Connect with us

Actueel

Intens verdriet voor Willem-Alexander: ´Koninklijke familie in diepe rouw´

Avatar foto

Published

on

Het Koninklijk gezin van Nederland staat bekend om hun liefde voor honden, en dat blijkt niet alleen uit de vele foto’s en video’s waarin ze hun viervoeters koesteren, maar ook uit de verhalen die ze delen over hun huisdieren. Koningin Máxima is vooral bekend geworden door haar nauwe band met haar toypoedel Mambo, maar het Koninklijk gezin heeft in de loop der jaren meer honden gehad, waaronder de geliefde labradors Luna, Nala, en Skipper.

 

Het Verlies van Labrador Nala

Recent werd via RTL Boulevard bevestigd dat Nala, de labrador die jarenlang deel uitmaakte van het Koninklijk gezin, vorig jaar is overleden. Royaltydeskundige Annemarie de Kunder bevestigde het verdrietige nieuws na berichtgeving van de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD).

“Helaas is vorig jaar labrador Nala overleden,” vertelde De Kunder. Dit verlies kwam slechts enkele jaren na het overlijden van een andere labrador, Skipper, die tijdens de coronaperiode overleed. Skipper en Nala waren onafscheidelijk, en samen hebben ze een groot deel van hun tijd doorgebracht met het Koninklijk gezin. De headerfoto bij dit artikel toont Skipper samen met Nala, een herinnering aan de trouwe metgezellen die inmiddels zijn afgereisd naar de hondenhemel.

Toypoedel Mambo: Máxima’s Dierbare Kamermaatje

Hoewel het verlies van Nala en Skipper pijn doet, blijft toypoedel Mambo een geliefd lid van de familie. Mambo is altijd al een speciaal huisdier geweest voor Koningin Máxima. “Dat Máxima en Mambo gek op elkaar zijn, dat weet ook koning Willem-Alexander,” vertelde De Kunder eerder.

Wanneer Máxima naar het buitenland reist, heeft ze vaak haar trouwe poedel Mambo bij zich. In het verleden is Mambo zelfs meegevlogen naar vakantiebestemmingen zoals Griekenland, waar de hond op de schoot van prinses Amalia zat tijdens een boottocht. Mambo lijkt dus niet alleen het favoriete huisdier van Máxima, maar is ook een geliefd lid van de bredere Koninklijke familie.

Ophef over Mambo: Kritiek op Gefokte Hondenrassen

Deze week ontstond er echter enige ophef over de zichtbaarheid van Mambo, het populaire hondje van de koningin. Kritiek ontstond toen Máxima werd beschuldigd van het geven van het verkeerde voorbeeld door haar toypoedel zo in de schijnwerpers te zetten. Het probleem ligt volgens sommige critici in het feit dat Mambo een doorgefokt hondenras is, de toypoedel, dat vaak kampt met gezondheidsproblemen vanwege het selectief fokken van deze honden. Dergelijke hondenrassen kunnen leiden tot erfelijke aandoeningen, zoals ademhalings- en gewrichtsproblemen.

Er zijn zorgen over het effect dat de publiciteit rond Mambo kan hebben op de voorkeuren van mensen voor hondenrassen, en of dit niet bijdraagt aan de verdere populariteit van rassen die kwetsbaar kunnen zijn door fokpraktijken die niet altijd ten goede komen aan de gezondheid van het dier. Dergelijke discussies werpen een kritisch licht op de manier waarop beroemdheden en publieke figuren omgaan met hun huisdieren en het voorbeeld dat ze voor anderen stellen.

Conclusie: Het Koninklijk Gezin en Hun Dierbare Honden

Ondanks de kritiek die soms naar boven komt, blijft de liefde van het Koninklijk gezin voor hun honden onmiskenbaar. Nala en Skipper hebben een speciale plaats in het hart van de familie, en Mambo blijft een trouwe metgezel voor Koningin Máxima.

Het verlies van Nala herinnerde ons eraan hoe dierbare vrienden de Koninklijke familie hebben gevormd, terwijl de ophef rondom Mambo ons uitnodigt om na te denken over de ethische kwesties rondom fokkerij en de verantwoordelijkheid van publieke figuren om het juiste voorbeeld te geven in hun omgang met huisdieren.

Actueel

Gijs (22) verloor zijn zus Eva Kroot (26): ‘Bij een roodborstje denk ik altijd aan Eva’

Avatar foto

Published

on

Gijs (22) mist zijn zus Eva elke dag, maar voelt haar nabijheid in een klein roodborstje: “Alsof ze even komt kijken hoe het met me gaat”

Voor Gijs Kroot (22) uit Tilburg betekent een roodborstje veel meer dan een toevallig vogeltje in de tuin. Sinds zijn oudere zus Eva (26) aan longk*nker 0verleed, duikt het diertje op onverwachte momenten op. En telkens voelt het als een teken van verbondenheid. “Alsof ze even laat weten dat ik er niet alleen voor sta.”

Een onverwachte diagnose bij een jonge vrouw vol leven

Eva Kroot was sportief, sociaal en volop bezig met de toekomst. Niemand in haar omgeving had verwacht dat haar leven plots in het teken zou staan van z!ekenhuisbezoeken, scans en behandelingen. Op haar 24e kreeg Eva de diagnose longk*nker. “In eerste instantie dachten we aan een hardnekkige verkoudheid,” vertelt Gijs. “Niemand dacht aan iets ernstigs, zeker niet bij iemand die nog zo jong is en nooit heeft gerookt.”

