Actueel
Boerin Grytsje uit First Dates staat in haar geboortekostuum in de Playboy!
First Dates en Lang Leve de Liefde zijn inmiddels vaste prik op de Nederlandse televisie voor iedereen die op zoek is naar liefde – of gewoon graag kijkt naar het sociale experiment dat daten op camera met zich meebrengt. Beide programma’s hebben hetzelfde doel: vrijgezellen aan elkaar koppelen op basis van hun voorkeuren, maar de aanpak en resultaten verschillen aanzienlijk.
Hoe werkt het matchen?
Deelnemers aan zowel First Dates als Lang Leve de Liefde kunnen vooraf een lijst met voorkeuren doorgeven. Dit kunnen uiterlijke kenmerken zijn, zoals haarkleur en lengte, maar ook interesses, levensstijl en woonplaats. Sommige deelnemers geven strikte eisen door, terwijl anderen zich laten verrassen en hopen op een onverwachte klik.
Het grote verschil tussen de twee programma’s is de tijd die kandidaten krijgen om elkaar te leren kennen. Waar je bij Lang Leve de Liefde minimaal 24 uur met je date doorbrengt – en dat kan oplopen tot wel vijf dagen – krijg je bij First Dates slechts een etentje van een paar uur om een eerste indruk op te doen. Dit heeft een grote invloed op de slagingskans van de matches.
Wat zeggen de cijfers?
Uit onderzoek blijkt dat Lang Leve de Liefde een aanzienlijk grotere kans biedt op het vinden van een partner. Maar liefst 6,6% van alle deelnemers loopt hand in hand de villa uit, wat niet gek is gezien de intensieve manier waarop koppels met elkaar in gesprek moeten gaan. In die 24 uur kun je voorbij de eerste indrukken kijken en ontdekken of er écht een connectie is.
First Dates daarentegen is volledig afhankelijk van die eerste indruk. De tijd aan tafel is kort, en als de vonk niet direct overslaat, is de kans klein dat er nog een tweede date volgt. Hierdoor verlaat slechts 0,6% van de deelnemers samen het restaurant. Dit betekent dat veel matches gebaseerd zijn op oppervlakkige aantrekkingskracht en snelle conclusies.
Maar is iedereen die meedoet eigenlijk écht op zoek naar liefde?
De zoektocht naar liefde of vijf minuten roem?
Hoewel de programma’s bedoeld zijn voor serieuze kandidaten, lijkt het steeds vaker voor te komen dat deelnemers meedoen met een ander doel: bekendheid. Vooral bij First Dates valt op dat sommige kandidaten direct hun social media of andere commerciële activiteiten promoten.
Veel dames laten bijvoorbeeld al binnen de eerste minuten van hun date weten dat ze een OnlyFans-account hebben, wat natuurlijk de nieuwsgierigheid van kijkers prikkelt. Mannen die dit horen, zullen waarschijnlijk even gaan opzoeken wat er precies te zien valt – een slimme marketingzet dus. Naast gratis reclame levert het ook nog eens een gratis diner op, betaald door de productie van het programma.
Het is duidelijk dat niet iedereen puur voor de liefde komt. Voor sommige deelnemers is First Dates een manier om zichzelf in de schijnwerpers te zetten en hun volgersaantallen op te krikken.
Grytsje: boerin, automonteur en… Playboy-model?
Een opvallend voorbeeld van iemand die niet bang is om haar bekendheid te vergroten, is Grytsje, een van de recente deelnemers van First Dates. Ze is niet zomaar een doorsnee kandidate; deze blonde verschijning had al eerder de spotlights opgezocht.
Grytsje verscheen in de Boerinnenkalender 2024, waarin ze werd uitgeroepen tot Miss Oktober. Daarnaast is ze niet alleen een boerin die tussen de koeien leeft, maar ook nog eens een automonteur – een combinatie die haar tot een droomvrouw maakt voor velen.
