Actueel
Belgische man (43): “André Hazes is mijn vader” 😮
Schokkende onthulling: heeft André Hazes sr. nog een zoon?
In de muziekwereld van Nederland is er zelden een moment zonder Hazes-gerelateerd nieuws, maar deze onthulling slaat in als een bom. Het Vlaamse weekblad Dag Allemaal kwam recent met een opmerkelijk verhaal naar buiten: André Hazes sr. zou nog een buitenechtelijke zoon hebben, genaamd Kevin. De 43-jarige man, die zichzelf als technicus omschrijft, beweert dat hij jarenlang in de veronderstelling leefde dat zijn biologische vader een overleden motorrijder was. Pas drie jaar geleden hoorde hij de waarheid van zijn moeder: zijn vader zou niemand minder zijn dan de legendarische volkszanger André Hazes sr.

De openbaring zet niet alleen de geschiedenis van de familie Hazes in een ander daglicht, maar roept ook vragen op over de erfenis van de zanger en de mogelijke impact op de huidige familiebanden. Kevin zelf is naar eigen zeggen niet uit op geld, maar wil vooral antwoorden.
De verborgen geschiedenis van Kevin
Tot voor kort dacht Kevin dat hij geen vader had. Zijn moeder vertelde hem altijd dat zijn biologische vader een motorrijder was die vlak voor zijn geboorte tragisch verongelukte. Dit verhaal werd in zijn familie nooit in twijfel getrokken, totdat zijn moeder drie jaar geleden met een schokkende bekentenis kwam.

“Volgens haar ben ik de zoon van dé André Hazes,” zegt Kevin in het interview met Dag Allemaal. Zijn moeder had hem jarenlang in het ongewisse gelaten, maar besloot uiteindelijk toch open kaart te spelen. Wat volgde was een reeks van onthullingen die Kevin’s kijk op zijn afkomst volledig veranderde.
Zijn familie vond het altijd al vreemd dat er nooit duidelijkheid was over zijn vader. Ze wisten dat hij in Nederland verwekt moest zijn, maar door wie? Dat bleef jarenlang een mysterie. De Vlaamse media kwamen Kevin op het spoor na een tip en gingen op onderzoek uit.
Buitenechtelijke affaire en zwijggeld
Volgens Kevin ontmoette zijn moeder André Hazes sr. in Nederland, waar zij destijds in een café werkte. Ze zouden daar een korte affaire hebben gehad, wat uiteindelijk resulteerde in haar zwangerschap. De zanger, die destijds al getrouwd was met Ellen Wolf, wilde echter niet dat deze affaire publiekelijk bekend werd. Volgens Kevin kreeg zijn moeder omgerekend 1.250 euro aan zwijggeld, een bedrag dat bedoeld was om ervoor te zorgen dat er geen verdere claims of verhalen over het vaderschap naar buiten kwamen.

Op het moment van Kevin’s geboorte was André Hazes sr. nog getrouwd met Ellen Wolf. Samen hadden zij al een zoon, Melvin, die in 1982 werd geboren. Dat betekent dat als de beweringen van Kevin kloppen, hij een halfbroer is van onder andere Melvin, Nathalie, Roxeanne en André Hazes jr.
Geen financiële eisen, alleen erkenning
In het interview benadrukt Kevin dat hij niet uit is op een deel van de erfenis van André Hazes sr. Hij zegt dat hij simpelweg wil weten of het waar is en meer te weten wil komen over zijn vermeende biologische vader.

“Mensen zullen misschien denken dat ik op geld uit ben, maar dat is niet zo. Ik wil gewoon weten waar ik vandaan kom. Als André Hazes mijn vader is, zou ik dat graag bevestigd zien,” aldus Kevin.
Zijn verlangen naar antwoorden is begrijpelijk. Hij heeft veertig jaar in een leugen geleefd en pas recentelijk ontdekt dat zijn afkomst misschien heel anders is dan hij altijd had gedacht.
DNA-test de enige oplossing?
De vraag blijft natuurlijk hoe deze bewering hard gemaakt kan worden. Een DNA-test lijkt de enige manier om de waarheid te achterhalen. Maar de vraag is of de familie Hazes openstaat voor zo’n test. De officiële erfgenamen van André Hazes sr. kunnen Kevin’s claim simpelweg negeren, wat het voor hem lastig maakt om bewijs te verkrijgen.

