Actueel
Foto’s: Jen woont al meer dan tweeënhalf jaar op een boot, maar dit is geen gewone boot😍
Jen bouwt haar eigen droomboot en woont er al meer dan tweeënhalf jaar op
Een huis op het water is voor velen een droom, maar voor Jen is het werkelijkheid. Al meer dan tweeënhalf jaar leeft ze op haar zelfgebouwde boot, die niet alleen een thuis is, maar ook symbool staat voor vrijheid en avontuur. Met haar unieke levensstijl laat Jen zien dat wonen op het water niet alleen mogelijk, maar ook duurzaam en lonend kan zijn.

Een drijvend huis, volledig met de hand gebouwd
Jen, een jonge vrouw uit Engeland, besloot haar traditionele woonruimte te verruilen voor een drijvende woning. Ze bouwde haar boot eigenhandig en gaf hem de naam Ad Shakti. Voor haar is deze boot veel meer dan een woonplek; het is een manier om te ontsnappen aan de drukte van de stad en een bestaan te leiden dat nauw verbonden is met de natuur.
Elke twee weken verandert Jen van locatie, afhankelijk van de beperkingen van haar zeilvergunning. Dit nomadische leven stelt haar in staat om steeds nieuwe plekken te ontdekken en volledig op te gaan in de rust en schoonheid van het waterleven.
De voordelen en uitdagingen van een leven op het water
Voor Jen biedt het wonen op een boot een ongekende vrijheid. Ze hoeft geen hoge huur of hypotheek te betalen en heeft de mogelijkheid om zelf te bepalen waar ze woont. De connectie met de natuur is een ander groot pluspunt. Ze wordt elke ochtend wakker met een prachtig uitzicht over het water en kan op elk gewenst moment haar anker lichten en verder trekken.
Toch brengt het leven op het water ook uitdagingen met zich mee. In de winter, wanneer de kanalen bevriezen, kan het lastig zijn om zich te verplaatsen. Daarnaast is er een constante noodzaak om voorraden aan te vullen en onderhoud te plegen aan de boot. Maar volgens Jen wegen deze kleine ongemakken niet op tegen de voordelen.
Compact, maar compleet ingericht
Hoewel haar boot slechts 20 meter lang is, biedt deze voldoende ruimte voor een comfortabel dagelijks leven. Jen heeft de binnenkant slim ingericht om optimaal gebruik te maken van de beschikbare ruimte. Ze heeft zelfs een kleine drijvende tuin aangelegd waarin ze kruiden kweekt.
Binnen beschikt haar boot over:
- Een moderne keuken met slimme opbergoplossingen
- Een gezellige woonkamer waar ze kan ontspannen
- Een slaapkamer met een comfortabel bed
- Een badkamer met douche en toilet
Dankzij deze indeling ontbreekt het haar aan niets en voelt haar boot net zo comfortabel aan als een traditioneel huis.
Duurzaam en energiezuinig wonen
Een van de grootste voordelen van haar drijvende woning is de duurzaamheid. In de zomer voorziet haar boot zichzelf volledig van stroom via vier zonnepanelen die aan boord zijn geïnstalleerd. Dit betekent dat ze geen externe elektriciteit nodig heeft en volledig zelfvoorzienend kan leven.
In de winter, wanneer de zon minder schijnt, gebruikt Jen een kleine hoeveelheid diesel om haar stroomvoorziening aan te vullen. Dit maakt haar manier van wonen niet alleen milieuvriendelijk, maar ook kostenbesparend. De combinatie van zonnepanelen en zuinig energiegebruik zorgt ervoor dat ze met minimale middelen comfortabel kan leven.

Een inspiratiebron voor velen
Het verhaal van Jen inspireert duizenden mensen online. Haar reis laat zien dat het mogelijk is om simpel en duurzaam te leven, zonder concessies te doen aan comfort en kwaliteit van leven. Door slim gebruik te maken van energie, ruimte en middelen, heeft ze een levensstijl gecreëerd die zowel avontuurlijk als milieuvriendelijk is.
Voor veel mensen die dromen van een alternatieve manier van wonen, biedt Jen’s verhaal een waardevol inzicht in hoe het leven op een boot echt is. Ze bewijst dat een eigen huis op het water niet alleen een droom hoeft te blijven, maar daadwerkelijk gerealiseerd kan worden met de juiste inzet en creativiteit.

