Actueel
Eftelingfan (18) heel ongelukkig, kan in park niet naar genderneutraal toilet
Genderneutraal Toilet in De Efteling: Superfan Start Petitie
Een 18-jarige Efteling-superfan, die zichzelf identificeert als transman, is vrijwel elke week te vinden in het bekende pretpark in Kaatsheuvel. De jongeman geniet intens van zijn bezoeken aan de Efteling, maar stuit op één groot obstakel: het ontbreken van genderneutrale toiletten. Om deze situatie aan te kaarten, is hij een petitie gestart. Zijn verhaal en initiatief hebben veel aandacht getrokken, en de discussie rondom inclusiviteit in het park is losgebarsten.
Een Magische Plek met een Klein Obstakel
De Efteling wordt vaak omschreven als een magische plek waar iedereen zich welkom en gelukkig zou moeten voelen. Dat gevoel deelt de 18-jarige superfan volledig. “De Efteling is een plek waar ik bijna wekelijks kom en waar ik altijd geniet,” schrijft hij in zijn petitie, die inmiddels veel bijval heeft gekregen. Maar als transman ervaart hij een belangrijk gemis dat het bezoek aan het park soms bemoeilijkt: er zijn geen genderneutrale toiletten.
“Veel trans personen, waaronder ikzelf, voelen zich onveilig in de huidige toiletvoorzieningen,” legt hij uit. “Het kiezen tussen een mannen- of vrouwentoilet kan voor veel ongemak zorgen. Sommige trans personen vermijden daarom zelfs de wc’s in het park door de hele dag niets te drinken. Dat is ongezond en niet iets wat iemand zou moeten meemaken.”
Impact op de Transgendergemeenschap
Volgens de jonge superfan gaat het probleem verder dan persoonlijke ongemakken. Hij benadrukt dat het ontbreken van genderneutrale toiletten grote impact heeft op de transgendergemeenschap als geheel. “Het gaat hier niet alleen om mij. Het gevoel van onveiligheid op toiletten is een gedeelde ervaring binnen de transgendergemeenschap. Dit soort kleine aanpassingen, zoals een genderneutraal toilet, kunnen het verschil maken tussen een fijne dag en een ongemakkelijke ervaring.”
De emotionele oproep in zijn petitie heeft veel mensen geraakt. Hij hoopt dat zijn initiatief niet alleen tot verandering in De Efteling leidt, maar ook een breder gesprek over inclusiviteit op gang brengt.
Reactie van De Efteling: “Genderneutrale Toiletten Hebben Onze Aandacht”
De Efteling heeft inmiddels gereageerd op de oproep. Een woordvoerder van het park benadrukt dat de Efteling streeft naar een omgeving waarin iedereen zich welkom voelt. “We vinden het belangrijk dat alle bezoekers zich thuis en veilig voelen in ons park. Genderneutrale toiletten hebben dan ook onze aandacht,” aldus de zegsvrouw.
Hoewel het park geen concrete toezeggingen heeft gedaan, is de erkenning van het probleem een belangrijke stap. Het geeft aan dat De Efteling bereid is om inclusiviteit serieus te nemen en de behoeften van al haar gasten in overweging te nemen.
De superfan zelf geeft aan dat hij al blij zou zijn met enkele genderneutrale toiletten verspreid over het park. “Het hoeft echt niet overal, ik begrijp dat sommige mensen zich meer op hun gemak voelen op een mannen- of vrouwentoilet. Maar een paar genderneutrale opties zouden al een groot verschil maken.”
Inclusiviteit in De Efteling: Meer dan Alleen Toiletten
De Efteling heeft de afgelopen jaren meer stappen gezet richting inclusiviteit. Recentelijk kwam het park in het nieuws vanwege een klacht over een kinderboek dat stereotyperingen van Aziatische mensen zou bevatten. Een bezoeker had melding gemaakt van het boek, dat volgens hem of haar een ongepaste weergave gaf van bewoners uit Aziatische landen.