Een andere optie zou zijn om DNA-materiaal van de zanger op te sporen, bijvoorbeeld via medische dossiers of persoonlijke bezittingen, maar dat is een juridisch en ethisch mijnenveld. In eerdere gevallen waarbij onbekende kinderen hun biologische ouders probeerden te identificeren, werden dergelijke testen vaak bemoeilijkt door privacywetten en het ontbreken van medewerking van de nabestaanden.
Als Kevin serieus is over het achterhalen van de waarheid, zal hij mogelijk moeten rekenen op medewerking van de familie Hazes. Het is echter maar de vraag of André Hazes jr., Roxeanne of Melvin bereid zijn om mee te werken aan een DNA-test.
Reacties van de familie Hazes
Tot nu toe heeft de familie Hazes nog niet gereageerd op de beweringen van Kevin. André Hazes jr. en Roxeanne Hazes hebben zich vaker uitgesproken over familieperikelen en nalatenschap, maar lijken deze keer te zwijgen. Dit kan betekenen dat ze de geruchten simpelweg negeren, maar het kan ook duiden op intern overleg over hoe ze hierop moeten reageren.

Mocht Kevin daadwerkelijk een DNA-test eisen en een juridische procedure starten, dan kan dit een groot effect hebben op de familie Hazes. Niet alleen qua erfgenamen, maar ook qua media-aandacht en reputatie.
Wat als het waar is?
Stel dat een DNA-test Kevin’s beweringen bevestigt, wat betekent dat dan voor de familie Hazes? Er zijn een paar belangrijke gevolgen:
-
Erfenis en rechten
Als Kevin officieel erkend wordt als zoon van André Hazes sr., kan hij mogelijk aanspraak maken op een deel van de nalatenschap. Dit zou kunnen leiden tot juridische complicaties en een herverdeling van het vermogen dat de zanger heeft nagelaten.

-
Familierelaties
Het nieuws zou een flinke impact kunnen hebben op de dynamiek binnen de familie Hazes. Roxeanne en André jr. hebben al een turbulente relatie met hun moeder Rachel, en deze nieuwe onthulling zou de verhoudingen verder kunnen verstoren. -
Publieke opinie
André Hazes sr. blijft een volksheld, maar een bevestiging van een buitenechtelijk kind zou een smet kunnen werpen op zijn imago. Fans van de zanger zullen mogelijk verschillende meningen hebben over deze onthulling.
Conclusie: een verhaal met open eind
Voorlopig blijft de vraag of Kevin echt een zoon van André Hazes sr. is onbeantwoord. Zonder DNA-test blijft het een claim zonder harde bewijzen. Kevin’s verhaal is echter niet zomaar een los gerucht; het is een persoonlijke zoektocht naar de waarheid, die waarschijnlijk nog lang zal blijven spelen in de media.

De komende tijd zal moeten uitwijzen of de familie Hazes hierop reageert en of Kevin de bevestiging krijgt waar hij naar op zoek is. Eén ding is zeker: deze onthulling heeft opnieuw gezorgd voor beroering in de toch al roerige Hazes-familie.
Actueel
Ophef om nieuw plan Mona Keijzer: “Oekraïners moeten voortaan déze kosten betalen”

Mona Keijzer presenteert strenger opvangbeleid: wat betekenen de nieuwe plannen voor Oekraïense vluchtelingen in Nederland?
Asielminister Mona Keijzer (BBB) heeft een uitgebreid maatregelenpakket aangekondigd dat mogelijk grote gevolgen heeft voor duizenden Oekraïners die sinds 2022 in Nederland verblijven. Haar boodschap is glashelder: wie werkt, moet gaan bijdragen aan woonkosten, zelf een zorgverzekering afsluiten en rekening houden met een nieuwe, tijdelijke verblijfsstatus die gericht is op terugkeer zodra dat veilig kan.

