Connect with us

Actueel

Hannah (54): “Mijn buurman leeft in de bijstand, maar ligt wel lekker in een jacuzzi in zijn tuin”

Avatar foto

Published

on

Hannah vraagt zich af: luxe in de bijstand, hoe werkt dat eigenlijk?

Hannah (54) woont al jaren in dezelfde gezellige buurt. Ze is iemand die graag hard werkt, haar financiële zaken netjes regelt en anderen ook het beste gunt. Toch merkt ze de laatste tijd dat er iets bij haar wringt. Niet uit jaloezie, zo zegt ze zelf, maar eerder uit verwondering. De aanleiding? Haar buurman, die volgens haar een bescheiden inkomen heeft, geniet van een jacuzzi in zijn achtertuin.

“Ik begrijp het gewoon niet goed,” vertelt ze. “Hoe kun je iets dat als luxe wordt gezien combineren met een krap budget?”

Het is een vraag die bij veel mensen kan leven. Want wat betekent het eigenlijk als iemand met een beperkt inkomen iets aanschaft dat doorgaans als luxe wordt beschouwd?


Leven met een beperkt budget, maar toch genieten van comfort

Een jacuzzi roept bij veel mensen automatisch associaties op met ontspanning, comfort en financiële ruimte. Voor Hannah is het contrast tussen haar eigen inspanningen en het beeld van haar buurman in een bubbelbad moeilijk te rijmen.

“Ik werk hard, betaal belasting en probeer zorgvuldig met mijn geld om te gaan,” legt ze uit. “En dan zie ik iemand die naar eigen zeggen rond moet komen van een uitkering, ontspannen in een jacuzzi. Dat voelt vreemd.”

Voor Hannah is het geen afgunst, benadrukt ze. Ze wil vooral begrijpen hoe het zit.


Een persoonlijke situatie roept bredere vragen op

Volgens Hannah geeft haar buurman zelf aan dat hij leeft van een sociaal vangnet en niet actief is op de arbeidsmarkt. Ze kent hem al langere tijd en weet dat hij geregeld aangeeft het financieel lastig te hebben.

“En dan ineens staat er een vrachtwagen voor de deur met een jacuzzi. Natuurlijk stel je dan vragen. Niet uit kritiek, maar uit verwondering,” aldus Hannah.

Het roept een veel bredere maatschappelijke vraag op: wat mag of kan wanneer je leeft van een beperkt inkomen? Is het verkeerd om te investeren in comfort, zelfs als je financieel afhankelijk bent van ondersteuning?


De buurman geeft uitleg: tweedehands en bewuste keuzes

Toen Hannah haar buurman op een vriendelijke manier vroeg hoe het zat, kreeg ze direct antwoord. Hij legde uit dat de jacuzzi tweedehands is en dat hij deze voor een klein bedrag heeft kunnen aanschaffen via een online platform.

Daarnaast heeft hij, naar eigen zeggen, bewust gekozen om niet op vakantie te gaan, zodat hij wat geld kon sparen voor een plezierige investering in zijn eigen leefomgeving.

“Het is voor mij een manier om thuis tot rust te komen,” zou hij hebben uitgelegd. “Ik hoef niet ver weg, als ik me thuis maar goed voel.”

Voor hem is de jacuzzi een vorm van bewust welzijn binnen zijn eigen mogelijkheden.


Begrip en twijfel gaan hand in hand

Hoewel Hannah zijn uitleg waardeert, blijven de vragen bij haar spelen. Niet alleen vanwege de jacuzzi, maar ook door andere signalen, zoals de regelmatige pakketbezorgingen aan zijn adres. Dat wekt bij haar de indruk dat er misschien meer financiële ruimte is dan hij laat blijken.

“Misschien zie ik het verkeerd,” zegt ze. “Misschien bespaart hij op andere dingen. Maar het voelt soms alsof ik iets niet begrijp.”

Die verwarring is begrijpelijk. Mensen trekken vaak conclusies op basis van wat ze van buitenaf zien. Maar geldzaken zijn persoonlijk, en keuzes verschillen sterk per individu.


Wat luxe is, verschilt per persoon

Waar de één comfort haalt uit een weekendje weg of een nieuwe telefoon, kiest de ander voor een fijne zithoek of – zoals in dit geval – een bubbelbad in de tuin. Wat als luxe wordt gezien, is vaak sterk afhankelijk van perspectief en persoonlijke prioriteiten.

Het gesprek tussen Hannah en haar buurman laat zien hoe belangrijk het is om elkaar niet te snel te beoordelen. Het feit dat iemand een relatief dure aanschaf doet, betekent niet automatisch dat daar geen doordacht plan of opoffering achter zit.


Oordelen zonder context leidt tot misverstanden

Dit verhaal is herkenbaar voor veel mensen. Iedereen heeft wel eens een moment waarop ze zich afvragen hoe een ander iets voor elkaar krijgt. Zeker wanneer je zelf zuinig leeft, kunnen keuzes van anderen vragen oproepen. Maar vaak ligt er een verhaal achter dat je niet kent.