Het management van De Efteling reageerde snel en besloot alle exemplaren van het kinderboek uit de schappen te halen. “Het is nooit onze bedoeling geweest om mensen te kwetsen of te beledigen,” verklaarde de woordvoerder. “We erkennen dat sommige elementen uit het verleden nu minder passend zijn. Daarom kijken we kritisch naar onze uitingen en maken we aanpassingen waar nodig.”
Dit voorval toont aan dat De Efteling openstaat voor feedback en bereid is om veranderingen door te voeren. Het park geeft aan voortdurend te werken aan een inclusieve en respectvolle ervaring voor al haar bezoekers.
Een Breder Maatschappelijk Thema
Het debat rondom genderneutrale toiletten en inclusiviteit beperkt zich niet tot De Efteling. Steeds meer publieke plekken, zoals scholen, overheidsinstellingen en winkelcentra, krijgen te maken met de vraag naar genderneutrale voorzieningen. Deze discussie maakt deel uit van een bredere maatschappelijke beweging richting gelijkheid en acceptatie voor iedereen, ongeacht genderidentiteit.
Toch blijft het onderwerp gevoelig. Tegenstanders van genderneutrale toiletten uiten vaak zorgen over kosten, veiligheid of persoonlijke voorkeuren. Voorstanders wijzen echter op het fundamentele belang van gelijke toegang en veiligheid voor alle bezoekers, inclusief transgenderpersonen.
De petitie van de 18-jarige superfan past binnen deze bredere context. Het laat zien hoe een individueel probleem kan bijdragen aan een groter gesprek over inclusiviteit en diversiteit in publieke ruimtes.
Wat Brengt de Toekomst?
Hoewel de Efteling heeft aangegeven dat genderneutrale toiletten aandacht krijgen, is nog niet duidelijk of en wanneer er concrete stappen worden genomen. Voor de superfan en anderen in de transgendergemeenschap is er hoop dat zijn oproep een blijvende impact zal hebben. Het feit dat het park openstaat voor discussie en verandering wordt gezien als een positieve stap in de juiste richting.
De petitie blijft ondertussen aandacht trekken en heeft al honderden handtekeningen verzameld. De jonge initiatiefnemer hoopt dat zijn boodschap niet alleen De Efteling bereikt, maar ook andere bedrijven en instellingen inspireert om inclusiever te worden.
Bad toilet sign @KilnTheatre !
Toilets can't be female-only and mixed-sex at the same time.
Encouraging confusion is not "inclusive".https://t.co/g9ranKdDLj pic.twitter.com/qF7Rb9kdsf
— Sex Matters (@SexMattersOrg) May 11, 2023
Een Kleine Stap, Een Groot Verschil
Voor velen lijkt het aanpassen van een paar toiletten misschien een kleine ingreep, maar voor mensen zoals de superfan kan het een wereld van verschil maken. Het gaat niet alleen om praktisch gemak, maar ook om het gevoel van erkenning en veiligheid. Zoals hij zelf in zijn petitie schrijft: “Iedereen verdient het om zich welkom te voelen in een magische plek zoals De Efteling.”
De Efteling heeft met haar reactie laten zien dat ze bereid is om naar haar bezoekers te luisteren. Of dit daadwerkelijk leidt tot genderneutrale toiletten, zal de toekomst uitwijzen. Eén ding is echter zeker: de petitie heeft een belangrijk gesprek op gang gebracht over inclusiviteit in een van de meest geliefde attractieparken van Nederland.
An SFN member was in @traversetheatre this weekend and was rather upset to see that there are no longer any single-sex toilets, every single one available was now mixed-sex. This is the toilet that used to be the gents 1/ pic.twitter.com/PzzMlvraoN
— Scottish Feminist Network (@Scot_Feminists) October 2, 2023
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
