Connect with us

Actueel

Farah (25): “Ik ben klaar met de ‘verplichte gezelligheid’ rond kerst op werk, het past niet bij mijn geloof”

Avatar foto

Published

on

Farah (25) voelt druk om mee te doen met kersttradities op het werk: “Het past niet bij mijn geloof”

De feestdagen staan vaak in het teken van gezelligheid en samenzijn, maar voor Farah (25) brengen ze vooral ongemakkelijke situaties met zich mee. De jaarlijkse “verplichte gezelligheid” rondom kerst, zowel in de samenleving als op de werkvloer, botst met haar geloofsovertuiging. Als moslim voelt Farah zich steeds meer een buitenstaander in een tijd waarin kerst een dominante rol speelt.


Kerst op het werk: een ongemakkelijk gevoel

“Elk jaar begint het al in november,” vertelt Farah. “Overal verschijnen kerstbomen en lichtjes, en mensen beginnen af te tellen naar de feestdagen. Dat is prima voor wie er blij van wordt, maar voor mij voelt het alsof je verplicht wordt om mee te doen.”

Farah legt uit dat deze sociale druk ook op de werkvloer merkbaar is. De uitnodigingen voor kerstborrels, versierde kantoren en gezamenlijke kerstvieringen geven haar een ongemakkelijk gevoel. “Ik vier geen kerst en het heeft geen enkele betekenis voor mij. Maar er wordt van je verwacht dat je meedoet, lacht en ‘gezellig’ bent. Het voelt oneerlijk dat mijn keuze niet vanzelfsprekend wordt geaccepteerd.”


Kersttradities en geloofsovertuiging

Farah benadrukt dat haar ongemak voortkomt uit haar geloofsovertuiging. “Als moslim vier ik geen kerst, ik versier mijn huis niet en ik wens mensen ook geen fijne kerst, omdat dat niet past bij mijn geloof. Dat betekent niet dat ik anderen hun feest niet gun, maar ik wil trouw blijven aan mijn eigen overtuigingen.”

Het lastigste voor Farah is de sociale druk die met de feestdagen gepaard gaat. “Als ik zeg dat ik niet wil deelnemen aan een kerstborrel, krijg ik vaak rare blikken of opmerkingen zoals: ‘Ach, het is maar voor de gezelligheid.’ Maar voor mij is het meer dan dat. Mijn geloof staat op de eerste plaats, en ik wil geen dingen doen die daar tegenin gaan.”


Grenzen aangeven op de werkvloer

Hoewel Farah probeert haar grenzen duidelijk te maken, merkt ze dat dit vaak lastig is. “Het voelt alsof mensen niet begrijpen waarom ik me niet prettig voel bij kerstactiviteiten. Sommige collega’s zien het als een excuus om samen te komen en vinden dat ik me aanstel als ik aangeef dat ik niet wil deelnemen.”

De reacties die Farah krijgt, variëren van begripvol tot ronduit bot. “Sommige collega’s zeggen dat ik ongezellig ben of het anderen niet gun, maar dat is helemaal niet zo. Ik wil gewoon trouw blijven aan mijn overtuigingen zonder dat ik telkens dezelfde discussie hoef te voeren.”


Diversiteit op de werkvloer

Farah hoopt dat er meer aandacht komt voor diversiteit en respect voor verschillende overtuigingen op de werkvloer. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, begrijp me niet verkeerd. Maar het zou fijn zijn als er meer ruimte komt voor andere overtuigingen. Niet iedereen voelt zich thuis bij dezelfde tradities, en dat moet gerespecteerd worden.”

Volgens Farah zou het helpen als werkgevers meer aandacht besteden aan inclusiviteit tijdens de feestdagen. “Waarom geen neutrale eindejaarsviering waarin iedereen zich welkom voelt, ongeacht geloof of achtergrond? Dat zou een stap in de goede richting zijn.”


Blijven trouw aan jezelf

Ondanks de ongemakkelijke situaties blijft Farah vasthouden aan haar eigen normen en waarden. “Het is niet altijd makkelijk om de enige te zijn die iets niet viert, maar ik vind het belangrijk om dicht bij mezelf en mijn geloof te blijven, ook al begrijpen anderen dat niet altijd.”

Farah merkt dat ze soms het gevoel heeft dat ze zichzelf moet verdedigen, terwijl ze gewoon haar eigen keuzes maakt. “Het zou fijn zijn als ik me niet constant hoef uit te leggen. Mijn keuze om geen kerst te vieren is net zo waardevol als de keuze van anderen om het wel te doen.”


