Actueel
Erfenis André Hazes sr.: Vlaamse Kevin pakt miljoenen!
De Vlaamse Kevin heeft een storm van reacties veroorzaakt door te beweren dat hij de biologische zoon is van André Hazes sr., de legendarische volkszanger. Als zijn beweringen kloppen, zou hij volgens jurist Bram Moszkowicz mogelijk aanspraak kunnen maken op de erfenis van de 0verleden artiest.
Het nieuws kwam naar buiten via het Vlaamse weekblad Dag Allemaal, dat Kevin’s verhaal als eerste publiceerde. Hij stelt dat hij pas drie jaar geleden te horen kreeg wie zijn echte vader zou zijn en dat hij sindsdien worstelt met deze ontdekking. Terwijl sommigen zijn beweringen in twijfel trekken, roept de situatie vooral veel juridische en emotionele vragen op.
De onverwachte onthulling
Volgens Kevin leefde hij zijn hele leven in de veronderstelling dat zijn vader een verongelukte motorrijder was. Dit was althans het verhaal dat zijn moeder hem altijd had verteld. Drie jaar geleden besloot ze hem echter in te lichten over een compleet ander verleden. Ze zou in de jaren tachtig een korte affaire hebben gehad met André Hazes sr., wat resulteerde in de geboorte van Kevin.
Zijn moeder werkte destijds in een café in Nederland en beweert dat ze Hazes daar ontmoette. Volgens haar gaf de zanger haar destijds 50.000 Belgische frank, omgerekend zo’n 1.250 euro, als een soort zwijggeld om het geheim te bewaren.
De onthulling kwam voor Kevin als een schok, maar tegelijkertijd vielen er volgens hem veel puzzelstukjes op hun plaats. Zijn familie had altijd hun twijfels bij het eerdere verhaal over de motorrijder en vermoedde al dat zijn vader uit Nederland moest komen. Nu zijn moeder met dit nieuwe verhaal kwam, zag Kevin opeens opmerkelijke gelijkenissen tussen hemzelf en André Hazes sr.
Reacties van de familie Hazes
Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en bereikte al snel de familie Hazes. Roxeanne Hazes werd tijdens een interview gevraagd naar de onthulling, maar bleef terughoudend in haar reactie. “Ik heb het artikel nog niet gelezen en kan er dus niets zinnigs over zeggen,” reageerde ze kort.
Ook het management van André Hazes jr. gaf een officiële verklaring af. “Dit zijn complexe zaken. We hebben geen idee hoe deze situatie juridisch in elkaar zit. Het gaat tenslotte om gebeurtenissen van lang geleden, voordat André jr. werd geboren.”
Ondanks deze terughoudende reacties, groeide de publieke belangstelling voor het verhaal. Zijn er nog andere onbekende kinderen van de volkszanger? En als Kevin inderdaad een biologische zoon van André Hazes sr. is, zou hij dan recht hebben op een deel van de erfenis?
Kans op een juridische strijd
Volgens het weekblad Dag Allemaal zou Kevin geen enkele aanspraak kunnen maken op de erfenis, omdat erfenissen in Nederland na twintig jaar verjaren. Toch is deze bewering niet helemaal correct, stelt jurist Bram Moszkowicz.
De oud-advocaat legde in Shownieuws uit dat de wetgeving weliswaar een verjaringstermijn van twintig jaar hanteert, maar dat er uitzonderingen mogelijk zijn. “Omdat Kevin pas drie jaar geleden de waarheid te horen heeft gekregen, begint de verjaringstermijn pas vanaf dat moment te lopen,” zegt Moszkowicz.
Dat betekent dat Kevin, als hij kan bewijzen dat hij echt een zoon van Hazes is, mogelijk nog steeds een deel van de erfenis kan opeisen.
Moszkowicz voegde daaraan toe dat DNA-onderzoek de enige manier is om zijn claim hard te maken. “Als hij daadwerkelijk de biologische zoon van André Hazes sr. is, dan heeft hij een juridisch sterke zaak.”
Opvallend is dat Moszkowicz Kevin zelfs heeft aangeboden om hem juridisch te helpen, mocht hij verdere stappen willen ondernemen. “Als hij denkt dat het kansloos is, dan zit hij daar mis,” aldus de jurist.
Geen interesse in een DNA-test?
Hoewel het juridisch mogelijk is om een procedure te starten, lijkt Kevin weinig trek te hebben in een DNA-test. “Ik heb mijn hele leven zonder vaderfiguur geleefd, dus waarom zou ik dat nu opeens nodig hebben?” zegt hij.
Voor hem gaat het niet zozeer om de erfenis, maar om de erkenning van zijn verhaal. Toch blijft de vraag of hij daadwerkelijk afstamt van de volkszanger onbeantwoord, zolang er geen DNA-onderzoek wordt uitgevoerd.
