Actueel
Farah (25): “Ik ben klaar met de ‘verplichte gezelligheid’ rond kerst op werk, het past niet bij mijn geloof”
Farah (25) voelt druk om mee te doen met kersttradities op het werk: “Het past niet bij mijn geloof”
De feestdagen staan vaak in het teken van gezelligheid en samenzijn, maar voor Farah (25) brengen ze vooral ongemakkelijke situaties met zich mee. De jaarlijkse “verplichte gezelligheid” rondom kerst, zowel in de samenleving als op de werkvloer, botst met haar geloofsovertuiging. Als moslim voelt Farah zich steeds meer een buitenstaander in een tijd waarin kerst een dominante rol speelt.
Kerst op het werk: een ongemakkelijk gevoel
“Elk jaar begint het al in november,” vertelt Farah. “Overal verschijnen kerstbomen en lichtjes, en mensen beginnen af te tellen naar de feestdagen. Dat is prima voor wie er blij van wordt, maar voor mij voelt het alsof je verplicht wordt om mee te doen.”
Farah legt uit dat deze sociale druk ook op de werkvloer merkbaar is. De uitnodigingen voor kerstborrels, versierde kantoren en gezamenlijke kerstvieringen geven haar een ongemakkelijk gevoel. “Ik vier geen kerst en het heeft geen enkele betekenis voor mij. Maar er wordt van je verwacht dat je meedoet, lacht en ‘gezellig’ bent. Het voelt oneerlijk dat mijn keuze niet vanzelfsprekend wordt geaccepteerd.”
Kersttradities en geloofsovertuiging
Farah benadrukt dat haar ongemak voortkomt uit haar geloofsovertuiging. “Als moslim vier ik geen kerst, ik versier mijn huis niet en ik wens mensen ook geen fijne kerst, omdat dat niet past bij mijn geloof. Dat betekent niet dat ik anderen hun feest niet gun, maar ik wil trouw blijven aan mijn eigen overtuigingen.”
Het lastigste voor Farah is de sociale druk die met de feestdagen gepaard gaat. “Als ik zeg dat ik niet wil deelnemen aan een kerstborrel, krijg ik vaak rare blikken of opmerkingen zoals: ‘Ach, het is maar voor de gezelligheid.’ Maar voor mij is het meer dan dat. Mijn geloof staat op de eerste plaats, en ik wil geen dingen doen die daar tegenin gaan.”
Grenzen aangeven op de werkvloer
Hoewel Farah probeert haar grenzen duidelijk te maken, merkt ze dat dit vaak lastig is. “Het voelt alsof mensen niet begrijpen waarom ik me niet prettig voel bij kerstactiviteiten. Sommige collega’s zien het als een excuus om samen te komen en vinden dat ik me aanstel als ik aangeef dat ik niet wil deelnemen.”
De reacties die Farah krijgt, variëren van begripvol tot ronduit bot. “Sommige collega’s zeggen dat ik ongezellig ben of het anderen niet gun, maar dat is helemaal niet zo. Ik wil gewoon trouw blijven aan mijn overtuigingen zonder dat ik telkens dezelfde discussie hoef te voeren.”
Diversiteit op de werkvloer
Farah hoopt dat er meer aandacht komt voor diversiteit en respect voor verschillende overtuigingen op de werkvloer. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, begrijp me niet verkeerd. Maar het zou fijn zijn als er meer ruimte komt voor andere overtuigingen. Niet iedereen voelt zich thuis bij dezelfde tradities, en dat moet gerespecteerd worden.”
Volgens Farah zou het helpen als werkgevers meer aandacht besteden aan inclusiviteit tijdens de feestdagen. “Waarom geen neutrale eindejaarsviering waarin iedereen zich welkom voelt, ongeacht geloof of achtergrond? Dat zou een stap in de goede richting zijn.”
Blijven trouw aan jezelf
Ondanks de ongemakkelijke situaties blijft Farah vasthouden aan haar eigen normen en waarden. “Het is niet altijd makkelijk om de enige te zijn die iets niet viert, maar ik vind het belangrijk om dicht bij mezelf en mijn geloof te blijven, ook al begrijpen anderen dat niet altijd.”
Farah merkt dat ze soms het gevoel heeft dat ze zichzelf moet verdedigen, terwijl ze gewoon haar eigen keuzes maakt. “Het zou fijn zijn als ik me niet constant hoef uit te leggen. Mijn keuze om geen kerst te vieren is net zo waardevol als de keuze van anderen om het wel te doen.”
Een boodschap van begrip
Farah hoopt dat haar verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en begrip voor mensen met verschillende overtuigingen. “Ik wil niet dat mensen denken dat ik anti-kerst ben of anderen iets misgun. Ik wil alleen dat mijn grenzen worden gerespecteerd. Het gaat om wederzijds begrip, en ik hoop dat dat ooit vanzelfsprekend wordt.”
Met de feestdagen in aantocht pleit Farah voor een open gesprek over inclusiviteit en respect op de werkvloer. “Het draait niet om het wegnemen van tradities, maar om ruimte creëren voor iedereen. We leven in een diverse samenleving, en dat mag gevierd worden op een manier waarbij niemand zich buitengesloten voelt.”
