Actueel
Bridget Maasland lacht om Hélène Hendriks: ‘Goedkope troep uit Beverwijk – ziet er écht niet uit!
Bridget Maasland kon haar lachen niet inhouden bij een opvallende blunder van Hélène Hendriks tijdens een recente uitzending van haar talkshow. Tijdens een verhitte discussie waarin Jack van Gelder zich fel uitsprak tegen klimaatactivisten, maakte Hélène een opmerkelijke verspreking: ze noemde Extinction Rebellion per ongeluk ‘Extension Rebellion’. Dit leidde tot hilariteit bij Bridget, die de situatie in De BLVD Podcast uitgebreid besprak.
Jack van Gelder’s controversiële uitspraak
De discussie ontstond na een opmerkelijk moment in de talkshow van Hélène Hendriks, waar Jack van Gelder zich zeer kritisch uitliet over klimaatactivisten. Hij suggereerde op sarcastische wijze dat er wat hem betreft ‘een tank over de activisten op de snelweg’ mocht rijden. Deze harde uitspraak veroorzaakte veel ophef, niet in de laatste plaats bij actrice en klimaatactiviste Carice van Houten. Zij reageerde fel op Jack’s woorden en liet via haar social media weten dat ze zich diep stoorde aan zijn uitspraken.
Bridget in kamp-Carice
In De BLVD Podcast neemt Bridget Maasland het duidelijk op voor Carice. “Ja, ik vond het echt een fantastische move hoe ze daarmee om is gegaan,” zegt ze. Haar collega Rob Goossens is het daar niet meteen mee eens en reageert verbaasd: “O, echt?!”
Bridget, die zich duidelijk aan de kritiek van Jack ergert, vraagt: “O, jij niet?”
Rob: “Nee, ik heb me daarover verbaasd.”
Bridget laat zich niet uit het veld slaan en reageert resoluut: “O, daar gaan we weer. Serieus?”
De ‘Extension Rebellion’ blunder
Naast de uitspraken van Jack, vindt Bridget ook de verspreking van Hélène Hendriks erg komisch. “Laten we het even uitleggen… Hélène Hendriks zei in plaats van Extinction Rebellion ‘Extension Rebellion’, alsof mensen daar met haarstukken op de snelweg zaten.”
Rob Goossens voegt daar lachend aan toe: “Of juist tégen haarstukken.”
Bridget lacht: “Dat kon ook, ja. Haha. Dat had allemaal gekund.”
Reactie op Jack’s uitspraken
Bridget herinnert zich vervolgens de exacte woorden van Jack van Gelder: “En daarop zei Jack van Gelder dat er wel een tanker overheen mocht rijden. Ridicuul en belachelijk, en ook vervelend voor iedereen die om moest rijden en daar moest zijn.”
Volgens haar heeft Carice van Houten hier op een perfecte manier op gereageerd via social media. “Ze heeft Jack een lesje gegeven in: waarom iets belachelijk maken als je je er ook eerst in kunt verdiepen?” zegt Bridget.
Ze benadrukt dat Carice een belangrijk punt aansnijdt: “Er wordt dagelijks 100 miljoen aan subsidies weggegeven aan fossiele brandstoffen. Laten we daar eens naar kijken en daarmee bezig zijn, in plaats van het vervelend te vinden dat er een keer een snelweg wordt afgesloten.”
Discussie over snelwegprotesten
Bridget vindt de snelwegblokkades van Extinction Rebellion noodzakelijk om bewustzijn te creëren. “Als je een snelweg niet afsluit of er geen hinder van ondervindt, dan gaan we de discussie blijkbaar ook niet voeren. Dat was de strekking van het verhaal. Wat vond jij er precies vervelend aan?” vraagt ze aan Rob.
Rob is het daar niet mee eens en legt uit waarom: “Nou, je veroorzaakt hinder om uiteindelijk mensen op andere gedachten te brengen. Maar er is natuurlijk niemand die moet omrijden voor Extinction Rebellion en dan denkt: misschien hebben ze wel een heel goed punt. Wat je wil bereiken – draagvlak voor je punt – lukt je op deze manier niet.”
Botsende meningen
Bridget is het daar absoluut niet mee eens en reageert fel: “Nou, ze hadden het er wel weer over overal, dus daar ben ik het niet met je eens, oké.”
Rob nuanceert: “Ja, maar dat soort kort-door-de-bocht-uitspraken van Jack van Gelder zijn dan wel het gevolg.”
Bridget blijft bij haar standpunt: “Ja, maar blijkbaar is dat de reactie inderdaad, dus er wordt dan wel weer over gesproken.”
Conclusie
De blunder van Hélène Hendriks zorgde voor veel hilariteit bij Bridget Maasland, maar de discussie over Jack van Gelder’s uitspraken en de acties van klimaatactivisten bleef een serieus onderwerp. Waar Bridget volledig achter Carice van Houten en de acties van Extinction Rebellion staat, heeft Rob daar zo zijn twijfels bij. Hoe dan ook, één ding is zeker: de kwestie houdt de gemoederen flink bezig.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.