Actueel
Jeroen van der Boom afgebrand na steunen van Rachel Hazes: ‘Trieste man’
Jeroen van der Boom onder vuur na steun aan Rachel Hazes
De recente familieperikelen binnen de Hazes-familie hebben niet alleen de betrokkenen zelf, maar ook hun naaste omgeving in het middelpunt van de belangstelling geplaatst. Een opvallende rol is hierbij weggelegd voor zanger en presentator Jeroen van der Boom, die openlijk zijn steun heeft uitgesproken voor Rachel Hazes. Deze keuze heeft geleid tot een storm van kritiek vanuit zowel het publiek als collega’s uit de entertainmentindustrie.
De aanleiding: een familieconflict escaleert
Op kerstavond 2024 besloot Rachel Hazes haar zoon, André Hazes jr., te dagvaarden. Deze juridische stap, genomen op een avond die traditioneel in het teken staat van familie en saamhorigheid, schokte velen. De actie werd door het grote publiek als ongepast en gevoelloos ervaren, en leidde tot een golf van verontwaardiging. In deze turbulente context koos Jeroen van der Boom ervoor om zich publiekelijk achter Rachel te scharen.
Jeroen’s positie: loyaliteit of eigenbelang?
Jeroen van der Boom heeft zich in meerdere interviews uitgesproken over zijn steun aan Rachel Hazes. Hij benadrukt dat zijn focus ligt op de muzikale nalatenschap van André Hazes senior en dat hij zich niet wil mengen in familieconflicten. In een gesprek met Shownieuws verklaarde hij: “Ik bemoei me met het leukste deel van André Hazes en dat is de muziek.”
Critici betwijfelen echter de oprechtheid van Jeroens loyaliteit. Velen suggereren dat zijn steun aan Rachel voornamelijk is ingegeven door zakelijke motieven, met name zijn betrokkenheid bij het jaarlijkse evenement ‘Holland Zingt Hazes’. Dit muziekspektakel, georganiseerd door Rachel Hazes, is een belangrijk platform voor artiesten die het repertoire van André Hazes vertolken. Het publiek vermoedt dat Jeroen zijn positie binnen dit evenement wil veiligstellen door Rachel te blijven steunen.
Publieke verontwaardiging: sociale media ontploft
De keuze van Jeroen om Rachel te steunen heeft geleid tot een stortvloed aan negatieve reacties op sociale media. Op platforms zoals Facebook en Twitter uiten mensen hun ongenoegen en beschuldigen hem van opportunisme en gebrek aan integriteit. Een greep uit de reacties:
-
“Een gluiperd van het zuiverste water, het is alleen de poen waar hij aan denkt.”
-
“Vriendje van Kroket, durft niet voor de waarheid uit te komen… Kwal!”
-
“Eng mannetje die denkt zelf dat die heel wat is. Maar denkt alleen aan zijn zakken te vullen.”
Deze reacties illustreren een breed gedragen sentiment van teleurstelling en wantrouwen jegens Jeroen’s motieven.
Collega’s spreken zich uit: verdeeldheid in de showbizz
Niet alleen het publiek, maar ook collega’s uit de entertainmentindustrie hebben gereageerd op de situatie. Dries Roelvink, een bekende Nederlandse zanger, uitte openlijk zijn kritiek op Rachel’s beslissing om haar zoon op kerstavond te dagvaarden. In een interview met weekblad Weekend stelde hij: “Ik vind het een heel slecht en verkeerd moment om je kind te dagvaarden op kerstavond, de avond van de liefde.”
Deze kritische houding heeft echter consequenties voor Roelvink. Hij vermoedt dat zijn uitspraken hebben geleid tot een breuk met Rachel Hazes en dat hij niet langer welkom is bij ‘Holland Zingt Hazes’. “Ik denk dat ik met mijn opmerking de deur wel heb dichtgegooid voor Holland Zingt Hazes,” aldus Roelvink.
Deze situatie toont de complexe dynamiek binnen de Nederlandse showbizz aan, waar persoonlijke relaties en professionele belangen vaak nauw verweven zijn.
Jeroen’s verdediging: afspraken en professionaliteit
In reactie op de kritiek heeft Jeroen van der Boom aangegeven dat zijn betrokkenheid bij ‘Holland Zingt Hazes’ voortkomt uit professionele verplichtingen. In een interview met Shownieuws legde hij uit: “Ik heb natuurlijk een afspraak met MediaLane en ik ben als muzikant en als artiest daarbij betrokken.”
Hij benadrukt dat het nakomen van afspraken en professionaliteit voor hem voorop staan. “Ik vind dat je in dit vak afspraken na moet komen,” aldus Jeroen.
@home Jeroen van der Boom afgebrand na steunen Rachel: ‘Trieste man’
Poen Poen Poen wat kan het mee doen ( als het mis gaat )
En niemand moet je nog gelukkig hoef je niet meer te bedelen in Scheveningen achter een valse piano nu word je er zelf van beschuldig— Henly (@HennykempkesHer) February 21, 2025
Conclusie: een reputatie onder druk
De keuze van Jeroen van der Boom om zich publiekelijk achter Rachel Hazes te scharen in het conflict met haar zoon heeft geleid tot een storm van kritiek. Zowel het publiek als collega’s uit de entertainmentindustrie uiten twijfels over zijn motieven en integriteit. De situatie illustreert de delicate balans tussen persoonlijke loyaliteit en professionele verplichtingen binnen de showbizz. Het is nu aan Jeroen om te bepalen hoe hij zijn reputatie kan herstellen en het vertrouwen van zowel het publiek als zijn collega’s kan terugwinnen.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.