Toch roept zijn houding vragen op. Als hij niets om geld of erkenning geeft, waarom treedt hij dan naar buiten met zijn verhaal? En waarom nu pas?
Wat als Kevin gelijk heeft?
Als Kevin écht de zoon is van André Hazes sr., zou dat betekenen dat de legendarische volkszanger nog een onbekende erfgenaam heeft. De impact hiervan zou groot zijn, niet alleen op de familie Hazes, maar ook op de juridische en financiële afwikkelingen rondom de nalatenschap van de zanger.
In Nederland hebben biologische kinderen recht op een wettelijk erfdeel, zelfs als ze nooit erkend zijn door hun vader. Dit zou kunnen betekenen dat de eerder verdeelde erfenis opnieuw bekeken moet worden.
De vraag is alleen: kan Kevin dit bewijzen? Zonder DNA-test blijft het een kwestie van speculatie en geruchten.
Is dit een nieuw hoofdstuk in de Hazes-saga?
De familie Hazes is geen onbekende van drama en Kevin’s onthulling voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de toch al turbulente geschiedenis van de beroemde zangersfamilie.
De afgelopen jaren waren er al vele conflicten binnen de familie, met rechtszaken, ruzies en financiële onenigheden. De relatie tussen André Hazes jr. en zijn moeder Rachel was lange tijd gespannen, en de rechtszaak over de erfenis van Hazes sr. zorgde al voor genoeg kopzorgen.
Nu komt er mogelijk een nieuwe speler bij in dit verhaal, iemand die aanspraak kan maken op een deel van de nalatenschap. Maar zonder harde bewijzen en een DNA-test blijft alles voorlopig slechts een speculatief verhaal.
Hoe gaat dit verder?
Voor nu lijkt Kevin niet van plan om juridische stappen te ondernemen, tenzij hij op andere gedachten komt. Of de familie Hazes ooit een DNA-test zal eisen of aanbieden, is nog maar de vraag.
Wat wel duidelijk is, is dat dit verhaal nog lang niet voorbij is. De media zullen de ontwikkelingen nauwlettend blijven volgen, en zolang er geen concrete uitslag is, blijft de vraag hangen: is Kevin écht de verloren zoon van André Hazes sr.?
📢 Wat denk jij? Moet Kevin een DNA-test doen om de waarheid boven tafel te krijgen? Laat het weten in de reacties! 👇💬
Actueel
“Mijn lichaam kende geen seconde rust” – Rudy Morren na zware hersenoperatie door Parkinson: “Ik was er klaar voor”
Rudy Morren klinkt vandaag anders dan vroeger. Zijn stem is rustiger, minder gejaagd, maar draagt een gewicht dat er voorheen niet was. De acteur en schrijver is 62 en heeft een ingrijpende periode achter de rug. Na jaren van leven met de z!ekte van Parkinson onderging hij onlangs een zware hersenoperatie. Een beslissing die zijn leven op zijn kop zette en tegelijk een pijnlijke waarheid blootlegde waar hij lange tijd nauwelijks woorden aan gaf.
“Geen seconde vond mijn lichaam
rust,” zegt hij vandaag.
“Ik was op. Echt op.”
Een z!ekte die niet schreeuwt, maar sluipt
Parkinson kwam niet als een plotselinge mokerslag. Het begon subtiel, bijna onmerkbaar. Kleine trillingen. Spanning in het lichaam. Een gevoel van onrust dat niet meer wegging. In het begin probeerde Rudy het te negeren. Hij werkte door, schreef, stond op podia, sprak met mensen. Maar langzaam werd duidelijk dat zijn lichaam hem niet meer volgde zoals vroeger.
Wat de z!ekte voor hem zo slopend maakte, was niet alleen de pijn of de zichtbare symptomen. Het was vooral het gebrek aan stilte. Zelfs in rust bleef zijn lichaam gespannen, alert, alsof het nooit meer mocht ontspannen. Slapen werd moeilijk. Ontspannen onmogelijk.
“Zelfs wanneer ik stil lag, ging het door,” vertelt hij. “Mijn lichaam zweeg nooit. Dat vreet aan je.”
Zeven jaar vechten zonder pauze
Jarenlang leefde Rudy op wilskracht. Mensen in zijn omgeving zagen iemand die bleef functioneren, bleef creëren, bleef praten. Wat ze minder zagen, was de prijs die hij daarvoor betaalde. Elke dag was een gevecht. Elk optreden, elk gesprek, elke verplaatsing vergde energie die hij eigenlijk niet meer had.