Een boodschap van begrip

Farah hoopt dat haar verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en begrip voor mensen met verschillende overtuigingen. “Ik wil niet dat mensen denken dat ik anti-kerst ben of anderen iets misgun. Ik wil alleen dat mijn grenzen worden gerespecteerd. Het gaat om wederzijds begrip, en ik hoop dat dat ooit vanzelfsprekend wordt.”

Met de feestdagen in aantocht pleit Farah voor een open gesprek over inclusiviteit en respect op de werkvloer. “Het draait niet om het wegnemen van tradities, maar om ruimte creëren voor iedereen. We leven in een diverse samenleving, en dat mag gevierd worden op een manier waarbij niemand zich buitengesloten voelt.”


Kerst in een diverse samenleving

Farah’s verhaal benadrukt de uitdagingen waarmee mensen met andere overtuigingen te maken krijgen in een samenleving waarin kerst een dominante rol speelt. Haar ervaring roept belangrijke vragen op over hoe we inclusiviteit in de praktijk kunnen brengen, zowel op de werkvloer als daarbuiten.

In een tijd waarin saamhorigheid en respect centraal zouden moeten staan, hoopt Farah dat haar boodschap wordt gehoord: dat iedereen zich welkom voelt, ongeacht welke feestdagen ze vieren.

Actueel

Diogo Jota en broer André verongelukt: zwarte doos onthult details over fatale crash op beruchte Spaanse snelweg

Avatar foto

Published

on

Het tragische 0ngeval waarbij topvoetballer Diogo Jota en zijn broer André om het leven kwamen, heeft diepe sporen nagelaten in de voetbalwereld en ver daarbuiten. Wat begon als een ogenschijnlijk gewone autorit over de Spaanse A-52, eindigde in een nachtmerrie. Inmiddels werpen nieuwe details licht op de omstandigheden die hebben geleid tot dit hartverscheurende drama.

Een gevaarlijke route vol valkuilen

De A-52, waar het 0ngeval plaatsvond, staat al langer bekend als een risicovolle verkeersader. Volgens lokale media en verkeersautoriteiten is deze snelweg berucht om haar gevaarlijke bochten, slechte zichtbaarheid in de nacht en diepe kuilen in het wegdek. Het is een plek waar 0ngelukken vaker voorkomen dan elders in de regio Zamora. In 2023 werden hier maar liefst 19 ernstige 0ngevallen geregistreerd, met gemiddeld 1,5 d0delijk slacht0ffer per incident.

De broers Jota en André Silva waren in de nacht van woensdag op donderdag onderweg naar de haven van Santander om een ferry naar het Verenigd Koninkrijk te nemen. Na middernacht raakte hun Lamborghini Huracan van de weg ter hoogte van kilometerpaal 65. Het voertuig vloog van de rijbaan, botste vermoedelijk met een dier en vloog vervolgens in br*nd. Hulpd!ensten waren snel ter plaatse, maar konden niet voorkomen dat beide mannen ter plekke het leven lieten.

Zwarte doos geeft tragisch inzicht

Uit onderzoek naar de zwarte doos van het voertuig blijkt dat de Lamborghini met een snelheid van ongeveer 120 km/u een gevaarlijke bocht naderde op het moment van het 0ngeval. Hoewel aanvankelijk werd vermoed dat een klapband de oorzaak was, lijkt nu ook een aanr!jding met een wild dier — mogelijk een wolf of een hert — een rol te hebben gespeeld. Het gebied staat namelijk bekend als leefgebied van de Iberische wolf, en botsingen met dieren komen er vaker voor.

Daarnaast tonen opnames van de plaats delict een enkele bandenspoor dat van de rijbaan naar de berm loopt, wat wijst op een abrupte koerswijziging of verlies van controle. De combinatie van nachtelijke duisternis, slechte bewegwijzering, verraderlijke bochten en mogelijk een obstakel op de weg, blijkt uiteindelijk fataal.

Veiligheidsproblemen al langer bekend

Dat het tragisch mis kon gaan op dit stuk snelweg, verbaast veel lokale bestuurders en inwoners niet. Al jarenlang worden er klachten ingediend over het slechte onderhoud van de A-52. Kuilen, versleten wegmarkeringen en onvoldoende waarschuwingsborden maken het volgens critici een tikkende tijdbom. In één maand tijd werden vorig jaar meer dan 40 klachten over kuilen doorgestuurd naar het Spaanse ministerie van Verkeer.

