Actueel
Deze band is dé favoriet voor de Ziggo Dome na een ongekend sterke finale in The Tribute!
Treasure op weg naar de finale van The Tribute: Battle of the Bands
De grote finale van The Tribute: Battle of the Bands nadert met rasse schreden en een van de meest besproken kanshebbers is zonder twijfel Treasure. Deze achtkoppige Bruno Mars-tributeband heeft de harten van het publiek en de jury veroverd met hun energieke optredens, ijzersterke muzikaliteit en indrukwekkende podiumuitstraling. Week na week bewijzen ze waarom zij als grote favoriet voor de eindzege worden gezien.
Treasure: een muzikale sensatie in The Tribute
Tijdens de competitie heeft Treasure zich keer op keer bewezen met optredens die zowel muzikaal als visueel van hoog niveau zijn. Hun emotionele uitvoering van When I Was Your Man bracht het publiek tot kippenvel, terwijl ze met Uptown Funk de energie tot een hoogtepunt wisten te brengen. Een bijzonder moment was hun gastoptreden met Linda Wagenmakers, wat hun veelzijdigheid en professionaliteit onderstreepte.
Door hun constante hoge scores in het klassement lijkt niets een overwinning in de weg te staan. Maar wat maakt deze band zo bijzonder? Wie zijn de talenten achter Treasure en hoe zijn zij uitgegroeid tot een van de grootste kanshebbers van de competitie?
De bandleden van Treasure
Achter Treasure schuilt een groep van acht muzikanten, die samen een hechte vriendengroep vormen. Hun passie voor muziek en Bruno Mars bracht hen samen en hun chemie op het podium is duidelijk te voelen.
- Steven (Steve) Smits – Leadzanger en oprichter van de band. Met zijn krachtige stem en charismatische uitstraling weet hij het publiek moeiteloos te bespelen.
- Jefferson & Daryl – De backing vocals die zorgen voor harmonieën en ondersteuning in de kenmerkende Bruno Mars-sound.
- Myron – De drummer van de band, die met zijn ritmesectie de basis vormt voor de opzwepende optredens.
- Shaquille – Verantwoordelijk voor de baslijnen en groove, een essentieel onderdeel van de herkenbare sound van Treasure.
- Dominggus – Gitarist, die met zijn melodieën en riffs de energie van de band naar een hoger niveau tilt.
- Dylano & Denzell – De keyboardspelers die de muziek van Treasure voller en dynamischer maken.
Hoe is Treasure ontstaan?
Het idee voor Treasure begon bij leadzanger Steve, een groot bewonderaar van Bruno Mars. Toen het album 24K Magic werd uitgebracht, raakte hij geïnspireerd om de muziek van zijn idool op eigen wijze te vertolken. In aflevering 6 van The Tribute vertelde hij dat hij en zijn vrienden merkten hoe goed deze muziek hen lag.
Wat begon als een spontane muzikale uitdaging, groeide al snel uit tot een serieuze band met een professionele uitstraling. Ze besloten zich te richten op Bruno Mars, vanwege zijn veelzijdigheid als artiest en het energieke karakter van zijn muziek. Hun performances onderscheiden zich door strakke choreografieën, loepzuivere zang en een ongekende podiumuitstraling.
Is Treasure te boeken voor optredens?
Wie de band live wil zien, kan hen boeken via hun officiële website. Daar is een contactformulier te vinden waarmee geïnteresseerden een aanvraag kunnen indienen. De boekingen worden beheerd via Mojo, een van de grootste boekingsbureaus in Nederland. De exacte tarieven worden niet direct vermeld, maar gezien hun toenemende populariteit zal de vraag naar hun optredens flink stijgen na hun deelname aan The Tribute: Battle of the Bands.
Treasure treedt regelmatig op bij festivals, bedrijfsfeesten en evenementen. Hun dynamische shows zorgen voor een avond vol entertainment en een eerbetoon aan een van de grootste popiconen van deze tijd.
Heeft Treasure al eerder op tv gestaan?
Hoewel de band als geheel voor The Tribute nog geen televisie-ervaring had, is leadzanger Steve Smits geen onbekende op het scherm. In 2021 nam hij deel aan I Can See Your Voice, waar hij het publiek verraste met zijn indrukwekkende stemgeluid. Zijn ervaring en podiumprésence spelen nu een cruciale rol in het succes van Treasure binnen deze competitie.
Zijn talent en charisma maken hem niet alleen een sterke frontman, maar ook een entertainer die het publiek weet mee te nemen in de show. Dit is een van de redenen waarom Treasure uitgroeide tot een van de meest geliefde acts in The Tribute: Battle of the Bands.
Waarom Treasure een favoriet is voor de winst
Het succes van Treasure is geen toeval. Hun performances blinken uit in muzikaliteit, energie en authenticiteit. Enkele redenen waarom zij de favoriet zijn voor de eindzege:
- Onderscheidende energie op het podium – Treasure weet de sfeer van een echte Bruno Mars-show na te bootsen met levendige optredens en meeslepende choreografieën.
- Uitzonderlijke zangkwaliteiten – De vocale prestaties van leadzanger Steve en zijn backing vocals zijn van topniveau.
- Sterke instrumentale ondersteuning – De muzikanten van de band zijn ijzersterk en beheersen hun instrumenten tot in perfectie.
- Constante prestaties – Week na week scoren ze hoog in het klassement, wat bewijst dat ze geen eendagsvlieg zijn.
- Breed repertoire – Ze brengen niet alleen de bekende hits van Bruno Mars, maar ook minder voor de hand liggende nummers, waarmee ze keer op keer verrassen.
Met deze sterke punten is de kans groot dat ze in de finale de ultieme overwinning pakken.
Waar kun je Treasure volgen?
Voor fans die geen moment willen missen van hun reis in The Tribute: Battle of the Bands, is de band actief op Instagram. Hier delen ze exclusieve content over repetities, optredens en bijzondere momenten achter de schermen.
- Treasure op Instagram: @treasuretributetobruno
- Leadzanger Steve Smits op Instagram: @akusteve
Door hun groeiende populariteit krijgen ze steeds meer volgers en betrokkenheid, wat aantoont hoe geliefd ze zijn bij hun publiek.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie: Treasure als dé kanshebber voor de titel
Met hun indrukwekkende optredens en sterke banddynamiek heeft Treasure zich ontwikkeld tot een absolute favoriet voor de winst in The Tribute: Battle of the Bands. Ze brengen de muziek van Bruno Mars met zoveel passie en precisie dat het lijkt alsof de superster zelf op het podium staat.
Hun reis van een spontane tribute-act tot een professionele en veelgevraagde band is inspirerend en laat zien hoe ver talent, passie en doorzettingsvermogen je kunnen brengen. Of ze de titel daadwerkelijk in de wacht slepen, zal in de finale blijken, maar één ding is zeker: Treasure heeft zich inmiddels onmiskenbaar op de kaart gezet als een van de beste tributebands van Nederland.
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
