Actueel
John de Wolf gebroken: ”Ze leeft niet meer”
John de Wolf, een naam die in de voetbalwereld synoniem staat voor kracht en onverzettelijkheid, heeft in zijn carrière veel meegemaakt. Als speler was hij berucht om zijn harde spel en kreeg hij de bijnaam ’t Beest van Rotterdam. Maar achter deze stoere façade schuilt een man die diep geraakt is door een persoonlijke tragedie: het gevecht van zijn moeder tegen Alzheimer. Voor de inmiddels 62-jarige oud-voetballer is dit een strijd waar hij geen oplossing voor heeft.
“Ze herkent me niet meer”
In een openhartig interview met het weekblad Privé eerder dit jaar, deelde De Wolf het schrijnende verhaal van zijn 82-jarige moeder, bij wie Alzheimer is vastgesteld. De z!ekte heeft haar zo in haar greep dat ze haar eigen zoon niet meer herkent. “Er zit geen leven meer in haar,” vertelde hij destijds.
De realiteit is keihard voor De Wolf. Als iemand die bekendstaat om zijn robuustheid, zowel op als buiten het veld, is dit een situatie die hem emotioneel aan het wankelen brengt. “Ik zei toen ik bij haar kwam: ‘Ik ben het, John, je zoon.’ Toen antwoordde mijn moeder: ‘Dat kunnen ze allemaal wel zeggen.’” Het is een uitspraak die de harde realiteit van Alzheimer pijnlijk duidelijk maakt.
Een onmenselijk proces
In een recent interview met sportmagazine Helden sprak De Wolf opnieuw over de toestand van zijn moeder. Hij beschreef hoe de z!ekte haar niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en karakterologisch heeft veranderd. “Ze heeft een heel ander karakter gekregen. Het is mijn moeder nog wel, maar eigenlijk ook niet,” verzuchtte hij.
De Wolf benoemt de situatie als “mensonterend.” Het is moeilijk te bevatten dat iemand die hij zijn hele leven heeft gekend, nu zo veranderd is door de z!ekte. Het gevoel van machteloosheid is groot, vooral omdat er geen genezing is voor Alzheimer. “Als ik zie hoe mijn moeder er nu aan toe is… Ik wil haar zo niet zien lijden,” aldus de oud-voetballer.
Een wrang familiepatroon
Wat de situatie nog wranger maakt, is dat Alzheimer al eerder zijn familie heeft geraakt. Johns oma leed eveneens aan deze slopende z!ekte. De moeder van John verzorgde destijds haar eigen moeder en maakte toen een opmerking die nu bijzonder beladen is. “Ze zei altijd: ‘Zo wil ik niet worden. Mocht dat wel zo zijn, dan geef je maar een paar pillen of een spuitje.’”
Deze wens is echter nooit officieel vastgelegd, waardoor Johns moeder nu een lot ondergaat dat ze zelf nooit heeft gewild. “Het is in mijn ogen een teken van echte liefde als je daar eerder een einde aan kan laten maken,” stelt De Wolf. Het is een onderwerp dat hij met veel pijn en verdriet bespreekt, en dat tegelijkertijd de complexe discussie rondom euth*nasie en Alzheimer aanzwengelt.
De impact op John
Voor iemand als John de Wolf, die altijd heeft gestreden voor zijn successen en als baken van kracht werd gezien, is het moeilijk om toe te moeten kijken hoe zijn moeder zo achteruitgaat. Het is een strijd waar hij als zoon geen controle over heeft, wat de situatie des te schrijnender maakt. Zijn openheid over de situatie laat zien hoe diep de z!ekte Alzheimer niet alleen patiënten, maar ook hun geliefden raakt.
Steunbetuigingen
Het verhaal van John de Wolf en zijn moeder raakt niet alleen de voetbalwereld, maar ook mensen daarbuiten. Alzheimer is een z!ekte die in vele families voorkomt, en Johns verhaal geeft een gezicht aan de ontelbare gezinnen die dagelijks met dezelfde worstelingen te maken hebben.
De openheid van De Wolf wordt dan ook met veel respect ontvangen. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Mensen spreken hun medeleven uit en bedanken hem voor zijn eerlijkheid. Het toont aan hoe belangrijk het is om dit soort verhalen te blijven delen, zodat er meer aandacht en begrip ontstaat voor de impact van Alzheimer.
Een bredere discussie
Johns verhaal raakt aan een groter vraagstuk: hoe gaan we om met mensen die lijden aan 0ngeneeslijke z!ekten zoals Alzheimer? Zijn pleidooi voor eerder ingrijpen bij ondraaglijk lijden zet de discussie rondom euth*nasie opnieuw op scherp. Veel mensen herkennen zich in de situatie en hopen dat Johns openheid bijdraagt aan meer bewustwording en mogelijk verandering in beleid.
