Actueel
Farah (25): “Ik ben klaar met de ‘verplichte gezelligheid’ rond kerst op werk, het past niet bij mijn geloof”
Farah (25) voelt druk om mee te doen met kersttradities op het werk: “Het past niet bij mijn geloof”
De feestdagen staan vaak in het teken van gezelligheid en samenzijn, maar voor Farah (25) brengen ze vooral ongemakkelijke situaties met zich mee. De jaarlijkse “verplichte gezelligheid” rondom kerst, zowel in de samenleving als op de werkvloer, botst met haar geloofsovertuiging. Als moslim voelt Farah zich steeds meer een buitenstaander in een tijd waarin kerst een dominante rol speelt.
Kerst op het werk: een ongemakkelijk gevoel
“Elk jaar begint het al in november,” vertelt Farah. “Overal verschijnen kerstbomen en lichtjes, en mensen beginnen af te tellen naar de feestdagen. Dat is prima voor wie er blij van wordt, maar voor mij voelt het alsof je verplicht wordt om mee te doen.”
Farah legt uit dat deze sociale druk ook op de werkvloer merkbaar is. De uitnodigingen voor kerstborrels, versierde kantoren en gezamenlijke kerstvieringen geven haar een ongemakkelijk gevoel. “Ik vier geen kerst en het heeft geen enkele betekenis voor mij. Maar er wordt van je verwacht dat je meedoet, lacht en ‘gezellig’ bent. Het voelt oneerlijk dat mijn keuze niet vanzelfsprekend wordt geaccepteerd.”
Kersttradities en geloofsovertuiging
Farah benadrukt dat haar ongemak voortkomt uit haar geloofsovertuiging. “Als moslim vier ik geen kerst, ik versier mijn huis niet en ik wens mensen ook geen fijne kerst, omdat dat niet past bij mijn geloof. Dat betekent niet dat ik anderen hun feest niet gun, maar ik wil trouw blijven aan mijn eigen overtuigingen.”
Het lastigste voor Farah is de sociale druk die met de feestdagen gepaard gaat. “Als ik zeg dat ik niet wil deelnemen aan een kerstborrel, krijg ik vaak rare blikken of opmerkingen zoals: ‘Ach, het is maar voor de gezelligheid.’ Maar voor mij is het meer dan dat. Mijn geloof staat op de eerste plaats, en ik wil geen dingen doen die daar tegenin gaan.”
Grenzen aangeven op de werkvloer
Hoewel Farah probeert haar grenzen duidelijk te maken, merkt ze dat dit vaak lastig is. “Het voelt alsof mensen niet begrijpen waarom ik me niet prettig voel bij kerstactiviteiten. Sommige collega’s zien het als een excuus om samen te komen en vinden dat ik me aanstel als ik aangeef dat ik niet wil deelnemen.”
De reacties die Farah krijgt, variëren van begripvol tot ronduit bot. “Sommige collega’s zeggen dat ik ongezellig ben of het anderen niet gun, maar dat is helemaal niet zo. Ik wil gewoon trouw blijven aan mijn overtuigingen zonder dat ik telkens dezelfde discussie hoef te voeren.”
Diversiteit op de werkvloer
Farah hoopt dat er meer aandacht komt voor diversiteit en respect voor verschillende overtuigingen op de werkvloer. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, begrijp me niet verkeerd. Maar het zou fijn zijn als er meer ruimte komt voor andere overtuigingen. Niet iedereen voelt zich thuis bij dezelfde tradities, en dat moet gerespecteerd worden.”
Volgens Farah zou het helpen als werkgevers meer aandacht besteden aan inclusiviteit tijdens de feestdagen. “Waarom geen neutrale eindejaarsviering waarin iedereen zich welkom voelt, ongeacht geloof of achtergrond? Dat zou een stap in de goede richting zijn.”
Blijven trouw aan jezelf
Ondanks de ongemakkelijke situaties blijft Farah vasthouden aan haar eigen normen en waarden. “Het is niet altijd makkelijk om de enige te zijn die iets niet viert, maar ik vind het belangrijk om dicht bij mezelf en mijn geloof te blijven, ook al begrijpen anderen dat niet altijd.”
Farah merkt dat ze soms het gevoel heeft dat ze zichzelf moet verdedigen, terwijl ze gewoon haar eigen keuzes maakt. “Het zou fijn zijn als ik me niet constant hoef uit te leggen. Mijn keuze om geen kerst te vieren is net zo waardevol als de keuze van anderen om het wel te doen.”
