Actueel
Glennis Grace per direct van de buis: ´Denken ze dan echt niet na?´
Angela de Jong heeft haar ongenoegen uitgesproken over de aanwezigheid van Glennis Grace op de Nederlandse televisie. In haar column in het AD haalt ze hard uit naar de zangeres en vraagt zich af wat Paul de Leeuw dacht toen hij haar uitnodigde voor Ranking the Stars. Volgens Angela is het “walgelijk” dat Glennis een prominente plek krijgt in de show, ondanks haar controversiële verleden.
Kritiek op Paul de Leeuw
Angela is duidelijk niet te spreken over Paul de Leeuw’s beslissing om Glennis Grace uit te nodigen voor Ranking the Stars. Ze noemt het een “gotspe” dat Glennis zo’n platform krijgt en hekelt haar gedrag in de show. Volgens Angela toont Glennis geen berouw en bijt ze van zich af, vooral tegen Rob Goossens, die zij ervan beschuldigt haar carrière te hebben geschaad. Angela vindt het lachwekkend dat Glennis zichzelf zo opstelt.
Glennis van de buis
Angela hoopt dat 2025 het jaar wordt waarin Glennis Grace definitief van de televisie verdwijnt. Ze uit in haar column de wens dat Glennis nooit meer op tv te zien zal zijn en noemt haar aanwezigheid op het scherm “walgelijk”. Angela benadrukt dat Paul de Leeuw en de makers van de show niet hebben nagedacht over de impact die Glennis’ verschijning kan hebben op de slachtoffers van haar eerdere wangedrag. Ze vindt het respectloos tegenover de medewerkers van Jumbo, die door Glennis getraumatiseerd zijn, om haar nu te zien lachen en grappen maken op tv.
Geen plaats in massamedia
Volgens Angela is het onterecht dat Glennis, ondanks haar veroordeling, toch weer een plek krijgt in het tv-amusement. Ze stelt voor dat Glennis zich beperkt tot het nadoen van Whitney Houston in kleinere zalen waar mensen bewust voor kiezen om haar te zien. Op die manier kunnen degenen die haar willen vermijden, dat ook daadwerkelijk doen.
Kritiek op RTL 4-baas Peter van der Vorst
Angela richt haar pijlen ook op Peter van der Vorst, de baas van RTL 4, die volgens haar hypocriet is door Ranking the Stars terug te halen. Ze wijst erop dat Peter eerder trots was op zijn “Start Loving, Stop Hating, Be Sweet”-campagne, en vindt het onbegrijpelijk dat hij nu toch kiest voor een show met mensen zoals Glennis Grace.
Aandachtsorgels
Angela kan ook niet begrijpen waarom mensen zoals Lilian Marijnissen, Sébas Diekstra en Robèrt van Beckhoven vrijwillig deelnemen aan een programma met “notoire aandachtsorgels” zoals Gordon en Patty Brard. Ze vindt dat ze hiermee hun geloofwaardigheid verliezen, vooral in het geval van Lilian, die na haar vertrek uit de Tweede Kamer aan bijna elk tv-spelletje meedeed.
Conclusie
Angela de Jong’s kritiek op Glennis Grace en de keuzes van Paul de Leeuw en RTL 4 laat zien hoe verdeeld de meningen zijn over de rol van bekende figuren met een controversieel verleden op televisie. Volgens Angela is het tijd om kritisch te kijken naar wie we een platform geven en wat dat zegt over de waarden die de televisie-uitzendingen uitdragen.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.