Actueel
Harrie (60) geniet al 30 jaar van een bijstandsuitkering: ”Ik leef als een koning”
De 60-jarige Harrie Plazier noemt zichzelf trots een ‘budgetkoning’. Hij heeft al dertig jaar bewust geen werk aangenomen en leeft van een uitkering. ”Mijn vrijheid en het gebrek aan verplichtingen zijn mogelijk gemaakt door mijn uitkering,” verklaart hij.
Harrie valt op tussen degenen die een uitkering ontvangen, omdat
de meeste mensen zich niet trots voelen over het feit dat ze
financiële steun nodig hebben.
Velen zouden graag willen werken, maar om diverse redenen niet
in staat zijn dat te doen.
Het contrast wordt scherper als er mensen zijn zoals Harrie, die
op camera vertellen hoe ze bewust werken vermijden en er ook nog
eens trots op zijn.
In een fragment van Omroep PowNed wordt Harrie Plazier
geïnterviewd.
Hij vertelt vol trots over zijn levensstijl en hoe hij al
jarenlang met een bijstandsuitkering rondkomt.
“Ik leef van een bijstandsuitkering. Dat doe ik al jaren, zonder
uitzondering. En ik kan zelfs sparen, want ik ontvang ook huur- en
zorgtoeslagen,” vertelt hij.
“Elke maand ontvang ik iets meer dan 1.200 euro. Van dat bedrag
houd ik 300 euro over voor boodschappen, wat neerkomt op 10 euro
per dag.
Ik besteed minder dan 10 euro per dag aan boodschappen, meestal
zo’n zes tot zeven euro.” Harrie’s dagen worden voornamelijk gevuld
met eten en drinken.
Ook deelde Harrie zijn vakantieroutine voor de zomer. ”Elke dag
voelt voor mij als vakantie. Ik heb geen zorgen en geen
verplichtingen, en daardoor heb ik vrijheid.”
Wanneer verslaggever Mark Baanders hem vraagt of hij zich niet
schuld!g voelt over het feit dat werkende Nederlanders hem
financieel ondersteunen, lijkt Harrie het niet veel te deren: ”Ja,
dat is dan weer het standpunt van de VVD, dat je een profiteur
bent. Maar ik bekijk het niet op die manier.”
Om zijn levensstijl te ondersteunen heeft Harrie vijf regels:
“Ik drink niet, r00k niet, snoep niet, g0k niet en heb geen
betaalde s*ks.” Hij geeft toe dat het laatste voor hem moeilijk
was.
“Dat was mijn zwakke plek. Ik deed dat uit nieuwsgierigheid en
om frustratie te uiten.”
Baanders confronteert Harrie met de financiële gevolgen van zijn
levensstijl: “Ik geef 1.200 euro uit op een avond.”
Harrie maant Mark om geen roofbouw op zichzelf te plegen. “Als
je over dertig jaar 30 bent, zou je uitgeput kunnen zijn.”
Mark reageert: “En dan zou ik ook dertig jaar van een uitkering
kunnen leven.” Harrie lacht: “Ja, haha.”
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”