Actueel
Grote zorgen om Marco Borsato: ‘Hij wil eigenlijk niks meer’
Marco Borsato blijft in de luwte: hoe de zanger worstelt met stilte, beschuldigingen en een toekomst die onzeker blijft
Waar zijn muziek ooit dagelijks op de radio te horen was en zijn stem menig hart wist te raken, is het inmiddels al jaren stil rond Marco Borsato. De zanger, die jarenlang gold als een van de grootste artiesten van Nederland, is sinds eind 2021 volledig uit het publieke leven verdwenen. De aanleiding is bekend: ernstige beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag legden zijn carrière in één klap stil. En hoewel het juridisch proces nog altijd voortkabbelt, zijn het vooral de mentale en emotionele gevolgen die zwaar lijken te wegen op Borsato.
De stilte na het succes
Marco Borsato was jarenlang niet weg te denken uit de Nederlandse muziekwereld. Hits als Rood, Dochters en Binnen maakten hem tot een publiekslieveling. Zijn optredens in uitverkochte stadions en zijn rol als coach bij The Voice of Holland onderstreepten zijn status als topartiest. Maar waar zijn naam ooit stond voor muzikaal succes en emotionele diepgang, hangt er nu vooral een sluier van stilte en onzekerheid omheen.
Sinds de beschuldigingen aan zijn adres in 2021 is Borsato van de radar verdwenen. Geen optredens, geen nieuwe muziek, geen publieke optredens. En dat lijkt een bewuste keuze te zijn. Volgens mensen uit zijn omgeving leeft hij teruggetrokken, worstelend met de druk en de gevolgen van de situatie.
“Hij is er kapot van”
Tijdens een uitzending van Shownieuws waarin het 40-jarig bestaan van de Soundmixshow werd gevierd, schoof presentator Henny Huisman aan – de man die ooit Borsato’s doorbraak mogelijk maakte. Toen het gesprek op Marco kwam, veranderde de toon. Henny sprak openhartig over de huidige toestand van de zanger. “Zijn moeder, Mary, zie ik nog weleens. En zij zegt dat hij er kapot van is en eigenlijk niks meer wil,” vertelde Henny. Een pijnlijke uitspraak die illustreert hoe diep de klap is aangekomen.
Borsato lijkt niet alleen gebukt te gaan onder de beschuldigingen zelf, maar ook onder de publieke veroordeling en het verlies van zijn artistieke stem. Muziek, wat altijd zijn uitlaatklep was, is nu stilgevallen.
Muziek als mogelijke uitweg?
Huisman opperde dat muziek maken misschien wel therapeutisch zou kunnen werken voor Marco. Een manier om opnieuw verbinding te maken, om te verwerken en misschien zelfs te helen. “Misschien dat de mensen het dan een beetje vergeten,” zei Henny, hoewel hij zelf ook erkent dat het niet eenvoudig zal zijn.
Volgens Mary Borsato, Marco’s moeder, zit haar zoon “erg in de knoop”. Niet vreemd, als je bedenkt dat hij jarenlang op het hoogste niveau functioneerde en nu geconfronteerd wordt met complete stilstand.
Het trage juridische proces
Een ander aspect dat zwaar op Borsato drukt, is het langlopende juridische proces. Hoewel het onderzoek is afgerond, is er tot op heden nog geen zitting geweest. Volgens Shownieuws-deskundige Bart Ettekoven heeft het Openbaar Ministerie laten weten dat er wel degelijk een zittingsdatum gepland wordt, maar wanneer dat precies is, blijft onduidelijk.
Een complicerende factor is de verdediging van Borsato. Zijn advocaat, Carry Knoops, zou nog niet alle noodzakelijke stukken hebben ingediend. Daardoor blijft de zaak hangen in onzekerheid, wat voor alle betrokkenen – zowel Borsato als de vermeende slachtoffers – een enorm psychologisch gewicht met zich meebrengt.
