Actueel
Beroemde vriend Rachel Hazes laat bom barsten over ruzie: ‘Dit is heftig!’ 😨
Rachel Hazes en familieruzie opnieuw in de schijnwerpers tijdens Chinees Nieuwjaar op de Dam
Grote viering in hartje Amsterdam
Afgelopen week stond de Dam in Amsterdam volledig in het teken van het Chinees Nieuwjaar, een kleurrijk evenement dat jaarlijks duizenden bezoekers trekt. De festiviteiten werden groots aangepakt en georganiseerd door horecamagnaat Won Yip, die bekendstaat om zijn ondernemerschap en sterke netwerk in zowel de horeca als de entertainmentwereld. Het evenement combineerde traditionele Chinese gebruiken met hedendaagse thema’s en bood ruimte voor verdieping en maatschappelijke gesprekken.
Een van de verrassende onderwerpen die tijdens dit culturele feest ter sprake kwam, was de aanhoudende familieconflict binnen de familie Hazes. Won Yip, die nauwe banden onderhoudt met Rachel Hazes, sprak zich voor de camera’s uit over de spanningen tussen Rachel en haar kinderen André Hazes en Roxeanne Hazes.
“Elk huisje heeft zijn kruisje”, aldus Won Yip
In een openhartig interview met Shownieuws vertelde Yip over zijn band met Rachel Hazes en de situatie waarin zij zich momenteel bevindt. Volgens hem speelt er achter de schermen meer dan de buitenwereld ziet.
“Ik ben vrij close met Rachel. Elk huisje heeft zijn kruisje, en bij hen is die wat groter,” aldus Yip.
Met deze uitspraak liet hij doorschemeren dat de familie Hazes, ondanks hun publieke status, ook worstelt met persoonlijke en complexe situaties. Hij benadrukte dat de media een flinke rol speelt in het aanwakkeren van het conflict en hoopt op een moment van verzoening tussen moeder en kinderen.
“De media doet er natuurlijk nog een schepje bovenop. Dat is ook een ding dat duidelijk is. Ik hoop echt dat het nog een keer goed komt.”
Relatie met André en Roxeanne is minimaal
Hoewel Yip een nauwe band onderhoudt met Rachel, gaf hij aan nauwelijks contact te hebben met haar kinderen. Zijn afstand tot André en Roxeanne lijkt een bewuste keuze, mogelijk om zich niet in het conflict te mengen.
“Ik heb minimaal contact met hen. Dat loopt dan eenmaal zo. Ik ben natuurlijk 55, ik ben niet 25, dus ja…”
De uitspraak suggereert dat Yip zich op de achtergrond houdt in de ruzie, maar dat zijn loyaliteit bij Rachel ligt. Hij onthield zich verder van commentaar op de standpunten of gedragingen van de kinderen, en koos ervoor om de focus te leggen op zijn band met Rachel en zijn wens dat de familie vrede vindt.
Juridische strijd verdeelt familie verder
De familie Hazes is de afgelopen jaren vaker in het nieuws geweest vanwege interne spanningen. De situatie escaleerde recent toen Rachel Hazes haar zoon André op kerstavond een dagvaarding liet bezorgen. De aanleiding: Rachel eist dat André voortaan de toevoeging ‘junior’ gebruikt in zijn artiestennaam en zich niet langer presenteert als ‘de zoon van André Hazes’ zonder nuance.
Deze juridische stap veroorzaakte veel ophef, niet alleen vanwege de inhoud, maar vooral vanwege de timing. Het versturen van een dagvaarding op kerstavond werd door velen gezien als een emotionele provocatie.
Volgens Evert Santegoeds, hoofdredacteur van Privé en deskundige bij Shownieuws, was de datum van verzending verre van toevallig:
“Ik kan het niet anders zien. Als je dat op dat tijdstip verstuurt en het is niet meer dan een aankondiging van een dagvaarding, dan doe je dat om kerst te verzieken.”
Publieke reacties op juridische actie
De stap van Rachel leidde tot felle reacties op sociale media en in de roddelpers. Veel mensen vonden het pijnlijk en ongepast om op een feestdag als Kerstmis een familielid juridisch aan te pakken. Tegelijkertijd zijn er ook stemmen die Rachel’s kant kiezen en haar beslissing verdedigen als een noodzakelijke juridische maatregel om de naam van haar overleden man te beschermen.
De juridische strijd raakt duidelijk een gevoelige snaar bij het Nederlandse publiek, dat al decennialang meeleeft met het wel en wee van de familie Hazes.
André Hazes verbreekt definitief het contact
In een recent interview liet André Hazes weten dat hij het contact met zijn moeder definitief heeft verbroken. De breuk lijkt onherstelbaar.
“Ik wil haar niet meer in mijn leven,” verklaarde hij zichtbaar geëmotioneerd.
De uitspraak markeert een nieuw dieptepunt in de verhoudingen tussen moeder en zoon. Ondanks de wens van Won Yip voor een verzoening, lijkt André er resoluut in dat hij geen toekomst meer ziet waarin Rachel deel uitmaakt van zijn leven.
Zijn zus Roxeanne Hazes heeft zich in het verleden ook uitgesproken over haar moeilijke relatie met haar moeder, maar zij blijft over het algemeen meer op de achtergrond dan haar broer.
Won Yip blijft hoopvol
Ondanks alle spanningen en negatieve berichtgeving blijft Won Yip vasthouden aan de hoop dat de familie Hazes de weg naar elkaar terugvindt. Zijn vriendschap met Rachel lijkt oprecht en zijn betrokkenheid komt voort uit een wens naar rust en herstel binnen de familie.
“Ik hoop echt dat het nog een keer goed komt,” herhaalde Yip tijdens zijn interview bij het Chinees Nieuwjaar.
Zijn woorden vinden weerklank bij veel mensen die de familie al jaren volgen. De tragiek, liefde, roem en ruzies maken de Hazes-saga tot een haast Shakespeareaans verhaal dat zich in het volle daglicht blijft afspelen.
Chinees Nieuwjaar in Amsterdam: meer dan alleen feest
Het evenement op de Dam was een groot succes. Bezoekers genoten van kleurrijke optochten, traditionele dansen, vuurwerk en culinaire hoogstandjes. Het Chinees Nieuwjaar werd hiermee niet alleen een cultureel spektakel, maar ook een podium voor maatschappelijke onderwerpen en persoonlijke verhalen.
Door de betrokkenheid van bekende Nederlanders zoals Won Yip kreeg het feest bovendien extra media-aandacht. Zijn openhartigheid over de familie Hazes zorgde voor veel reacties en hernieuwde belangstelling voor de familierelaties achter de schermen van het bekende Hazes-imperium.
Conclusie: een publieke familiekwestie met diepe wonden
De situatie binnen de familie Hazes blijft de gemoederen bezighouden. De juridische strijd, het persoonlijke verdriet en de onmogelijke keuzes spelen zich af onder het oog van miljoenen Nederlanders. Dat Rachel Hazes, André Hazes en Roxeanne Hazes elk hun eigen pad bewandelen, maakt de hoop op verzoening niet onmogelijk, maar wel bijzonder onzeker.
Tegelijkertijd toont de betrokkenheid van vrienden zoals Won Yip dat er nog altijd mensen zijn die streven naar verzoening, begrip en herstel. De toekomst zal uitwijzen of de familieleden elkaar weer weten te vinden.
Wil je op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen rondom Rachel Hazes, André Hazes en andere bekende Nederlanders? Volg dan ons platform voor betrouwbare en actuele entertainmentnieuws, achtergrondverhalen en interviews.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.