Actueel
“Doodsbang”: Maartje Van Neygen onthult droevig nieuws over gezondheid
Maartje Van Neygen doorbreekt taboe: “Endometriose heeft mijn leven veranderd, maar niet mijn kracht”
Een leven vol uitdagingen
Maartje Van Neygen (29), dochter van het geliefde zangduo Erik en Sanne, spreekt voor het eerst uitgebreid over de gezondheidsstrijd die haar al jaren in de greep houdt. Ze lijdt aan endometriose, een chronische aandoening waarbij weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeit. Deze aandoening treft naar schatting één op de tien vrouwen en kan leiden tot hevige pijn, vermoeidheid en vruchtbaarheidsproblemen.
Voor Maartje is het geen abstracte diagnose, maar een dagelijkse realiteit die haar zowel fysiek als emotioneel heeft gevormd. “Ik heb geleerd om mijn grenzen te respecteren,” vertelt ze. “Maar dat betekent niet dat het gemakkelijk is.”
Zware impact op haar zwangerschappen
De ziekte beïnvloedde elke stap van Maartjes moederschapstraject. Tijdens haar derde zwangerschap kreeg ze te maken met een gedraaide eierstok, wat ondraaglijke pijn veroorzaakte. “Ik was nog maar een schim van mezelf,” zegt ze openhartig. “Drie maanden lang leefde ik op morfine. Ik was doodsbang om mijn kindje te verliezen.”
Daarvoor had Maartje al te maken met andere complicaties: hevige bloedingen, een miskraam en hyperemesis gravidarum, een aandoening die extreem zwangerschapsbraken veroorzaakt en veel energie vergt van moeder en kind. Haar oudste zoon Artie werd te vroeg geboren via een spoedkeizersnede, een ingrijpend moment dat diepe sporen naliet.
Gelukkig verliep de geboorte van dochter Ada rustiger. Zij kwam gezond ter wereld na 36 weken zwangerschap. Toch vertelde haar gynaecoloog dat een derde kind lichamelijk te riskant zou zijn. “Dat nieuws was pijnlijk,” geeft Maartje toe. “Maar ik wist dat mijn gezondheid en die van mijn gezin voorop moesten staan.”
Dagelijkse strijd met pijn
Vandaag probeert Maartje stap voor stap haar leven opnieuw vorm te geven. De medische behandelingen bieden soms verlichting, maar niet altijd. Daarom zocht ze zelf naar manieren om de pijn draaglijker te maken. Ze vond steun in meditatie en reiki, een alternatieve therapievorm die focust op energie en ontspanning.
“Een knuffel, een hand op je schouder of gewoon écht gezien worden kan al een verschil maken,” zegt Maartje. Ze benadrukt dat de kracht van kleine gebaren vaak wordt onderschat.
De chronische pijn is er nog steeds, maar ze weigert zich te laten neerhalen. “Ik heb dagen waarop het zwaar is, maar ik wil niet dat mijn kinderen mij alleen herinneren als iemand die leed. Ik wil hen laten zien dat veerkracht bestaat.”
Doorbreken van het taboe
Met haar openhartige verhaal hoopt Maartje vooral het taboe rond endometriose te doorbreken. Volgens haar lijden veel vrouwen in stilte, vaak omdat de diagnose laat wordt gesteld of omdat de klachten niet serieus worden genomen.
“Ik wil laten zien dat je niet alleen staat,” legt ze uit. “Het is mogelijk om, ondanks de pijn, opnieuw kracht en levensvreugde te vinden. Dat is geen rechtlijnig proces, maar het kán.”
Door haar verhaal te delen, hoopt ze dat meer mensen open durven spreken over menstruatiepijn en vruchtbaarheidsproblemen. “Zolang vrouwen blijven zwijgen, blijft het een onzichtbare ziekte. Dat moet veranderen.”
Een bron van inspiratie
Maartje ziet het bijna als haar missie om anderen te steunen die met een vergelijkbare aandoening worstelen. Ze spreekt regelmatig met lotgenoten, zowel online als in kleine groepen, en benadrukt hoe belangrijk het is om gehoord te worden.
“Als ik één vrouw kan helpen om zich minder alleen te voelen, dan is mijn verhaal de moeite waard,” zegt ze. Haar boodschap is niet alleen medisch, maar ook emotioneel: ze wil begrip creëren bij partners, werkgevers en vrienden.
De kracht van familie
Tijdens de moeilijke periodes vond Maartje veel steun bij haar familie. Haar ouders, zelf al jaren een bekend muzikaal duo, stonden altijd klaar om te helpen waar mogelijk. “Hun liefde en aanwezigheid gaven mij de ruimte om kwetsbaar te zijn,” vertelt ze.
