Actueel
Het gaat niet goed met Joren Dumont en Ianthe Tavernier: “Erger dan dit moet het niet worden”
Ianthe Tavernier en Joren Dumont openhartig over eerste weken met dochter Lélo
Op 24 juni werd het jonge gezin van Ianthe Tavernier en Joren Dumont verrijkt met de komst van hun dochter Lélo. Het is een periode vol liefde, nieuwe ervaringen en onvergetelijke momenten. Toch vertellen de kersverse ouders eerlijk dat het ouderschap ook uitdagingen met zich meebrengt.
In hun podcast Oeps baby! nemen ze luisteraars mee in hun nieuwe leven als ouders. Daarin praten ze niet alleen over de mooie kanten van het ouderschap, maar ook over de lastige momenten – iets waar veel jonge gezinnen zich in zullen herkennen.
Een prachtige start met een kleine uitdaging
Lélo wordt door haar ouders omschreven als een echt schatje: lief, alert en vol karakter. Toch kampen ze momenteel met een probleem dat voor veel baby’s herkenbaar is: last van de stoelgang.
De ongemakken zorgen bij Lélo voor krampjes en veel huilmomenten. Vooral de avonden zijn een uitdaging. “Krampjes, krampjes… we krijgen haar echt niet goed onder controle,” vertelt Joren in de podcast.
Het patroon is vrijwel dagelijks hetzelfde: rond zes uur ’s avonds beginnen de klachten, en dat kan soms doorgaan tot elf uur. “Erger dan dit moet het niet worden, want het is heel moeilijk. Het begint om 18 uur en het duurt tot 22, 23 uur,” legt hij uit.
Avonden die lang duren
Joren omschrijft de avonden soms zelfs als “een hel”. Niet omdat hij geen liefde voelt voor zijn dochter, maar omdat de machteloosheid zwaar kan wegen. “We zijn ook maar mensen van vlees en bloed. Ik begrijp dat het voor sommige mensen moeilijk is om hun geduld te houden.”
Die eerlijkheid siert hem. Ouderschap wordt vaak in een rooskleurig licht gezet, maar wie er middenin zit, weet dat vermoeidheid en constante zorg soms hun tol eisen.
Verschillende manieren van omgaan met stress
In het gesprek komt ook naar voren dat Joren en Ianthe elk op hun eigen manier omgaan met de drukke avonden. Ianthe blijft doorgaans iets rustiger, terwijl Joren sneller zijn geduld kan verliezen.
Volgens Ianthe heeft dat ook te maken met hun dagelijkse situatie. “Hij werkt nog volop en heeft duizenden dingen aan zijn hoofd. Als die kleine dan ook nog eens constant aan het wenen is, is dat gewoon veel,” zegt ze begripvol.
Zijzelf is momenteel nog thuis, waardoor ze het makkelijker kan plaatsen. “Dat maakt een groot verschil. Ik heb overdag meer tijd om op adem te komen.”
Even ademhalen
Soms is het nodig om even afstand te nemen om weer energie op te doen. Joren vertelt dat hij soms letterlijk de tuin in wandelt om tien minuten voor zichzelf te nemen. “Ik probeer positief te blijven, maar soms moet ik eens tien minuten achteraan in de tuin gaan wandelen.”
Met een glimlach geeft hij zelfs toe dat hij al eens heeft gedaan alsof hij naar het toilet moest, gewoon om even rustig te kunnen zitten. Het zijn kleine momenten die helpen om de druk van het ouderschap beter te dragen.
Wederzijds begrip
Ianthe reageert met veel begrip op die momenten van ontsnappen. “Joren doet er nog een job bij, en dat is gewoon superintens. Ik zit hier momenteel nog thuis, dus ik kan dat makkelijker plaatsen.”
Hun gesprek laat zien hoe belangrijk het is dat partners elkaar begrijpen en steunen in de eerste maanden na de geboorte. De combinatie van weinig slaap, nieuwe verantwoordelijkheden en het vinden van een ritme vraagt veel van een relatie.
Herkenbaar voor veel ouders
De openheid van Ianthe en Joren raakt een gevoelige snaar bij veel jonge ouders. Huilbaby’s of baby’s met krampjes zijn geen uitzondering, en de avonden kunnen dan lang en vermoeiend zijn.
Door hun verhaal te delen, geven ze anderen het gevoel dat ze niet alleen zijn. Het is een eerlijke blik achter de schermen van het ouderschap – zonder filter, maar mét liefde.
Een mix van emoties
Hoewel de avonden soms zwaar zijn, benadrukken Ianthe en Joren dat de liefde voor hun dochter altijd op de eerste plaats komt. De glimlach van Lélo, een onverwacht rustig moment of het zien van haar groei maakt alles de moeite waard.