De aankondiging zet direct een fel debat in gang. Gemeenten, werkgevers, hulporganisaties en juristen reageren verdeeld. Sommigen noemen het een logische stap richting meer eerlijkheid en balans in de opvang; anderen vrezen dat een kwetsbare groep juist verder onder druk komt te staan.
In deze longread lees je wat Keijzer precies voorstelt, waarom het kabinet deze richting kiest en welke gevolgen dat kan hebben voor de Oekraïense gemeenschap én voor Nederland.
Waarom het kabinet kiest voor een koerswijziging
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vangt Nederland mensen op onder de Europese Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Deze noodregeling biedt een snelle opvang zonder asielprocedure en garandeert directe toegang tot zorg, onderwijs en werk.
De regeling heeft echter een uiterste looptijd: maart 2027. Gemeenten waarschuwen al langer dat de opvangcapaciteit onder enorme druk staat. Tussen reguliere asielzoekers, statushouders die wachten op woonruimte en Oekraïense ontheemden die blijven instromen, is de rek er volledig uit.
Volgens Keijzer moet Nederland zich nu al voorbereiden op de overgang naar een nieuwe situatie. Haar doel: duidelijkheid scheppen, zowel voor Oekraïners als voor gemeenten en werkgevers.

Drie grote veranderingen in Keijzers plannen
Het voorstel bestaat uit drie hoofdonderdelen die vanaf de overgangsfase in werking moeten treden.
1. Werkenden gaan bijdragen aan woonkosten
Oekraïners in gemeentelijke opvang betalen nu geen huur. In het nieuwe systeem gaan werkenden een inkomensafhankelijke bijdrage leveren aan hun woonlasten. Dat wordt door het kabinet gepresenteerd als eerlijk en in lijn met hoe Nederlanders hun woonkosten betalen.
-
Wie een stabiel inkomen heeft, draagt méér bij.
-
Wie weinig of niets verdient, kan rekenen op een vangnet.
-
Niemand mag zijn plek in de opvang verliezen door financiële problemen.
Gemeenten krijgen hiervoor extra administratieve taken, want zij moeten inkomsten toetsen en bijdragen vaststellen. Toch zien sommige gemeenten deze aanpassing als verlichting, omdat ze nu zelf veel kosten dragen.

2. Een reguliere zorgverzekering wordt verplicht
Op dit moment ontvangen Oekraïners medische zorg via een aparte, door de overheid bekostigde regeling. Deze constructie zou verdwijnen. Net als andere inwoners van Nederland worden werkenden straks verplicht om:
-
een zorgverzekering af te sluiten
-
maandelijks premie te betalen
-
eventueel zorgtoeslag aan te vragen als hun inkomen laag is
Voor mensen zonder werk of met een heel wisselend contract moet het kabinet nog uitwerken hoe de premie-inning wordt geregeld. Verzekeraars en gemeenten worden nauw bij dit proces betrokken.

