Actueel
Dit is de reden dat Mike’s moeder gisteren niet naar binnen mocht bij de reünie
Monique’s Afwezigheid bij de Reünie van Winter Vol Liefde Zorgt voor Opschudding
Waar Was Monique Tijdens de Reünie?
De reünieaflevering van Winter Vol Liefde heeft veel stof doen opwaaien onder de kijkers. Eerder werd aangekondigd dat Monique aanwezig zou zijn, maar opvallend genoeg schitterde ze door afwezigheid tijdens het belangrijkste gesprek van de avond. Dit riep de vraag op: waarom was Monique er eigenlijk niet?
Spektakelstuk Dat Uitbleef
Aan het begin van de aflevering werd Monique kort gefilmd bij de opnames van de reünie, maar bij het centrale kringgesprek met alle kandidaten ontbrak ze volledig. Dit leidde tot veel speculaties en teleurstelling bij de kijkers, die juist uitkeken naar haar confrontatie met Antine.
Bij De Telegraaf bespraken Karlijn Bernoster en Jordi Versteegden dit opvallende moment uitvoerig. “Dat had natuurlijk het spektakelstuk moeten zijn,” merkte Versteegden terecht op. Monique had immers de kans om direct te reageren op de uitspraken van Antine en de spanningen tussen de twee hadden voor vuurwerk kunnen zorgen. Achter de schermen was er eerder al een stevige botsing geweest tussen Monique en Antine, waardoor de kijkers verwachtten dat de confrontatie nu ook voor de camera’s zou plaatsvinden.
RTL’s Verklaring: Focus op Deelnemers
De zender RTL gaf als verklaring dat de reünie in de eerste plaats om de deelnemers moest draaien. Monique speelde zonder twijfel een belangrijke rol in het seizoen en was op meerdere momenten uitgebreid in beeld gebracht, maar de uiteindelijke reünie was volgens de programmamakers gereserveerd voor de kandidaten zelf.
Versteegden vond deze uitleg echter te zwak. “Ik vind het een flauwe reactie van RTL. Er had zeker spanning kunnen zitten tussen Monique en de dames, vooral tussen haar en Antine. Monique’s aanwezigheid had cruciale inzichten kunnen geven in waarom het niet werkte tussen Mike en Antine.”
De Invloed van Monique op Mike en Antine’s Relatie
Tijdens de uitzending werd opnieuw bevestigd dat de relatie tussen Mike en Antine is stukgelopen door Monique’s voortdurende aanwezigheid in het leven van haar zoon. Volgens Antine was het praktisch onmogelijk om een normaal gesprek met Mike te voeren zonder dat zijn moeder erbij betrokken raakte. “Als ik met Mike aan het bellen was, kreeg ik aan de andere kant zijn moeder,” verklaarde ze.
De impact van Monique’s bemoeienis werd door veel kijkers als een van de grootste obstakels in Mike’s liefdesleven gezien. Het feit dat Monique uiteindelijk niet aanwezig was om hierop te reageren, werd als een gemiste kans ervaren.
Geen Verandering bij Mike?
Een jaar na de opnames lijkt er volgens De Telegraaf-journalist weinig veranderd te zijn in de situatie van Mike. “Ik zie nog steeds dezelfde bleue Mike, die nog steeds niet losgekomen is van zijn moeder,” luidde het harde oordeel.
Daarnaast werd er een discussie gevoerd over Mike’s argument dat hij niet bij zijn moeder weg kan vanwege de hoge huizenprijzen in Seefeld. “Zijn de huizenprijzen daar echt zo hoog? Ga desnoods in een iglo wonen, maar ga gewoon weg bij die moeder,” sneerde Versteegden.
Monique’s Uithaal naar Antine
Ondanks haar fysieke afwezigheid bij de reünie, heeft Monique inmiddels gereageerd op de uitspraken van Antine. In een felle reactie liet ze weten absoluut niet gediend te zijn van de manier waarop ze in de uitzending werd neergezet. Ze haalde fel uit naar de Friezin en benadrukte dat de ware toedracht volgens haar een heel ander verhaal is.
Met deze nieuwe wending blijft Winter Vol Liefde zelfs na de reünie voor opschudding zorgen. Of Monique nog verdere details naar buiten zal brengen, blijft afwachten, maar één ding is zeker: haar rol in het programma is nog lang niet uitgespeeld.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.