Actueel
Foto’s: Jen woont al meer dan tweeënhalf jaar op een boot, maar dit is geen gewone boot😍
Jen bouwt haar eigen droomboot en woont er al meer dan tweeënhalf jaar op
Een huis op het water is voor velen een droom, maar voor Jen is het werkelijkheid. Al meer dan tweeënhalf jaar leeft ze op haar zelfgebouwde boot, die niet alleen een thuis is, maar ook symbool staat voor vrijheid en avontuur. Met haar unieke levensstijl laat Jen zien dat wonen op het water niet alleen mogelijk, maar ook duurzaam en lonend kan zijn.

Een drijvend huis, volledig met de hand gebouwd
Jen, een jonge vrouw uit Engeland, besloot haar traditionele woonruimte te verruilen voor een drijvende woning. Ze bouwde haar boot eigenhandig en gaf hem de naam Ad Shakti. Voor haar is deze boot veel meer dan een woonplek; het is een manier om te ontsnappen aan de drukte van de stad en een bestaan te leiden dat nauw verbonden is met de natuur.
Elke twee weken verandert Jen van locatie, afhankelijk van de beperkingen van haar zeilvergunning. Dit nomadische leven stelt haar in staat om steeds nieuwe plekken te ontdekken en volledig op te gaan in de rust en schoonheid van het waterleven.
De voordelen en uitdagingen van een leven op het water
Voor Jen biedt het wonen op een boot een ongekende vrijheid. Ze hoeft geen hoge huur of hypotheek te betalen en heeft de mogelijkheid om zelf te bepalen waar ze woont. De connectie met de natuur is een ander groot pluspunt. Ze wordt elke ochtend wakker met een prachtig uitzicht over het water en kan op elk gewenst moment haar anker lichten en verder trekken.
Toch brengt het leven op het water ook uitdagingen met zich mee. In de winter, wanneer de kanalen bevriezen, kan het lastig zijn om zich te verplaatsen. Daarnaast is er een constante noodzaak om voorraden aan te vullen en onderhoud te plegen aan de boot. Maar volgens Jen wegen deze kleine ongemakken niet op tegen de voordelen.
Compact, maar compleet ingericht
Hoewel haar boot slechts 20 meter lang is, biedt deze voldoende ruimte voor een comfortabel dagelijks leven. Jen heeft de binnenkant slim ingericht om optimaal gebruik te maken van de beschikbare ruimte. Ze heeft zelfs een kleine drijvende tuin aangelegd waarin ze kruiden kweekt.
Binnen beschikt haar boot over:
- Een moderne keuken met slimme opbergoplossingen
- Een gezellige woonkamer waar ze kan ontspannen
- Een slaapkamer met een comfortabel bed
- Een badkamer met douche en toilet
Dankzij deze indeling ontbreekt het haar aan niets en voelt haar boot net zo comfortabel aan als een traditioneel huis.
Duurzaam en energiezuinig wonen
Een van de grootste voordelen van haar drijvende woning is de duurzaamheid. In de zomer voorziet haar boot zichzelf volledig van stroom via vier zonnepanelen die aan boord zijn geïnstalleerd. Dit betekent dat ze geen externe elektriciteit nodig heeft en volledig zelfvoorzienend kan leven.
In de winter, wanneer de zon minder schijnt, gebruikt Jen een kleine hoeveelheid diesel om haar stroomvoorziening aan te vullen. Dit maakt haar manier van wonen niet alleen milieuvriendelijk, maar ook kostenbesparend. De combinatie van zonnepanelen en zuinig energiegebruik zorgt ervoor dat ze met minimale middelen comfortabel kan leven.

Een inspiratiebron voor velen
Het verhaal van Jen inspireert duizenden mensen online. Haar reis laat zien dat het mogelijk is om simpel en duurzaam te leven, zonder concessies te doen aan comfort en kwaliteit van leven. Door slim gebruik te maken van energie, ruimte en middelen, heeft ze een levensstijl gecreëerd die zowel avontuurlijk als milieuvriendelijk is.
Voor veel mensen die dromen van een alternatieve manier van wonen, biedt Jen’s verhaal een waardevol inzicht in hoe het leven op een boot echt is. Ze bewijst dat een eigen huis op het water niet alleen een droom hoeft te blijven, maar daadwerkelijk gerealiseerd kan worden met de juiste inzet en creativiteit.

