Actueel
Bekende waarzegger doet angstaanjagende voorspelling voor dit jaar
Medium Nicolas Aujula doet opmerkelijke voorspellingen voor 2025: “De wereld staat voor een koude, maar betekenisvolle periode”
Er zijn mensen die beweren dat de toekomst hen iets wil vertellen — dat ze beelden, indrukken of gevoelens ontvangen die vooruitwijzen naar wat komen zal. Eén van hen is de Britse hypnotherapeut Nicolas Aujula, die zichzelf omschrijft als spiritueel visionair en al eerder in het nieuws kwam met opvallend precieze voorspellingen.

Volgens Aujula zag hij eerder gebeurtenissen aankomen die de wereld veranderden: van de verkiezing van Donald Trump tot het uitbreken van de coronapandemie. Nu, aan het einde van 2025, heeft hij opnieuw zijn visioenen gedeeld — en die klinken somber, maar ook symbolisch.
Wie is Nicolas Aujula?
Nicolas Aujula (38) is afkomstig uit Zuid-Londen en combineert zijn werk als hypnotherapeut met spirituele coaching. Hij zegt al sinds zijn zeventiende boodschappen of beelden te ontvangen over toekomstige gebeurtenissen.
Zijn eerste ervaring, vertelt hij, kwam tijdens een diepe meditatie. “Ik zag flarden van werelden die ik niet kende — en kort daarna kwamen bepaalde dingen uit. Dat was het moment waarop ik wist dat er meer was tussen hemel en aarde.”
Door de jaren heen kreeg Aujula internationale aandacht toen sommige van zijn voorspellingen opvallend dicht bij de werkelijkheid bleken te liggen. Zo beweert hij dat hij zowel de verkiezingswinst van Trump in 2016, de opkomst van de Black Lives Matter-beweging, als de wereldwijde pandemie van 2020 al had ‘aangevoeld’.
Een nieuwe blik op de toekomst
Voor 2025 heeft Aujula opnieuw zijn intuïtie geraadpleegd. Volgens hem bevinden we ons aan de vooravond van een overgangsperiode: een tijd waarin oude systemen verdwijnen en de mensheid gedwongen wordt opnieuw te kijken naar wat echt belangrijk is.

“De wereld is vermoeid,” zegt hij in een interview. “We zijn uitgeput van conflict, wantrouwen en verdeeldheid. 2025 zal dat nog even versterken, maar het is nodig om daarna te kunnen herstellen.”
Zijn woorden klinken onheilspellend, maar Aujula benadrukt dat zijn visioenen niet bedoeld zijn om angst aan te jagen. “Ze zijn eerder een waarschuwing — een kans om wakker te worden.”
Zijn voorspellingen voor 2025
Hoewel Aujula zijn inzichten vaak in symbolische taal brengt, schetst hij een aantal duidelijke thema’s die volgens hem dit jaar zullen domineren.
1. Politieke schaduw en machtsstrijd
Aujula gelooft dat het politieke landschap in de tweede helft van 2025 opnieuw zal daveren. “Ik zie machtswissels, maar vooral veel onduidelijkheid,” zegt hij. “Landen proberen hun oude invloed te behouden, terwijl nieuwe leiders opstaan die beloven orde te brengen, maar vooral chaos veroorzaken.”
Zijn blik richt zich ook op de Verenigde Staten, waar Donald Trump opnieuw de scepter zwaait als president. Volgens Aujula blijft Trump een centrale figuur in het wereldnieuws.

