Actueel
Jeroen Pauw emotioneel bij uitvaart van Manuëla Kemp: ‘Sorry, ik kan het niet’ zij was echt mijn liefde!
Jeroen Pauw was zichtbaar geëmotioneerd tijdens de uitvaart van zijn ex-geliefde Manuëla Kemp. De bekende presentator kon zijn emoties moeilijk de baas toen hij door een cameraploeg van RTL Boulevard werd aangesproken vlak voor de plechtigheid op begraafplaats Zorgvlied. “Sorry, ik ben vandaag gewoon even niet zo goed erin,” zei hij met een breekbare stem.
Een afscheid van een icoon
Manuëla Kemp, een geliefde persoonlijkheid in de Nederlandse media, werd herdacht door vrienden, familie en collega’s. De uitvaart vond plaats op Zorgvlied, gelegen aan de oever van de Amstel, een plek die bekend staat om haar serene sfeer. Onder de aanwezigen bevonden zich vele bekende Nederlanders, die hun respect kwamen betuigen aan een vrouw die diepe indruk had gemaakt in hun levens.
Jeroen Pauw, die jarenlang een relatie had met Manuëla, was een van de prominente gasten. Hoewel hij de winters doorgaans doorbrengt op Curaçao, vloog hij speciaal terug naar Nederland om afscheid te nemen. “Manuëla heeft altijd een bijzondere plek in mijn leven gehad,” liet Jeroen eerder weten. Ondanks speculaties over zijn aanwezigheid, was hij er om haar de laatste eer te bewijzen.
Cameraploegen bij Zorgvlied
Zoals vaak bij de uitvaarten van bekende Nederlanders, stonden er cameraploegen opgesteld bij de ingang van Zorgvlied. Zowel RTL Boulevard als Shownieuws probeerden reacties te krijgen van aanwezige BN’ers. Toen Jeroen Pauw door een verslaggever werd aangesproken, bleek al snel hoe zwaar het verlies hem viel.
Op de vraag wat Manuëla voor hem betekende, reageerde hij emotioneel: “Ja, dat kan niet kort. Als je vraagt wat Manuëla voor mij betekent, dat kan ik je niet kort zeggen, dus dan laat ik hem even voor nu. Sorry. Ja, sorry, ik ben vandaag gewoon even niet zo goed erin.”
Steun vanuit de studio
In de studio van RTL Boulevard werd uitgebreid stilgestaan bij de emotionele reactie van Jeroen. Tv-kenner Rob Goossens herinnerde het publiek eraan dat Jeroen en Manuëla acht jaar lang een relatie hadden. “We hebben hem even gesproken, maar je zult zien: hij kon moeilijk uit z’n woorden komen,” legde Rob uit, terwijl een fragment van het interview werd getoond.
Daphne Bunskoek, een andere ex van Jeroen, reageerde vol begrip: “Ja, dat is ook heel logisch. Op zo’n moment weet je gewoon niet wat je moet zeggen. Het is ontzettend moeilijk.” De studio hield een respectvolle en ingetogen toon terwijl het verlies van Manuëla werd besproken.
Patty Brard in tranen
Ook in de uitzending van Shownieuws kwam het afscheid van Manuëla aan bod. Patty Brard, die eveneens bij de uitvaart aanwezig was, was zichtbaar geëmotioneerd. “Het was een prachtig afscheid, maar ook intens verdrietig. Het verlies is enorm,” vertelde ze terwijl ze vocht tegen haar tranen.
Een blijvende leegte
Manuëla Kemp was jarenlang een vertrouwd gezicht in de Nederlandse media en laat een grote leegte achter bij haar dierbaren. Haar warme persoonlijkheid en grote talent hebben een onuitwisbare indruk gemaakt op de mensen om haar heen. De uitvaart was een moment van collectieve rouw, waarin iedereen stil stond bij haar leven en nalatenschap.
Voor Jeroen Pauw, die duidelijk geraakt was door het verlies, was het een dag vol emoties. Zijn kwetsbare reactie liet zien hoe groot de impact van Manuëla op zijn leven was. Zoals velen die haar kenden benadrukten: “Manuëla zal altijd in ons hart blijven.”
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
