Actueel
Expert: Zoveel fooi moet je geven op het terras of in een restaurant

Fooi geven: een traditie die steeds meer verdwijnt
Waar het vroeger vanzelfsprekend was om een fooi achter te laten in de horeca, is dat tegenwoordig allerminst het geval. Steeds minder mensen geven een extraatje na een drankje op het terras of een etentje in een restaurant. Maar wat ligt hieraan ten grondslag? Waarom lijken we afscheid te nemen van deze traditie?
De dalende trend van fooi geven
Het aantal mensen dat nog fooi geeft, neemt al jaren gestaag af. Dat komt door meerdere factoren, waaronder een verschuiving in de manier waarop we betalen. In een tijd waarin contant geld steeds minder vaak wordt gebruikt, lijkt de traditionele manier van een paar muntjes op tafel leggen langzaam uit te sterven. Tegenwoordig rekent de overgrote meerderheid van de horecabezoekers af met een pinpas of zelfs via een QR-code. Dit lijkt een directe impact te hebben op het aantal fooien.
Een poging om dit probleem op te lossen, was de introductie van een ‘fooifunctie’ op pinapparaten. Deze functie stelt klanten in staat om bij het betalen van de rekening eenvoudig een bedrag voor fooi aan te tikken. Hoewel dit bedoeld was om het geven van een fooi makkelijker te maken, heeft het vaak het tegenovergestelde effect. Klanten vinden de functie opdringerig en voelen zich soms zelfs onder druk gezet om meer te betalen. In plaats van de gewenste positieve impact, lijkt het juist weerstand op te roepen.
Wantrouwen over digitale fooien
Naast de technische veranderingen is er ook sprake van een groeiend wantrouwen over wat er met digitale fooien gebeurt. Wanneer iemand contant geld op tafel laat liggen, weet je zeker dat dit rechtstreeks naar het personeel gaat. Bij een digitale fooi via een pinapparaat is dat veel minder duidelijk. Veel mensen hebben het idee dat deze fooien niet bij de werknemers belanden, maar in plaats daarvan in de zak van de ondernemer verdwijnen. Dit idee maakt mensen huiverig om digitaal een extraatje te geven.
Daarnaast is er kritiek op het systeem zelf. Sommigen vinden dat fooien niet zouden moeten bestaan in een moderne werkomgeving, omdat het personeel gewoon een fatsoenlijk salaris hoort te krijgen. “Als je in een restaurant werkt, zou je een eerlijk loon moeten ontvangen zonder afhankelijk te zijn van fooien,” klinkt het vaak.
Discussie over het horecasysteem
Niet iedereen heeft begrip voor de traditie van fooi geven. Irene, een criticus van het systeem, legt haar standpunt uit: “Je krijgt een menukaart met prijzen, maar eigenlijk ben je bijna verplicht om 30 procent meer te betalen voor het loon van de medewerkers.” Zij pleit voor een andere aanpak: “Waarom verhoog je de prijzen niet gewoon en betaal je je personeel een normaal salaris?”
Aan de andere kant staat Henk, die juist boos reageert op mensen die in de horeca klagen over een gebrek aan fooien. “Die horecamedewerkers moeten maar gaan klagen bij hun baas in plaats van bij de klant. Wij betalen al genoeg voor een drankje, en dan durven ze ook nog te zeuren dat ze geen fooi krijgen.”
De discussie over fooien roept duidelijk heftige emoties op, zowel bij horecamedewerkers als bij consumenten.
Wat is de etiquette rondom fooi geven?
Om wat meer duidelijkheid te scheppen, legt Anne-Marie van Leggelo, directeur van het Etiquette Bureau, de ongeschreven regels uit. Volgens haar zijn er bepaalde normen die mensen kunnen hanteren bij het geven van fooien. “In een restaurant is een fooi van 5 tot 10 procent van de rekening gebruikelijk,” legt ze uit. “Op een terras is het naar boven afronden al voldoende.”
Deze regels lijken echter minder breed gedragen te worden. Waar sommige mensen nog trouw de etiquette volgen, zien anderen de stijgende prijzen in de horeca als reden om geen extraatje meer te geven. Toch benadrukt Van Leggelo dat het personeel in de horeca vaak hun uiterste best doet om gasten een fijne ervaring te geven, en dat een fooi een blijk van waardering is.