“Ik zie hem successen claimen die niet altijd werkelijk plaatsvinden. Er is applaus, maar ook twijfel. Zijn invloed blijft groot, maar de harmonie met andere landen brokkelt af.”
Hij verwijst hiermee naar de spanningen tussen de VS, China en Europa. “Er komt geen groot conflict,” zegt Aujula, “maar wel een diep gevoel van wantrouwen. De wereldleiders spreken over vrede, maar handelen vooral uit angst.”
2. Spanningen tussen religie en nationalisme
Een ander thema dat hij vaak in zijn visioenen waarneemt, is het toenemende verschil tussen gemeenschappen. “Ik zie botsingen tussen geloof, identiteit en macht,” legt hij uit. “Niet noodzakelijk op het slagveld, maar in woorden, politiek en media.”
Volgens hem is het een periode waarin begrip en compassie onder druk staan. “We zullen moeten kiezen tussen verdeeldheid en verbinding. De energie van 2025 vraagt om bewustzijn: hoe ver willen we gaan om onszelf te beschermen — en wat zijn we bereid te delen met anderen?”
3. Natuur en bewustwording
Naast politieke onrust voorziet Aujula ook natuurlijke veranderingen. Hij spreekt over ongebruikelijke weersomstandigheden, vooral in Europa en Azië. “Ik zie kou waar warmte hoort, en regen waar droogte was. De natuur lijkt uit balans, maar ze probeert zichzelf te herstellen.”
Toch ziet hij hierin ook een positieve kant. “Veel mensen zullen inzien dat de aarde onze aandacht vraagt. Er komt een nieuwe golf van bewust leven, meer aandacht voor eenvoud, voor rust en natuur. Dat is de helende kant van wat nu gebeurt.”

4. Een golf van innerlijke groei
Niet alles wat Aujula voorspelt, is somber. Hij gelooft dat de huidige onrust uiteindelijk leidt tot persoonlijke en spirituele groei.
“Wanneer mensen onzeker worden over de toekomst, gaan ze op zoek naar betekenis,” zegt hij. “Ik zie een heropleving van spiritualiteit, meditatie en stilte. Mensen keren terug naar hun kern.”
Volgens hem is dat precies wat deze tijd nodig heeft: niet meer lawaai, maar stilte. “We hebben geleerd hoe kwetsbaar we zijn. Nu mogen we leren hoe sterk we kunnen zijn in verbinding.”
Over de toekomst van de wereld: geen ondergang, maar een wake-upcall
De term derde wereldoorlog duikt regelmatig op in voorspellingen van waarzeggers en mediums. Ook Aujula kent de verhalen, maar hij ziet het anders.
“Ik krijg geen beelden van een wereldwijde oorlog,” benadrukt hij. “Wat ik voel, is een strijd van ideeën. Een gevecht tussen angst en vertrouwen.”
Hij vergelijkt de komende maanden met een storm die nodig is om de lucht te klaren. “We gaan door een fase van spanning, maar daarna komt rust. 2026 wordt het jaar waarin mensen opnieuw leren geloven — in elkaar én in zichzelf.”

Het mysterie van de voorspelling
Of zijn voorspellingen werkelijkheid worden, valt natuurlijk nog te bezien. Toch fascineert het velen hoe vaak Aujula’s inzichten raak lijken te zijn. Sommige van zijn volgers noemen hem de “moderne Nostradamus”, al wijst hij die vergelijking bescheiden van de hand.
“Ik ben geen profeet,” zegt hij. “Ik deel alleen wat ik zie. De toekomst is vloeibaar — ze verandert mee met onze keuzes. Wat ik waarneem, is slechts één van de vele mogelijke paden.”
Volgens Aujula ligt de echte kracht bij de mens zelf. “We kunnen de loop van de geschiedenis altijd veranderen door bewust te handelen. Dat is misschien wel de belangrijkste voorspelling van allemaal.”

Hoop tussen de regels
Hoewel veel van zijn woorden zwaar klinken, schuilt er tussen de regels door ook hoop. Aujula gelooft dat elke periode van onzekerheid ruimte schept voor vernieuwing.
“Er is altijd licht na de duisternis,” zegt hij zacht. “De mensheid is veerkrachtig. Zelfs wanneer we verdwalen, vinden we vroeg of laat onze weg terug.”
Zijn boodschap voor de rest van 2025 is dan ook simpel maar krachtig: blijf menselijk. “We kunnen niet voorspellen wat er morgen gebeurt, maar we kunnen wel kiezen hoe we vandaag handelen.”
Conclusie: de toekomst als spiegel
De voorspellingen van Nicolas Aujula zijn misschien niet vrolijk, maar ze nodigen uit tot reflectie. Zijn visie op 2025 draait niet om rampspoed, maar om bewustwording: een oproep om beter te luisteren naar elkaar, naar de natuur en naar onszelf.
Of hij gelijk krijgt, zal de tijd uitwijzen. Maar zijn boodschap blijft hangen: dat de toekomst geen vaststaand gegeven is, maar een spiegel van wie we vandaag zijn.
💬 Wat denk jij van de voorspellingen van Nicolas Aujula? Zie jij ze als waarschuwing, inspiratie of puur toeval? Deel je mening op onze sociale kanalen.
Actueel
Dylan heeft slecht nieuws te melden over zijn mama Wendy Van Wanten

