Actueel
Farah (25): “Ik ben klaar met de ‘verplichte gezelligheid’ rond kerst op werk, het past niet bij mijn geloof”
Farah (25) voelt druk om mee te doen met kersttradities op het werk: “Het past niet bij mijn geloof”
De feestdagen staan vaak in het teken van gezelligheid en samenzijn, maar voor Farah (25) brengen ze vooral ongemakkelijke situaties met zich mee. De jaarlijkse “verplichte gezelligheid” rondom kerst, zowel in de samenleving als op de werkvloer, botst met haar geloofsovertuiging. Als moslim voelt Farah zich steeds meer een buitenstaander in een tijd waarin kerst een dominante rol speelt.
Kerst op het werk: een ongemakkelijk gevoel
“Elk jaar begint het al in november,” vertelt Farah. “Overal verschijnen kerstbomen en lichtjes, en mensen beginnen af te tellen naar de feestdagen. Dat is prima voor wie er blij van wordt, maar voor mij voelt het alsof je verplicht wordt om mee te doen.”
Farah legt uit dat deze sociale druk ook op de werkvloer merkbaar is. De uitnodigingen voor kerstborrels, versierde kantoren en gezamenlijke kerstvieringen geven haar een ongemakkelijk gevoel. “Ik vier geen kerst en het heeft geen enkele betekenis voor mij. Maar er wordt van je verwacht dat je meedoet, lacht en ‘gezellig’ bent. Het voelt oneerlijk dat mijn keuze niet vanzelfsprekend wordt geaccepteerd.”
Kersttradities en geloofsovertuiging
Farah benadrukt dat haar ongemak voortkomt uit haar geloofsovertuiging. “Als moslim vier ik geen kerst, ik versier mijn huis niet en ik wens mensen ook geen fijne kerst, omdat dat niet past bij mijn geloof. Dat betekent niet dat ik anderen hun feest niet gun, maar ik wil trouw blijven aan mijn eigen overtuigingen.”
Het lastigste voor Farah is de sociale druk die met de feestdagen gepaard gaat. “Als ik zeg dat ik niet wil deelnemen aan een kerstborrel, krijg ik vaak rare blikken of opmerkingen zoals: ‘Ach, het is maar voor de gezelligheid.’ Maar voor mij is het meer dan dat. Mijn geloof staat op de eerste plaats, en ik wil geen dingen doen die daar tegenin gaan.”
Grenzen aangeven op de werkvloer
Hoewel Farah probeert haar grenzen duidelijk te maken, merkt ze dat dit vaak lastig is. “Het voelt alsof mensen niet begrijpen waarom ik me niet prettig voel bij kerstactiviteiten. Sommige collega’s zien het als een excuus om samen te komen en vinden dat ik me aanstel als ik aangeef dat ik niet wil deelnemen.”
De reacties die Farah krijgt, variëren van begripvol tot ronduit bot. “Sommige collega’s zeggen dat ik ongezellig ben of het anderen niet gun, maar dat is helemaal niet zo. Ik wil gewoon trouw blijven aan mijn overtuigingen zonder dat ik telkens dezelfde discussie hoef te voeren.”
Diversiteit op de werkvloer
Farah hoopt dat er meer aandacht komt voor diversiteit en respect voor verschillende overtuigingen op de werkvloer. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, begrijp me niet verkeerd. Maar het zou fijn zijn als er meer ruimte komt voor andere overtuigingen. Niet iedereen voelt zich thuis bij dezelfde tradities, en dat moet gerespecteerd worden.”
Volgens Farah zou het helpen als werkgevers meer aandacht besteden aan inclusiviteit tijdens de feestdagen. “Waarom geen neutrale eindejaarsviering waarin iedereen zich welkom voelt, ongeacht geloof of achtergrond? Dat zou een stap in de goede richting zijn.”
Blijven trouw aan jezelf
Ondanks de ongemakkelijke situaties blijft Farah vasthouden aan haar eigen normen en waarden. “Het is niet altijd makkelijk om de enige te zijn die iets niet viert, maar ik vind het belangrijk om dicht bij mezelf en mijn geloof te blijven, ook al begrijpen anderen dat niet altijd.”
Farah merkt dat ze soms het gevoel heeft dat ze zichzelf moet verdedigen, terwijl ze gewoon haar eigen keuzes maakt. “Het zou fijn zijn als ik me niet constant hoef uit te leggen. Mijn keuze om geen kerst te vieren is net zo waardevol als de keuze van anderen om het wel te doen.”