Het contrast tussen die mooie momenten en de pittige uren in de avond maakt het ouderschap intens, maar ook heel bijzonder. “Het zijn die kleine geluksmomentjes die je erdoor sleuren,” vertelt Ianthe.
Ouderschap zonder perfectie
Met hun openhartigheid laten ze zien dat ouderschap niet draait om perfectie, maar om doorzetten, liefde en elkaar steunen. Fouten maken, moe zijn en soms even weglopen horen er nu eenmaal bij.
Het helpt dat ze er samen over praten – zowel privé als in hun podcast. Zo normaliseren ze het idee dat het oké is om het soms zwaar te hebben, en dat er geen ‘handleiding’ bestaat die altijd werkt.
Vooruit kijken
Ondanks de moeilijke avonden kijken Joren en Ianthe met vertrouwen naar de toekomst. Ze weten dat deze fase tijdelijk is en dat Lélo’s klachten waarschijnlijk zullen verminderen naarmate ze ouder wordt.
Tot die tijd zoeken ze naar manieren om het voor iedereen wat aangenamer te maken – van wandelingen in de tuin tot elkaar even aflossen als de spanning te hoog oploopt.
Conclusie
Het verhaal van Ianthe Tavernier en Joren Dumont laat zien dat
ouderschap een rollercoaster is van emoties. De komst van hun
dochter Lélo bracht onvoorstelbaar veel liefde in hun leven, maar
ook nieuwe uitdagingen die geduld, energie en wederzijds begrip
vragen.
Door eerlijk te zijn over zowel de mooie als de moeilijke momenten, maken ze het onderwerp bespreekbaar en herkenbaar. Een boodschap die veel jonge gezinnen zal bemoedigen: je hoeft het niet perfect te doen – zolang er maar liefde is, kom je er samen doorheen.
Zorgen om gezondheid koning Charles nemen toe: nieuwe beelden roepen vragen op in Engeland
In het Verenigd Koninkrijk groeit de bezorgdheid over de gezondheid van koning Charles. De 76-jarige vorst verscheen onlangs samen met zijn zoon prins William bij een officieel optreden in Londen, maar nieuwe beelden van dat moment hebben veel stof doen opwaaien. Britse media spreken van een “zichtbaar verzwakte” koning, en volgens ingewijden bij Buckingham Palace zou er achter de schermen sprake zijn van toenemende ongerustheid.
Nieuwe beelden zorgen voor onrust
De video’s van het vader-zoonoptreden gingen binnen enkele uren viraal. Te zien is hoe koning Charles vriendelijk lacht naar het publiek, maar ook duidelijk vermoeid oogt. Zijn bewegingen zijn trager, zijn gelaat bleker dan gebruikelijk, en zijn kleding lijkt iets losser te vallen. Britse royaltyvolgers noemen het een “zorgwekkend beeld” van de vorst, die begin dit jaar begon aan een medische behandeling.
Een bron vertelde aan RadarOnline: “Zijn pak hing om zijn schouders, hij zag er broos uit. Dit is niet de energieke Charles die we kenden van vorig jaar.”
Hoewel het paleis benadrukt dat de koning nog altijd zijn werkzaamheden uitvoert, zien kijkers en verslaggevers duidelijke tekenen van vermoeidheid. De beelden, die breed werden besproken in Britse talkshows en kranten, roepen de vraag op hoe het werkelijk gaat met de gezondheid van de koning.
Paleis blijft bij geruststellende boodschap
Buckingham Palace houdt officieel vol dat het “goed gaat” met de koning. In een korte verklaring liet het paleis weten dat Charles “lichte werkzaamheden blijft uitvoeren” en “goed reageert op zijn medische behandeling”.
Toch heerst er volgens verschillende Britse media een zekere spanning binnen de paleismuren. “Er is een groot verschil tussen de publieke boodschap en wat achter de schermen speelt,” zegt een insider tegen The Daily Mail. “De vorst werkt nog steeds, maar de druk is enorm. Iedereen ziet dat zijn energie niet meer is wat het was.”
Volgens andere bronnen zou het paleis er alles aan doen om een gevoel van stabiliteit te behouden. De koninklijke agenda wordt zorgvuldig afgestemd, met korte publieke optredens en langere rustperiodes.
Prins William neemt langzaam meer verantwoordelijkheid
Wat ook opvalt, is de groeiende zichtbaarheid van prins William. Tijdens het recente optreden nam de prins van Wales op natuurlijke wijze de leiding, begroette gasten en nam het woord namens het hof. Volgens koningshuisdeskundigen is dat geen toeval.
