Actueel
Kassa: Vakantiegeld van AOW’ers gaat omhoog in 2025!
Vakantiegeld voor gepensioneerden in 2025: hoeveel krijg je en wat houd je over?
Voor veel gepensioneerden is de maand mei een moment om naar uit te kijken: het vakantiegeld wordt gestort. Dit extraatje, dat jaarlijks wordt uitgekeerd, voelt als een cadeautje, ook al is het een vast onderdeel van de uitkering waar ze recht op hebben. De grote vraag blijft elk jaar weer: hoeveel wordt het vakantiegeld dit keer? En nog belangrijker: hoeveel blijft er over nadat de belastingdienst zijn deel heeft ingehouden?
Stijging van het vakantiegeld in 2025
In 2025 mogen AOW’ers een hoger vakantiegeld verwachten dan in 2024. De stijging is gekoppeld aan de verhoging van de AOW-uitkering en wordt automatisch aangepast. Vooral alleenstaande AOW’ers profiteren van deze verhoging.
- Alleenstaanden ontvangen in 2025 € 1032 bruto vakantiegeld, een stijging ten opzichte van de € 936 in 2024.
- Gehuwde of samenwonende AOW’ers krijgen € 737 bruto vakantiegeld, vergeleken met € 668 in 2024.
- AOW’ers met een toeslag (voor partners zonder inkomen) ontvangen € 1475 vakantiegeld, een flinke verhoging ten opzichte van voorgaande jaren.
De stijging lijkt mooi op papier, maar de netto-uitkering is waar het echt om draait. Door belastingheffingen blijft er minder over dan het bruto bedrag doet vermoeden.
Hoeveel houd je netto over van je vakantiegeld?
Hoewel het bruto vakantiegeld omhooggaat, is het netto bedrag dat gepensioneerden op hun rekening krijgen, afhankelijk van de belastingtarieven en hun totale inkomsten. Hoeveel je uiteindelijk overhoudt, hangt af van de belastingdruk.
- Alleenstaanden ontvangen na belasting ongeveer € 750 netto van hun € 1032 bruto vakantiegeld.
- Samenwonenden of gehuwde AOW’ers houden naar schatting € 540 netto over van de € 737 bruto vakantiegeld.
Het exacte bedrag dat ingehouden wordt, varieert per persoon en hangt af van het totale jaarinkomen. AOW’ers met een aanvullend pensioen kunnen in een hogere belastingschijf vallen, waardoor er meer belasting wordt afgetrokken van het vakantiegeld.
Extra vakantiegeld via pensioenfondsen
Naast de AOW-uitkering ontvangen veel gepensioneerden ook een aanvullend pensioen. Sommige pensioenfondsen keren in mei extra vakantiegeld uit, terwijl anderen het vakantiegeld verdelen over de maandelijkse pensioenuitkering.
Afhankelijk van het pensioenfonds kan het vakantiegeld flink oplopen. Het is verstandig om vooraf na te gaan bij het pensioenfonds of er een extra uitkering in mei plaatsvindt, zodat je weet welk bedrag je kunt verwachten.
Woon je in het buitenland? Dit kan invloed hebben op je vakantiegeld
Niet iedereen ontvangt het volledige vakantiegeld. Voor gepensioneerden die een deel van hun leven buiten Nederland hebben gewoond, geldt een lagere AOW-uitkering en daarmee ook een lager vakantiegeld.
De AOW-opbouw bedraagt 2% per verzekeringsjaar. Voor elk jaar dat je niet in Nederland verzekerd was, wordt er 2% ingehouden op je AOW-uitkering en vakantiegeld. Dit betekent dat wie bijvoorbeeld 10 jaar in het buitenland heeft gewoond, 20% minder AOW én vakantiegeld ontvangt.
Voor gepensioneerden die hierdoor onder het sociaal minimum vallen, bestaat de mogelijkheid om een AIO-aanvulling (Aanvullende Inkomensvoorziening Ouderen) aan te vragen. Dit kan helpen om het inkomen op peil te houden, maar het vakantiegeld blijft voor deze groep lager dan voor volledig AOW-gerechtigden.
Let op de belasting: vakantiegeld kan invloed hebben op toeslagen
Het vakantiegeld is een mooie meevaller, maar kan onbedoeld gevolgen hebben voor andere financiële regelingen. Extra inkomen, zoals vakantiegeld of een extra pensioenuitkering, kan ervoor zorgen dat AOW’ers in een hogere inkomenscategorie vallen. Dit heeft mogelijke gevolgen voor:
- Zorgtoeslag: Door het vakantiegeld kan het jaarinkomen stijgen, waardoor sommige AOW’ers minder zorgtoeslag ontvangen of zelfs hun recht op toeslag verliezen.
- Huurtoeslag: Ook hier geldt dat een hoger inkomen kan leiden tot een verlaging of stopzetting van de huurtoeslag.
- Belastingteruggave: Gepensioneerden die normaal gesproken belasting terugkrijgen, kunnen door het hogere jaarinkomen minder terugkrijgen of zelfs een naheffing ontvangen.
Het is daarom verstandig om vooraf te berekenen of het vakantiegeld invloed heeft op toeslagen en indien nodig de Belastingdienst te raadplegen.
Wat kun je doen met je vakantiegeld?
Hoewel een deel van het vakantiegeld opgaat aan belastingen, blijft er vaak genoeg over voor een leuke besteding. Enkele populaire manieren waarop AOW’ers hun vakantiegeld gebruiken:
- Vakantie boeken: Veel gepensioneerden gebruiken hun vakantiegeld waarvoor het bedoeld is: een fijne reis maken. Of het nu een zonnige bestemming of een stedentrip is, vakantiegeld maakt het mogelijk.
- Dagjes uit: Van een luxe etentje tot een bezoek aan een pretpark met de kleinkinderen, vakantiegeld kan worden ingezet voor leuke uitstapjes.
- Sparen voor onverwachte kosten: Sommige AOW’ers zetten hun vakantiegeld opzij voor onvoorziene uitgaven, zoals zorgkosten of onderhoud aan het huis.
- Investeren in gezondheid: Bijvoorbeeld door een nieuwe bril, gehoorapparaat of een sportabonnement om fit te blijven.
- Huis verbeteren: Van kleine renovaties tot een nieuwe tuinset, vakantiegeld kan worden gebruikt voor het verbeteren van het huis.
Conclusie: een mooie meevaller, maar let op de belasting
De verhoging van het vakantiegeld in 2025 is goed nieuws voor AOW’ers. Alleenstaanden krijgen er bijna € 100 bruto bij en samenwonenden ongeveer € 70. Toch is het belangrijk om niet te vergeten dat de Belastingdienst een aanzienlijk deel van het vakantiegeld inhoudt.
Gepensioneerden die in het buitenland hebben gewoond, kunnen te maken krijgen met een lagere uitkering. Daarnaast kan extra vakantiegeld invloed hebben op toeslagen zoals huurtoeslag en zorgtoeslag.
Desondanks blijft het vakantiegeld een prettige extra meevaller voor veel ouderen. Of het nu wordt gebruikt voor een vakantie, een dagje uit of een extraatje op de spaarrekening, het blijft een welkome aanvulling op het inkomen.
Voor wie optimaal wil profiteren van het vakantiegeld, is het verstandig om vooraf goed te kijken naar de netto bedragen en de mogelijke invloed op de belasting en toeslagen. Zo voorkom je verrassingen en kun je met een gerust hart genieten van dit jaarlijkse extraatje!
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.