Actueel
Jort Kelder doet onthulling over overleden topkok Jonnie Boer: ´Hij is arm gestorven´
De culinaire wereld rouwt om het verlies van Jonnie Boer, de beroemde sterrenchef van restaurant De Librije. Op 60-jarige leeftijd is hij plotseling overleden aan de gevolgen van een longembolie op het eiland Bonaire. Zijn overlijden laat een diepe indruk achter, zowel bij zijn familie als bij collega’s uit het vak.
Overlijden op Bonaire
Boer overleed tijdens een verblijf op Bonaire, waar hij samen met zijn vrouw Thérèse ook meerdere culinaire ondernemingen runde. Behalve op het eiland was hij vooral bekend van zijn driesterrenrestaurant De Librije in Zwolle, dat hij samen met zijn vrouw groot had gemaakt. Het echtpaar vormde jarenlang een krachtig duo binnen de Nederlandse gastronomie.
Geen fortuin opgebouwd
Ondanks zijn grote succes, is Jonnie Boer volgens Jort Kelder nooit echt rijk geworden van zijn werk. Aan tafel bij Eva Jinek vertelde hij dat het in de horeca bijzonder moeilijk is om grote vermogens op te bouwen. “Rijk worden in dit werk is lastig hoor,” zei Kelder. “Er wordt ontzettend hard gewerkt, maar uiteindelijk hou je er niet veel aan over. Ik denk niet dat Jonnie er miljonair van is geworden.”
Plannen voor meer rust
Wat het verhaal des te schrijnender maakt, is dat Boer volgens betrokkenen juist van plan was om het rustiger aan te doen. Na jaren van keihard werken keek hij uit naar een periode waarin hij wat meer van het leven kon genieten. “Treurig inderdaad dat hij feitelijk in het harnas sterft,” aldus Kelder.
Bijzonder restaurant
Hoewel dineren bij De Librije voor veel mensen een onbereikbare luxe is, hadden alle gasten van Jinek ooit een maaltijd van Jonnie geproefd. Jort zelf bezocht het restaurant meerdere keren. “Het is echt een fantastische ervaring,” vertelde hij. “Vooral het wijnarrangement is bijzonder. Daar moest je soms even doorheen, voordat je alle kleuren en smaken had geproefd.”
Familiebedrijf met toekomst
Boer werkte de laatste jaren aan een overdracht van het familiebedrijf aan zijn kinderen. Jort Kelder noemde het aandoenlijk om te zien hoe zijn zoon en dochter betrokken raakten bij De Librije. “Die kinderen hadden er echt zin in. Maar dat is niet niks: zo’n indrukwekkende erfenis krijg je letterlijk en figuurlijk op je bordje.”
Persoonlijke herinnering van Eva
Eva Jinek haalde een warme herinnering op aan haar ontmoeting met Boer. “Meer dan twaalf jaar geleden interviewde ik hem voor De Telegraaf,” vertelde ze. “Na afloop zei hij: ‘Ik ga lunch voor je koken.’ Ik mocht toen in de keuken, tussen het personeel, eten. Dat was zó bijzonder. Het typeert wie hij was.”
Groot verlies voor de gastronomie
Het overlijden van Jonnie Boer laat een grote leegte achter. Niet alleen in zijn familie, maar ook in de Nederlandse horeca. Zijn toewijding, passie en innovatiekracht maakten hem tot een icoon. Velen zullen hem herinneren als een chef die zijn vak tot kunst verhief, maar die zelf uiteindelijk nooit het volle rendement van zijn inzet heeft kunnen plukken.
Op een ogenschijnlijk gewone ochtend ontdekte een vrouw iets buitengewoons dat de toekomst van haar huwelijk zou beïnvloeden. In de koelkast, een plek die normaal gereserveerd is voor maaltijdplannen en kindertekeningen, vond ze een briefje van haar man.
De woorden op het papier waren zorgvuldig gekozen: “Mijn lieve vrouw, je zult zeker begrijpen dat ik bepaalde behoeften heb waaraan jij, als 57-jarige, niet langer kunt voldoen.”
De brief onthulde zijn plan om de avond door te brengen met zijn 19-jarige secretaresse in het Comfort Inn Hotel. Hij legde uit dat hij zijn echtgenote nog steeds waardeerde en smeekte om haar begrip, met de belofte dat hij voor middernacht thuis zou zijn.
De vrouw, een gerespecteerde wiskundelerares aan de plaatselijke universiteit, besloot niet passief te reageren op deze onthulling. Ze koos ervoor haar man een spiegel voor te houden van zijn eigen gedrag. Op de eettafel liet ze een weloverwogen briefje achter waarin ze haar waardering uitsprak voor zijn openhartigheid over zijn plannen, maar tegelijkertijd een onthulling deed die hem zou verbazen.
Ze zou diezelfde nacht doorbrengen in Hotel Fiesta met Michael, een van haar studenten die ook assistent-tenniscoach is, eveneens 19 jaar oud. Met een vleugje ironie en wiskundige humor benadrukte ze een pijnlijk feit over hun leeftijdsgelijkheid: “19 past vaker in 57 dan 57 in 19.”
De interactie tussen deze twee brieven belicht op dramatische wijze de complexiteit van moderne relaties, trouw, en persoonlijke vergelding binnen een huwelijk. Het verhaal illustreert hoe mensen soms naar extreme maatregelen grijpen als reactie op gevoelens van afwijzing of verraad door hun partners.
Het laat ook zien hoe humor en wiskundige scherpzinnigheid krachtige middelen kunnen zijn om om te gaan met pijnlijke en verraderlijke situaties.