“We zien alleen wat aan de buitenkant zichtbaar is,” zegt Hannah. “Maar wat er achter de voordeur gebeurt, weten we niet altijd.”

Dat besef brengt haar tot een belangrijke conclusie: soms is het beter om met nieuwsgierigheid te kijken dan met oordeel.


Een maatschappelijke blik op individuele keuzes

Dit verhaal raakt ook een bredere maatschappelijke discussie. Hoe gaan we als samenleving om met financiële ondersteuning, en hoe ver reikt de verantwoordelijkheid van de ontvanger? Mag je als ontvanger van een uitkering investeren in iets wat als luxe wordt gezien, zolang je daarbij de regels niet overtreedt?

De meningen hierover zijn verdeeld. Sommigen vinden dat alle uitgaven onder een vergrootglas moeten liggen, terwijl anderen juist pleiten voor meer autonomie en vertrouwen in het eigen beoordelingsvermogen van mensen.


Bewust leven met beperkte middelen

De buurman van Hannah is niet de enige die op creatieve wijze probeert om met beperkte middelen toch kwaliteit van leven te realiseren. Veel mensen zoeken naar manieren om binnen hun budget iets extra’s te doen voor zichzelf. Tweedehands aankopen, ruilplatformen of budgetvriendelijke spaardoelen maken dat mogelijk.

In plaats van veroordeling, kan het inspirerend zijn om te zien hoe mensen hun situatie op een positieve manier benaderen – mits dat natuurlijk binnen de kaders van redelijkheid en regelgeving gebeurt.


Conclusie: over perspectief, begrip en samenleven

Het verhaal van Hannah en haar buurman laat zien hoe verschillende leefwerelden elkaar kunnen raken, en soms ook kunnen botsen. Wat voor de één logisch voelt, kan voor de ander onbegrijpelijk zijn. Dat hoeft niet te leiden tot verwijdering, als er ruimte blijft voor gesprek, uitleg en wederzijds begrip.

Misschien is Hannah’s verwarring begrijpelijk, en misschien is de keuze van haar buurman even logisch als doordacht. In een samenleving waarin iedereen zijn eigen weg zoekt binnen zijn mogelijkheden, is het belangrijk dat we elkaar het voordeel van de twijfel gunnen.

Uiteindelijk draait het niet om wie wat bezit, maar om hoe we met elkaar omgaan. Door in gesprek te blijven, oordelen uit te stellen en ruimte te geven voor verschillende perspectieven, bouwen we aan een omgeving waarin iedereen zich gezien en begrepen voelt – met of zonder jacuzzi.

Actueel

Onze gedachten zijn momenteel bij Janny van der Heijden

Avatar foto

Published

on

Groot verdriet voor Janny van der Heijden: afscheid van haar geliefde hondje Nhaan

Voor iedereen die Janny van der Heijden kent, is één ding zeker: waar zij verscheen, was haar trouwe teckel Nhaan niet ver uit de buurt. Het kleine hondje groeide de afgelopen jaren uit tot een vaste verschijning op televisie, bij evenementen én op sociale media. Maar nu deelt Janny intens verdrietig nieuws: haar geliefde viervoeter is er niet meer. Op Instagram schrijft ze kort maar veelzeggend: “Mijn hart is gebroken.”

De boodschap verscheen bij een foto van Nhaan die, zoals altijd, liefde en rust uitstraalt. Het is een moment dat veel volgers raakt. Nhaan was immers meer dan een huisdier — ze was een icoon, een gezinslid, en een dierbare vriendin.

Nhaan: een hond met bekendheid en karakter

Janny’s teckel was al jaren een bekend gezicht voor de vaste kijkers van programma’s zoals Heel Holland Bakt en Denkend aan Holland. Of ze nu rustig in beeld liep of ontspannen op schoot zat, Nhaan hoorde er gewoon bij. Ze werd door velen liefdevol ‘de stille ster’ van de uitzendingen genoemd. Met haar trouwe ogen en herkenbare snoetje wist ze het publiek moeiteloos voor zich te winnen.

Maar haar bekendheid beperkte zich niet tot televisie. Ook op sociale media had Nhaan haar eigen schare fans. De teckel had zelfs een eigen Instagram-account, waarop regelmatig foto’s verschenen van haar avonturen: tijdens opnames, in de natuur, thuis op de bank of onderweg in een bootje. Honderden mensen reageerden vaak enthousiast op elke nieuwe post. Ze volgden Nhaan alsof ze een bekend persoon was, en dat was ze op haar eigen, bescheiden manier ook.

Een geliefde gast op de rode loper

Nhaan verscheen zelfs op grote evenementen. Tijdens het Gouden Televizier-Ring Gala liep ze zij aan zij met Janny en André van Duin over de rode loper. Beelden van dat moment werden breed gedeeld op televisie en social media. Het hondje gedroeg zich alsof ze er thuishoorde — rustig, nieuwsgierig en charmant, alsof ze wist dat alle ogen op haar gericht waren.