Eerdere incidenten, waarbij ook onschuldige burgers betrokken waren, leidden niet tot blijvende verbetering. Nu de slacht0ffers twee bekende gezichten zijn, groeit de roep om structurele maatregelen. “Vandaag zijn het twee beroemde voetballers, morgen zijn het misschien twee anonieme mensen,” aldus een bron uit het nabijgelegen stadje Cernadilla.

Diogo Jota: een leven vol belofte

Diogo Jota, 28 jaar oud, stond aan de vooravond van een nieuw seizoen bij Liverpool FC. Na een eerdere ribblessure was hij net hersteld en klaar om aan te sluiten bij de voorbereiding. Nog maar tien dagen voor het 0ngeluk gaf hij het jawoord aan zijn jeugdliefde Rute Cardoso. Samen hadden ze drie jonge kinderen: Dinis, Duarte en een dochter die begin 2024 werd geboren. Op hun huwelijksdag, 22 juni, poseerde het gezin stralend voor het altaar. “Yes to forever,” schreven ze op Instagram, een post die inmiddels meer dan 190.000 likes kreeg.

Diogo had bewust gekozen om met de auto te reizen in plaats van het vliegtuig, op advies van zijn artsen na een recente longoperatie. Zijn planning was strak: na aankomst in Engeland zou hij zich direct bij zijn club melden. Niemand had kunnen vermoeden dat deze route zijn laatste zou zijn.

R0uw bij familie en fans

De impact van het verlies is voelbaar tot ver buiten de voetbalwereld. Op Anfield Stadium zijn bloemen gelegd en herdenkingsmomenten gehouden. Voormalig coach Jürgen Klopp en huidige manager Arne Slot spraken hun verdriet uit. Slot noemde Jota “een speler die iedereen graag mocht, een stille kracht met een gouden hart.”

Ook Cristiano Ronaldo, teamgenoot bij de Portugese nationale ploeg, sprak zijn ongeloof en verdriet uit. “We zijn er kapot van,” aldus de bond. “Hij was niet alleen een topvoetballer met bijna 50 interlands, maar vooral een buitengewone man die door iedereen werd gerespecteerd.”

De Premier League omschreef Jota als “een ware kampioen, die we voor altijd zullen missen.” Zijn nuchtere karakter, werklust en oprechte vriendelijkheid maakten hem tot een favoriet bij fans en medespelers.

Afscheid in Gondomar

De uitvaart van Diogo en André vindt plaats op zaterdag 5 juli in hun geboortestad Gondomar, vlak bij Porto. Voorafgaand is er een wake in de kapel van São Cosme. De uitvaartplechtigheid zelf vindt plaats in de aangrenzende kerk Igreja Matriz de Gondomar. Volgens Portugese media wordt ook president Marcelo Rebelo de Sousa bij de ceremonie verwacht.

Voor Rute, de kinderen en de familie komt dit afscheid veel te vroeg. In korte tijd werden ze uit een gelukzalige periode geslingerd in intens verdriet. Vrienden en bekenden spreken hun steun uit, terwijl het land collectief r0uwt om twee veel te jong heengegane levens.

De vraag naar verantwoordelijkheid

Na dit tragische 0ngeval blijft de vraag hangen: had dit voorkomen kunnen worden? Lokale bestuurders roepen op tot een grondige herziening van het verkeersbeleid rond de A-52. De gevaren zijn bekend, maar tot nu toe bleven structurele maatregelen uit. Mogelijk is dit verlies het kantelpunt dat nodig is om echte verandering af te dwingen.

Een betere infrastructuur, meer waarschuwingssystemen en bescherming tegen overstekend wild lijken minimale vereisten om verdere slacht0ffers te vermijden. Diogo en André kunnen niet meer terugkomen, maar hun herinnering kan bijdragen aan een veiliger wegennet.

Een laatste groet

Diogo Jota liet als mens en sporter een diepe indruk na. Zijn 0verlijden — en dat van zijn broer — maakt opnieuw duidelijk hoe kwetsbaar het leven is. De herinneringen aan zijn talent, warmte en bescheidenheid zullen blijven voortleven. In het hart van zijn geliefden, zijn teamgenoten en de miljoenen fans die met hem meeleefden.

“June 22, 2025. Yes to forever,” schreef hij pas nog. Die liefde, die kracht en die verbondenheid zijn nu zijn nalatenschap.

Continue Reading