Een boodschap van begrip
Farah hoopt dat haar verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en begrip voor mensen met verschillende overtuigingen. “Ik wil niet dat mensen denken dat ik anti-kerst ben of anderen iets misgun. Ik wil alleen dat mijn grenzen worden gerespecteerd. Het gaat om wederzijds begrip, en ik hoop dat dat ooit vanzelfsprekend wordt.”
Met de feestdagen in aantocht pleit Farah voor een open gesprek over inclusiviteit en respect op de werkvloer. “Het draait niet om het wegnemen van tradities, maar om ruimte creëren voor iedereen. We leven in een diverse samenleving, en dat mag gevierd worden op een manier waarbij niemand zich buitengesloten voelt.”
Kerst in een diverse samenleving
Farah’s verhaal benadrukt de uitdagingen waarmee mensen met andere overtuigingen te maken krijgen in een samenleving waarin kerst een dominante rol speelt. Haar ervaring roept belangrijke vragen op over hoe we inclusiviteit in de praktijk kunnen brengen, zowel op de werkvloer als daarbuiten.
In een tijd waarin saamhorigheid en respect centraal zouden moeten staan, hoopt Farah dat haar boodschap wordt gehoord: dat iedereen zich welkom voelt, ongeacht welke feestdagen ze vieren.
Het einde van De Verraders is in zicht, en Francesco Planckaert heeft zich onverwacht gepositioneerd als de enige verrader die nog in het spel zit. Van in het begin leek hij een onwaarschijnlijke kandidaat om de rol van verrader te spelen, vooral gezien zijn neiging om zich vaak te verspreken en zijn openhartige persoonlijkheid. In een spel waar bedrog en strategie centraal staan, was hij niet bepaald een meester in het acteren, maar zijn onschuldige aanpak bleek een slimme zet te zijn.
De verrader die zichzelf bleef
Francesco besloot vanaf het begin om geen rol te spelen en gewoon zichzelf te zijn, een strategie die hem tot nu toe goed van pas is gekomen. Zijn collega-verraders, Omar Souidi en Amelie Albrecht, twijfelden echter aan zijn capaciteiten en zagen hem aanvankelijk als de zwakke schakel. Maar Francesco hield zich staande, en ondanks zijn openhartige aanpak, is hij de enige verrader die nog over is. In de vorige aflevering was hij genoodzaakt om Chloé De Bie uit het spel te stemmen, en nu lijkt het erop dat hij met succes de finale heeft bereikt.
Magali Van Houtte’s verrassing
Voor Magali Van Houtte, de vrouw van Francesco, was het avontuur een rollercoaster van emoties. Aanvankelijk was ze helemaal niet enthousiast over het idee dat haar man mee zou doen aan De Verraders. Het idee dat hij voor de ogen van heel Vlaanderen zou moeten liegen en verraden, beviel haar absoluut niet. “Bekende Vlamingen die liegen, verraden en ruzie maken met elkaar, daar ga je toch niet aan meedoen?”, dacht ze aanvankelijk.
Maar nu, met de finale in zicht, heeft ze haar mening veranderd. “Nu ik het zie, vind ik het een heel tof en spannend programma,” zegt ze in Dag Allemaal. Ze is ook aangenaam verrast door de prestaties van haar man, die het verrassend ver heeft geschopt. “Dat had ik eerlijk gezegd vooraf niet gedacht.”
De finale: Wie wordt ontmaskerd?
Het grote moment komt eraan, en Francesco heeft een geheime opdracht gekregen: iemand vergiftigen. Dit zet de laatste aflevering van het seizoen in een spannend licht, met alle ogen op hem gericht om te zien of hij zijn strategie doorzet of uiteindelijk ontmaskerd wordt.
Ondertussen wordt het spel steeds ingewikkelder. Lynn Van den Broeck zette haar munt van de waarheid in en ontdekte dat Charlotte Sieben haar bondgenoot is. Dit lijkt een belangrijke ontdekking, maar Charlotte begint te twijfelen. “Wacht even… Als Lynn nu een verrader is, zou het superslim zijn,” denkt ze, wat haar focus op haar mede-bondgenoot in twijfel trekt. Het lijkt erop dat het spel voor Charlotte nu in een andere richting kan gaan, en het blijft spannend of ze erin slaagt om de laatste verrader te ontmaskeren voordat het te laat is.
Wie zal de finale winnen?
De grote vraag die bij de kijkers leeft is of Francesco zijn verraderrol tot het einde zal kunnen volhouden of dat hij in de finale alsnog zal worden ontmaskerd. De druk is groot, en de spanning is om te snijden. Eén ding is zeker: de finale van De Verraders belooft een spectaculaire ontknoping te worden.