Actueel
Grote zorgen om Marco Borsato: ‘Hij wil eigenlijk niks meer’
Marco Borsato blijft in de luwte: hoe de zanger worstelt met stilte, beschuldigingen en een toekomst die onzeker blijft
Waar zijn muziek ooit dagelijks op de radio te horen was en zijn stem menig hart wist te raken, is het inmiddels al jaren stil rond Marco Borsato. De zanger, die jarenlang gold als een van de grootste artiesten van Nederland, is sinds eind 2021 volledig uit het publieke leven verdwenen. De aanleiding is bekend: ernstige beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag legden zijn carrière in één klap stil. En hoewel het juridisch proces nog altijd voortkabbelt, zijn het vooral de mentale en emotionele gevolgen die zwaar lijken te wegen op Borsato.
De stilte na het succes
Marco Borsato was jarenlang niet weg te denken uit de Nederlandse muziekwereld. Hits als Rood, Dochters en Binnen maakten hem tot een publiekslieveling. Zijn optredens in uitverkochte stadions en zijn rol als coach bij The Voice of Holland onderstreepten zijn status als topartiest. Maar waar zijn naam ooit stond voor muzikaal succes en emotionele diepgang, hangt er nu vooral een sluier van stilte en onzekerheid omheen.
Sinds de beschuldigingen aan zijn adres in 2021 is Borsato van de radar verdwenen. Geen optredens, geen nieuwe muziek, geen publieke optredens. En dat lijkt een bewuste keuze te zijn. Volgens mensen uit zijn omgeving leeft hij teruggetrokken, worstelend met de druk en de gevolgen van de situatie.
“Hij is er kapot van”
Tijdens een uitzending van Shownieuws waarin het 40-jarig bestaan van de Soundmixshow werd gevierd, schoof presentator Henny Huisman aan – de man die ooit Borsato’s doorbraak mogelijk maakte. Toen het gesprek op Marco kwam, veranderde de toon. Henny sprak openhartig over de huidige toestand van de zanger. “Zijn moeder, Mary, zie ik nog weleens. En zij zegt dat hij er kapot van is en eigenlijk niks meer wil,” vertelde Henny. Een pijnlijke uitspraak die illustreert hoe diep de klap is aangekomen.
Borsato lijkt niet alleen gebukt te gaan onder de beschuldigingen zelf, maar ook onder de publieke veroordeling en het verlies van zijn artistieke stem. Muziek, wat altijd zijn uitlaatklep was, is nu stilgevallen.
Muziek als mogelijke uitweg?
Huisman opperde dat muziek maken misschien wel therapeutisch zou kunnen werken voor Marco. Een manier om opnieuw verbinding te maken, om te verwerken en misschien zelfs te helen. “Misschien dat de mensen het dan een beetje vergeten,” zei Henny, hoewel hij zelf ook erkent dat het niet eenvoudig zal zijn.
Volgens Mary Borsato, Marco’s moeder, zit haar zoon “erg in de knoop”. Niet vreemd, als je bedenkt dat hij jarenlang op het hoogste niveau functioneerde en nu geconfronteerd wordt met complete stilstand.
Het trage juridische proces
Een ander aspect dat zwaar op Borsato drukt, is het langlopende juridische proces. Hoewel het onderzoek is afgerond, is er tot op heden nog geen zitting geweest. Volgens Shownieuws-deskundige Bart Ettekoven heeft het Openbaar Ministerie laten weten dat er wel degelijk een zittingsdatum gepland wordt, maar wanneer dat precies is, blijft onduidelijk.
Een complicerende factor is de verdediging van Borsato. Zijn advocaat, Carry Knoops, zou nog niet alle noodzakelijke stukken hebben ingediend. Daardoor blijft de zaak hangen in onzekerheid, wat voor alle betrokkenen – zowel Borsato als de vermeende slachtoffers – een enorm psychologisch gewicht met zich meebrengt.
Leven in een mentale wachtkamer
Voor Marco Borsato is deze fase waarschijnlijk het moeilijkst: het niet weten. Het wachten op juridische duidelijkheid, de stilte vanuit de media, het ontbreken van een mogelijkheid om zich uit te spreken of te verdedigen. Hij lijkt gevangen in een mentale wachtkamer, waar elke dag een herhaling is van gisteren.
Advocaat Knoops houdt zich op de vlakte over de voortgang van het proces. Het OM bevestigt dat er vooruitgang is, maar zolang er geen concrete zittingsdatum is, blijft het vooral speculatie.
Een moeder die blijft hopen
De weinige informatie die de buitenwereld bereikt over Marco komt vaak via zijn moeder, Mary. Zij ziet haar zoon lijden, maar probeert tegelijkertijd hoopvol te blijven. Haar uitspraken tonen een moederhart dat breekt bij het zien van haar kind in emotionele nood. Toch is ze voorzichtig optimistisch, in de hoop dat haar zoon misschien ooit weer een stap terug naar het leven kan zetten.