Conclusie
John de Wolf, ooit het onwrikbare boegbeeld van het Nederlandse voetbal, laat in zijn persoonlijke verhaal zien hoe kwetsbaar het leven kan zijn. Zijn strijd is niet meer op het veld, maar in zijn hart, terwijl hij toekijkt hoe Alzheimer zijn moeder stukje bij beetje van hem afneemt. Het is een aangrijpend verhaal dat laat zien dat zelfs de sterkste onder ons worstelen met de pijn van verlies.
Onze gedachten zijn bij John, zijn moeder en alle families die te maken hebben met Alzheimer. Laten we niet vergeten hoe belangrijk het is om steun en liefde te bieden in deze moeilijke tijden. Heb je zelf een boodschap voor John? Laat dan een reactie achter om je steun te betuigen.
Ruben Van Gucht krijgt rijverbod van negen maanden: “Hij dacht dat hij opnieuw mocht rijden”
De bekende sportjournalist Ruben Van Gucht is door de p0litierechtbank in Dendermonde veroordeeld tot een rijverbod van negen maanden en een geldboete van 4.800 euro. Daarnaast moet hij opnieuw zowel het theoretisch als praktisch rijexamen afleggen voordat hij weer achter het stuur mag plaatsnemen.
De zaak, die de afgelopen maanden veel aandacht kreeg, draait om meerdere autoritten die Van Gucht maakte terwijl zijn rijbewijs ingetrokken was. Volgens het parket zou de presentator na een eerdere veroordeling wegens rijden onder invloed toch nog minstens vijftien keer hebben gereden, wat uiteindelijk leidde tot zijn vervolging.
Een reeks ritten zonder geldig rijbewijs
Het verhaal begon in december 2024, toen Ruben Van Gucht zijn rijbewijs verloor na een incident waarbij hij onder invloed van alcohol reed. De intrekking duurde aanvankelijk vijftien dagen, maar uit onderzoek bleek dat hij in die periode en daarna meerdere keren opnieuw de weg opging.
Volgens het dossier, waarover Het Laatste Nieuws berichtte, kon de p0litie via camerabeelden bevestigen dat Van Gucht zelf aan het stuur zat. Zowel zijn wagen als hijzelf zouden daarop duidelijk te herkennen zijn.
In totaal werden minstens vijftien ritten vastgesteld die plaatsvonden nadat zijn rijbewijs ongeldig was verklaard. Daaronder bevonden zich ook langere verplaatsingen, waaronder ritten naar professionele verplichtingen.
Verwarring over de voorwaarden
De advocaat van Van Gucht voerde tijdens de zitting aan dat zijn cliënt niet op de hoogte was van de specifieke voorwaarden om zijn rijbewijs opnieuw in ontvangst te nemen. Volgens de verdediging dacht Van Gucht dat hij na het verstrijken van de tijdelijke intrekking automatisch weer mocht rijden.
“Mijn cliënt ging ervan uit dat de periode van vijftien dagen betekende dat hij daarna opnieuw de weg op mocht,” aldus zijn raadsman. “Hij wist niet dat hij eerst nog een medische controle en een blaastest moest ondergaan voordat hij zijn rijbewijs terug zou krijgen.”
De p0litierechter ging echter niet mee in die redenering. Volgens de rechtbank had Van Gucht als ervaren bestuurder en publiek figuur voldoende verantwoordelijkheid moeten nemen om zich goed te informeren over de wettelijke procedures.
De rechter wees er bovendien op dat onwetendheid over de wet geen geldig excuus is.
Geen mildere straf of cursus
De verdediging vroeg de rechtbank om een mildere straf en stelde voor dat Van Gucht een vormingscursus over verkeersveiligheid zou volgen in plaats van een bijkomend rijverbod. Maar de rechter wees dat voorstel af.
Volgens het vonnis is het belangrijk dat ook publieke figuren beseffen dat rijden zonder geldig rijbewijs een ernstig misdrijf is, ongeacht de omstandigheden. De rechter benadrukte dat een dergelijk gedrag het vertrouwen in verkeersveiligheid ondermijnt.
“Wie achter het stuur kruipt zonder de juiste papieren, brengt niet alleen zichzelf, maar ook anderen in gevaar,” stelde de p0litierechter in zijn uitspraak.
De rechtbank vond daarom dat een duidelijk signaal op zijn plaats was.
Afwezig tijdens de zitting
Ruben Van Gucht was zelf niet aanwezig tijdens de behandeling van zijn dossier in Dendermonde. Zijn advocaat verdedigde zijn zaak namens hem en verklaarde dat de sportjournalist de uitspraak zal respecteren.
Volgens zijn omgeving wilde Van Gucht de zaak bewust uit de schijnwerpers houden en zich voorlopig concentreren op zijn werk en persoonlijke herstel.
