Actueel
Ernstig zieke Frans uit De Augurkenkoning: ´Ook doen als je nog niets merkt, anders is het te laat!´
Het is wel duidelijk dat De Augurkenkoning een enorme hit is. De realityserie draait niet langer alleen om het tafelzuurimperium van Oos Kesbeke, maar ook om de trouwe werknemers Frans (76) en zijn vrouw Fenny, die onverwacht in de schijnwerpers staan. “Wie interesseert het nou wat wij de hele dag uitvreten?” zegt Fenny lachend, maar inmiddels weten we dat kijkers wél geïnteresseerd zijn in hun dagelijkse leven.
Frans’ Gezondheid en Openhartigheid
Frans is al 55 jaar werkzaam in het familiebedrijf Kesbeke Fijne Tafelzuren in Amsterdam. Ondanks zijn indrukwekkende carrière in de fabriek, heeft hij het afgelopen jaar te maken gehad met een ernstige gezondheidsklap: darmk*nker. In het derde seizoen van De Augurkenkoning zagen kijkers Frans in gesprek met zijn arts, waar hij helaas slecht nieuws kreeg. “RTL vroeg of ik over mijn z!ekte wilde praten. Het hoefde niet, maar ik vind het belangrijk om open te zijn. Ik wil dat 55-plussers hun uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek serieus nemen,” zegt Frans.
Herstel en Dagen van Rust
Frans onderging een ingrijpende 0peratie waarbij 25 centimeter uit zijn dikke darm werd verwijderd. Na een herstelperiode van elf dagen in het z!ekenhuis, is hij weer aan het werk, al moet hij nog steeds voorzichtig zijn met zware belastingen. “Op de bank liggen is niets voor Frans,” zegt Fenny.
“Rustig aandoen vindt hij lastig, werken is net therapie voor hem.” Ondanks zijn gezondheidsproblemen blijft Frans positief, en zelfs tijdens de feestdagen probeert hij te ontspannen. “Ik heb de arts gevraagd of ik een wijntje mag met kerst en dat is geen probleem,” zegt hij lachend.
Kerstfeest en Special
De feestdagen zijn altijd een belangrijk moment voor de familie Kesbeke, en dit jaar wordt het kerstfeest extra bijzonder. Frans en Fenny bereiden zich voor op het jaarlijkse benefietfeest waar honderd minderbedeelden worden uitgenodigd om te genieten van een maaltijd in de fabriek. Het feest wordt dit jaar opgenomen voor een kerstspecial van De Augurkenkoning, en de hele fabriek is in kerstsfeer gehuld. Frans en Fenny kijken ernaar uit, ondanks de drukte van de voorbereidingen. “Dat kerstfeest doen we al 25 jaar, zolang ik hier werk,” vertelt Frans.
Toekomst van De Augurkenkoning
Of er na de kerstspecial een vierde seizoen van De Augurkenkoning komt, is nog onzeker. “Dat is aan Oos,” legt Fenny uit. “RTL heeft hem al gevraagd, maar er is nog geen beslissing.” Het stel had niet verwacht dat de serie zo’n succes zou worden. “Wat interesseert het mensen nu wat wij de hele dag uitvreten?” zegt Fenny. Maar inmiddels weten ze dat kijkers hen waarderen om hun down-to-earth karakter.
Reacties van Fans en Kritieken
De populariteit van de show heeft ook zijn keerzijde: Fenny’s mailbox zit dagelijks vol met reacties, en de rondleidingen door de fabriek zijn al voor het komende jaar volgeboekt. “Ik kan het eigenlijk niet meer bijhouden, zoveel zijn het er,” zegt Fenny. De meeste reacties zijn positief, maar er is ook kritiek op het Amsterdamse taalgebruik in de fabriek. “Amsterdammers schelden elkaar op een gemiddelde werkdag nu eenmaal weleens verrot,” zegt Frans, die vaak moet uitleggen dat dit voor het team volkomen normaal is.
Frans’ Missie voor Gezondheid
Frans blijft zich inzetten om mensen bewust te maken van het belang van vroegtijdige opsporing van darmk*nker. “Lummel! Leg dat zakje nou niet naast je neer,” zegt hij tegen zijn collega’s als ze hun uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek negeren. “Doe het óók als je niks merkt, anders is het vaak al te laat.” Frans hoopt met zijn openhartigheid andere 55-plussers te inspireren om hun gezondheid serieus te nemen.
De Augurkenkoning Kerstspecial wordt uitgezonden op maandag 23 december om 20.30 uur op RTL 5.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.