Een blik op de toekomst
Jen is niet van plan om haar bootleven snel op te geven. Ze blijft haar woonruimte verbeteren en zoekt steeds naar nieuwe manieren om haar leven op het water nog duurzamer te maken. Ze overweegt zelfs om een tweede, grotere boot te bouwen die nog meer zelfvoorzienend is en ruimte biedt voor gasten.
Ondertussen blijft ze haar ervaringen delen via sociale media, waar ze steeds meer volgers krijgt die geïnteresseerd zijn in haar manier van leven. Voor veel mensen is ze een inspiratiebron en een voorbeeld van hoe het leven ook anders ingericht kan worden.
Conclusie
Jen’s verhaal is een krachtig bewijs dat het mogelijk is om op een alternatieve, duurzame en avontuurlijke manier te wonen. Haar boot biedt haar niet alleen vrijheid en flexibiliteit, maar stelt haar ook in staat om op een milieuvriendelijke manier te leven. Voor velen is dit een droomleven, en Jen bewijst dat die droom werkelijkheid kan worden.
Wil je meer zien van Jen’s boot en haar manier van leven? Bekijk dan de foto’s en video’s waarin ze haar unieke thuis laat zien! 🚤🌿✨
Actueel
Wierd Duk lekt appje uit en toont ‘leugen’ van EO aan..

Wierd Duk slaat terug: hoe één talkshow-uitzending uitgroeide tot een nationale mediastorm
Wat begon als een ogenschijnlijk gewone talkshow-uitnodiging, groeide binnen enkele dagen uit tot een van de meest besproken mediagebeurtenissen van de week. Journalist Wierd Duk, bekend van zijn uitgesproken analyses en scherpe columns, zit opnieuw midden in een storm die niet alleen hemzelf raakt, maar ook de manier waarop talkshows werken — en hoe gasten daarover worden geïnformeerd.

Zaterdagavond liep het flink mis toen Duk tijdens een live-uitzending van het EO-programma Dit is de Week abrupt opstond en de studio verliet. Zijn vertrek werd binnen minuten gedeeld op sociale media en ontplofte binnen een uur op X. De kritiek, steunbetuigingen, meningen en tegenmeningen volgden elkaar razendsnel op. Maar nu, enkele dagen later, heeft Duk zelf de lont nog dieper in het kruitvat gestoken door een appgesprek openbaar te maken dat volgens hem bewijst dat hij verkeerd is voorgelicht vóór zijn deelname.
De kwestie raakt een gevoelige snaar: hoe eerlijk zijn talkshows over hun bedoelingen? En hoe gaan redacties om met gasten die niet vermoeden dat er een stevige confrontatie op hen wacht?
Wat gebeurde er in de uitzending?
De uitzending waar alles mee begon, had volgens Duk een duidelijk thema: de joods-christelijke cultuur in Nederland en de manier waarop die cultureel en maatschappelijk onder druk staat. Een onderwerp waarover hij vaker schrijft, spreekt en debatteert.

Toen hij de studio binnenkwam, verwachtte hij volgens eigen zeggen een serieus, inhoudelijk gesprek. Maar dat draaide anders uit.
Naast hem aan tafel zat opiniemaker Ronit Palache, die bekendstaat om haar scherpe observaties en uitgesproken mening. In plaats van een filosofisch debat over cultuur en waarden, opende ze vrijwel direct met kritiek op Duk zelf. Ze haalde uitspraken uit zijn podcasts aan, legde de nadruk op zijn toonzetting en stelde dat hij “apocriefe verhalen” verspreidt, onder meer over een eerder door hem genoemd risico in Moerdijk.
De toon was confronterend en voor Duk zichtbaar onverwacht. Binnen een paar minuten voelde hij zich, naar eigen zeggen, aangevallen in plaats van uitgenodigd tot gesprek. Zijn irritatie liep op, hij brak in, uitte zijn ongenoegen en zei uiteindelijk:
“Hier ben ik niet voor gekomen.”
Daarna stond hij op, liep de studio uit en liet presentatrice Margje Fikse en de rest van de tafel verbijsterd achter.

De online ontploffing — steun én kritiek
Binnen minuten werd het fragment gedeeld op sociale media. De hashtag #WierdDuk begon te trenden. Kijkers reageerden massaal, en het viel op hoe verdeeld de meningen waren.
Een greep uit de reacties:
-
“Volkomen terecht dat hij opstond. Dit was een hinderlaag.”
-
“Als journalist moet je tegen kritiek kunnen. Dit was niet professioneel.”
-
“Duidelijk dat hij niet wist wat hem te wachten stond.”
-
“Dit hoort bij het debat. Je weigert toch niet zomaar een gesprek?”
Die verdeeldheid zorgde ervoor dat het onderwerp niet bleef hangen bij het incident zelf, maar uitgroeide tot een bredere discussie over media, transparantie en vertrouwen.