Deskundige Reinildis van Ditzhuyzen voegt hieraan toe dat mensen “niet krenterig” moeten zijn als ze besluiten een fooi te geven. “Als je fooi geeft, doe het dan goed,” zegt ze. “Je geeft niet een paar losse centen of vraagt wisselgeld terug als je een biljet hebt overhandigd. Dat is niet netjes.”
Waarom geven we steeds minder fooi?
Naast de praktische veranderingen in hoe we betalen, speelt ook de economische realiteit een rol. Voor veel mensen worden uit eten gaan of een drankje doen steeds duurder, mede door inflatie en hogere kosten in de horeca. Dit zorgt ervoor dat consumenten kritischer kijken naar hun uitgaven. Waar een fooi vroeger een vanzelfsprekendheid was, is het nu eerder een afweging.
Daarnaast lijkt er een generatiewisseling plaats te vinden. Jongere generaties lijken minder waarde te hechten aan het geven van fooien dan oudere generaties. Voor hen voelt het eerder als een vrijwillige keuze dan een sociale verplichting.
Hoe reageert de horeca op het dalende aantal fooien?
Horecamedewerkers voelen de gevolgen van het dalende aantal fooien direct in hun portemonnee. Voor veel medewerkers zijn fooien een belangrijk onderdeel van hun inkomsten. Toch lijkt het horecapersoneel begrip te hebben voor de veranderende tijdgeest.
Sommige horecabedrijven proberen het systeem aan te passen. Zo experimenteren sommige restaurants met het opnemen van een servicetoeslag in de rekening, waardoor klanten niet meer expliciet om een fooi worden gevraagd. Dit systeem wordt in andere landen, zoals de Verenigde Staten, al langer gehanteerd.
Een cultuurverschil
Het debat rondom fooien is niet uniek voor Nederland. In sommige landen, zoals Japan, wordt fooi geven zelfs als beledigend beschouwd, terwijl het in andere landen, zoals de Verenigde Staten, juist als een sociale norm wordt gezien. De Nederlandse cultuur lijkt ergens tussenin te zitten.
Aan de ene kant waarderen Nederlanders goede service en laten ze dat graag blijken met een fooi. Aan de andere kant hechten ze ook veel waarde aan gelijkheid en vinden ze dat een goede beloning voor horecapersoneel niet afhankelijk zou moeten zijn van de klant.
Wat nu? De toekomst van fooien
De vraag of fooi geven een traditie is die langzaam zal verdwijnen, blijft voorlopig onbeantwoord. Met de opkomst van digitale betalingen en een veranderende houding onder consumenten, lijkt het in ieder geval minder vanzelfsprekend te worden.
Wat wel duidelijk is, is dat het onderwerp veel discussie oproept. Terwijl sommige mensen trouw een extraatje blijven geven, zien anderen het als een achterhaald concept dat niet meer past in de moderne tijd.
Ik geef in een restaurant geen fooi (vanwege de absurd hoge prijzen). En ik ding in een winkel niet af. Dus betaal ik gewoon wat ik moet betalen zonder extra korting of fooi.
— Marina (@dejong62) January 5, 2025
Praat mee: geef jij fooi?
De meningen over fooi geven lopen uiteen. Ben jij iemand die altijd een fooi geeft, of kies je er juist bewust voor om dat niet te doen? Deel je mening en ervaringen over dit onderwerp. Het blijft een discussie die relevant is voor iedereen die van tijd tot tijd een terrasje pakt of uit eten gaat.

Actueel
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien

Na haar indrukwekkende overwinning op de duizend meter in Thialf nam Jutta Leerdam eindelijk de tijd om aan herstel te werken. Samen met haar partner, YouTuber en bokser Jake Paul, koos de Nederlandse schaatsster voor een techniek die geliefd is bij topsporters: een ijsbad. Dit moment van ontspanning en herstel, vastgelegd in een gedeelde foto, zorgde niet alleen voor inspiratie maar ook voor flinke gespreksstof onder haar fans.
IJsbad: Een essentieel hulpmiddel voor herstel
Voor topsporters zoals Jutta Leerdam is herstel net zo belangrijk als het leveren van topprestaties. IJsbadtherapie, waarbij het lichaam wordt ondergedompeld in ijskoud water, is een bekende methode om ontstekingen te verminderen en het spierherstel te versnellen. Deze techniek is essentieel na intensieve trainingen of wedstrijden, en Jutta besloot het samen met Jake Paul toe te passen.
In een gedeelde selfie op sociale media lieten ze zien hoe ze samen in het ijsbad zaten. Wat begon als een sportieve en persoonlijke inkijk in hun herstelroutine, trok al snel de aandacht om andere redenen.