Stilte als bescherming – of als gevangenis?
Voor veel artiesten is het podium een plek van vrijheid. Voor Borsato is het nu een verboden terrein. Zijn stem, ooit symbool van hoop en liefde, is vervangen door stilte. Die stilte lijkt een bewuste keuze, een vorm van zelfbescherming. Maar het is ook een isolement. Vrienden en collega’s spreken nauwelijks meer met hem, publieke optredens zijn volledig verdwenen en ook zijn sociale media zijn inactief.
De man die eens stadions liet zingen, leeft nu in afzondering. Zijn stem, zo krachtig in zijn muziek, is stilgevallen. En dat weegt niet alleen voor hem, maar ook voor zijn fans die met gemengde gevoelens achterblijven.
Wat brengt de toekomst?
Of Marco Borsato ooit terugkeert op het podium, weet niemand. Er is geen officiële verklaring over een mogelijke comeback, geen hints naar nieuwe muziek. Alleen de hoop van sommigen dat hij, ooit, op wat voor manier dan ook, zijn stem weer laat horen.
Zijn situatie roept ook bredere vragen op over hoe we omgaan met publieke figuren die in opspraak raken. Over schuld en onschuld, over cancelcultuur, over mentale gezondheid, en over hoe lang iemand moet boeten – ook voordat de rechter zich überhaupt heeft uitgesproken.
Wachten op gerechtigheid
Voor nu is het wachten. Op juridische duidelijkheid. Op herstel. Op een teken van leven. Voor sommigen is dat wachten een kwestie van hoop; voor anderen is het een teken dat het verleden nooit meer goedgemaakt kan worden. Maar voor Marco Borsato is het vooral een dagelijkse strijd. Een strijd tegen de stilte, tegen de onzekerheid, en tegen zichzelf.
Wat blijft, is een man die ooit de harten van duizenden wist te raken – en nu alleen nog een fluistering is van wat hij ooit was. De toekomst is onzeker, maar het verhaal van Marco Borsato is nog niet afgelopen. Het blijft zich schrijven, in stilte, achter gesloten deuren.
In een openhartig interview met Primo heeft Bart Kaëll zijn zorgen gedeeld over de huidige staat van de samenleving. De zanger merkt dat de verdraagzaamheid afneemt en dat mensen sneller op hun tenen getrapt zijn dan vroeger.
“De maatschappij is wat verzuurd”
Bart Kaëll is bezorgd over de toenemende verharding in de maatschappij. “Ik merk dat de maatschappij vandaag soms wat verzuurd is, dat mensen sneller op hun tenen getrapt zijn,” aldus Bart. “Je ervaart dat in het verkeer, maar ook op sociale media.” De zanger ziet een duidelijke trend in de manier waarop mensen met elkaar omgaan: sneller geïrriteerd, minder geduldig en vaak kortaf.
“Corona bracht geen zachtheid, maar meer ongeduld”
Tijdens de coronaperiode had Bart gehoopt dat de samenleving zachter zou worden, dat de moeilijke tijd zou leiden tot meer warmte en begrip voor elkaar. “Tijdens corona dacht ik nog: ‘Iedereen gaat liefdevoller uit die periode komen, meer warmte voor elkaar.’ Maar het tegenovergestelde is waar: er is meer ongeduld, meer agressie, meer kortafheid.” Deze observatie maakt duidelijk hoe sterk de impact van de coronamaatregelen geweest is op de gemoedstoestand van veel mensen, waarbij solidariteit en empathie vaak achterbleven.
“Mijn hart breekt wanneer ik in de krant over gaybashing lees”
Bart Kaëll, die al jarenlang openlijk homoseksueel is, spreekt zich ook uit over de verslechtering in de acceptatie van homoseksualiteit. “Mijn hart breekt wanneer ik in de krant over gaybashing lees,” zegt hij. Volgens Bart merkt hij dat sommige mensen terughoudender reageren op homoseksualiteit, iets wat hem diep raakt. De zanger benadrukt dat verdraagzaamheid cruciaal is, niet alleen in het grote, maar ook in de kleine dingen.
“Verdraagzaamheid begint bij kleine dingen”
“Verdraagzaamheid begint bij kleine dingen,” zegt Bart. Hij legt uit dat, als mensen in staat zijn om kleine irritaties, zoals een blaadje van de buurman zijn boom in de tuin, te verdragen, ze ook in staat moeten zijn om grotere zaken zoals twee mannen die gelukkig samen zijn, te accepteren.
Deze boodschap onderstreept Bart’s oproep voor een maatschappij die meer respect toont voor elkaar, ongeacht verschillen.
Met zijn woorden zet Bart Kaëll de nadruk op het belang van kleine gebaren van respect en verdraagzaamheid in ons dagelijks leven. Het begint volgens hem allemaal bij de kleine dingen, die samen kunnen zorgen voor een warmere samenleving, waarin iedereen zich gerespecteerd voelt.