Farah (25) voelt druk om mee te doen met kersttradities
op het werk: “Het past niet bij mijn geloof”
De feestdagen staan vaak in het teken van gezelligheid en
samenzijn, maar voor Farah (25) brengen ze vooral ongemakkelijke
situaties met zich mee. De jaarlijkse “verplichte gezelligheid”
rondom kerst, zowel in de samenleving als op de werkvloer, botst
met haar geloofsovertuiging. Als moslim voelt Farah zich steeds
meer een buitenstaander in een tijd waarin kerst een dominante rol
speelt.

Kerst op het werk: een ongemakkelijk
gevoel
“Elk jaar begint het al in november,” vertelt Farah. “Overal
verschijnen kerstbomen en lichtjes, en mensen beginnen af te tellen
naar de feestdagen. Dat is prima voor wie er blij van wordt, maar
voor mij voelt het alsof je verplicht wordt om mee te doen.”
Farah legt uit dat deze sociale druk ook op de werkvloer
merkbaar is. De uitnodigingen voor kerstborrels, versierde kantoren
en gezamenlijke kerstvieringen geven haar een ongemakkelijk gevoel.
“Ik vier geen kerst en het heeft geen enkele betekenis voor mij.
Maar er wordt van je verwacht dat je meedoet, lacht en ‘gezellig’
bent. Het voelt oneerlijk dat mijn keuze niet vanzelfsprekend wordt
geaccepteerd.”
Kersttradities en geloofsovertuiging
Farah benadrukt dat haar ongemak voortkomt uit haar
geloofsovertuiging. “Als moslim vier ik geen kerst, ik versier mijn
huis niet en ik wens mensen ook geen fijne kerst, omdat dat niet
past bij mijn geloof. Dat betekent niet dat ik anderen hun feest
niet gun, maar ik wil trouw blijven aan mijn eigen
overtuigingen.”
Het lastigste voor Farah is de sociale druk die met de
feestdagen gepaard gaat. “Als ik zeg dat ik niet wil deelnemen aan
een kerstborrel, krijg ik vaak rare blikken of opmerkingen zoals:
‘Ach, het is maar voor de gezelligheid.’ Maar voor mij is het meer
dan dat. Mijn geloof staat op de eerste plaats, en ik wil geen
dingen doen die daar tegenin gaan.”
Grenzen aangeven op de werkvloer
Hoewel Farah probeert haar grenzen duidelijk te maken, merkt ze
dat dit vaak lastig is. “Het voelt alsof mensen niet begrijpen
waarom ik me niet prettig voel bij kerstactiviteiten. Sommige
collega’s zien het als een excuus om samen te komen en vinden dat
ik me aanstel als ik aangeef dat ik niet wil deelnemen.”
De reacties die Farah krijgt, variëren van begripvol tot ronduit
bot. “Sommige collega’s zeggen dat ik ongezellig ben of het anderen
niet gun, maar dat is helemaal niet zo. Ik wil gewoon trouw blijven
aan mijn overtuigingen zonder dat ik telkens dezelfde discussie
hoef te voeren.”

Diversiteit op de werkvloer
Farah hoopt dat er meer aandacht komt voor diversiteit en
respect voor verschillende overtuigingen op de werkvloer. “Ik wil
niet dat kerst verdwijnt, begrijp me niet verkeerd. Maar het zou
fijn zijn als er meer ruimte komt voor andere overtuigingen. Niet
iedereen voelt zich thuis bij dezelfde tradities, en dat moet
gerespecteerd worden.”
Volgens Farah zou het helpen als werkgevers meer aandacht
besteden aan inclusiviteit tijdens de feestdagen. “Waarom geen
neutrale eindejaarsviering waarin iedereen zich welkom voelt,
ongeacht geloof of achtergrond? Dat zou een stap in de goede
richting zijn.”
Blijven trouw aan jezelf
Ondanks de ongemakkelijke situaties blijft Farah vasthouden aan
haar eigen normen en waarden. “Het is niet altijd makkelijk om de
enige te zijn die iets niet viert, maar ik vind het belangrijk om
dicht bij mezelf en mijn geloof te blijven, ook al begrijpen
anderen dat niet altijd.”
Farah merkt dat ze soms het gevoel heeft dat ze zichzelf moet
verdedigen, terwijl ze gewoon haar eigen keuzes maakt. “Het zou
fijn zijn als ik me niet constant hoef uit te leggen. Mijn keuze om
geen kerst te vieren is net zo waardevol als de keuze van anderen
om het wel te doen.”

Een boodschap van begrip
Farah hoopt dat haar verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en
begrip voor mensen met verschillende overtuigingen. “Ik wil niet
dat mensen denken dat ik anti-kerst ben of anderen iets misgun. Ik
wil alleen dat mijn grenzen worden gerespecteerd. Het gaat om
wederzijds begrip, en ik hoop dat dat ooit vanzelfsprekend
wordt.”
Met de feestdagen in aantocht pleit Farah voor een open gesprek
over inclusiviteit en respect op de werkvloer. “Het draait niet om
het wegnemen van tradities, maar om ruimte creëren voor iedereen.
We leven in een diverse samenleving, en dat mag gevierd worden op
een manier waarbij niemand zich buitengesloten voelt.”
Kerst in een diverse samenleving
Farah’s verhaal benadrukt de uitdagingen waarmee mensen met
andere overtuigingen te maken krijgen in een samenleving waarin
kerst een dominante rol speelt. Haar ervaring roept belangrijke
vragen op over hoe we inclusiviteit in de praktijk kunnen brengen,
zowel op de werkvloer als daarbuiten.
In een tijd waarin saamhorigheid en respect centraal zouden
moeten staan, hoopt Farah dat haar boodschap wordt gehoord: dat
iedereen zich welkom voelt, ongeacht welke feestdagen ze
vieren.