Actueel
Jet de Nijs deelt vreselijk nieuws over zoon Julius 😔
Nog iets meer dan een week en dan is het zover: de langverwachte première van de musical Malle Babbe. Een moment dat voor veel mensen een feestelijke aangelegenheid zal zijn, maar voor Jet, de vrouw van Rob de Nijs, brengt het ook gemengde gevoelens met zich mee. In een openhartig interview met Weekend laat ze weten dat ze vreesde dat Rob deze bijzondere dag niet meer zou meemaken. Daarnaast deelt ze zorgwekkend nieuws over hun 12-jarige zoon Julius, die steeds meer te lijden heeft onder de medische situatie van zijn vader.
Angst om Rob te Verliezen
Jet vertelt dat de gezondheid van Rob zodanig fragiel is dat elk moment van vreugde ook met angst gepaard gaat. Hoewel de liefde en warmte van hun gezin hem veel goed doen, blijft de realiteit keihard.
“Liefde en warmte doen echt heel veel, maar we moeten geluk hebben dat hij niet z!ek wordt. Nog een keer z!ek worden… en dan wordt het een probleem.”
De kans dat Rob bij de première van Malle Babbe aanwezig zal zijn, lijkt dan ook uitgesloten. Jet geeft aan dat de drukte en de aandacht hem waarschijnlijk te veel zullen worden.
“Je weet het nooit, maar ik kan het me niet goed voorstellen. Ik denk dat het voor hem geen meerwaarde heeft. Iedereen springt dan op hem. Kan hij daar echt van genieten? Nee, dat wordt hem niet. Rob komt ook niet meer in het openbaar.”
Het zijn pijnlijke woorden, maar ze laten zien hoe fragiel de situatie inmiddels is. De man die ooit duizenden fans in vervoering bracht met zijn muziek, is nu in een fase waarin openbare optredens simpelweg te veel van hem vergen.
Julius en de Impact van Zijn Vaders Gezondheid
Naast de zorgen om Rob maakt Jet zich ook grote zorgen om hun zoon Julius. De jonge jongen is pas 12 jaar oud, maar heeft al meerdere kritieke momenten meegemaakt waarin zijn vader plotseling medische hulp nodig had. Eén van de meest aangrijpende momenten was toen Jet zelf mond-op-mondbeademing moest toepassen op Rob, op het moment dat er geen hartslag meer was.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Julius emotioneel geraakt is door de situatie. Jet onthult dat hij momenteel onder behandeling is bij een kinderpsychiater om de gevolgen van deze intense ervaringen te verwerken.
“Voor Julius is het nu een trigger als hij een ambulance hoort, of als er paniek uitbreekt.”
Een recent incident in een trampolinepark bevestigde hoe diep de impact is.
“Hij zag iemand zijn arm breken en je zag meteen dat het hem raakte. Dat beeld komt dan weer terug.”
De herinneringen aan de angst en paniek rondom de gezondheid van zijn vader liggen nog te vers in zijn geheugen.
Trauma en Verwerking
Volgens Jet heeft Julius een trauma opgelopen, maar is het op dit moment moeilijk om dat effectief aan te pakken.
“Zo’n trauma kun je pas aanpakken als de situatie voorbij is. Maar Rob leeft nog, en dat willen we ook helemaal niet anders. EMDR-therapie zou nu dus niet werken.”
EMDR-therapie (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) wordt vaak gebruikt om traumatische ervaringen te verwerken, maar pas wanneer de bron van de stress voorbij is. Omdat de situatie met Rob nog steeds voortduurt, is het voor Julius een voortdurende realiteit waarmee hij moet leren omgaan.
Gelukkig benadrukt Jet dat hun zoon ondanks alles niet constant met de stress rondloopt.
“Volgens de kinderpsychiater is Julius geen zwaar getraumatiseerd kind. Soms komt het even naar boven, maar op andere dagen is hij gewoon heel gelukkig.”
Dat biedt een sprankje hoop in deze moeilijke situatie.
De Zware Last van een Z!ekte binnen het Gezin
De realiteit van een ernstig z!eke ouder is voor ieder gezin zwaar, maar voor een kind als Julius, dat nog zo jong is, komt het extra hard aan. De situatie waarin hij zich bevindt is niet alleen emotioneel belastend, maar beïnvloedt ook zijn manier van omgaan met stressvolle situaties in het dagelijks leven.
Zijn verhaal maakt duidelijk hoe ingrijpend een langdurige z!ekte kan zijn voor de hele familie, en hoe belangrijk het is om ook aandacht te besteden aan de mentale gezondheid van kinderen die hiermee te maken krijgen.
Voor Jet is het een constante evenwichtsoefening: het ondersteunen van Rob in zijn strijd, terwijl ze tegelijkertijd haar zoon helpt omgaan met de realiteit van hun leven.
Een Musical met een Dubbel Gevoel
De première van Malle Babbe had een moment moeten zijn van pure vreugde en trots. Voor Jet voelt het echter dubbel. Aan de ene kant is er blijdschap over de viering van Robs muzikale nalatenschap, maar aan de andere kant is er de pijn van wat hij niet meer zelf kan meemaken.
Voor Rob is het simpelweg geen optie meer om fysiek aanwezig te zijn bij zulke evenementen, en dat maakt de situatie voor Jet des te moeilijker.
“Hij zou het geweldig vinden om erbij te zijn, maar de realiteit is dat het te zwaar voor hem zou zijn.”
Ondanks deze zware realiteit blijft Jet positief en doet ze er alles aan om zowel Rob als Julius de beste ondersteuning te geven.
Steun en Bewondering
Jet krijgt veel bewondering voor hoe ze met de situatie omgaat. Ze draagt een enorme verantwoordelijkheid en blijft ondanks alle tegenslagen sterk voor haar gezin. De liefde die ze heeft voor Rob en Julius is onmiskenbaar, en haar inzet om haar zoon de juiste begeleiding te geven, wordt door velen gewaardeerd.
De komende periode zal cruciaal zijn, niet alleen voor Rob, maar ook voor de mentale veerkracht van Julius. Hoe de situatie zich ontwikkelt, blijft onzeker, maar één ding is duidelijk: Jet blijft vechten voor haar gezin.
Conclusie: Een Gezin dat Blijft Strijden
Terwijl de voorbereidingen voor de musical in volle gang zijn, staat het leven van Jet en haar gezin in het teken van zorgen, liefde en doorzettingsvermogen. De impact van Robs gezondheid op hun zoon Julius is groot, maar Jet doet er alles aan om hem te steunen.
Het is een emotionele achtbaan, maar te midden van de onzekerheden blijft de liefde binnen dit gezin onmiskenbaar sterk. De komende tijd zal veel van hen vergen, maar als er één ding is dat zeker is, dan is het dat Jet haar gezin met alles wat ze heeft blijft ondersteunen.
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