3. Een nieuwe nationale, tijdelijke verblijfsstatus
Het meest ingrijpend is het voornemen om na 2027 een tijdelijke nationale status in te voeren. Deze vervangt de Europese regeling en maakt expliciet dat het verblijf in Nederland bedoeld is als tijdelijke bescherming, niet als permanente vestiging.
Belangrijke uitgangspunten:
-
bescherming zolang het nodig is
-
terugkeer zodra de situatie in Oekraïne veilig wordt
-
duidelijkheid over rechten, plichten en verblijfsduur
Deze nieuwe status moet juridische zekerheid geven en voorkomen dat mensen plots zonder rechten komen te zitten.
Waarom juist nú deze plannen?
Naast opvangdruk spelen twee structurele problemen een grote rol in het debat.
Woningnood
De woningmarkt is al jaren vastgelopen. Gemeenten proberen opvangplekken te creëren, maar lopen keer op keer tegen grenzen aan:
-
te weinig beschikbare locaties
-
hoge kosten voor noodopvang
-
druk op lokale voorzieningen
Door werkenden te laten bijdragen aan hun woonlasten ontstaat volgens het kabinet een eerlijker kostenstructuur.
Tekorten op de arbeidsmarkt
Een ander aspect dat meespeelt: veel werkgevers zijn inmiddels sterk afhankelijk van Oekraïense werknemers. Vooral in:
-
logistiek
-
zorg
-
horeca
-
productie
-
landbouw
Werkgevers vrezen dat strengere regels mensen kunnen ontmoedigen om te blijven, terwijl zij juist hard nodig zijn.
Wat vinden gemeenten en werkgevers van de plannen?
De reacties zijn gemengd.
Gemeenten
Gemeenten zien voordelen, zoals extra financiële ruimte, maar waarschuwen voor nieuwe administratieve druk. Ze benadrukken dat elk nieuw systeem werkbaar, eerlijk en uitvoerbaar moet zijn.
Werkgevers
Werkgevers signaleren risico’s:
-
Extra regels kunnen personeelskrapte vergroten.
-
Onzekerheid over verblijfsduur maakt het moeilijker om te investeren in scholing of contracten.
Tegelijkertijd biedt een tijdelijke status volgens sommigen juist duidelijkheid voor werknemers.
Politieke en maatschappelijke reacties
Zoals verwacht lopen de meningen uiteen:
Voorstanders
Zij vinden dat het tijd is om de regels gelijk te trekken: wie in Nederland werkt, draagt net als Nederlanders bij aan zorg en wonen. Daarnaast benadrukken ze dat opvang altijd tijdelijk bedoeld is.
Critici
Zij vrezen dat kwetsbare groepen tussen wal en schip belanden.
Vragen die zij stellen:
-
Wat als iemand ziek wordt en tijdelijk stopt met werken?
-
Wat als lonen sterk schommelen door seizoenswerk?
-
Wat als gezinnen de kosten niet kunnen dragen?
-
En hoe verhoudt een nationale status zich tot EU-regels?
NGO’s zijn vooral alert op de gevolgen voor kinderen, scholing, mentale gezondheid en continuïteit van zorg.
Onbeantwoorde vragen die nog grote impact kunnen hebben
Veel onderdelen moeten nog worden uitgewerkt. Cruciale openstaande vragen zijn:
-
Hoe hoog wordt de bijdrage aan woonkosten precies?
-
Komt er een overgangsregeling voor mensen die net werk hebben?
-
Hoe worden wisselende contracten verwerkt in de berekening?
-
Wordt zorgtoeslag toegankelijk voor Oekraïners?
-
Welke uitzonderingen komen er voor alleenstaande ouders en chronisch zieken?
Zonder heldere afspraken blijft de discussie voortduren.
De rol van Vandaag Inside en het rumoer rondom de plannen
De plannen kregen extra aandacht nadat Mona Keijzer te gast was bij Vandaag Inside. Wat begon als een beleidsmatig gesprek, liep door opmerkingen van Johan Derksen en René van der Gijp uit op een rumoerige discussie. Hoewel de inhoud soms naar de achtergrond verdween, leidde het optreden wel tot meer landelijke aandacht en debat over het meebetalen aan huur en zorg.
Wat gebeurt er nu?
De komende maanden werkt het kabinet samen met gemeenten, verzekeraars en werkgevers aan concrete regelgeving. Daarna volgen:
-
Advies van de Raad van State
-
Debat en stemming in de Tweede Kamer
-
Behandeling in de Eerste Kamer
-
Overleg met Brussel over Europese regels
Pas na deze stappen wordt duidelijk welke versoepelingen, uitzonderingen en veiligheidsmechanismen daadwerkelijk worden ingevoerd.
Samenvatting: Nederland maakt zich klaar voor de toekomst van de opvang
-
In 2027 loopt de Europese beschermingsregeling af.
-
Mona Keijzer wil dat werkende Oekraïners een bijdrage gaan leveren aan huur en zorgpremie.
-
Er komt mogelijk een nieuwe, tijdelijke nationale verblijfsstatus met terugkeer als uitgangspunt.
-
Gemeenten, werkgevers en hulporganisaties reageren verdeeld.
-
Veel details moeten nog worden ingevuld; vooral kwetsbare groepen verdienen extra bescherming.
De komende tijd zal duidelijk worden hoe streng of soepel het beleid uiteindelijk wordt — en hoe groot de impact is voor duizenden mensen die nu in Nederland wonen en werken.