Hoewel haar deelname aan First Dates niet leidde tot een succesvolle match, heeft Grytsje haar verschijning goed benut om zichzelf extra in de kijker te spelen. Na haar deelname dook ze niet alleen op in de Boerinnenkalender, maar ook in een compleet andere setting: de Playboy.
Van het boerenleven naar glamourfotografie
Voor wie dacht dat Grytsje enkel te vinden is op het erf of onder een motorkap, komt bedrogen uit. Haar verschijning in de Playboy bevestigt dat ze niet bang is om haar veelzijdigheid te tonen. Dit is natuurlijk niet iets wat we in First Dates hebben kunnen zien, maar het is wel iets wat na afloop van de uitzending op social media flink rondging.
Hoewel we hier niet alles kunnen laten zien, kunnen nieuwsgierigen een kijkje nemen op het Instagram-kanaal van Rob van Buul, waar meer te vinden is over Grytsje’s glamouravonturen.
Liefde vinden op televisie: hoe serieus is het nog?
De vraag blijft: zijn datingshows als First Dates en Lang Leve de Liefde nog een serieuze manier om een partner te vinden, of worden ze steeds vaker gebruikt als springplank naar roem? De statistieken laten zien dat Lang Leve de Liefde meer kans biedt op een serieuze relatie, simpelweg omdat deelnemers elkaar beter leren kennen.
First Dates lijkt daarentegen een podium te zijn geworden voor influencers in de dop, waarbij sommigen slechts een korte spotlight zoeken in plaats van ware liefde. Dit verklaart wellicht ook waarom de slagingskans zo laag ligt; als deelnemers niet echt openstaan voor een serieuze connectie, is het moeilijk om de juiste match te vinden.
Wat kunnen we hieruit concluderen?
Voor iedereen die écht op zoek is naar liefde, lijkt Lang Leve de Liefde een betere optie. De langere tijd samen geeft deelnemers de kans om voorbij de eerste indrukken te kijken en een diepere band op te bouwen. De cijfers spreken dan ook voor zich: 6,6% van de koppels blijft samen.
First Dates daarentegen is meer een gok: als de vonk er niet meteen is, is de kans klein dat er een vervolgafspraak komt. De 0,6% slagingskans zegt genoeg. Bovendien lijkt het programma steeds vaker te worden gebruikt als platform voor zelfpromotie, vooral door kandidaten die influencers willen worden of hun eigen merk willen pushen.
Voor kijkers blijft het natuurlijk genieten van de ongemakkelijke momenten, onverwachte vonken en soms bizarre gesprekken die zich tijdens deze dates afspelen. Of de deelnemers nu écht op zoek zijn naar liefde of gewoon hun vijf minuten roem willen pakken, één ding is zeker: datingshows blijven mateloos populair.
En wie weet? Misschien is er af en toe toch nog een koppel dat wél oprechte liefde vindt te midden van alle marketingtrucs en mediagekte.
Wierd Duk slaat terug: hoe één talkshow-uitzending uitgroeide tot een nationale mediastorm
Wat begon als een ogenschijnlijk gewone talkshow-uitnodiging, groeide binnen enkele dagen uit tot een van de meest besproken mediagebeurtenissen van de week. Journalist Wierd Duk, bekend van zijn uitgesproken analyses en scherpe columns, zit opnieuw midden in een storm die niet alleen hemzelf raakt, maar ook de manier waarop talkshows werken — en hoe gasten daarover worden geïnformeerd.
Zaterdagavond liep het flink mis toen Duk tijdens een live-uitzending van het EO-programma Dit is de Week abrupt opstond en de studio verliet. Zijn vertrek werd binnen minuten gedeeld op sociale media en ontplofte binnen een uur op X. De kritiek, steunbetuigingen, meningen en tegenmeningen volgden elkaar razendsnel op. Maar nu, enkele dagen later, heeft Duk zelf de lont nog dieper in het kruitvat gestoken door een appgesprek openbaar te maken dat volgens hem bewijst dat hij verkeerd is voorgelicht vóór zijn deelname.
