Actueel
Hannah (54): “Mijn buurman leeft in de bijstand, maar ligt wel lekker in een jacuzzi in zijn tuin”
Hannah vraagt zich af: luxe in de bijstand, hoe werkt dat eigenlijk?
Hannah (54) woont al jaren in dezelfde gezellige buurt. Ze is iemand die graag hard werkt, haar financiële zaken netjes regelt en anderen ook het beste gunt. Toch merkt ze de laatste tijd dat er iets bij haar wringt. Niet uit jaloezie, zo zegt ze zelf, maar eerder uit verwondering. De aanleiding? Haar buurman, die volgens haar een bescheiden inkomen heeft, geniet van een jacuzzi in zijn achtertuin.
“Ik begrijp het gewoon niet goed,” vertelt ze. “Hoe kun je iets dat als luxe wordt gezien combineren met een krap budget?”
Het is een vraag die bij veel mensen kan leven. Want wat betekent het eigenlijk als iemand met een beperkt inkomen iets aanschaft dat doorgaans als luxe wordt beschouwd?
Leven met een beperkt budget, maar toch genieten van comfort
Een jacuzzi roept bij veel mensen automatisch associaties op met ontspanning, comfort en financiële ruimte. Voor Hannah is het contrast tussen haar eigen inspanningen en het beeld van haar buurman in een bubbelbad moeilijk te rijmen.
“Ik werk hard, betaal belasting en probeer zorgvuldig met mijn geld om te gaan,” legt ze uit. “En dan zie ik iemand die naar eigen zeggen rond moet komen van een uitkering, ontspannen in een jacuzzi. Dat voelt vreemd.”
Voor Hannah is het geen afgunst, benadrukt ze. Ze wil vooral begrijpen hoe het zit.
Een persoonlijke situatie roept bredere vragen op
Volgens Hannah geeft haar buurman zelf aan dat hij leeft van een sociaal vangnet en niet actief is op de arbeidsmarkt. Ze kent hem al langere tijd en weet dat hij geregeld aangeeft het financieel lastig te hebben.
“En dan ineens staat er een vrachtwagen voor de deur met een jacuzzi. Natuurlijk stel je dan vragen. Niet uit kritiek, maar uit verwondering,” aldus Hannah.
Het roept een veel bredere maatschappelijke vraag op: wat mag of kan wanneer je leeft van een beperkt inkomen? Is het verkeerd om te investeren in comfort, zelfs als je financieel afhankelijk bent van ondersteuning?
De buurman geeft uitleg: tweedehands en bewuste keuzes
Toen Hannah haar buurman op een vriendelijke manier vroeg hoe het zat, kreeg ze direct antwoord. Hij legde uit dat de jacuzzi tweedehands is en dat hij deze voor een klein bedrag heeft kunnen aanschaffen via een online platform.
Daarnaast heeft hij, naar eigen zeggen, bewust gekozen om niet op vakantie te gaan, zodat hij wat geld kon sparen voor een plezierige investering in zijn eigen leefomgeving.
“Het is voor mij een manier om thuis tot rust te komen,” zou hij hebben uitgelegd. “Ik hoef niet ver weg, als ik me thuis maar goed voel.”
Voor hem is de jacuzzi een vorm van bewust welzijn binnen zijn eigen mogelijkheden.
Begrip en twijfel gaan hand in hand
Hoewel Hannah zijn uitleg waardeert, blijven de vragen bij haar spelen. Niet alleen vanwege de jacuzzi, maar ook door andere signalen, zoals de regelmatige pakketbezorgingen aan zijn adres. Dat wekt bij haar de indruk dat er misschien meer financiële ruimte is dan hij laat blijken.
“Misschien zie ik het verkeerd,” zegt ze. “Misschien bespaart hij op andere dingen. Maar het voelt soms alsof ik iets niet begrijp.”
Die verwarring is begrijpelijk. Mensen trekken vaak conclusies op basis van wat ze van buitenaf zien. Maar geldzaken zijn persoonlijk, en keuzes verschillen sterk per individu.
Wat luxe is, verschilt per persoon
Waar de één comfort haalt uit een weekendje weg of een nieuwe telefoon, kiest de ander voor een fijne zithoek of – zoals in dit geval – een bubbelbad in de tuin. Wat als luxe wordt gezien, is vaak sterk afhankelijk van perspectief en persoonlijke prioriteiten.
Het gesprek tussen Hannah en haar buurman laat zien hoe belangrijk het is om elkaar niet te snel te beoordelen. Het feit dat iemand een relatief dure aanschaf doet, betekent niet automatisch dat daar geen doordacht plan of opoffering achter zit.
Oordelen zonder context leidt tot misverstanden
Dit verhaal is herkenbaar voor veel mensen. Iedereen heeft wel eens een moment waarop ze zich afvragen hoe een ander iets voor elkaar krijgt. Zeker wanneer je zelf zuinig leeft, kunnen keuzes van anderen vragen oproepen. Maar vaak ligt er een verhaal achter dat je niet kent.
