Actueel
Explosieve clash: Sandra Schuurhof botst keihard met Bram Moszkowicz over het verdedigen van Peter Gillis!
Bij de desk van Shownieuws barstte gisterenavond een verhitte discussie los tussen presentatrice Sandra Schuurhof en strafpleiter Bram Moszkowicz. De aanleiding? De aanhoudende stroom van bagatelliserende opmerkingen over Peter Gillis en de aanklacht tegen hem vanwege belastingfraude. Terwijl Moszkowicz en roddelkoning Evert Santegoeds het kamp-Gillis lijken te verdedigen, zet Schuurhof vraagtekens bij hun houding en het gebrek aan kritische blik.
Achtergrond van de zaak
Peter Gillis, bekend van het realityprogramma Massa is Kassa, ligt onder vuur vanwege serieuze beschuldigingen van belastingfraude. Het Openbaar Ministerie (OM) eist een gevangenisstraf van 18 maanden, omdat Gillis tonnen aan zwart geld zou hebben weggesluisd door stacaravans op zijn vakantieparken zwart te verhuren. Volgens de aanklacht gaat het om een omvangrijk en systematisch patroon van fraude.
Tijdens de uitzending leek Bram Moszkowicz de ernst van de zaak te bagatelliseren door de bedragen in perspectief te plaatsen. “Als je een omzet hebt van 100 miljoen en 50 duizend euro niet aangeeft, is dat heel anders dan wanneer je 50 miljoen omzet hebt en 45 miljoen achterhoudt,” stelde Bram. Dit soort opmerkingen schoot bij Sandra duidelijk in het verkeerde keelgat.
Sandra zet de toon
Sandra Schuurhof maakte meteen duidelijk dat ze het niet eens was met de vergoelijkende toon van haar collega’s. “Dat maakt niet uit, Bram. Het blijft strafbaar,” beet ze terug. Ze benadrukte dat het niet gaat om hoe groot of klein de bedragen zijn, maar om het feit dat belastingontduiking een strafbaar feit is.
Haar scherpe opmerkingen werden gesteund door presentatrice Dyantha Brooks, die tussenbeide kwam met de vraag: “Maakt het echt uit hoeveel het is? Zwart geld blijft toch zwart geld?”
Sandra benadrukte vervolgens de ernst van de zaak door te wijzen op de feiten die Gillis worden aangerekend. “Hij had op een gegeven moment een omzet van 35 miljoen met elf vakantieparken. Er wordt beweerd dat hij tonnen aan inkomsten zwart heeft ontvangen door stacaravans zwart te verhuren. Dat is niet zomaar een foutje, Bram.”
De knuffelbrigade
Bram Moszkowicz bleef echter op zijn standpunt staan en noemde de opmerkingen van Sandra gebaseerd op de visie van het OM. “Wat jij zegt, is de aanklacht, Sandra. Dat is wat het OM zegt, niet wat bewezen is,” wierp hij tegen.
Evert Santegoeds, die erom bekend staat Gillis vaak in bescherming te nemen, gooide olie op het vuur door te stellen: “Hoezo is er wat aan de hand? Dat weten we nog niet.”
Sandra bleef kalm, maar liet zich niet van haar stuk brengen. “Er is wel degelijk wat aan de hand, Evert. Dat blijkt uit het feit dat gemeenten vergunningen hebben ingetrokken voor zijn parken. Die vergunningen werden niet zomaar ingetrokken. Er is een groot onderzoek geweest door de FIOD en de Arbeidsinspectie. Dat doen ze niet voor niets.”
Clash met Bram
De discussie escaleerde toen Bram Moszkowicz op een paternalistische toon tegen Sandra zei: “Sandra, het werkt zo in Nederland. Het OM brengt een zaak voor de rechter, en tot die tijd…”
Sandra onderbrak hem en zei: “Ik weet heel goed hoe het werkt, Bram. Maar dat maakt deze zaak niet minder serieus. Het OM brengt dit niet zomaar naar voren. Dit is gebaseerd op jarenlang onderzoek.”
Bram, zichtbaar geïrriteerd: “Ik ben blij dat jij geen rechter bent.”
Sandra, scherp: “En ik ben blij dat jij geen rechter bent!”