De kwestie raakt een gevoelige snaar: hoe eerlijk zijn talkshows over hun bedoelingen? En hoe gaan redacties om met gasten die niet vermoeden dat er een stevige confrontatie op hen wacht?
Wat gebeurde er in de uitzending?
De uitzending waar alles mee begon, had volgens Duk een duidelijk thema: de joods-christelijke cultuur in Nederland en de manier waarop die cultureel en maatschappelijk onder druk staat. Een onderwerp waarover hij vaker schrijft, spreekt en debatteert.
Toen hij de studio binnenkwam, verwachtte hij volgens eigen zeggen een serieus, inhoudelijk gesprek. Maar dat draaide anders uit.
Naast hem aan tafel zat opiniemaker Ronit Palache, die bekendstaat om haar scherpe observaties en uitgesproken mening. In plaats van een filosofisch debat over cultuur en waarden, opende ze vrijwel direct met kritiek op Duk zelf. Ze haalde uitspraken uit zijn podcasts aan, legde de nadruk op zijn toonzetting en stelde dat hij “apocriefe verhalen” verspreidt, onder meer over een eerder door hem genoemd risico in Moerdijk.
De toon was confronterend en voor Duk zichtbaar onverwacht. Binnen een paar minuten voelde hij zich, naar eigen zeggen, aangevallen in plaats van uitgenodigd tot gesprek. Zijn irritatie liep op, hij brak in, uitte zijn ongenoegen en zei uiteindelijk:
“Hier ben ik niet voor gekomen.”
Daarna stond hij op, liep de studio uit en liet presentatrice Margje Fikse en de rest van de tafel verbijsterd achter.
De online ontploffing — steun én kritiek
Binnen minuten werd het fragment gedeeld op sociale media. De hashtag #WierdDuk begon te trenden. Kijkers reageerden massaal, en het viel op hoe verdeeld de meningen waren.
Een greep uit de reacties:
-
“Volkomen terecht dat hij opstond. Dit was een hinderlaag.”
-
“Als journalist moet je tegen kritiek kunnen. Dit was niet professioneel.”
-
“Duidelijk dat hij niet wist wat hem te wachten stond.”
-
“Dit hoort bij het debat. Je weigert toch niet zomaar een gesprek?”
Die verdeeldheid zorgde ervoor dat het onderwerp niet bleef hangen bij het incident zelf, maar uitgroeide tot een bredere discussie over media, transparantie en vertrouwen.
EO verklaart: ‘Hij wist dat dit eraan zat te komen’
Omdat de ophef bleef groeien, bracht de EO al snel een verklaring naar buiten. Volgens de omroep was er wél duidelijk gecommuniceerd dat Palache stevige kritiek had op Duk en dat ze die wilde uiten aan tafel.
De redactie benadrukte dat Duk vooraf was geïnformeerd over de aard van het gesprek en dat hij dus niet verrast kon zijn door de persoonlijke wrijving. Sterker nog: volgens de EO was dat precies de reden om hem en Palache samen uit te nodigen.
De verklaring klonk als een poging om rust te creëren, maar zorgde voor het tegenovergestelde.
Want niet veel later kwam Duk zelf met tegenbewijs.
Wierd Duk deelt appgesprek: ‘Dit klopt niet wat jullie zeggen’
Duk plaatste op X screenshots van de uitnodiging die hij had ontvangen. In dat gesprek werd hem een “mooi, uitgebreid gesprek over de verdediging van de christelijke cultuur” beloofd. Palache werd slechts genoemd als iemand met een andere achtergrond en een aanvullende blik.
Nergens, zo benadrukt Duk, stond dat hij zich moest voorbereiden op scherpe persoonlijke kritiek of op een debat over zijn journalistieke integriteit. Volgens hem was het gesprek totaal anders gepresenteerd dan het in werkelijkheid bleek te zijn.