Leven in een mentale wachtkamer
Voor Marco Borsato is deze fase waarschijnlijk het moeilijkst: het niet weten. Het wachten op juridische duidelijkheid, de stilte vanuit de media, het ontbreken van een mogelijkheid om zich uit te spreken of te verdedigen. Hij lijkt gevangen in een mentale wachtkamer, waar elke dag een herhaling is van gisteren.
Advocaat Knoops houdt zich op de vlakte over de voortgang van het proces. Het OM bevestigt dat er vooruitgang is, maar zolang er geen concrete zittingsdatum is, blijft het vooral speculatie.
Een moeder die blijft hopen
De weinige informatie die de buitenwereld bereikt over Marco komt vaak via zijn moeder, Mary. Zij ziet haar zoon lijden, maar probeert tegelijkertijd hoopvol te blijven. Haar uitspraken tonen een moederhart dat breekt bij het zien van haar kind in emotionele nood. Toch is ze voorzichtig optimistisch, in de hoop dat haar zoon misschien ooit weer een stap terug naar het leven kan zetten.
Stilte als bescherming – of als gevangenis?
Voor veel artiesten is het podium een plek van vrijheid. Voor Borsato is het nu een verboden terrein. Zijn stem, ooit symbool van hoop en liefde, is vervangen door stilte. Die stilte lijkt een bewuste keuze, een vorm van zelfbescherming. Maar het is ook een isolement. Vrienden en collega’s spreken nauwelijks meer met hem, publieke optredens zijn volledig verdwenen en ook zijn sociale media zijn inactief.
De man die eens stadions liet zingen, leeft nu in afzondering. Zijn stem, zo krachtig in zijn muziek, is stilgevallen. En dat weegt niet alleen voor hem, maar ook voor zijn fans die met gemengde gevoelens achterblijven.
Wat brengt de toekomst?
Of Marco Borsato ooit terugkeert op het podium, weet niemand. Er is geen officiële verklaring over een mogelijke comeback, geen hints naar nieuwe muziek. Alleen de hoop van sommigen dat hij, ooit, op wat voor manier dan ook, zijn stem weer laat horen.
Zijn situatie roept ook bredere vragen op over hoe we omgaan met publieke figuren die in opspraak raken. Over schuld en onschuld, over cancelcultuur, over mentale gezondheid, en over hoe lang iemand moet boeten – ook voordat de rechter zich überhaupt heeft uitgesproken.
Wachten op gerechtigheid
Voor nu is het wachten. Op juridische duidelijkheid. Op herstel. Op een teken van leven. Voor sommigen is dat wachten een kwestie van hoop; voor anderen is het een teken dat het verleden nooit meer goedgemaakt kan worden. Maar voor Marco Borsato is het vooral een dagelijkse strijd. Een strijd tegen de stilte, tegen de onzekerheid, en tegen zichzelf.
Wat blijft, is een man die ooit de harten van duizenden wist te raken – en nu alleen nog een fluistering is van wat hij ooit was. De toekomst is onzeker, maar het verhaal van Marco Borsato is nog niet afgelopen. Het blijft zich schrijven, in stilte, achter gesloten deuren.
Suzan & Freek keren terug op het podium: “We kiezen voor het leven, de muziek en elkaar”
Na een intense periode van onzekerheid en verdriet, hebben Suzan Stortelder (32) en Freek Rikkerink (32) besloten hun grootste passie niet los te laten. Het geliefde muzikale duo, ook in het dagelijks leven een koppel, heeft via sociale media laten weten dat ze deze zomer weer op het podium zullen staan. Een besluit dat bij hun fans diepe indruk maakt, zeker gezien het nieuws van eerder deze maand: Freek is ongeneeslijk z!ek.
Toch kiezen ze ervoor om niet stil te zitten, maar juist te doen wat hen het meeste energie en geluk geeft – samen muziek maken.
Terugkeer na heftig nieuws
Twee weken geleden deelden Suzan en Freek openhartig dat er bij Freek uitgezaaide longk*nker was vastgesteld. Een diagnose die niet te genezen is. Het nieuws kwam hard aan, zowel bij het duo zelf als bij de vele fans die hun muziek een warm hart toedragen.
