Actueel
Erfenis André Hazes sr.: Vlaamse Kevin pakt miljoenen!
De Vlaamse Kevin heeft een storm van reacties veroorzaakt door te beweren dat hij de biologische zoon is van André Hazes sr., de legendarische volkszanger. Als zijn beweringen kloppen, zou hij volgens jurist Bram Moszkowicz mogelijk aanspraak kunnen maken op de erfenis van de 0verleden artiest.

Het nieuws kwam naar buiten via het Vlaamse weekblad Dag Allemaal, dat Kevin’s verhaal als eerste publiceerde. Hij stelt dat hij pas drie jaar geleden te horen kreeg wie zijn echte vader zou zijn en dat hij sindsdien worstelt met deze ontdekking. Terwijl sommigen zijn beweringen in twijfel trekken, roept de situatie vooral veel juridische en emotionele vragen op.
De onverwachte onthulling
Volgens Kevin leefde hij zijn hele leven in de veronderstelling dat zijn vader een verongelukte motorrijder was. Dit was althans het verhaal dat zijn moeder hem altijd had verteld. Drie jaar geleden besloot ze hem echter in te lichten over een compleet ander verleden. Ze zou in de jaren tachtig een korte affaire hebben gehad met André Hazes sr., wat resulteerde in de geboorte van Kevin.

Zijn moeder werkte destijds in een café in Nederland en beweert dat ze Hazes daar ontmoette. Volgens haar gaf de zanger haar destijds 50.000 Belgische frank, omgerekend zo’n 1.250 euro, als een soort zwijggeld om het geheim te bewaren.
De onthulling kwam voor Kevin als een schok, maar tegelijkertijd vielen er volgens hem veel puzzelstukjes op hun plaats. Zijn familie had altijd hun twijfels bij het eerdere verhaal over de motorrijder en vermoedde al dat zijn vader uit Nederland moest komen. Nu zijn moeder met dit nieuwe verhaal kwam, zag Kevin opeens opmerkelijke gelijkenissen tussen hemzelf en André Hazes sr.
Reacties van de familie Hazes
Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en bereikte al snel de familie Hazes. Roxeanne Hazes werd tijdens een interview gevraagd naar de onthulling, maar bleef terughoudend in haar reactie. “Ik heb het artikel nog niet gelezen en kan er dus niets zinnigs over zeggen,” reageerde ze kort.

Ook het management van André Hazes jr. gaf een officiële verklaring af. “Dit zijn complexe zaken. We hebben geen idee hoe deze situatie juridisch in elkaar zit. Het gaat tenslotte om gebeurtenissen van lang geleden, voordat André jr. werd geboren.”
Ondanks deze terughoudende reacties, groeide de publieke belangstelling voor het verhaal. Zijn er nog andere onbekende kinderen van de volkszanger? En als Kevin inderdaad een biologische zoon van André Hazes sr. is, zou hij dan recht hebben op een deel van de erfenis?
Kans op een juridische strijd
Volgens het weekblad Dag Allemaal zou Kevin geen enkele aanspraak kunnen maken op de erfenis, omdat erfenissen in Nederland na twintig jaar verjaren. Toch is deze bewering niet helemaal correct, stelt jurist Bram Moszkowicz.

De oud-advocaat legde in Shownieuws uit dat de wetgeving weliswaar een verjaringstermijn van twintig jaar hanteert, maar dat er uitzonderingen mogelijk zijn. “Omdat Kevin pas drie jaar geleden de waarheid te horen heeft gekregen, begint de verjaringstermijn pas vanaf dat moment te lopen,” zegt Moszkowicz.
Dat betekent dat Kevin, als hij kan bewijzen dat hij echt een zoon van Hazes is, mogelijk nog steeds een deel van de erfenis kan opeisen.

Moszkowicz voegde daaraan toe dat DNA-onderzoek de enige manier is om zijn claim hard te maken. “Als hij daadwerkelijk de biologische zoon van André Hazes sr. is, dan heeft hij een juridisch sterke zaak.”
Opvallend is dat Moszkowicz Kevin zelfs heeft aangeboden om hem juridisch te helpen, mocht hij verdere stappen willen ondernemen. “Als hij denkt dat het kansloos is, dan zit hij daar mis,” aldus de jurist.
Geen interesse in een DNA-test?
Hoewel het juridisch mogelijk is om een procedure te starten, lijkt Kevin weinig trek te hebben in een DNA-test. “Ik heb mijn hele leven zonder vaderfiguur geleefd, dus waarom zou ik dat nu opeens nodig hebben?” zegt hij.

Voor hem gaat het niet zozeer om de erfenis, maar om de erkenning van zijn verhaal. Toch blijft de vraag of hij daadwerkelijk afstamt van de volkszanger onbeantwoord, zolang er geen DNA-onderzoek wordt uitgevoerd.
Toch roept zijn houding vragen op. Als hij niets om geld of erkenning geeft, waarom treedt hij dan naar buiten met zijn verhaal? En waarom nu pas?

Wat als Kevin gelijk heeft?
Als Kevin écht de zoon is van André Hazes sr., zou dat betekenen dat de legendarische volkszanger nog een onbekende erfgenaam heeft. De impact hiervan zou groot zijn, niet alleen op de familie Hazes, maar ook op de juridische en financiële afwikkelingen rondom de nalatenschap van de zanger.
In Nederland hebben biologische kinderen recht op een wettelijk erfdeel, zelfs als ze nooit erkend zijn door hun vader. Dit zou kunnen betekenen dat de eerder verdeelde erfenis opnieuw bekeken moet worden.

De vraag is alleen: kan Kevin dit bewijzen? Zonder DNA-test blijft het een kwestie van speculatie en geruchten.
Is dit een nieuw hoofdstuk in de Hazes-saga?
De familie Hazes is geen onbekende van drama en Kevin’s onthulling voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de toch al turbulente geschiedenis van de beroemde zangersfamilie.

De afgelopen jaren waren er al vele conflicten binnen de familie, met rechtszaken, ruzies en financiële onenigheden. De relatie tussen André Hazes jr. en zijn moeder Rachel was lange tijd gespannen, en de rechtszaak over de erfenis van Hazes sr. zorgde al voor genoeg kopzorgen.
Nu komt er mogelijk een nieuwe speler bij in dit verhaal, iemand die aanspraak kan maken op een deel van de nalatenschap. Maar zonder harde bewijzen en een DNA-test blijft alles voorlopig slechts een speculatief verhaal.

Hoe gaat dit verder?
Voor nu lijkt Kevin niet van plan om juridische stappen te ondernemen, tenzij hij op andere gedachten komt. Of de familie Hazes ooit een DNA-test zal eisen of aanbieden, is nog maar de vraag.
Wat wel duidelijk is, is dat dit verhaal nog lang niet voorbij is. De media zullen de ontwikkelingen nauwlettend blijven volgen, en zolang er geen concrete uitslag is, blijft de vraag hangen: is Kevin écht de verloren zoon van André Hazes sr.?
📢 Wat denk jij? Moet Kevin een DNA-test doen om de waarheid boven tafel te krijgen? Laat het weten in de reacties! 👇💬
Actueel
Vreselijk nieuws voor Monique Westenberg: “Een horroravond”

Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.

Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.

Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.

De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.

De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.