Voor veel mensen was het duidelijk: Nhaan genoot oprecht van de aandacht. Maar bovenal bleef ze trouw aan haar baasje. Of er nu camera’s draaiden of niet, haar loyaliteit was onvoorwaardelijk.

Een unieke band die diep ging

Dat het verlies van Nhaan voor Janny zo pijnlijk is, zal niemand verbazen. De band tussen mens en dier kan ongekend hecht zijn, en dat was in hun geval overduidelijk. In een eerder gesprek aan tafel bij Beau vertelde Janny openhartig over die bijzondere relatie. Ze omschreef Nhaan als haar maatje, haar anker, haar stille luisteraar. “Ze is er altijd”, zei ze toen. “In goede tijden én op moeilijke momenten.”

Nhaan was de hond bij wie Janny zich veilig voelde, die troost bood zonder woorden, en die zorgde voor structuur en rust in een leven dat soms hectisch kan zijn. Ze was er in de stilte van thuis, maar ook in de drukte van het studiobeleven, als stille kracht en trouwe vriendin.

Negen jaren vol liefde

Nhaan werd negen jaar oud. In die negen jaren leefde ze een rijker leven dan menig huisdier. Ze was niet alleen een schattige viervoeter, maar ook een metgezel op de televisie, een publiekstrekker op sociale media, en een warm hart in een wereld vol camera’s en hectiek.

Ze reisde met Janny door heel Nederland, stond op podia, maakte premières mee en werd letterlijk en figuurlijk op handen gedragen. Toch bleef ze altijd zichzelf: rustig, liefdevol, betrouwbaar. Een hond met karakter, maar zonder kapsones. Juist dat maakte haar zo geliefd — niet alleen bij Janny, maar ook bij de vele mensen die haar van een afstand leerden kennen.

Een leegte die voelbaar is

Het gemis is groot. In haar huis zal het stil zijn zonder het getrippel van pootjes over de vloer. Geen kleine snuit meer die tegen je aan leunt, geen waggelende begroeting als je thuiskomt, geen ogen meer die je aankijken alsof ze alles begrijpen. Voor Janny betekent dit verlies het einde van een tijdperk — van een stille aanwezigheid die haar jarenlange gezelschap bood.

Ook voor haar volgers is het wennen. De kleine glimlach die een foto van Nhaan vaak opriep, zal nu plaatsmaken voor een weemoedig gevoel. Maar tegelijk blijft er dankbaarheid. Want wie Nhaan volgde, heeft genoten van haar. Ze bracht lichtheid, tederheid en herkenning — dingen die, juist in de snelle mediamaatschappij, zeldzaam en waardevol zijn.

Een dierbare herinnering in hart en beeld

Wat rest zijn de herinneringen. En gelukkig zijn er daar veel van: foto’s, video’s, interviews, spontane momenten. Janny’s sociale media staan vol liefdevolle beelden van haar en Nhaan. Elk daarvan vertelt een stukje van het grotere verhaal: van een hond die niet alleen werd verzorgd, maar echt werd bemind.

Nhaan was klein van stuk, maar haar aanwezigheid was groots. Ze bracht rust in roerige tijden en vrolijkheid in sobere momenten. Ze was, zoals veel volgers het omschreven, “het hart van Heel Holland Bakt” — zonder één woord te spreken.

Liefde die blijft

In de reacties op Instagram is het medeleven overweldigend. Bekende collega’s, fans van het eerste uur, en gewone volgers delen hun herinneringen en betuigen hun steun. Velen schrijven dat ze Nhaan zelf ‘een beetje als hun hond’ zijn gaan beschouwen. Het is een bijzondere vorm van verbondenheid, die laat zien hoeveel impact een dier kan hebben — ook voor mensen die haar nooit in het echt zagen.

Voor Janny breekt nu een periode van r0uw aan. Een periode van loslaten, maar ook van koesteren. De jaren met Nhaan zijn onvergetelijk, en dat zal altijd zo blijven. Ze was er op de momenten dat het ertoe deed, en dat maakt haar gemis des te tastbaarder.

Toch is er ook ruimte voor dankbaarheid. Negen jaar lang mocht Janny haar leven delen met een hond die meer was dan een huisdier: een zielsverwant in viervoetige vorm. Een vriendin. Een gezelschapsdier in de puurste betekenis van het woord.

Een laatste buiging voor een klein icoon

In het publieke leven van Janny van der Heijden speelde Nhaan een stille, maar onmiskenbare hoofdrol. Nu zij er niet meer is, blijft er een leegte — maar ook een erfenis van liefde, trouw en onvoorwaardelijke verbondenheid.

En dat is misschien wel de mooiste herinnering die een hond kan nalaten.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Omroep MAX (@omroepmax_)

Continue Reading