Hoewel de veroordeling nu officieel is, loopt er nog een tweede dossier tegen hem in Gent, dat betrekking heeft op het oorspronkelijke incident van rijden onder invloed. Die zaak krijgt op 18 december een vervolg.
Een les in verantwoordelijkheid
De zaak van Van Gucht is meer dan een individueel verhaal: ze illustreert de strengere aanpak van verkeersinbreuken in België en het toenemende gebruik van technologie om overtredingen op te sporen.
De p0litie kon dankzij ANPR-camera’s (Automatic Number Plate Recognition) nagaan waar zijn voertuig zich bevond. Deze camera’s registreren automatisch nummerplaten en slaan de gegevens tijdelijk op, waardoor het mogelijk was om zijn verplaatsingen te reconstrueren.
“Technologie maakt het onmogelijk geworden om herhaaldelijk regels te overtreden zonder dat het opvalt,” zegt een verkeersdeskundige. “Dat is positief voor de verkeersveiligheid, maar confronterend voor wie denkt dat er niet wordt opgelet.”
Het dossier toont ook aan hoe belangrijk het is dat bestuurders goed op de hoogte zijn van de juridische gevolgen van een rijverbod.
Verkeersveiligheid onder de loep
Volgens experts is de zaak een wake-upcall voor iedereen die denkt dat rijden na een tijdelijke intrekking onschuldig is.
“Veel mensen beseffen niet dat een rijverbod pas eindigt wanneer men het rijbewijs officieel terugkrijgt,” zegt een woordvoerder van het Vlaams Huis voor Verkeersveiligheid. “Dat betekent dat je niet mag rijden zolang je het document niet opnieuw in handen hebt, ook al is de intrekkingstermijn voorbij.”
De regels zijn helder: wie rijdt tijdens een lopend rijverbod, riskeert een nieuwe veroordeling, een verlenging van het rijverbod en een stevige boete.
Publieke reactie
Hoewel Van Gucht voorlopig niet publiek heeft gereageerd op de uitspraak, kwam er wel begrip en teleurstelling vanuit zijn volgers. Op sociale media reageren mensen verdeeld: sommigen vinden de straf terecht, anderen benadrukken dat fouten menselijk zijn.
“Iedereen verdient een tweede kans,” schreef een fan op X. “Maar het is goed dat de regels voor iedereen gelden, ongeacht bekendheid.”
De sportjournalist, die vaak spreekt over discipline en doorzettingsvermogen, zal nu ook privé zijn veerkracht moeten tonen.
Tweede zaak nog hangende
De uitspraak in Dendermonde is niet het einde van het juridische traject voor Van Gucht. In Gent loopt nog een aparte rechtszaak over rijden onder invloed, die eerder dit jaar werd opgestart.
Daarbij zal de rechtbank zich buigen over de omstandigheden van het incident dat leidde tot de intrekking van zijn rijbewijs in december 2024. De behandeling van die zaak staat gepland op 18 december 2025.
Afhankelijk van de uitkomst kan dat proces nog invloed hebben op de totale strafmaat.
Van scherm naar schaduwzijde
Ruben Van Gucht, die jarenlang te zien was in sportprogramma’s en radio-uitzendingen, is gewend aan publieke aandacht. Maar dit keer is die aandacht van een heel andere aard.
De journalist, die bekendstaat om zijn energieke stijl en scherpe analyses, ziet zich nu geconfronteerd met de gevolgen van zijn eigen keuzes. Waar hij vroeger verslag deed van sportprestaties, moet hij nu zelf een mentale wedstrijd leveren om zijn reputatie te herstellen.
“Ik hoop dat hij deze periode gebruikt om te reflecteren,” zegt een oud-collega. “Iedereen kan fouten maken, maar het belangrijkste is wat je ermee doet.”
Reflectie en toekomst
Wat de toekomst brengt voor Van Gucht, is nog onduidelijk. Hij blijft actief binnen de sportwereld, maar insiders verwachten dat hij voorlopig minder zichtbaar zal zijn op televisie.
De komende maanden zal hij zich moeten richten op het herwinnen van zijn rijbewijs en het afleggen van de verplichte examens.
Daarnaast zal de uitspraak in Gent bepalen hoe zwaar het juridische najaar voor hem wordt.
Conclusie: een duidelijk signaal
De zaak rond Ruben Van Gucht toont hoe strikt België tegenwoordig toeziet op rijgedrag en verkeersveiligheid. Zelfs publieke figuren blijven niet buiten schot als ze regels overtreden.
Met zijn rijverbod, boete en verplichte examens heeft de rechtbank een krachtig signaal gegeven: niemand staat boven de wet, en verkeersveiligheid is een gedeelde verantwoordelijkheid.
💬 Wat vind jij van de uitspraak in de zaak-Ruben Van Gucht? Is de straf terecht of te streng? Deel je mening op onze Facebookpagina.