“We zien alleen wat aan de buitenkant zichtbaar is,” zegt Hannah. “Maar wat er achter de voordeur gebeurt, weten we niet altijd.”
Dat besef brengt haar tot een belangrijke conclusie: soms is het beter om met nieuwsgierigheid te kijken dan met oordeel.
Een maatschappelijke blik op individuele keuzes
Dit verhaal raakt ook een bredere maatschappelijke discussie. Hoe gaan we als samenleving om met financiële ondersteuning, en hoe ver reikt de verantwoordelijkheid van de ontvanger? Mag je als ontvanger van een uitkering investeren in iets wat als luxe wordt gezien, zolang je daarbij de regels niet overtreedt?
De meningen hierover zijn verdeeld. Sommigen vinden dat alle uitgaven onder een vergrootglas moeten liggen, terwijl anderen juist pleiten voor meer autonomie en vertrouwen in het eigen beoordelingsvermogen van mensen.
Bewust leven met beperkte middelen
De buurman van Hannah is niet de enige die op creatieve wijze probeert om met beperkte middelen toch kwaliteit van leven te realiseren. Veel mensen zoeken naar manieren om binnen hun budget iets extra’s te doen voor zichzelf. Tweedehands aankopen, ruilplatformen of budgetvriendelijke spaardoelen maken dat mogelijk.
In plaats van veroordeling, kan het inspirerend zijn om te zien hoe mensen hun situatie op een positieve manier benaderen – mits dat natuurlijk binnen de kaders van redelijkheid en regelgeving gebeurt.
Conclusie: over perspectief, begrip en samenleven
Het verhaal van Hannah en haar buurman laat zien hoe verschillende leefwerelden elkaar kunnen raken, en soms ook kunnen botsen. Wat voor de één logisch voelt, kan voor de ander onbegrijpelijk zijn. Dat hoeft niet te leiden tot verwijdering, als er ruimte blijft voor gesprek, uitleg en wederzijds begrip.
Misschien is Hannah’s verwarring begrijpelijk, en misschien is de keuze van haar buurman even logisch als doordacht. In een samenleving waarin iedereen zijn eigen weg zoekt binnen zijn mogelijkheden, is het belangrijk dat we elkaar het voordeel van de twijfel gunnen.
Uiteindelijk draait het niet om wie wat bezit, maar om hoe we met elkaar omgaan. Door in gesprek te blijven, oordelen uit te stellen en ruimte te geven voor verschillende perspectieven, bouwen we aan een omgeving waarin iedereen zich gezien en begrepen voelt – met of zonder jacuzzi.
Groot verlies voor de voetbalwereld: voormalig international Nikola Pokrivac (39) overleden bij ernstig auto-ongeluk
In Kroatië is met grote verslagenheid gereageerd op het tragische nieuws dat voormalig international Nikola Pokrivac op 39-jarige leeftijd is overleden. De ex-voetballer kwam om het leven bij een ernstig verkeers0ngeval in de stad Karlovac, gelegen ten zuidwesten van de hoofdstad Zagreb. Ook een andere inzittende, eveneens actief in de sportwereld, overleefde het 0ngeluk niet.
De Kroatische voetbalbond (HNS) heeft het 0verlijden officieel bevestigd via sociale media. “We verliezen een man die jarenlang zijn hart gaf voor het nationale elftal,” zo klonk het in een eerste verklaring. “Onze gedachten gaan uit naar zijn familie, vrienden en voormalig teamgenoten.”
Ernstig verkeers0ngeval in Karlovac
Het 0ngeval vond plaats in de vroege ochtenduren in Karlovac, een stad met historische betekenis voor Kroatië en een plek die bekendstaat om zijn ligging op een belangrijk knooppunt van wegen. Volgens eerste berichten van de autoriteiten was het ongeluk zodanig zwaar dat Pokrivac op slag 0verleed. Ook een medepassagier, die evenals Pokrivac actief was in het voetbal, heeft het 0ngeval niet 0verleefd.
De precieze oorzaak van het 0ngeluk is nog onderwerp van onderzoek. Lokale media melden dat het voertuig waarin de twee mannen zich bevonden van de weg raakte, maar verdere details worden nog niet gedeeld om de nabestaanden rust en privacy te geven. Een derde inzittende, van wie de identiteit nog niet is vrijgegeven, raakte zwaargew0nd en wordt momenteel behandeld in het z!ekenhuis.
Een loopbaan die respect afdwingt
Nikola Pokrivac begon zijn professionele voetbalcarrière in 2004 bij NK Varteks, een club die lange tijd bekendstond als kweekvijver van Kroatisch talent. Al snel viel hij op door zijn spelinzicht, fysiek sterke spel en leiderschapskwaliteiten op het middenveld. Als verdedigende middenvelder werd hij geroemd om zijn werklust, nuchtere instelling en vermogen om het spel te lezen.