Volgens mensen dicht bij hem kwam hij op een punt waarop zelfs de dingen die hem altijd overeind hielden, te zwaar werden. Zijn lichaam protesteerde steeds harder, terwijl zijn hoofd bleef aandringen om door te gaan.
“Het ergste was niet dat ik pijn had,” zegt Rudy. “Het ergste was dat ik geen moment meer had waarop ik even mezelf kon zijn, zonder strijd.”
Het moment waarop alles te zwaar werd
Wat Rudy vandaag zo openlijk benoemt, is iets waar weinig mensen graag over spreken. Er kwam een moment waarop hij zich afvroeg hoe lang dit nog zin had. Niet uit drama, niet uit impulsiviteit, maar uit pure uitputting.
“Ik heb tegen dokters gezegd: als dit mijn eindstation is, dan hoeft het voor mij niet meer,” zegt hij zonder omwegen.
Het zijn woorden die hard aankomen. Ze tonen geen d00dswens, maar een grens. De grens van wat een mens kan dragen wanneer het lijden uitzichtloos lijkt. Rudy benadrukt dat hij niet d00d wilde, maar dat hij zo niet verder kon leven.
“Ik was er klaar voor,” zegt hij. “Niet omdat ik weg wilde, maar omdat ik geen perspectief meer voelde.”
Een ingreep zonder garanties
Na jaren van behandelingen, medicatie en zoeken naar verlichting, kwam er een optie op tafel: een complexe hersenoperatie. Geen eenvoudige ingreep. Geen belofte op succes. Alleen een kans. Een sprankje hoop.
Een half jaar geleden hakte Rudy de knoop door. Hij wist dat het alles kon veranderen, maar ook dat het kon mislukken. Toch voelde niets doen niet langer als een optie.
“Je komt op een punt waarop je denkt: of dit, of niets,” zegt hij. “En dat is een heel eenzame beslissing.”
De stilte na de storm
Wat volgde na de operatie, omschrijft Rudy als onwerkelijk. Voor het eerst in jaren werd het stil in zijn lichaam. Geen constante spanning meer. Geen eindeloze innerlijke onrust. Gewoon… rust.
“Het is alsof mijn gezondheid mij eerst is afgenomen,” zegt hij, “en nu plots deels is teruggegeven.”
Die rust voelt als een cadeau, maar ook als iets waar hij voorzichtig mee omgaat. Alsof hij het nog niet helemaal durft te geloven. De operatie bracht verlichting, maar geen volledige genezing. Parkinson is er nog steeds. Alleen is de strijd niet langer allesoverheersend.
Herstel is meer dan cijfers
Toch wil Rudy niet dat zijn verhaal gelezen wordt als een simpel succesverhaal. De operatie heeft veel veranderd, maar wist het verleden niet uit. De jaren van spanning, angst en uitputting hebben hun sporen nagelaten.
“Je vergeet niet hoe diep je gezeten hebt,” zegt hij. “Dat draag je mee.”
Herstel is voor hem niet alleen fysiek. Het gaat ook over vertrouwen in zijn lichaam, over durven ontspannen zonder bang te zijn dat het weer ontspoort. Over opnieuw leren leven zonder voortdurend op je hoede te zijn.
Een eerlijk verhaal dat raakt
Rudy’s openheid raakt een gevoelige snaar. Niet alleen bij mensen met Parkinson, maar bij iedereen die ooit heeft gevoeld hoe dun de grens kan zijn tussen volhouden en op zijn. Zijn verhaal roept vragen op over lijden, autonomie en hoe ver iemand moet blijven gaan wanneer het leven vooral pijn doet.
Sommigen noemen zijn woorden moedig. Anderen vinden ze confronterend. Maar niemand kan ontkennen dat ze echt zijn.
“Ik heb het overleefd,” zegt
Rudy.
“Maar ik weet ook hoe dun die lijn was.”
Voorzichtig vooruitkijken
Vandaag kijkt Rudy voorzichtig vooruit. Met dankbaarheid voor wat er is teruggekomen, maar ook met respect voor wat hij heeft doorstaan. Hij weet dat niets vanzelfsprekend is. Dat zijn lichaam kwetsbaar blijft. Maar hij voelt weer ruimte om te ademen.
Zijn stem, rustiger dan vroeger, draagt het verhaal van iemand die tot het uiterste is gegaan en terugkeerde met een nieuwe blik op leven en grenzen. Geen grootse verklaringen. Geen valse hoop. Alleen eerlijkheid.
En misschien is dat precies waarom zijn verhaal zo blijft nazinderen. Omdat het niet alleen over z!ekte gaat, maar over mens zijn. Over hoe ver je kunt gaan. En over de kracht – én kwetsbaarheid – van toegeven dat het soms genoeg is geweest.