BE
Kelly Pfaff doet schokkende bekentenis over relatie met Sam Gooris
Kelly Pfaff en Sam Gooris opnieuw samen op tv: liefde, familie en een nieuwe uitdaging
Kelly Pfaff en Sam Gooris behoren al jarenlang tot de meest geliefde koppels van Vlaanderen. Met hun warme uitstraling, herkenbare humor en hechte gezinsband weten ze keer op keer kijkers te raken. Samen hebben ze twee kinderen en vormen ze een gezin dat niet alleen in de privésfeer, maar ook op televisie een bijzondere dynamiek laat zien.
Nu keren Kelly en Sam terug met een gloednieuw seizoen van hun realityreeks Expeditie Gooris. Dit keer staat er een thema centraal dat voor grappige situaties belooft te zorgen: cityshoppen.
Een nieuw seizoen met verrassende wendingen
Waar eerdere afleveringen de familie vaak meenamen op avontuurlijke of luchtige uitstapjes, staat dit seizoen volledig in het teken van winkelen in de stad. Voor Kelly is dit een plezierige bezigheid, maar Sam bekent al langer dat shoppen niet bepaald zijn hobby is. Juist dat maakt dit nieuwe seizoen zo interessant: kijkers mogen zich verwachten aan een mix van hilariteit, kleine discussies en liefdevolle momenten tussen de twee.
De dynamiek tussen Kelly en Sam, waarin hun verschillen vaak voor humor zorgen, maakt het programma herkenbaar en charmant. Hun oprechte reacties en spontane interactie blijven de grote kracht van Expeditie Gooris.
Terug naar het begin: hoe het allemaal startte
In een interview met TV-Familie blikte Kelly terug op het prille begin van hun relatie. Ze vertelt openhartig hoe voorzichtig ze in die tijd te werk ging:
“Ik heb Sam eerst voorgesteld aan mijn ouders en zussen, want die kennen mij het best. Daarna volgden mijn tantes en nonkels.”
Kelly wilde zeker weten dat haar familie meteen een goed beeld kreeg van de man die haar hart had veroverd.
Opvallend is dat Kelly en Sam hun liefde aanvankelijk liever stilhielden. “Zelfs toen we al samen waren, gingen we soms met een vriendin naar de film, zodat niemand doorhad dat we stiekem verliefd waren,” herinnert Kelly zich met een glimlach.
Familie boven alles
Binnen de familie Pfaffs is saamhorigheid altijd een belangrijk fundament geweest. Kelly benadrukt dat haar vader, ex-doelman Jean-Marie Pfaff, nooit vraagtekens heeft gezet bij haar keuze voor Sam. Integendeel:
“Mijn papa heeft zich trouwens nooit vragen gesteld bij mijn relatie met Sam en heeft zijn schoonzoon vanaf dag één met open armen ontvangen.”
Die warme ontvangst vormde de basis voor een relatie die inmiddels al decennia standhoudt. Sam en Kelly zijn niet alleen partners, maar ook beste vrienden en steunpilaren voor elkaar.
Het succes van Expeditie Gooris
De realityreeks waarin de familie hun dagelijkse avonturen deelt, is de voorbije jaren uitgegroeid tot een vaste waarde op Play4 en GoPlay. Kijkers waarderen vooral de echtheid van het koppel: niets lijkt in scène gezet, en hun openhartige manier van leven maakt hen bijzonder geliefd.
Dit seizoen, met cityshoppen als centraal thema, belooft een frisse invalshoek die opnieuw veel gespreksstof zal opleveren. Hoe zal Sam omgaan met eindeloze winkelstraten, paskamers en volle shoppingtassen?
Humor, liefde en herkenbaarheid
Wat het programma zo aantrekkelijk maakt, is de balans tussen humor en ontroering. Kelly en Sam laten zien dat een langdurige relatie niet alleen draait om romantiek, maar ook om samenwerken, compromissen sluiten en samen lachen. Het contrast tussen Kelly’s enthousiasme en Sam’s nuchtere blik op het leven zorgt keer op keer voor herkenbare en grappige momenten.
Conclusie
Met een nieuw seizoen Expeditie Gooris staan Kelly Pfaff en Sam Gooris opnieuw garant voor een mix van liefde, humor en herkenbare situaties. Hun verhaal – van het geheim houden van hun eerste dates tot een gelukkig gezin met twee kinderen – blijft een inspiratiebron voor velen.
En dit keer zullen we zien of Sam het shoppen in de stad weet te overleven.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