Ook haar partner en kinderen spelen een grote rol in haar herstelproces. “Hun lach, hun kleine handjes… dat is waar ik het voor doe. Zij geven me de kracht om door te gaan, ook op de dagen dat mijn lichaam niet meewerkt.”
Naar een hoopvolle toekomst
Hoewel de pijn blijft, is Maartje vastbesloten om het leven te omarmen. Ze werkt aan nieuwe creatieve projecten en blijft zich inzetten voor bewustwording rond endometriose. “Ik wil dat mijn kinderen later trots zijn dat ik niet heb opgegeven,” zegt ze met een glimlach.
Ze kijkt ook naar de toekomst van de medische wereld. “Ik hoop dat er meer onderzoek komt, zodat de volgende generatie vrouwen sneller geholpen kan worden. Niemand zou zo lang hoeven wachten op een diagnose.”
Wat we kunnen leren van Maartje
Het verhaal van Maartje Van Neygen laat zien hoe krachtig het kan zijn om kwetsbaarheid te tonen. Haar getuigenis is een oproep om niet weg te kijken van chronische pijn, maar het bespreekbaar te maken.
Ze bewijst dat een moeilijke diagnose niet hoeft te betekenen dat je levensvreugde verdwijnt. “Je mag rouwen om wat je verliest,” zegt ze, “maar je mag ook opnieuw kiezen voor geluk.”
Bart De Wever zet druk op federale begrotingsgesprekken: “Tijd dringt, maar een akkoord blijft mogelijk”
De klok tikt voor de federale regering. Premier Bart De Wever (N-VA) heeft tot 6 november de tijd om met zijn regeringspartners tot een akkoord te komen over de meerjarenbegroting. Zo niet, zo heeft hij laten verstaan, stapt hij naar de koning. Die waarschuwing hangt nu als een schaduw over de Wetstraat.
Toch lijken de onderhandelingen, ondanks de urgentie, nog niet in de beslissende fase beland. De premier zelf vertrekt dit weekend naar Egypte voor de plechtige opening van het Grand Egyptian Museum. Daardoor worden de gesprekken pas op maandag weer volop hervat.
Voor wie de Belgische politiek kent, is dat geen uitzonderlijk scenario. Maar het trage tempo voedt wel de spanning binnen de coalitie.
Een race tegen de klok
De begroting is het financiële fundament van de regering voor de komende jaren. Daarin worden niet alleen uitgaven en inkomsten vastgelegd, maar ook de richting van het sociaal en economisch beleid.
Voor Bart De Wever is het dossier extra belangrijk: het is de eerste grote test voor zijn premierschap sinds hij in juli de eed aflegde. Een mislukking zou politieke schade kunnen berokkenen, zowel voor zijn N-VA als voor de coalitiepartners MR, CD&V en Vooruit.
“De deadline van 6 november is reëel,” benadrukte De Wever eerder. “België heeft nood aan duidelijkheid, en die komt er enkel met een gedragen begroting.”
Een akkoord moet niet alleen de overheidsfinanciën stabiliseren, maar ook vertrouwen wekken bij internationale instellingen zoals de Europese Commissie, die toekijkt op de naleving van de begrotingsregels.
Een opvallend trage onderhandeling
Dat de gesprekken traag verlopen, is niet onopgemerkt gebleven. Toch hoeft dat volgens politicoloog Nicolas Bouteca (Universiteit Gent) niet te betekenen dat de regering op ramkoers ligt.
“Het feit dat er op dit moment nog geen doorbraak is, hoeft niet verontrustend te zijn,” zegt hij in een gesprek met VRT NWS. “De meeste scenario’s liggen al klaar. Nu gaat het vooral om politieke wil.”
Met andere woorden: de technische puzzelstukken zijn grotendeels gelegd, maar de politieke afwegingen — wie krijgt wat, en wie levert in — vergen nog tijd.
Volgens Bouteca wordt er achter de schermen aan verschillende dossiers tegelijk gewerkt, zodat elke partij iets kan “binnenhalen” zodra het akkoord rond is. “Er wordt niet enkel over cijfers gesproken. Er zitten ook beleidsdossiers in de mix, zoals langdurige ziekte, nachtwerk en arbeidsflexibiliteit. Dat zijn thema’s waarmee partijen zich kunnen profileren.”
Politiek evenwicht als sleutel
De Belgische begrotingspolitiek is altijd een oefening in evenwicht. De coalitie telt partijen met uiteenlopende ideologische accenten: waar MR pleit voor meer ruimte voor ondernemerschap, wil Vooruit dat de sociale zekerheid overeind blijft.
CD&V vraagt dan weer extra aandacht voor gezinnen en zorg, terwijl N-VA de nadruk legt op efficiënt bestuur en werkgelegenheid.
De uitdaging voor De Wever is dus niet alleen om een sluitend financieel plan op tafel te leggen, maar ook om elk van de coalitiepartners iets te geven waarmee ze politiek kunnen thuiskomen.
