toen kon ze rekenen op gemengde reacties. Dit keer was de kritiek echter ongekend fel.
Kijkers missen het ‘Genee-effect’
Op sociale media werd direct gereageerd op de uitzending zonder Genee. Een greep uit de vele reacties op X (voorheen Twitter):
🔹 “Hélène Hendriks is prima voor bepaalde programma’s, maar dit werkt gewoon niet. Vandaag Inside heeft Wilfred Genee nodig.” 🔹 “Ik kijk voor de dynamiek tussen Wilfred, René en Johan. Dit voelt zo geforceerd. Zet desnoods iemand anders neer.” 🔹 “Hélène is een goede presentatrice, maar niet voor dit format. Ze laat de gasten te veel praten zonder structuur.”
Veel kritiek richtte zich op het feit dat Hendriks de scherpe dynamiek van Genee miste. Waar Genee vaak met scherpe vragen en kwinkslagen de tafel in toom houdt, liet Hendriks dat meer los. Hierdoor namen René van der Gijp en Johan Derksen het gesprek volledig over, wat volgens veel kijkers de balans in het programma verstoorde.
“Dit is een ander programma zonder Genee”
Het format van Vandaag Inside draait grotendeels om de onderlinge chemie tussen de presentator en de twee vaste tafelgasten. Genee fungeert hierin vaak als provocerende spelverdeler. Hij stelt kritische vragen, prikkelt Derksen en Van der Gijp en zorgt ervoor dat het gesprek op een natuurlijke manier voortvloeit.
Hendriks kiest daarentegen een andere aanpak. Ze is minder confronterend, stelt minder uitdagende vragen en lijkt zich meer op haar gemak te voelen in een rol als ‘gastvrouw’ dan als harde gespreksleider. Hierdoor ontstond een situatie waarin de tafelgasten hun gang konden gaan zonder veel tegenwicht.
Voetbaljournalist Sjoerd Mossou merkte dit ook op:
“Hélène Hendriks is zonder twijfel een van de beste presentatrices van Nederland, maar Vandaag Inside is Wilfred Genee. Je mist die scherpe randjes en dat pakt het programma niet goed uit.”
Johan Derksen en René van der Gijp verdedigen Hendriks
Hoewel kijkers keihard oordeelden over de uitzending, waren Derksen en Van der Gijp milder. Na afloop van de uitzending werd Hendriks gevraagd hoe ze het had ervaren. Derksen was duidelijk:
“Mensen moeten niet zo zeiken. Hélène doet het prima, ze heeft haar eigen stijl. Wilfred is Wilfred, maar Hélène heeft hier vaker gezeten en dat ging prima.”
Ook Van der Gijp nam het op voor Hendriks:
“Ik snap het wel hoor, mensen houden van Wilfred. Maar als hij er even niet is, dan moet je niet meteen de paniekknop indrukken. Dit programma draait toch om de gesprekken? Of Wilfred of Hélène er zit, maakt niet uit.”
Desondanks leek Hendriks zich bewust van de kritiek. Tijdens de uitzending grapte ze meerdere keren dat ze “de hitte van het publiek wel verwachtte” en voegde ze toe: “Ik hoop dat Wilfred maandag wéér geen oppas kan vinden, dan kan ik hier nog even blijven.”
Krijgt Hendriks een tweede kans?
Voorlopig blijft het afwachten hoe de kijkcijfers zich ontwikkelen zonder Genee. Als de negatieve reacties aanhouden, zou het kunnen dat de VI-redactie besluit om in de toekomst een andere vervanger te kiezen. Namen als Jan Joost van Gangelen of zelfs oudgediende Kees Jansma worden door sommige fans genoemd als betere invallers.
Wat wel zeker is: maandag zal Hendriks opnieuw aan tafel zitten. De vraag is of ze het publiek kan overtuigen, of dat de kritiek alleen maar verder zal toenemen.
Wat denk jij? Heeft Hélène Hendriks toekomst bij Vandaag Inside, of is het echt een programma dat niet zonder Wilfred Genee kan?
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.