Zoon van Wendy Van Wanten, Dylan, over gemis na familiedocumentaire: “Ik dacht dat we dichter bij elkaar zouden komen”
Het blijft een verhaal dat velen beroerde: de openhartige documentaire waarin Dylan, de zoon van Wendy Van Wanten, sprak over het familiegeheim dat jarenlang verzwegen bleef. De onthulling — dat zijn jongere broer Clément eigenlijk de zoon is van prins Laurent — zorgde destijds voor opschudding, maar ook voor opluchting. Een last was eindelijk van de schouders van de familie gevallen.

Toch had Dylan gehoopt dat deze openheid tot meer verbondenheid zou leiden. In een interview met De Morgen vertelt hij hoe de realiteit anders bleek te zijn dan verwacht.
“Ik dacht dat we na de documentaire weer een gezin zouden zijn, maar dat is niet gebeurd,” zegt hij zacht.
Een zwaar geheim dat eindelijk uitgesproken werd
Jarenlang leefde de familie Van Wanten met een geheim dat slechts enkelen kenden. Dylan groeide op als enig kind, tot zijn moeder opnieuw zwanger werd. De komst van zijn halfbroer Clément voelde voor hem als een nieuw begin.
“Ik was 16 toen Clément geboren werd,” herinnert Dylan zich. “Tot dan was ik altijd alleen. Mijn moeder werkte hard, en wanneer ze vrij was, bracht ze tijd door in Tervuren. Ik zag haar niet veel.”
De komst van het jongetje bracht warmte en nieuw leven in huis. “Met Clément erbij voelde alles plots normaal. We waren een gezin — mijn moeder, mijn stiefvader, mijn broertje en ik. Mijn stiefpapa zorgde voor hem alsof het zijn eigen kind was.”
Maar wat voor Dylan een bron van vreugde was, bleek ook de start van een periode waarin waarheid en geheim hand in hand gingen. Jaren later kwam via de documentaire naar buiten wat velen niet wisten: dat Clément in werkelijkheid de zoon is van prins Laurent.

De hoop op verzoening
De documentaire, die veel aandacht kreeg in de Vlaamse media, bracht niet alleen emoties naar boven bij het publiek, maar ook bij Dylan zelf.
“Ik dacht eerlijk gezegd dat dit een nieuwe start zou zijn,” vertelt hij. “Dat we eindelijk vrij zouden kunnen praten, zonder geheimen of spanningen.”
Hij had gehoopt dat de openheid het gezin dichter bij elkaar zou brengen. De waarheid was er nu, het zwijgen voorbij. Maar de band waar hij naar verlangde, kwam er niet.
“Ik ben niet negatief, en zeker niet depressief,” zegt Dylan rustig. “Maar het doet wel iets als je hoopt op verbinding, en die blijft uit.”
Zijn woorden klinken niet bitter, maar eerder gelaten — als van iemand die geleerd heeft om los te laten, zonder rancune.
Afstand tussen broers
Ook de relatie met zijn jongere broer Clément is, ondanks de liefde, wat verwaterd.
“We hebben niet veel contact,” geeft Dylan toe. “Maar hij weet dat ik er altijd voor hem zal zijn.”
De afstand lijkt niet het gevolg van conflict, maar eerder van de natuurlijke stroom van het leven: drukte, verschillen in leeftijd, en de manier waarop elk familielid anders omgaat met het verleden.
“We hebben allemaal ons eigen pad,” zegt Dylan. “Maar soms mis ik gewoon het gevoel van vroeger — dat we echt een gezin waren.”
De kracht van herinnering
Dylan kijkt met warmte terug op de periode waarin Clément geboren werd. De komst van zijn kleine broer maakte iets in hem los.
“Ik herinner me dat ik zo trots was,” vertelt hij. “Ik had eindelijk iemand om mee te spelen, om voor te zorgen. Eindelijk was ik niet meer alleen.”
Zijn stiefvader speelde daarin een belangrijke rol. “Hij was er echt voor ons. Hij behandelde Clément als zijn eigen zoon, zonder onderscheid. Daar heb ik veel respect voor.”
Die periode voelde als een nieuw begin voor de jonge Dylan. De routine van het gezinsleven gaf hem stabiliteit en rust. “We aten samen, lachten samen, gingen op uitstap. Dat was iets wat ik tot dan toe niet had gekend. Voor mij was dat geluk.”