De schok was groot. Ondanks de ingrijpende diagnose bleef Eva optimistisch en veerkrachtig. Ze onderging behandelingen, leefde zo bewust mogelijk en bleef betrokken bij haar omgeving. “Zelfs toen ze al uitbehandeld was, bleef ze een blij mens,” zegt Gijs. “Ze wilde blijven leven in het nu. Dat typeerde haar.”

Een grote zus én een beste vriendin

Gijs en Eva waren meer dan broer en zus. Ze waren elkaars vertrouwelingen. “Eva was degene bij wie ik altijd terechtkon. Ze luisterde zonder oordeel, wist precies wat ze moest zeggen. Ze heeft me altijd aangemoedigd om mezelf te zijn.” Hij pauzeert even. “Zij was mijn anker, mijn veilige plek.”

De z!ekte sloopte haar lichaam, maar niet haar geest. Tot haar laatste weken bleef Eva vragen hoe het met anderen ging. “Ze vroeg meer naar ons dan naar zichzelf. Zelfs in die laatste fase was ze bezorgd om mijn studie, mijn dromen, mijn toekomst.”

De leegte is niet in woorden te vangen

Eva 0verleed begin 2024. Gijs was 22, Eva pas 26. Het verlies voelde als een mokerslag. “De wereld draaide gewoon door, maar voor ons stond alles stil.” De lege plek in het gezin is voelbaar bij elke maaltijd, elk gesprek, elk toekomstplan. “Rouwen is niet iets dat je even doet. Het is iets dat in je verweven raakt.”

Gijs vond het moeilijk om zijn draai te vinden na het verlies. “Alles voelde zinloos. Studeren, plannen maken, zelfs lachen. Want hoe kon ik verder gaan terwijl zij dat niet meer kon?”

Een roodborstje in de tuin verandert alles

En toen, een paar dagen na de uitvaart, gebeurde er iets opmerkelijks. “Ik stond in de tuin en zag een roodborstje op het hek zitten. Het bleef rustig zitten, keek me aan. Het voelde niet zomaar als een vogel. Het voelde als… Eva.”

Sindsdien duikt het vogeltje op bij momenten van twijfel, verdriet of eenzaamheid. “Soms ben ik aan het wandelen, en dan vliegt er ineens een roodborstje voor me uit. Dan weet ik: ze is er nog, op haar eigen manier.”

Voor Gijs is het roodborstje geen toeval, maar een symbool. “Of je nu spiritueel bent of niet: dat kleine diertje geeft mij rust. Het is alsof Eva zegt: ‘Ik ben bij je, ga maar door.’”

Eva’s kracht op tv: leven met open vizier

Eva deed mee aan het televisieprogramma Over Mijn Lijk, waarin jonge mensen met een levensbedreigende z!ekte hun verhaal delen. “Ze wilde geen medelijden, maar begrip,” vertelt Gijs. “Ze wilde laten zien dat je ook kunt leven, ook als je weet dat je tijd beperkt is.”

De aflevering waarin Eva centraal stond, raakte vele kijkers. Het leverde talloze reacties op van mensen uit het hele land. “Ze kreeg berichten van mensen die zich herkenden in haar verhaal. Dat ze zich minder alleen voelden door haar openheid.”

Gijs is trots op wat zijn zus heeft achtergelaten. “Ze heeft iets groots gedaan door gewoon zichzelf te zijn. Kwetsbaar, liefdevol en eerlijk.”

Herinneren door te leven

Hoewel de pijn groot blijft, probeert Gijs zijn weg te vinden. Hij studeert psychologie en werkt aan een podcast waarin rouw bij jongeren centraal staat. “Rouwen is iets waar weinig over wordt gepraat, zeker onder jongeren. Maar het is zó belangrijk om die ruimte te maken.”

Zijn podcast biedt herkenning, een luisterend oor en soms een vleugje humor. “Niet om het licht te maken, maar om te laten zien dat verdriet en lachen naast elkaar mogen bestaan.”

Elke keer als Gijs aan Eva denkt – en dat is vaak – zegt hij zachtjes “Hoi Eva” als hij weer een roodborstje ziet. “Het helpt me om haar dichtbij te houden, ook al is ze fysiek weg.”

Symboliek van het roodborstje: troost in een kleine vorm

In veel culturen staat het roodborstje symbool voor verbondenheid met een 0verledene. Of het nu geloof, toeval of intuïtie is: voor veel mensen biedt het troost. Voor Gijs voelt het als een liefdevol teken dat hij niet alleen is.

“Het is klein, fragiel en toch zo krachtig,” zegt hij. “Net zoals Eva. Ze was een licht mens. En dat licht wil ik blijven voelen.”

Wat Eva hem leerde

Gijs vertelt dat hij dankzij Eva op een andere manier naar het leven is gaan kijken. “Ze leerde me dat je niet hoeft te wachten op een grote gebeurtenis om te voelen dat het leven waardevol is. Het zit in de kleine dingen. Een lach, een goed gesprek, of dus… een roodborstje.”

Hij sluit af met een boodschap voor anderen die iemand missen: “Zoek je eigen teken. Voor de een is het een liedje, voor de ander een geur, een plek of dier. Wat het ook is, laat het je helpen. Want we hoeven onze geliefden niet los te laten om verder te kunnen gaan. We mogen ze meedragen.”

Continue Reading