Een boodschap van begrip
Farah hoopt dat haar verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en begrip voor mensen met verschillende overtuigingen. “Ik wil niet dat mensen denken dat ik anti-kerst ben of anderen iets misgun. Ik wil alleen dat mijn grenzen worden gerespecteerd. Het gaat om wederzijds begrip, en ik hoop dat dat ooit vanzelfsprekend wordt.”
Met de feestdagen in aantocht pleit Farah voor een open gesprek over inclusiviteit en respect op de werkvloer. “Het draait niet om het wegnemen van tradities, maar om ruimte creëren voor iedereen. We leven in een diverse samenleving, en dat mag gevierd worden op een manier waarbij niemand zich buitengesloten voelt.”
Kerst in een diverse samenleving
Farah’s verhaal benadrukt de uitdagingen waarmee mensen met andere overtuigingen te maken krijgen in een samenleving waarin kerst een dominante rol speelt. Haar ervaring roept belangrijke vragen op over hoe we inclusiviteit in de praktijk kunnen brengen, zowel op de werkvloer als daarbuiten.
In een tijd waarin saamhorigheid en respect centraal zouden moeten staan, hoopt Farah dat haar boodschap wordt gehoord: dat iedereen zich welkom voelt, ongeacht welke feestdagen ze vieren.
Actueel
Winter Vol Liefde-Denise bevestigt breuk met Mike en vertelt iets waar veel mensen van schrikken
Het sprookje tussen Winter Vol Liefde-Mike en Denise voorbij: zij doorbreekt de stilte en vertelt waarom het écht misliep
Het leek even alsof de liefde tussen Mike uit Winter Vol Liefde en Denise een nieuw begin had gekregen, maar achter de schermen bleek de werkelijkheid ingewikkelder dan kijkers ooit konden vermoeden. Maandenlang deden geruchten de ronde dat de twee uit elkaar zouden zijn, maar geen van beiden wilde daar een verklaring over geven. Tot nu. In gesprek met weekblad Story bevestigt Denise de breuk en deelt ze een aantal opvallende inzichten die laten zien hoe complex de relatie was.
Haar woorden zijn eerlijk, kwetsbaar en laten weinig aan de verbeelding over: ze voelt zich gekwetst, buitengesloten en vooral teleurgesteld. “Er zijn spelletjes gespeeld,” zegt ze. En dat raakt.
Denise gaf alles op voor de liefde
Kijkers van Winter Vol Liefde weten nog hoe het begon. Mike, de voormalig skileraar in de dertig, was op zoek naar een nieuwe start in de liefde. In eerste instantie leek hij voor Antine te kiezen, maar dat liep al snel stuk. Daarna kwam Denise — opnieuw — in beeld.
Voor haar voelde het alsof ze eindelijk een kans kreeg om te bouwen aan iets moois. Zonder twijfel zegde ze haar baan op, pakte haar spullen en vertrok naar Seefeld, waar Mike destijds woonde. Niet veel later verhuisden Mike, zijn moeder Monique en zijn vader gezamenlijk naar het Spaanse Altea. Ook daar sloot Denise zich bij hen aan, in de hoop dat de grote stap de basis zou vormen voor een nieuw leven samen.
Het leek een romantisch avontuur, maar in werkelijkheid werd het een turbulente periode waarin veel meer speelde dan de buitenwereld kon zien.
Geruchten over een breuk: stilte van Mike, woorden van moeder Monique
Enkele maanden geleden ontstonden op sociale media de eerste vermoedens dat het niet meer goed ging tussen Mike en Denise. De twee verschenen minder samen op foto’s en hun online activiteiten deden vermoeden dat er afstand was ontstaan.
Mike gaf geen enkele uitleg, en ook Denise zweeg in eerste instantie. Verrassend genoeg was het Mike’s moeder Monique die wél reageerde op de geruchten. Zij beweerde dat alles “dik aan” was tussen de twee en dat er niets aan de hand zou zijn.
Toch bleek nu dat de waarheid een stuk anders lag dan wat er naar buiten werd gebracht.
Denise doorbreekt de stilte: “Ik heb heel veel liefdesverdriet”
Tegenover Story vertelt Denise voor het eerst eerlijk over wat er is gebeurd. De relatie is al “een paar maanden” voorbij, maar de pijn is nog lang niet verdwenen.
Ze benadrukt dat zij degene niet was die de relatie beëindigde. Sterker nog: ze werd overvallen door hoe alles liep.
“Als het gaat om gezondheid of om relaties, dan mag je niet spelen met gevoelens,” vertelt ze. “Ik heb heel veel emoties, en daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Dat is niet gebeurd. Ik moest stil blijven, niets zeggen, alles midden houden. Dat vond ik heel moeilijk.”
Voor Denise voelde het alsof gedeelde emoties ineens privé werden gemaakt, terwijl zij juist eerlijkheid en duidelijkheid wilde. De situatie zorgde voor veel verwarring, verdriet en een gevoel van machteloosheid.