Het gewicht van de waarheid
Toch bleef er een spanning sluimeren, eentje die pas vele jaren later aan het licht kwam. Toen duidelijk werd dat Clément de zoon is van prins Laurent, viel voor Dylan een puzzelstukje op zijn plaats.
“Plots begreep ik waarom sommige dingen altijd een beetje vreemd aanvoelden,” zegt hij. “Er waren geheimen, er waren stiltes. Als kind voel je dat, maar je kunt het niet benoemen.”
Toen de waarheid eindelijk werd uitgesproken, voelde het voor hem als een bevrijding. Niet omdat hij boos was, maar omdat openheid genezing brengt.
“Iedereen verdient het om te weten wie hij is,” zegt hij met overtuiging. “Zeker binnen een familie. Geheimen trekken sporen, ook al bedoelt niemand het kwaad.”
Een gemis, maar geen wrok
Dylan spreekt met een opvallende rust over een onderwerp dat voor velen zwaar zou wegen. Hij koestert geen boosheid, alleen een gevoel van gemis.

“Ik ben niet kwaad op iemand,” benadrukt hij. “Ik begrijp dat het voor iedereen moeilijk was. Maar ik had gewoon gehoopt dat we nu, zonder geheim, dichter bij elkaar zouden staan.”
Hij zegt dat zijn moeder altijd heeft geprobeerd om haar gezin te beschermen. “Mijn moeder heeft het niet makkelijk gehad. Ze heeft hard gewerkt, veel gegeven. Ik respecteer dat.”
Toch blijft hij eerlijk over wat hij voelt. “Er is afstand gekomen, en dat doet pijn. Niet omdat iemand iets verkeerds deed, maar omdat dingen gewoon niet meer zijn zoals vroeger.”
Hoop op een rustige toekomst
Hoewel de documentaire veel losmaakte, zowel in de media als binnen de familie, ziet Dylan het niet als een negatieve gebeurtenis.
“Soms moet iets eerst pijn doen voor het kan helen,” zegt hij. “De waarheid was nodig. Nu kan iedereen zijn leven verderzetten, hopelijk met meer rust.”
Hij blijft geloven in de kracht van familie, zelfs als wegen tijdelijk uit elkaar lopen. “Clément is mijn broer, wat er ook gebeurt. Dat verandert nooit. En ik hoop dat we elkaar ooit weer vaker zullen zien.”

Een verhaal van menselijkheid en vergeving
Het verhaal van Dylan is er niet één van drama, maar van menselijkheid. Het toont hoe families, ondanks geheimen of afstand, verbonden blijven door herinneringen en liefde.
“Je kiest je familie niet,” besluit hij, “maar je kunt wel kiezen om begrip te hebben. Dat probeer ik elke dag te doen.”
Zijn woorden raken omdat ze zo herkenbaar zijn. Iedereen kent wel de spanning tussen hoop en realiteit, tussen wat was en wat men wenst. Dylan’s openheid toont dat eerlijkheid niet altijd heling garandeert — maar wel groei.
Conclusie: het stille verlangen naar nabijheid
Vier maanden na de documentaire blijft Dylan’s boodschap even eenvoudig als krachtig: hij verlangt niet naar roem of aandacht, maar naar verbondenheid.

De waarheid mag dan eindelijk uitgesproken zijn, het echte werk — het herstellen van relaties — vraagt tijd, geduld en liefde. En dat weet Dylan als geen ander.
“Misschien komt het nog,” zegt hij met een glimlach. “Soms moet je gewoon blijven hopen.”
💬 Het verhaal van Dylan raakt velen omdat het zo universeel is: geheimen, familie, hoop en vergeving. Wat vind jij van zijn openhartigheid? Deel je mening op onze Facebookpagina of in de reacties hieronder.