“William wordt stap voor stap voorbereid op een grotere rol,” stelt royaltykenner Richard Fitzwilliams. “Het paleis wil voorkomen dat er plotselinge veranderingen komen. Daarom wordt zijn betrokkenheid nu langzaam maar zeker uitgebreid.”
De afgelopen maanden nam William al meerdere representatieve taken van zijn vader over, waaronder ontmoetingen met buitenlandse gasten en staatsrecepties. Dat voedt de indruk dat het koningshuis zich op langere termijn aan het herpositioneren is.
Een zichtbaar veranderde vorst
Wie de koning de laatste tijd vaker heeft gezien, merkt de subtiele maar onmiskenbare veranderingen. Zijn kenmerkende glimlach en warme houding blijven aanwezig, maar zijn fysieke verschijning is zichtbaar veranderd.
“Hij straalt nog steeds waardigheid uit, maar de vitaliteit van vroeger lijkt af te nemen,” zegt een fotograaf die het koningspaar regelmatig volgt. “Zelfs bij korte wandelingen zie je dat hij voorzichtig beweegt. Het lijkt alsof hij energie spaart.”
Britse fans en royalwatchers reageren met gemengde gevoelens: bewondering voor zijn inzet, maar ook zorg over zijn gezondheid. Op sociale media verschijnen honderden berichten met de hashtag #PrayForCharles, waarin mensen hun steun betuigen en hem beterschap wensen.
De stilte van het paleis
Dat het paleis weinig concrete informatie geeft, leidt tot extra speculatie. Koningshuisexperts wijzen erop dat Buckingham Palace traditioneel zeer terughoudend is in het delen van medische details. De Britse monarchie wil voorkomen dat de gezondheid van de koning onderwerp wordt van politieke of publieke paniek.
Een voormalig paleisfunctionaris vertelt aan The Guardian: “De koninklijke familie gelooft dat de monarch er altijd moet zijn — zichtbaar, rustig, waardig. Te veel details over zijn gezondheid zouden dat beeld verstoren.”
Toch groeit het besef dat openheid misschien nodig is om onrust te voorkomen. In een tijdperk van sociale media en 24/7 nieuwsvoorziening is het lastig om speculatie stil te houden.
Symbool van stabiliteit
Ondanks alles blijft koning Charles vastbesloten om zijn rol te blijven vervullen. Na decennia van voorbereiding volgde hij zijn moeder koningin Elizabeth op in een periode van politieke en maatschappelijke veranderingen. Hij ziet het als zijn plicht om continuïteit te waarborgen, ongeacht persoonlijke uitdagingen.
Een hofbron zegt: “De koning voelt een diepe verantwoordelijkheid. Hij wil niet dat mensen zich zorgen maken, en probeert er daarom altijd kalm uit te zien. Maar natuurlijk heeft deze periode zijn tol geëist.”
De vorst wordt gesteund door koningin Camilla, die zichtbaar zorgzaam met hem optrekt. Het paar wordt de laatste maanden vaker samen gezien bij kleinere, informele gelegenheden.
Toenemende empathie bij het publiek
De Britse bevolking toont opvallend veel begrip voor de situatie. Waar Charles in de beginfase van zijn koningschap nog sceptisch werd bekeken, groeit nu de sympathie. Veel Britten zien hem als een toegewijde man die zijn plicht blijft vervullen, ondanks fysieke uitdagingen.
Op sociale media schrijven fans: “Hij verdient rust en respect. Niemand kan op deze leeftijd alles blijven doen.” Een ander reageert: “Wat er ook speelt, hij straalt nog steeds waardigheid uit. Dat zegt alles over zijn karakter.”
Toekomst van de monarchie
De situatie van koning Charles werpt ook vragen op over de toekomst van het Britse koningshuis. Wat gebeurt er als zijn gezondheid verder afneemt? Deskundigen achten een tijdelijke overgangsperiode, waarin William meer taken overneemt, het meest waarschijnlijk.
Het paleis zal echter alles in het werk stellen om een abrupte overgang te vermijden. “Het koningshuis is gebouwd op continuïteit,” zegt een analist. “Zolang Charles kan functioneren, zal hij dat blijven doen — al is het op kleinere schaal.”
Een vorst die blijft vechten
Hoe de komende maanden zullen verlopen, is onduidelijk. Maar één ding is duidelijk: koning Charles blijft, ondanks de zorgen, symbool staan voor plichtsbesef en stabiliteit. Zijn recente optreden met prins William liet niet alleen een brozere koning zien, maar ook een vader die zijn erfgenaam langzaam de toekomst inleidt.
Of zoals een commentator het samenvatte: “Wat we zien is geen zwakte, maar menselijkheid. De koning toont dat leiderschap niet altijd in kracht zit, maar soms juist in volharding.”