Actueel
Floortje Dessing deelt zeer heftig nieuws: ‘Wereld ingestort!’
Floortje Dessing door diep dal: “Het voelde alsof ik doormidden was gezaagd”
Floortje Dessing, bekend van haar avontuurlijke reisprogramma’s en krachtige uitstraling, is het afgelopen jaar volledig uit de schijnwerpers verdwenen. In een eerlijk en emotioneel interview met LINDA. doet de presentatrice nu voor het eerst haar verhaal over wat haar al die tijd stil hield: een ernstige z!ekte die volgde op het verlies van haar vader.
Een onzichtbare strijd na een groot verlies
In mei vorig jaar 0verleed Floortjes vader, een verlies dat haar diep raakte. Niet lang daarna kreeg haar lichaam het zwaar te verduren. Binnen korte tijd werd ze twee keer met spoed opgenomen in het z!ekenhuis. De klachten waren ernstig, maar de oorzaak bleef lange tijd onduidelijk. “Ik dacht dat ik kanker had,” vertelt ze openhartig. Die onzekerheid leidde tot slapeloze nachten en paniekaanvallen. “Ik kreeg aanvallen in bed en wist soms niet waar ik het moest zoeken.”
Pas veel later kwam de diagnose: Floortje bleek te lijden aan een zeldzame en heftige vorm van endometriose, een aandoening waarbij weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies zich buiten de baarmoeder nestelt. In haar geval had het zich verspreid naar organen als haar lever, longen en middenrif.
Een zware operatie en een litteken dat blijft
De enige oplossing was een ingrijpende operatie. “Het was veel heftiger dan ik had verwacht,” zegt Floortje. Tijdens de operatie werd de helft van haar lever verwijderd, evenals een stuk van haar long en een deel van haar middenrif. Het herstelproces was pijnlijk en lang. “Ik heb nu een litteken over mijn hele buik. Slapen en lopen gaan nog steeds moeizaam. Het voelt alsof ze me letterlijk doormidden hebben gezaagd.”
Ook de nasleep van de operatie viel zwaar. Vanwege de pijn kreeg ze sterke medicatie voorgeschreven, die haar niet alleen fysiek maar ook mentaal onderuit haalde. “Ik was echt een junk,” zegt ze eerlijk. “Het afbouwen van die medicatie was verschrikkelijk. Ik werd depressief, huilde om alles. Uiteindelijk moesten artsen me begeleiden om er vanaf te komen.”
Langzaam terug naar het leven
Toch gloort er licht aan de horizon. Floortje vertelt dat haar lever inmiddels weer is aangegroeid en dat het gat in haar middenrif met collageen is opgevuld. “Ik ben gerepareerd,” zegt ze voorzichtig optimistisch. “Maar ik ben er nog niet. Het gaat stap voor stap.”
Hoewel het fysieke herstel tijd vergt, voelt ze dat ze emotioneel ook langzaam weer grip krijgt op haar leven. Ze beschrijft het als “langzaam landen na een intens jaar.” En die landing deelt ze weer mondjesmaat met haar volgers.
Terug op Instagram: herinneringen en herstel
Op 3 mei, precies een jaar na het 0verlijden van haar vader, plaatste Floortje voor het eerst in lange tijd weer iets op Instagram. Ze deelde een foto van een familiemoment, waarin ze samen met haar naasten het leven van haar vader vierde. “Die vader van ons hield wel van een feestje,” schreef ze liefdevol. “Op deze dag vol herinneringen vieren we zijn leven voluit.”
De post raakte bij veel volgers een snaar. Niet alleen omdat Floortje eindelijk weer iets van zich liet horen, maar vooral omdat het zo oprecht en krachtig was — zoals we haar kennen.
Terugblik op een moeilijk jaar
Floortje gaf al eerder aan dat het niet goed met haar ging. In augustus 2024 schreef ze op Instagram dat haar lichaam niet meer in staat was om te reizen, iets wat haar tweede natuur is. “Ik lig er even helemaal vanaf,” meldde ze toen. “Geen reizen deze zomer, want mijn lijf doet het gewoon niet.” Het was ook de eerste zomer zonder haar vader — iets wat ze als bijzonder confronterend ervoer. “Allemaal eerste keren deze zomer,” schreef ze. “Nog even, en dan begint de herfst.”
Ook in oktober liet ze kort iets van zich horen. Ze deelde toen dat haar avontuurlijke leven tijdelijk was ingeruild voor rustige dagen op de bank, met een boek, een deken en een serie. De reacties van haar volgers waren hartverwarmend en steunend. Ze bleef geliefd, ook in stilte.
Heimwee moet je koesteren
Ondanks haar afwezigheid had Floortje vorig jaar nog wel een belangrijke mijlpaal: haar boek Heimwee moet je koesteren verscheen. In dit persoonlijke werk blikt ze terug op 25 jaar reizen en televisie maken. Ze deelt verhalen, favoriete plekken, lessen die ze onderweg leerde én inzichten die veel verder reiken dan landsgrenzen. Het boek kreeg lovende reacties en werd voor velen een baken van inspiratie tijdens een periode waarin Floortje zelf onzichtbaar was.
De veerkracht van Floortje
Nu kijkt ze voorzichtig vooruit. “Ik voel me elke dag een beetje sterker,” zegt ze. De ervaringen van het afgelopen jaar hebben haar veranderd — niet gebroken. Ze blijft trouw aan zichzelf, aan haar liefde voor reizen en de wereld, maar erkent ook dat het leven niet altijd maakbaar is. “To be continued,” sluit ze haar verhaal af. En daarmee laat ze zien dat ze er nog is, misschien anders dan voorheen, maar niet minder krachtig.
Wat haar verhaal zo bijzonder maakt
Floortje’s openhartigheid maakt haar niet alleen menselijk, maar ook een baken van herkenning voor anderen die met verlies of z!ekte kampen. Waar ze normaal gesproken de wereld rondreist om anderen te ontmoeten, nodigt ze nu mensen uit om haar binnenwereld te ontdekken. En die blijkt minstens zo indrukwekkend.
Ze is misschien (nog) niet terug op een verre bestemming met camera en rugzak, maar de reis die ze nu maakt, is minstens zo waardevol. Een reis van herstel, veerkracht en het opnieuw leren leven na verdriet en pijn.
Wat de toekomst brengt? Als het aan Floortje ligt, iets met betekenis. Want of het nu om een afgelegen eiland gaat of om een stil moment op de bank: haar blik blijft gericht op wat écht telt.
En daar kijken wij graag met haar mee.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”