Actueel
hond verliest de hoop, “huilt eindeloos” na 260 dagen in het asiel – op zoek naar een perfect nieuw huis
In de stille, echoënde gangen van de Humane Society for Hamilton County in Indiana, waar het gefilterde licht zachtjes op de vloer valt, weerklinkt een hartverscheurend geluid. Het is het huilen van Major, een vierjarige terriër/pitbull-mix, wiens hoop langzaam vervaagt na meer dan 260 dagen in een kennel. Zijn verhaal is een droevige herinnering aan de vergeten dieren in asielen, maar ook een levend bewijs van de veerkracht en ongebroken geest van een hond die blijft hopen op een liefdevol thuis.
Verwaarlozing
Major’s saga begon op een zomerdag toen hij als zwerver werd binnengebracht bij het asiel, afhankelijk van de vriendelijkheid van vreemden en de schaduw van wat ooit een thuis was.

Bij zijn binnenkomst ontdekten de medewerkers dat hij gechipt was, wat aangaf dat iemand hem ooit had liefgehad, of op zijn minst gekend.

Hoopvol contacteerden ze zijn voormalige eigenaren, in de verwachting dat deze hem zouden willen terugzien.

Hun beloften bleken echter loos; ze verklaarden dat ze hem zouden komen ophalen, maar lieten hem in een voortdurende staat van wachten achter.

Wanhoop
Aanvankelijk was Major het toonbeeld van vreugde binnen de muren van het asiel. Hij speelde altijd met zijn geliefde Jolly Ball en charmeerde iedereen met zijn zachtaardige en gevoelige natuur.

Hij werd snel een favoriet onder het personeel, dat hem liefdevolle bijnamen gaf zoals ‘Major Hunk’ en ‘Major Heartthrob’.

Maar ondanks deze genegenheid en zijn aantrekkelijke persoonlijkheid, bleef een permanent thuis een onvervulde belofte.
Terwijl de maanden verstreken en elke potentiële adoptant voorbijliep zonder een tweede blik, verviel Major in een diepe melancholie.

Strijd
De constante afwijzing en het gebrek aan een liefdevolle omgeving hebben een diepe wond geslagen in Majors eens zo levendige geest. Hij veranderde van een speelse en levendige hond in een schim van zijn voormalige zelf, vaak huilend in zijn verblijf, een geluid dat zowel medewerkers als bezoekers raakt.
In een poging om zijn stress te verminderen, verplaatste het asiel hem naar een rustigere bezoekkamer, maar de echte oplossing – een liefdevol en permanent thuis – blijft uit.
Zoektocht
Major heeft specifieke behoeften wat betreft zijn toekomstige leefomgeving: hij zou het beste passen in een huis zonder jonge kinderen of katten, waar hij de onverdeelde aandacht en ruimte krijgt om te bloeien. Hoewel hij goed overweg kan met andere honden, is zijn kracht soms te veel voor zijn eigen goed, en daarom wordt een voorzichtige kennismaking aangemoedigd. Zijn ideale eigenaar zou iemand zijn die niet alleen zijn energie en speelsheid kan waarderen, maar ook de tijd en toewijding kan geven die hij verdient.
Adoptie

Het asiel doet een emotioneel beroep op de gemeenschap: als je klaar bent om een liefdevolle, sterke en speelse vriend in je leven te verwelkomen, overweeg dan om Major een kans te geven. Hij vertegenwoordigt niet alleen zichzelf maar ook de talloze andere dieren die nog steeds in asielen over de hele wereld verblijven, wachtend op die ene persoon die hun leven voorgoed zal veranderen.
Actueel
Ward Lemmelijn toch niet geschikt bevonden voor dit VTM-programma: ‘Heel pijnlijk’

Ward Lemmelijn is dit jaar een vaste waarde op het scherm. Na zijn overwinning in Dancing With The Stars en zijn sterke prestaties in De Slimste Mens, is hij nu ook te zien als speurder in The Masked Singer. Toch had zijn deelname aan het populaire VTM-programma er anders uit kunnen zien. In een recent interview met Story onthult de zanger dat hij ooit werd benaderd om als kandidaat deel te nemen aan het programma, maar dat het uiteindelijk geen goed idee bleek.

“Ze hebben me ooit gepolst om zo’n pak in te kruipen”
Ward vertelt dat hij al jaren een grote fan is van The Masked Singer en dat hij de afgelopen seizoenen elke aflevering met veel plezier heeft gevolgd. Toch vond hij het idee om zelf in een kostuum te kruipen minder aantrekkelijk. “Ze hebben ooit gepolst of ik in zo’n pak zou willen kruipen, maar dat zou echt niet werken,” zegt Ward lachend.

Het probleem? “Ik kan mijn lach niet beheersen. Als de speurders iets grappigs zeggen, schiet ik sowieso in de lach. En dat is een risico, want zelfs als ze mijn stem zouden vervormen, is mijn lach nog altijd herkenbaar.”

Van kandidaat naar speurder
In plaats van zelf deel te nemen als kandidaat, kreeg Ward de kans om als speurder het programma te betreden. “Ik vond het een eer dat ze me vroegen,” zegt hij trots. Ward twijfelde geen moment en besloot meteen in te stemmen. “Vaak moet ik even nadenken over programmavoorstellen, maar dit was echt een no-brainer. Ik wist meteen dat ik het wilde doen.”

Analytische speurder met een glimlach
Ward geniet zichtbaar van zijn nieuwe rol en probeert zo analytisch mogelijk te speuren. “Ik bekijk alles aandachtig: de lichaamstaal, de manier van bewegen… maar ik verlies mezelf soms in niet-relevante details,” lacht hij.

Ondanks zijn nauwkeurige observaties, blijft Ward een speurder met veel humor en zelfkennis. Hij neemt zijn taak serieus, maar zijn enthousiasme en vrolijkheid maken hem al snel geliefd bij de kijkers.

Enthousiast op elk scherm
Ward Lemmelijn blijft zijn enthousiasme en energie overbrengen, of hij nu danst, raadsels oplost of speurt naar de identiteit van de kostuumdragers in The Masked Singer. Zijn passie en humor maken hem een geliefd gezicht, en de fans kijken uit naar meer van zijn speurderswerk op het scherm.