In 2007 maakte Pokrivac de overstap naar Dinamo Zagreb, de absolute topclub van Kroatië. Daar ontwikkelde hij zich verder tot een van de meest veelbelovende spelers van zijn generatie. Zijn sterke optredens bleven ook buiten Kroatië niet onopgemerkt. Een jaar later, in 2008, tekende hij een contract bij het prestigieuze AS Monaco, actief in de Franse Ligue 1. Het was een grote stap voor de jonge Kroaat, die daarmee definitief zijn entree maakte op het internationale toneel.
Later zou hij ook nog spelen voor Red Bull Salzburg, een van de topclubs in Oostenrijk. Daar werd hij gecoacht door de Nederlandse trainer Huub Stevens, die hem omschreef als “een voorbeeldige prof met een groot hart en een sterke mentaliteit.”
Reacties vanuit de voetbalwereld
Niet alleen Kroatië, maar ook andere delen van Europa reageerden geschokt op het nieuws. De Oostenrijkse club Red Bull Salzburg plaatste een emotioneel eerbetoon aan hun voormalige speler. “Wij treuren om het verlies van Nikola Pokrivac, een speler die een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten in onze club. Onze gedachten zijn bij zijn dierbaren,” luidde de verklaring op social media.
Ook zijn oude club Dinamo Zagreb betuigde via een officieel bericht hun medeleven. “Nikola was meer dan een voetballer. Hij was een voorbeeld voor jonge spelers, een echte professional en een gerespecteerd persoon binnen én buiten het veld.”
Vijftien interlands en een rol op het EK 2008
Pokrivac kwam in totaal 15 keer uit voor het nationale elftal van Kroatië, een prestatie die slechts voor een selecte groep is weggelegd. Hij maakte deel uit van de selectie tijdens het Europees kampioenschap van 2008, een toernooi waarin Kroatië op indrukwekkende wijze de groepsfase doorkwam.
In de groepswedstrijd tegen Polen, die Kroatië met 1-0 wist te winnen, speelde Pokrivac een degelijke en stabiele partij. Hoewel hij nooit tot de absolute sterren van het nationale team behoorde, stond hij bekend als betrouwbaar, nuchter en altijd bereid om zich op te offeren voor het collectief – eigenschappen die hem geliefd maakten bij fans en collega’s.
De Kroatische voetbalbond sprak in een reactie van “een groot verlies voor de voetbalgemeenschap”. In hun officiële verklaring schrijven ze: “Nikola Pokrivac was een man van het team. Een stille kracht op het veld, een gerespecteerde persoonlijkheid daarbuiten. We zijn hem veel dank verschuldigd voor zijn inzet en toewijding.”
Een leven vol strijd, ook naast het veld
Wat veel mensen niet weten, is dat Pokrivac ook persoonlijke tegenslagen kende. In 2014 werd bij hem kanker vastgesteld. Na een intensieve behandelperiode keerde hij uiteindelijk terug, vastbesloten om zich in te zetten voor anderen. In de jaren daarna deed hij regelmatig vrijwilligerswerk en sprak hij met jongeren over mentale veerkracht, gezondheid en doorzettingsvermogen.
Zijn openheid over zijn ziekte, herstel en mentale worstelingen maakte indruk. In interviews vertelde hij dat hij zijn leven na de ziekte anders was gaan waarderen. “Je leert opnieuw kijken naar wat belangrijk is,” zei hij in een Kroatische talkshow. “Familie, vriendschap, en het besef dat je iets kunt betekenen voor anderen.”
R0uw en herinnering
In Kroatië wordt de komende dagen op verschillende plaatsen stilgestaan bij zijn overlijden. Zowel in Zagreb als in Karlovac zullen voetbalclubs en sportverenigingen stilstaan bij zijn nalatenschap. Supporters laten op sociale media massaal weten geraakt te zijn door zijn plotselinge 0verlijden. “Een man met karakter, een sporter in hart en nieren. We zullen je nooit vergeten,” schrijft een fan op X.
Er gaan stemmen op om bij de eerstvolgende interland van Kroatië een minuut stilte te houden ter nagedachtenis aan Pokrivac. Ook wordt overwogen om een jeugdtoernooi of tribune naar hem te vernoemen, als eerbetoon aan zijn inzet voor de sport.
Een sporter, mens en voorbeeldfiguur
Nikola Pokrivac was meer dan alleen een international of clubspeler. Hij stond bekend als een man die zich niet liet leiden door ego, maar door teamgeest. Als speler die zich keer op keer inzette voor het grotere geheel. En als mens die, ook na tegenslagen, zijn kracht gebruikte om anderen te inspireren.
Zijn 0verlijden laat een leegte achter in de harten van velen. Niet alleen bij zijn familie en vrienden, maar ook bij fans, collega-sporters en jonge talenten die naar hem opkeken. De impact van zijn leven en werk zal nog lang voelbaar zijn.
Namens de hele sportwereld wensen wij de nabestaanden van Nikola Pokrivac veel sterkte toe. Moge zijn herinnering voortleven in de harten van iedereen die hij raakte.