EO verklaart: ‘Hij wist dat dit eraan zat te komen’
Omdat de ophef bleef groeien, bracht de EO al snel een verklaring naar buiten. Volgens de omroep was er wél duidelijk gecommuniceerd dat Palache stevige kritiek had op Duk en dat ze die wilde uiten aan tafel.
De redactie benadrukte dat Duk vooraf was geïnformeerd over de aard van het gesprek en dat hij dus niet verrast kon zijn door de persoonlijke wrijving. Sterker nog: volgens de EO was dat precies de reden om hem en Palache samen uit te nodigen.
De verklaring klonk als een poging om rust te creëren, maar zorgde voor het tegenovergestelde.
Want niet veel later kwam Duk zelf met tegenbewijs.
Wierd Duk deelt appgesprek: ‘Dit klopt niet wat jullie zeggen’
Duk plaatste op X screenshots van de uitnodiging die hij had ontvangen. In dat gesprek werd hem een “mooi, uitgebreid gesprek over de verdediging van de christelijke cultuur” beloofd. Palache werd slechts genoemd als iemand met een andere achtergrond en een aanvullende blik.
Nergens, zo benadrukt Duk, stond dat hij zich moest voorbereiden op scherpe persoonlijke kritiek of op een debat over zijn journalistieke integriteit. Volgens hem was het gesprek totaal anders gepresenteerd dan het in werkelijkheid bleek te zijn.
Duk schreef:
“Bij volledige informatie was ik nooit gekomen. Ik was uitgenodigd onder valse voorwendselen.”
Hij noemde de EO-reactie daarop “een onwaarheid” en benadrukte dat hij normaal gesproken privécommunicatie nooit deelt, maar nu geen andere keuze zag omdat hij zich slachtoffer voelde van verdraaiing.
Een groter vraagstuk komt bovendrijven
Het incident rond Duk staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn er vaker discussies geweest over de manier waarop talkshows gasten benaderen. Vooral wanneer het gaat om gevoelige thema’s — politiek, cultuur, religie — lopen gasten soms in situaties die niet overeenkomen met hun verwachting.
Het geval-Duk raakt precies aan dat pijnpunt:
-
Hoe eerlijk moeten redacties zijn over de invalshoek?
-
Moet een gast altijd weten dat hij een confrontatie tegemoet gaat?
-
Wanneer wordt kritische journalistiek een hinderlaag?
-
En hoever mag een talkshow gaan in het verrassen of “uitlokken” van reacties?
Kijkers zien steeds vaker dat talkshows leunen op spanning, botsing en virale fragmenten. Voorstanders noemen dat dynamiek. Kritische kijkers noemen het onveilig en manipulatief.
In dit geval lijkt de kloof tussen omroep en gast groter dan ooit.
Waarom Duk zo fel reageert
Wierd Duk is niet iemand die snel terugdeinst voor debat. Hij heeft veel discussies gevoerd, ook met tegenstanders, en is vertrouwd met stevige kritiek. Juist daarom viel het velen op dat hij deze keer opstond en wegliep.
Volgens hem zit daar een principiële reden achter.
Hij zegt dat een discussie alleen zin heeft als alle partijen weten waar het gesprek over gaat, en als er geen sprake is van vooraf ingestelde valkuilen. Zijn vertrek was volgens hem een reactie op het gevoel dat het gesprek niet eerlijk was opgezet.
Daarnaast voelde hij zich persoonlijk aangevallen op een manier die volgens hem niets meer te maken had met het topic.
Zijn woorden:
“Ik was uitgenodigd voor een inhoudelijk gesprek. In plaats daarvan werd er karaktermoord gepleegd.”
De weg vooruit — of een ruzie die nog niet voorbij is
De storm rond de uitzending lijkt nog lang niet te zijn gaan liggen. Zowel de EO als Duk blijven bij hun versie van het verhaal. En doordat Duk privé-apps deelde, is er nu nóg meer voer voor discussie.
Wat opvalt:
-
Journalisten debatteren onderling over de grenzen van talkshowjournalistiek.
-
Politici mengen zich in de kwestie, vaak met grote woorden over framing, transparantie of polarisatie.
-
Kijkers twijfelen wat ze moeten geloven, want beide kanten vertellen een compleet ander verhaal.
Het incident laat zien hoe broos het vertrouwen is tussen talkshows en hun gasten — en hoe snel een verkeerd ingeschat gesprek kan uitmonden in landelijke ophef.
Slot: het gesprek dat nooit gevoerd werd
Ironisch genoeg ging de uitzending maar nauwelijks over het oorspronkelijke onderwerp: de joods-christelijke cultuur. In plaats daarvan werd het een voorbeeld van hoe datzelfde maatschappelijke debat vastloopt door miscommunicatie, onderlinge vurigheid en verschillen in verwachtingen.
Of er een vervolg komt? Dat is nog niet duidelijk.
Maar één ding staat vast:
De manier waarop dit ging, zal nog lang worden besproken — niet alleen vanwege Wierd Duk, maar vooral vanwege de vraag hoe open, eerlijk en respectvol talkshows moeten zijn in een tijd waarin de hele wereld meekijkt.