De selfie die gesprekken losmaakte
De foto, gepost op Instagram, toonde Jutta en Jake samen in het ijsbad. Wat echter vooral opviel, was dat een deel van Jutta’s lichaam prominent in beeld was. Dit riep vragen op bij fans en volgers. Was het een bewuste keuze om extra aandacht te genereren of een onschuldig moment? Wat de intentie ook was, de foto werd onderwerp van gesprek op sociale media.
Sociale media en zichtbaarheid
Sociale media spelen een grote rol in het leven van beroemdheden en topsporters. Voor Jutta, die naast haar schaatsprestaties een groeiend internationaal profiel heeft dankzij haar relatie met Jake Paul, zijn platforms zoals Instagram een belangrijk middel om fans betrokken te houden.
Het delen van persoonlijke momenten, zoals een herstelroutine in een ijsbad, helpt volgers een kijkje te geven in het leven van een topsporter. Maar waar ligt de grens tussen persoonlijk en publiek? Deze vraag kwam na de gedeelde selfie opnieuw naar voren.
Reacties van fans: gemengd enthousiasme
De reacties op de foto varieerden enorm. Sommigen complimenteerden Jutta en Jake om hun toewijding aan herstel en het delen van hun ervaringen. “Inspirerend om te zien hoe jullie zelfs na intensieve inspanning gefocust blijven op herstel,” schreef een volger. Anderen spraken juist hun verbazing uit over de prominente presentatie van Jutta’s lichaam op de foto.
“Moet dit echt zo in beeld? Je bent een geweldige sporter, maar dit voelt onnodig,” reageerde een kritisch volger. Daarentegen prezen anderen juist de openheid van Jutta: “Ze deelt gewoon haar leven. Daar is toch niks mis mee?”
Balans tussen authenticiteit en zichtbaarheid
Dit incident legt de dunne scheidslijn bloot tussen authenticiteit en zichtbaarheid op sociale media. Enerzijds biedt Jutta een inkijk in haar leven en herstelproces, wat haar menselijk en benaderbaar maakt. Anderzijds kan deze openheid leiden tot kritiek of vragen over haar intenties.
Topsporters zoals Jutta staan constant in de schijnwerpers, niet alleen door hun prestaties, maar ook door wat ze delen op sociale media. Voor velen is het een krachtig middel om hun merk te versterken, terwijl het voor anderen soms tot ongemakkelijke situaties leidt.
De rol van Jake Paul
De aanwezigheid van Jake Paul in Jutta’s leven voegt een extra laag toe aan de dynamiek van haar zichtbaarheid. Als bekende YouTuber en bokser is hij geen onbekende in het creëren van content die aandacht trekt. Zijn invloed kan Jutta’s keuzes op sociale media deels beïnvloeden, wat sommige fans aan het denken zet over de balans in hun relatie.
“Jake lijkt altijd op zoek naar manieren om zichzelf en zijn leven te promoten. Het is moeilijk om te zeggen of deze post volledig op Jutta’s initiatief was,” merkte een fan op.
Topsport en sociale media: een complex samenspel
Het voorval laat zien hoe topsporters niet alleen uitblinken in hun vakgebied, maar ook steeds meer opereren als publieke figuren in het digitale tijdperk. Sociale media bieden hen de mogelijkheid om fans te betrekken, maar ze worden ook geconfronteerd met de keerzijde: constante kritiek en hoge verwachtingen.
Voor Jutta betekent dit dat elk gedeeld moment, hoe alledaags ook, kan worden uitvergroot en geanalyseerd. Het is een onvermijdelijk onderdeel van haar leven als topsporter én publieke persoonlijkheid.
Een krachtige boodschap
Hoewel de controverse rond de selfie opviel, is het belangrijk om de kern van het bericht niet uit het oog te verliezen: herstel en toewijding. Jutta blijft gefocust op haar sportieve doelen en deelt haar ervaringen om anderen te inspireren. Het incident benadrukt hoe haar leven in het digitale tijdperk een balans blijft tussen het nastreven van grootse prestaties en het omgaan met publieke aandacht.
Wat de intentie achter de selfie ook was, het heeft zonder twijfel indruk gemaakt. Het bewijst dat Jutta Leerdam niet alleen op het ijs uitblinkt, maar ook in staat is om met haar persoonlijke leven de aandacht van een breed publiek te trekken. Terwijl de discussies doorgaan, blijft ze een rolmodel voor velen en een boegbeeld van de moderne topsport.