“Er is iets verborgen gehouden”
In haar verhaal hint Denise op momenten waarop dingen niet volledig uitgesproken zijn. Ze vertelt dat er ‘spelletjes’ zijn gespeeld, iets wat haar bijzonder geraakt heeft.
Ze zegt:
“Gevoelens zijn geen spel. Als je iemand liefhebt en samen iets
opbouwt, dan ben je eerlijk tegen elkaar. Er zijn dingen
weggelaten, verzwegen of in het midden gelaten. Dat doet pijn, want
ik ben iemand die alles vanuit emotie beleeft.”
Hoewel ze niet inhoudelijk kan zeggen wat er precies is gebeurd, maakt ze duidelijk dat de periode zwaar was. De turbulentie zat volgens haar niet in de leuke momenten, maar juist in de dingen die niet gezegd mochten worden.
De realityserie: waarom Denise nu niet alles kan vertellen
Een belangrijk punt dat Denise aanhaalt, is dat ze momenteel niet vrij is om volledig open te zijn. Over een paar weken verschijnt namelijk een realityserie waarin Mike, moeder Monique én Denise te zien zijn. De productie wil uiteraard dat de kijkers het verhaal volgen via het programma — niet via interviews.
Daardoor voelt Denise zich beperkt in wat ze mag zeggen. “Je wordt een soort monddood gemaakt,” legt ze uit.
Zelf had ze het liever anders
gezien.
“Als een relatie eindigt, dan communiceer je dat samen. Maar ik
mocht niets bekendmaken totdat de serie uitgezonden is. Dat voelt
heel onprettig, zeker als je zelf nog midden in je verdriet
zit.”
Voor haar is het vooruitzicht om straks zichzelf op tv te zien in scènes waarin ze nog verliefd was, ronduit pijnlijk. “Hoe wij samen waren… dat ga ik terugzien. En dat gaat zeer doen.”
“We hebben het ook echt leuk gehad, maar het was turbulent”
Ondanks alles kijkt Denise niet alleen met teleurstelling terug op de relatie. Ze benadrukt dat ze veel mooie momenten hebben gedeeld en dat er echte liefde was.
“We hebben het echt leuk gehad,” zegt ze. “Maar het was ook turbulent. Er gebeurde veel in korte tijd. Verhuizen, alles opgeven, nieuwe situaties… Dat is intens. En sommige dingen zijn gewoon niet goed gegaan.”
Denise laat daarmee zien hoe complex de dynamiek tussen twee mensen kan zijn, zeker wanneer er camera’s, families, verhuizingen en publieke verwachtingen bij komen kijken.
De emotionele nasleep: liefdesverdriet is ook een vorm van pijn
Wat vooral opvalt, is de manier waarop Denise haar gevoel omschrijft. Ze legt uit dat liefdesverdriet volgens haar bijna voelt als een aandoening — iets dat je volledig kan overnemen en waar je niet zomaar van herstelt.
“Liefdesverdriet is ook een vorm van pijn,” vertelt ze. “En daar kun je niet mee spotten. Het is iets dat je raakt, lichamelijk en geestelijk. Het slokt je op als je het niet serieus neemt.”
Voor haar is het een proces, iets dat tijd nodig heeft. Maar ze blijft hopen dat het delen van haar kant van het verhaal een stukje verlichting geeft.
Wat gaat er nu gebeuren?
De komende maanden zal de nieuwe realityserie ongetwijfeld voor veel gesprek zorgen. Kijkers zullen Mike, Denise en moeder Monique opnieuw volgen — maar dit keer met kennis van de breuk en de emoties die daarachter schuilgaan.
Voor Denise betekent het opnieuw doorleven van fragmenten uit een periode die zowel liefdevol als pijnlijk was. Toch hoopt ze dat mensen begrijpen dat achter de vrolijke beelden ook echte gevoelens schuilgingen.
Een hoofdstuk afgesloten, maar het verhaal nog niet helemaal verteld
Hoewel de relatie voorbij is, is het duidelijk dat voor Denise het verhaal nog niet helemaal afgerond voelt. De serie moet nog komen, de emoties zijn nog vers en de toekomst nog onduidelijk.
Toch is haar openheid bewonderenswaardig. Zeker in een wereld waarin reality-tv de grenzen tussen echt en gespeeld voortdurend vervaagt, is het verfrissend wanneer iemand eerlijk durft te vertellen wat er in haar hart omgaat.
Wat er precies gebeurd is, blijft voor nu nog even in het midden — maar één ding is duidelijk: dit hoofdstuk heeft diepe indruk gemaakt.