Duk schreef:
“Bij volledige informatie was ik nooit gekomen. Ik was uitgenodigd onder valse voorwendselen.”
Hij noemde de EO-reactie daarop “een onwaarheid” en benadrukte dat hij normaal gesproken privécommunicatie nooit deelt, maar nu geen andere keuze zag omdat hij zich slachtoffer voelde van verdraaiing.
Een groter vraagstuk komt bovendrijven
Het incident rond Duk staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn er vaker discussies geweest over de manier waarop talkshows gasten benaderen. Vooral wanneer het gaat om gevoelige thema’s — politiek, cultuur, religie — lopen gasten soms in situaties die niet overeenkomen met hun verwachting.
Het geval-Duk raakt precies aan dat pijnpunt:
-
Hoe eerlijk moeten redacties zijn over de invalshoek?
-
Moet een gast altijd weten dat hij een confrontatie tegemoet gaat?
-
Wanneer wordt kritische journalistiek een hinderlaag?
-
En hoever mag een talkshow gaan in het verrassen of “uitlokken” van reacties?
Kijkers zien steeds vaker dat talkshows leunen op spanning, botsing en virale fragmenten. Voorstanders noemen dat dynamiek. Kritische kijkers noemen het onveilig en manipulatief.
In dit geval lijkt de kloof tussen omroep en gast groter dan ooit.
Waarom Duk zo fel reageert
Wierd Duk is niet iemand die snel terugdeinst voor debat. Hij heeft veel discussies gevoerd, ook met tegenstanders, en is vertrouwd met stevige kritiek. Juist daarom viel het velen op dat hij deze keer opstond en wegliep.
Volgens hem zit daar een principiële reden achter.
Hij zegt dat een discussie alleen zin heeft als alle partijen weten waar het gesprek over gaat, en als er geen sprake is van vooraf ingestelde valkuilen. Zijn vertrek was volgens hem een reactie op het gevoel dat het gesprek niet eerlijk was opgezet.
Daarnaast voelde hij zich persoonlijk aangevallen op een manier die volgens hem niets meer te maken had met het topic.
Zijn woorden:
“Ik was uitgenodigd voor een inhoudelijk gesprek. In plaats daarvan werd er karaktermoord gepleegd.”
De weg vooruit — of een ruzie die nog niet voorbij is
De storm rond de uitzending lijkt nog lang niet te zijn gaan liggen. Zowel de EO als Duk blijven bij hun versie van het verhaal. En doordat Duk privé-apps deelde, is er nu nóg meer voer voor discussie.
Wat opvalt:
-
Journalisten debatteren onderling over de grenzen van talkshowjournalistiek.
-
Politici mengen zich in de kwestie, vaak met grote woorden over framing, transparantie of polarisatie.
-
Kijkers twijfelen wat ze moeten geloven, want beide kanten vertellen een compleet ander verhaal.
Het incident laat zien hoe broos het vertrouwen is tussen talkshows en hun gasten — en hoe snel een verkeerd ingeschat gesprek kan uitmonden in landelijke ophef.
Slot: het gesprek dat nooit gevoerd werd
Ironisch genoeg ging de uitzending maar nauwelijks over het oorspronkelijke onderwerp: de joods-christelijke cultuur. In plaats daarvan werd het een voorbeeld van hoe datzelfde maatschappelijke debat vastloopt door miscommunicatie, onderlinge vurigheid en verschillen in verwachtingen.
Of er een vervolg komt? Dat is nog niet duidelijk.
Maar één ding staat vast:
De manier waarop dit ging, zal nog lang worden besproken — niet alleen vanwege Wierd Duk, maar vooral vanwege de vraag hoe open, eerlijk en respectvol talkshows moeten zijn in een tijd waarin de hele wereld meekijkt.