Een ongemakkelijke sfeer
De spanning aan tafel was duidelijk voelbaar. Terwijl Sandra bleef hameren op de ernst van de beschuldigingen, probeerden Bram en Evert het beeld van Gillis te nuanceren. Bram leek meer waarde te hechten aan het verhaal van Gillis’ advocaat dan aan de feiten die door het OM zijn aangedragen.
Dyantha Brooks, die de discussie probeerde te sussen, merkte op dat Sandra zich duidelijk ergerde aan de houding van haar collega’s. “Sandra, dit doet echt wat met je. Wat stoort je hier zo aan?” vroeg ze.
Sandra: “Het stoort me dat we hier aan tafel zitten met een vergoelijkende houding terwijl de zaak enorm serieus is. We hebben het hier niet over een klein vergrijp. Dit zijn serieuze beschuldigingen, en het gaat om enorme bedragen. Laten we dat niet wegwuiven.”
Conclusie
De discussie aan de Shownieuws-desk toont opnieuw hoe gevoelig de zaak rondom Peter Gillis ligt. Terwijl sommige collega’s proberen de ernst van de beschuldigingen te relativeren, blijft Sandra Schuurhof zich hard maken voor een kritische blik en een genuanceerd debat.
Of de zaak uiteindelijk leidt tot een veroordeling, zal de rechter bepalen. Maar één ding is zeker: de felle clash tussen Sandra en Bram illustreert hoe verdeeld de meningen zijn, zelfs binnen een talkshow. Sandra’s standpunt maakt duidelijk dat niet iedereen bereid is om Gillis het voordeel van de twijfel te geven.
Na twaalf intensieve jaren zet prinses Astrid een punt achter een van de meest zichtbare, maar tegelijk minst begrepen taken binnen het Belgische koningshuis. Ze stopt als koninklijk begeleider van handelsmissies naar het buitenland en draagt haar rol stap voor stap over. Eerst neemt koningin Mathilde een deel van die verantwoordelijkheid op zich, later volgt kroonprinses Elisabeth. Op papier lijkt het een logische wissel van generaties, maar achter deze beslissing gaat een veel groter verhaal schuil over inzet, belasting en stille toewijding.
Een rol die vaak wordt onderschat
Wie denkt dat het begeleiden van handelsmissies vooral bestaat uit lintjes doorknippen en handen schudden, vergist zich grondig. Dat benadrukt ook Emmanuel Flaam, CEO van Netalux, die meerdere missies meemaakte. In Het Nieuwsblad zegt hij: “Mensen onderschatten wat zij doet. Je moet altijd scherp staan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”
Tijdens zo’n missie volgen de dagen elkaar in hoog tempo op. Er zijn officiële ontvangsten, seminaries, bedrijfsbezoeken, ontmoetingen met lokale autoriteiten en gesprekken met investeerders. Alles verloopt volgens een strak schema, vaak in verschillende talen en culturele contexten. “En dan is er nog die jetlag, meerdere keren per jaar,” voegt Flaam eraan toe. Het vraagt niet alleen fysieke energie, maar ook mentale scherpte en diplomatiek inzicht.
Meer dan een ceremonieel gezicht
Volgens het Koninklijk Paleis was de rol van prinses Astrid allesbehalve symbolisch. “De belangrijkste opdracht is optreden als boegbeeld van de missie,” legt woordvoerder Lore Vandoorne uit. “In de landen waar we naartoe reisden, was Prinses Astrid degene die de missie leidde.”
Haar aanwezigheid gaf Belgische delegaties een duidelijke meerwaarde. In veel landen opent een lid van het koningshuis deuren die anders gesloten blijven. Bedrijven kregen toegang tot gesprekspartners op hoog niveau, simpelweg omdat Astrid het voortouw nam. Haar agenda zat doorgaans overvol, met nauwelijks ruimte voor rustmomenten. Toch stond ze bekend om haar constante professionaliteit en betrokkenheid.
Twaalf jaar op het hoogste tempo
Sinds 2011 was prinses Astrid het vaste gezicht van de Belgische handelsmissies. Jaar na jaar reisde ze naar alle uithoeken van de wereld om Belgische ondernemingen te ondersteunen bij hun internationale ambities. Dat betekende niet alleen aanwezig zijn, maar ook grondige voorbereiding. Ze verdiepte zich in economische dossiers, sectoren en lokale gevoeligheden, zodat ze tijdens gesprekken inhoudelijk mee kon spreken.