Kerst in een diverse samenleving
Farah’s verhaal benadrukt de uitdagingen waarmee mensen met andere overtuigingen te maken krijgen in een samenleving waarin kerst een dominante rol speelt. Haar ervaring roept belangrijke vragen op over hoe we inclusiviteit in de praktijk kunnen brengen, zowel op de werkvloer als daarbuiten.
In een tijd waarin saamhorigheid en respect centraal zouden moeten staan, hoopt Farah dat haar boodschap wordt gehoord: dat iedereen zich welkom voelt, ongeacht welke feestdagen ze vieren.
Ongeneeslijk z!ek
Maud kreeg eerder deze zomer het hartverscheurende nieuws dat ze opnieuw getroffen was door borstk*nker, een z!ekte waar ze eerder van leek te zijn genezen. Dit keer was de prognose echter veel somberder. Tijdens een interview met LINDA deelde ze openhartig hoe de z!ekte zich door haar lichaam had verspreid.
“Het zit in mijn linkerlong, op meerdere plekken op mijn lever, in mijn borstkas, van mijn hele rug naar de voorkant en meerdere klieren zijn aangetast,” vertelde ze destijds. Hoewel behandelingen haar leven enigszins hadden kunnen verlengen, was volledige genezing niet meer mogelijk.
Maud koos ervoor om haar leven zelf in handen te nemen en een einddatum te bepalen. “Ik heb er bewust voor gekozen een einddatum te prikken, dat is 29 november,” liet ze weten. Dit besluit getuigde van haar kracht en vastberadenheid om te gaan op haar eigen voorwaarden, voordat haar lichaam haar in de steek zou laten.
Een bijzondere band
De vriendschap tussen Guido Weijers en Maud was hecht en bijzonder. Vorig jaar verschenen de twee samen op de rode loper tijdens de BUMA Awards, wat leidde tot geruchten over een mogelijke romantische relatie. Het juicekanaal RealityFBI versterkte deze speculaties door te melden dat Maud door fotograaf Edwin Smulders werd aangeduid als de partner van Guido.
Toch hebben zowel Guido als Maud deze geruchten nooit bevestigd. In een emotioneel bericht op Instagram benadrukt Guido dat hun band gebaseerd was op diepe vriendschap:
“Dank je wel lieve Maud voor alle mooie momenten. Je was een prachtig, lieve, zelfbewuste, intelligente vriendin met wie ik regelmatig leuke dingen deed (etentjes, feesten, skiën, koffie, weekendjes). Je hebt een blijvende indruk achtergelaten.”
Een bewuste keuze
Maud’s beslissing om zelf te bepalen wanneer ze afscheid zou nemen, roept veel emoties op. Voor haar was het een bewuste en dappere keuze, ingegeven door de wens om waardig en pijnvrij te gaan. Ze wilde niet wachten tot haar lichaam het volledig zou opgeven en koos voor euth*nasie op 29 november.
In haar laatste weken bracht ze tijd door met haar dierbaren en deelde ze haar verhaal openlijk om bewustwording te creëren over de keuzes die mensen in haar situatie moeten maken.
Steun voor Guido
Guido Weijers kan rekenen op veel steun van vrienden, collega’s en volgers op sociale media. Zijn eerlijke en liefdevolle woorden over Maud raken veel mensen. De cabaretier krijgt talloze berichten van medeleven en steunbetuigingen onder zijn post.
“Je woorden zijn een prachtige ode aan een bijzondere vrouw,” schrijft een volger. Een ander voegt toe: “Wat een verlies, maar ook wat een mooi voorbeeld van kracht en zelfbeschikking.”
Guido’s openheid over zijn gevoelens laat zien hoe diep het verlies hem raakt. Hoewel Maud niet zijn romantische partner was, beschrijft hij haar als een van de meest waardevolle mensen in zijn leven.
Herinnering aan Maud
Maud wordt herinnerd als een sterke, intelligente en levenslustige vrouw die tot het laatste moment de regie over haar leven in eigen handen hield. Haar deelname aan The Bachelor bracht haar destijds in de schijnwerpers, maar het was haar openheid over haar z!ekte en haar keuzes die echt indruk maakten.
Haar moed om haar verhaal te delen en haar besluit om zelf te bepalen hoe en wanneer ze afscheid zou nemen, hebben veel mensen geïnspireerd. Maud’s kracht en doorzettingsvermogen blijven een voorbeeld voor velen.
Een onmisbaar verlies
Het 0verlijden van Maud is een groot verlies, niet alleen voor Guido Weijers, maar ook voor iedereen die haar kende. Haar boodschap om te leven met intentie en kracht zal door haar naasten en volgers niet snel worden vergeten. Guido’s liefdevolle woorden en herinneringen aan haar laten zien hoe diep haar invloed reikte:
“Soms voelt het leven oneerlijk, maar jouw moed en liefde blijven altijd bij ons.”
Guido’s post en de vele reacties erop onderstrepen hoe groot de impact is van een verlies als dit. Het is een herinnering aan de kwetsbaarheid van het leven, maar ook aan de kracht van vriendschap en liefde.
Laten we haar moed en levenslust blijven herinneren en haar
nabestaanden alle kracht toewensen in deze moeilijke
tijd. 