Een blik op de toekomst
Jen is niet van plan om haar bootleven snel op te geven. Ze blijft haar woonruimte verbeteren en zoekt steeds naar nieuwe manieren om haar leven op het water nog duurzamer te maken. Ze overweegt zelfs om een tweede, grotere boot te bouwen die nog meer zelfvoorzienend is en ruimte biedt voor gasten.
Ondertussen blijft ze haar ervaringen delen via sociale media, waar ze steeds meer volgers krijgt die geïnteresseerd zijn in haar manier van leven. Voor veel mensen is ze een inspiratiebron en een voorbeeld van hoe het leven ook anders ingericht kan worden.
Conclusie
Jen’s verhaal is een krachtig bewijs dat het mogelijk is om op een alternatieve, duurzame en avontuurlijke manier te wonen. Haar boot biedt haar niet alleen vrijheid en flexibiliteit, maar stelt haar ook in staat om op een milieuvriendelijke manier te leven. Voor velen is dit een droomleven, en Jen bewijst dat die droom werkelijkheid kan worden.
Wil je meer zien van Jen’s boot en haar manier van leven? Bekijk dan de foto’s en video’s waarin ze haar unieke thuis laat zien! 🚤🌿✨
Actueel
Ophef om nieuw plan Mona Keijzer: “Oekraïners moeten voortaan déze kosten betalen”

Mona Keijzer presenteert strenger opvangbeleid: wat betekenen de nieuwe plannen voor Oekraïense vluchtelingen in Nederland?
Asielminister Mona Keijzer (BBB) heeft een uitgebreid maatregelenpakket aangekondigd dat mogelijk grote gevolgen heeft voor duizenden Oekraïners die sinds 2022 in Nederland verblijven. Haar boodschap is glashelder: wie werkt, moet gaan bijdragen aan woonkosten, zelf een zorgverzekering afsluiten en rekening houden met een nieuwe, tijdelijke verblijfsstatus die gericht is op terugkeer zodra dat veilig kan.

De aankondiging zet direct een fel debat in gang. Gemeenten, werkgevers, hulporganisaties en juristen reageren verdeeld. Sommigen noemen het een logische stap richting meer eerlijkheid en balans in de opvang; anderen vrezen dat een kwetsbare groep juist verder onder druk komt te staan.
In deze longread lees je wat Keijzer precies voorstelt, waarom het kabinet deze richting kiest en welke gevolgen dat kan hebben voor de Oekraïense gemeenschap én voor Nederland.
Waarom het kabinet kiest voor een koerswijziging
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vangt Nederland mensen op onder de Europese Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Deze noodregeling biedt een snelle opvang zonder asielprocedure en garandeert directe toegang tot zorg, onderwijs en werk.
De regeling heeft echter een uiterste looptijd: maart 2027. Gemeenten waarschuwen al langer dat de opvangcapaciteit onder enorme druk staat. Tussen reguliere asielzoekers, statushouders die wachten op woonruimte en Oekraïense ontheemden die blijven instromen, is de rek er volledig uit.
Volgens Keijzer moet Nederland zich nu al voorbereiden op de overgang naar een nieuwe situatie. Haar doel: duidelijkheid scheppen, zowel voor Oekraïners als voor gemeenten en werkgevers.

Drie grote veranderingen in Keijzers plannen
Het voorstel bestaat uit drie hoofdonderdelen die vanaf de overgangsfase in werking moeten treden.
1. Werkenden gaan bijdragen aan woonkosten
Oekraïners in gemeentelijke opvang betalen nu geen huur. In het nieuwe systeem gaan werkenden een inkomensafhankelijke bijdrage leveren aan hun woonlasten. Dat wordt door het kabinet gepresenteerd als eerlijk en in lijn met hoe Nederlanders hun woonkosten betalen.
-
Wie een stabiel inkomen heeft, draagt méér bij.
-
Wie weinig of niets verdient, kan rekenen op een vangnet.
-
Niemand mag zijn plek in de opvang verliezen door financiële problemen.
Gemeenten krijgen hiervoor extra administratieve taken, want zij moeten inkomsten toetsen en bijdragen vaststellen. Toch zien sommige gemeenten deze aanpassing als verlichting, omdat ze nu zelf veel kosten dragen.

2. Een reguliere zorgverzekering wordt verplicht
Op dit moment ontvangen Oekraïners medische zorg via een aparte, door de overheid bekostigde regeling. Deze constructie zou verdwijnen. Net als andere inwoners van Nederland worden werkenden straks verplicht om:
-
een zorgverzekering af te sluiten
-
maandelijks premie te betalen
-
eventueel zorgtoeslag aan te vragen als hun inkomen laag is
Voor mensen zonder werk of met een heel wisselend contract moet het kabinet nog uitwerken hoe de premie-inning wordt geregeld. Verzekeraars en gemeenten worden nauw bij dit proces betrokken.