Royaltykenner Joëlle Vanden Houden benadrukt hoe ver Astrid daarin ging. “Ze wilde het misschien té goed doen,” zegt ze. “Ze bereidde zich altijd tot in de puntjes voor.” Die gedrevenheid leverde haar veel respect op in economische en diplomatieke kringen, maar eiste tegelijk een hoge tol.
Signalen van overbelasting
Hoewel prinses Astrid zich naar buiten toe altijd sterk en toegewijd toonde, waren er achter de schermen al langer signalen dat de constante druk haar parten speelde. “Ik vernam dat ze last had van rugproblemen en slecht sliep,” vertelt Vanden Houden. Het zijn klachten die vaak voorkomen bij mensen die langdurig onder hoge spanning staan en weinig herstelmomenten kennen.
Het besluit om te stoppen komt dan ook niet uit de lucht vallen. Na twaalf jaar intensief reizen, voorbereiden en presteren, trekt Astrid een duidelijke grens. Niet uit onwil, maar uit zorg voor haar gezondheid en balans. In een tijd waarin mentale en fysieke belasting steeds vaker bespreekbaar worden, past haar keuze in een bredere maatschappelijke ontwikkeling.
Een zorgvuldig geplande overdracht
De overgang verloopt niet abrupt. Het Koninklijk Huis kiest bewust voor een gefaseerde overdracht. Op korte termijn neemt koningin Mathilde al twee handelsmissies voor haar rekening. Daarmee blijft de continuïteit gewaarborgd en kunnen bedrijven blijven rekenen op koninklijke ondersteuning.
Mathilde brengt haar eigen kwaliteiten mee. Ze staat bekend om haar empathische stijl, talenkennis en sterke internationale uitstraling. Haar ervaring met sociale en economische thema’s sluit goed aan bij de doelen van handelsmissies, waarin niet alleen cijfers tellen, maar ook relaties en vertrouwen.
De toekomst: kroonprinses Elisabeth
Op langere termijn ligt de rol klaar voor kroonprinses Elisabeth. Daarmee krijgt de volgende generatie de kans om ervaring op te doen in een internationaal en economisch kader. Volgens Claire Tillekaerts, voormalig topvrouw van Flanders Investment and Trade, is dat een logische stap. “Elisabeth heeft een natuurlijk charisma en komt toegankelijk over,” zegt zij.
Ook Emmanuel Flaam ziet veel potentieel in de jonge kroonprinses. “Wie haar ziet speechen, merkt dat zij een brok energie is.” Elisabeth combineert een moderne uitstraling met een sterke opleiding en internationale ervaring. Handelsmissies kunnen voor haar een belangrijke leerschool worden in diplomatie, economie en representatie.
Respect voor wat was
Hoewel de focus nu verschuift naar de toekomst, overheerst er vooral waardering voor wat prinses Astrid in twaalf jaar heeft opgebouwd. Ze gaf een duidelijke invulling aan haar rol en zette de lat hoog, zowel voor zichzelf als voor haar opvolgers. Belgische bedrijven kijken met respect terug op haar inzet en de concrete resultaten die handelsmissies onder haar leiding opleverden.
Haar afscheid markeert geen einde, maar een overgang. Astrid blijft actief binnen het koningshuis, zij het met een andere focus en minder intensieve verplichtingen. De ervaring die zij meebrengt, blijft waardevol als achtergrond en klankbord.
Een stille kracht binnen het koningshuis
Het verhaal van prinses Astrid laat zien hoe veeleisend bepaalde koninklijke taken zijn, ook al spelen ze zich grotendeels buiten de schijnwerpers af. Handelsmissies zijn geen glamourreizen, maar complexe operaties waarin diplomatie, economie en menselijk contact samenkomen.
Na twaalf jaar heeft Astrid haar bijdrage geleverd, met toewijding en discipline. Door nu een stap terug te zetten, geeft ze ruimte aan herstel én aan een nieuwe generatie. Het is een beslissing die respect afdwingt en tegelijk vertrouwen uitstraalt in wat komt.