“Iedereen wil met een trofee naar buiten komen,” zegt Bouteca. “En dat vertraagt het proces, maar maakt een compromis tegelijk ook waarschijnlijker. Want zodra iedereen iets krijgt, is er ruimte voor akkoord.”
Een premier onder druk
Hoewel Bart De Wever bekendstaat als een doorgewinterde onderhandelaar, is dit zijn eerste grote test in de rol van premier. Hij moet niet alleen zijn eigen partij tevreden houden, maar ook tonen dat hij boven de partijen kan staan.
Zijn aankondiging dat hij naar de koning zal stappen als er geen akkoord komt, wordt door sommigen gezien als een strategische zet om druk te zetten op de partners.
“De Wever weet dat tijdsdruk vaak helpt om knopen door te hakken,” analyseert Bouteca. “Door publiek een deadline te noemen, verhoogt hij de druk, vooral op partijen die bang zijn voor politieke instabiliteit.”
De premier zelf houdt zich voorlopig op de vlakte. Volgens bronnen in zijn entourage wil hij “geen paniek zaaien, maar wel duidelijkheid creëren”.
Wat als er geen akkoord komt?
Mocht de regering er niet in slagen om voor 6 november tot een akkoord te komen, dan treedt automatisch een noodregeling in werking: België zou dan tijdelijk moeten werken met zogenaamde voorlopige twaalfden.
Dat systeem houdt in dat de overheid per maand slechts een twaalfde van het vorige jaarbudget mag uitgeven. Het is bedoeld om de continuïteit te garanderen, maar laat geen nieuwe beleidsinitiatieven toe.
Voor De Wever zou dat een politieke nederlaag zijn. Niet alleen omdat het een teken van verdeeldheid binnen zijn regering zou zijn, maar ook omdat het de economische onzekerheid zou vergroten.
“Voorlopige twaalfden zijn een noodrem,” legt Bouteca uit. “Het is een signaal dat een regering niet meer in staat is om haar eigen koers te bepalen. En dat is iets wat een premier altijd wil vermijden.”
“Een val van de regering is onwaarschijnlijk”
Ondanks de gespannen sfeer verwacht Bouteca niet dat de regering zal vallen.
“Ik denk dat de betrokken partijen goed beseffen wat er op het spel staat,” zegt hij. “Een val van de regering zou het land in politieke chaos storten, en dat wil niemand.”
Die analyse wordt gedeeld door MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, die eerder deze week in een interview benadrukte dat hij vertrouwen heeft in een oplossing.
“Een regeringsval zou chaos betekenen,” zei Bouchez. “En dat moeten we absoluut vermijden.”
Volgens hem is er binnen de coalitie nog steeds bereidheid om tot een compromis te komen. “We hebben de voorbije weken al moeilijke dossiers opgelost. Dit zal niet anders zijn.”
Egypte en symboliek
Opvallend is dat De Wever dit weekend naar Egypte reist, waar hij aanwezig zal zijn bij de officiële opening van het Grand Egyptian Museum in Caïro. Dat symbolische moment — waar ook verschillende internationale leiders verwacht worden — zorgt ervoor dat de gesprekken tijdelijk op pauze staan.
Voor sommigen is dat een teken dat de premier vertrouwen heeft in een goede afloop. “Als hij echt vreesde voor een crisis, zou hij dit bezoek waarschijnlijk niet laten doorgaan,” zegt een bron binnen de coalitie.
Na het weekend zou het overleg opnieuw in versnelling komen, met het oog op een mogelijk akkoord in de eerste dagen van november.
Politiek, timing en vertrouwen
De komende week wordt dus cruciaal voor de regering-De Wever. Politiek draait in België zelden alleen om cijfers, maar vooral om vertrouwen, symboliek en timing.
“De Wever weet dat hij nu zijn leiderschap moet tonen,” besluit Bouteca. “Een premier die erin slaagt om een evenwicht te vinden tussen besparingen en investeringen, kan daar politiek sterker uitkomen. Maar een mislukking zou hem meteen verzwakken.”
De volgende dagen worden daarom niet alleen beslissend voor de begroting, maar ook voor de stabiliteit van de regering zelf.
Conclusie: voorzichtig optimisme
Hoewel het trage tempo en de harde deadline voor spanning zorgen, overheerst bij waarnemers een voorzichtig optimisme. De scenario’s liggen klaar, de belangen zijn groot, en de druk stijgt.
Of zoals een ervaren onderhandelaar het samenvatte:
“In de Belgische politiek gebeurt er zelden iets tot het allerlaatste moment. Maar net op dat moment gebeurt meestal alles.”
De komende week zal uitwijzen of Bart De Wever erin slaagt zijn eerste grote test als premier tot een goed einde te brengen.