In de eerste dagen na de diagnose besloten ze hun optredens stil te leggen en de tijd te nemen om alles te verwerken. De toekomst leek plots onzeker. Maar nu, enkele weken later, klinkt er voorzichtig weer hoop en kracht door in hun berichtgeving.
“Waarom zouden we stoppen met leven?”
In een recent bericht op Instagram leggen Suzan en Freek uit waarom ze hebben besloten toch weer op te treden. Hun woorden zijn krachtig, kwetsbaar én inspirerend:
“Waarom zouden we stoppen met leven en thuis op een stoel gaan zitten wachten, terwijl we ook samen kunnen doen wat we het allerliefste doen?”
Het is een vraag die ze zichzelf herhaaldelijk hebben gesteld. En het antwoord is even duidelijk als moedig: ze willen blijven zingen, blijven optreden en vooral: blijven leven.
De twee geven aan dat ze een moeilijke periode achter de rug hebben, waarin emoties als angst, verdriet en verwarring elkaar snel afwisselden. “De eerste week hebben we alleen maar gehuild,” schrijven ze. “Het voelde alsof we ineens de controle over ons leven en onze toekomst kwijt waren.”
Veerkracht en liefde als rode draad
Toch is er, zoals ze zelf zeggen, weer zonlicht in hun dagen gekomen. Dat komt niet alleen door de liefde voor muziek, maar ook door de mensen om hen heen én het vooruitzicht op nieuw leven. Want naast alle zorgen is er ook groot nieuws: Suzan is zwanger, en eind dit jaar verwachten ze hun eerste kindje.
“We proberen ons zoveel mogelijk bezig te houden met alles rondom ons kindje, en dat vrolijkt ons ongelofelijk op. Suus voelt zich goed in de zwangerschap en Freek voelt zich met deze medicijnen ook hartstikke goed.”
Het stel brengt veel tijd door met familie en vrienden, en probeert op kleine en grote manieren het leven weer op te pakken. Daar hoort voor hen ook bij: het podium op.
Samen sterk door muziek
Suzan & Freek zijn al jaren een vaste waarde in de Nederlandse muziekwereld. Met hits als Als het avond is, Goud en De Overkant weten ze keer op keer een breed publiek te raken. Hun stijl is herkenbaar: intiem, eerlijk en oprecht. Hun nummers voelen aan als brieven aan het leven – en juist daarom is hun terugkeer nu zo bijzonder.
“We doen dit al ons hele leven, en we moeten er niet aan denken om ermee te stoppen.”
Het publiek kent Suzan & Freek niet alleen als artiesten, maar ook als mensen die hun muziek inzetten om gevoelens te delen. En dat blijven ze ook nu doen, ondanks – of misschien juist dankzij – de situatie waarin ze zich bevinden.
Fans reageren massaal ontroerd
De aankondiging van hun terugkeer wordt massaal gedeeld en bejubeld. Duizenden reacties stromen binnen, van fans die hun bewondering uitspreken voor de moed en veerkracht van het duo. Ook bekende collega’s uit de muziekindustrie spreken hun steun uit.
“Wat een kracht. Wat een liefde. Wat een voorbeeld,” klinkt het onder de post.
De optredens die deze zomer op het programma staan, zullen ongetwijfeld emotioneel en betekenisvol zijn – voor het publiek, maar vooral voor Suzan en Freek zelf.
Leven met z!ekte, maar niet onder z!ekte
Hoewel Freeks diagnose zwaar is, kiezen Suzan & Freek ervoor om hun leven niet te laten bepalen door angst. Ze erkennen de realiteit, maar verzetten zich tegen het idee dat ze moeten stoppen met dromen of creëren. Die houding maakt hen tot een bron van hoop voor anderen die met soortgelijke uitdagingen te maken krijgen.
“Elke dag komt er een beetje meer rust. Soms hebben we het er uren niet over en neemt het gevoel van geluk een steeds groter deel van de dag in beslag.”