3. Een nieuwe nationale, tijdelijke verblijfsstatus
Het meest ingrijpend is het voornemen om na 2027 een tijdelijke nationale status in te voeren. Deze vervangt de Europese regeling en maakt expliciet dat het verblijf in Nederland bedoeld is als tijdelijke bescherming, niet als permanente vestiging.
Belangrijke uitgangspunten:
-
bescherming zolang het nodig is
-
terugkeer zodra de situatie in Oekraïne veilig wordt
-
duidelijkheid over rechten, plichten en verblijfsduur
Deze nieuwe status moet juridische zekerheid geven en voorkomen dat mensen plots zonder rechten komen te zitten.
Waarom juist nú deze plannen?
Naast opvangdruk spelen twee structurele problemen een grote rol in het debat.
Woningnood
De woningmarkt is al jaren vastgelopen. Gemeenten proberen opvangplekken te creëren, maar lopen keer op keer tegen grenzen aan:
-
te weinig beschikbare locaties
-
hoge kosten voor noodopvang
-
druk op lokale voorzieningen
Door werkenden te laten bijdragen aan hun woonlasten ontstaat volgens het kabinet een eerlijker kostenstructuur.
Tekorten op de arbeidsmarkt
Een ander aspect dat meespeelt: veel werkgevers zijn inmiddels sterk afhankelijk van Oekraïense werknemers. Vooral in:
-
logistiek
-
zorg
-
horeca
-
productie
-
landbouw
Werkgevers vrezen dat strengere regels mensen kunnen ontmoedigen om te blijven, terwijl zij juist hard nodig zijn.
Wat vinden gemeenten en werkgevers van de plannen?
De reacties zijn gemengd.
Gemeenten
Gemeenten zien voordelen, zoals extra financiële ruimte, maar waarschuwen voor nieuwe administratieve druk. Ze benadrukken dat elk nieuw systeem werkbaar, eerlijk en uitvoerbaar moet zijn.
Werkgevers
Werkgevers signaleren risico’s:
-
Extra regels kunnen personeelskrapte vergroten.
-
Onzekerheid over verblijfsduur maakt het moeilijker om te investeren in scholing of contracten.
Tegelijkertijd biedt een tijdelijke status volgens sommigen juist duidelijkheid voor werknemers.
Politieke en maatschappelijke reacties
Zoals verwacht lopen de meningen uiteen:
Voorstanders
Zij vinden dat het tijd is om de regels gelijk te trekken: wie in Nederland werkt, draagt net als Nederlanders bij aan zorg en wonen. Daarnaast benadrukken ze dat opvang altijd tijdelijk bedoeld is.
Critici
Zij vrezen dat kwetsbare groepen tussen wal en schip belanden.
Vragen die zij stellen:
-
Wat als iemand ziek wordt en tijdelijk stopt met werken?
-
Wat als lonen sterk schommelen door seizoenswerk?
-
Wat als gezinnen de kosten niet kunnen dragen?
-
En hoe verhoudt een nationale status zich tot EU-regels?
NGO’s zijn vooral alert op de gevolgen voor kinderen, scholing, mentale gezondheid en continuïteit van zorg.
Onbeantwoorde vragen die nog grote impact kunnen hebben
Veel onderdelen moeten nog worden uitgewerkt. Cruciale openstaande vragen zijn:
-
Hoe hoog wordt de bijdrage aan woonkosten precies?
-
Komt er een overgangsregeling voor mensen die net werk hebben?
-
Hoe worden wisselende contracten verwerkt in de berekening?
-
Wordt zorgtoeslag toegankelijk voor Oekraïners?
-
Welke uitzonderingen komen er voor alleenstaande ouders en chronisch zieken?
Zonder heldere afspraken blijft de discussie voortduren.
De rol van Vandaag Inside en het rumoer rondom de plannen
De plannen kregen extra aandacht nadat Mona Keijzer te gast was bij Vandaag Inside. Wat begon als een beleidsmatig gesprek, liep door opmerkingen van Johan Derksen en René van der Gijp uit op een rumoerige discussie. Hoewel de inhoud soms naar de achtergrond verdween, leidde het optreden wel tot meer landelijke aandacht en debat over het meebetalen aan huur en zorg.
Wat gebeurt er nu?
De komende maanden werkt het kabinet samen met gemeenten, verzekeraars en werkgevers aan concrete regelgeving. Daarna volgen:
-
Advies van de Raad van State
-
Debat en stemming in de Tweede Kamer
-
Behandeling in de Eerste Kamer
-
Overleg met Brussel over Europese regels
Pas na deze stappen wordt duidelijk welke versoepelingen, uitzonderingen en veiligheidsmechanismen daadwerkelijk worden ingevoerd.
Samenvatting: Nederland maakt zich klaar voor de toekomst van de opvang
-
In 2027 loopt de Europese beschermingsregeling af.
-
Mona Keijzer wil dat werkende Oekraïners een bijdrage gaan leveren aan huur en zorgpremie.
-
Er komt mogelijk een nieuwe, tijdelijke nationale verblijfsstatus met terugkeer als uitgangspunt.
-
Gemeenten, werkgevers en hulporganisaties reageren verdeeld.
-
Veel details moeten nog worden ingevuld; vooral kwetsbare groepen verdienen extra bescherming.
De komende tijd zal duidelijk worden hoe streng of soepel het beleid uiteindelijk wordt — en hoe groot de impact is voor duizenden mensen die nu in Nederland wonen en werken.