Actueel
Bekende Postcodeloterij-winnares (52) overleden
Verdrietig nieuws uit Engeland: Anna-Marie Stevens (52), winnares van de Britse Postcodeloterij, is omgekomen bij een noodlottig verkeersongeluk. Het incident vond plaats in Essex, waar Stevens samen met haar dochter (23) op een stoep liep. Ondanks snelle hulp door de hulpdiensten, kon haar leven niet worden gered, zo melden diverse media, waaronder de Daily Star.
Tragische Botsing in Essex
Het ongeluk gebeurde op donderdagmiddag, toen de bestuurder van een auto de controle over het voertuig verloor. De Suzuki Splash reed van de weg, kwam op de stoep terecht en botste vervolgens op Anna-Marie en haar dochter. Volgens lokale bronnen zou de bestuurster veel te hard hebben gereden en mogelijk onder invloed zijn geweest van alcohol of drugs.
De politie van Essex bevestigt dat beide slachtoffers met spoed naar het ziekenhuis zijn gebracht. “Artsen hebben alles geprobeerd, maar helaas overleed de 52-jarige vrouw aan haar verwondingen,” aldus een woordvoerder. Haar dochter raakte lichtgewond en verkeert inmiddels buiten levensgevaar.
Bestuurder Aangehouden
De 31-jarige bestuurster van het voertuig is direct na het incident gearresteerd. Zij wordt verdacht van gevaarlijk rijgedrag en het rijden onder invloed van verdovende middelen. Ze zit momenteel vast en de politie is een onderzoek gestart naar de exacte toedracht van het ongeluk.
Postcodeloterij Winnares met een Groot Hart
Anna-Marie Stevens was een bekende in haar buurt, vooral door haar recente winst van 13.305 pond (ongeveer 15.400 euro) in de Britse Postcodeloterij. De winst betekende veel voor haar, en een groot deel ervan besteedde ze aan haar geliefde hond. Het dier was ernstig ziek geworden na een wandeling in het park, en Stevens besloot geen kosten te besparen om hem te laten behandelen.
Helaas mocht het niet baten: het hondje overleed enkele dagen later aan leverfalen. Stevens was er kapot van en vermoedde dat haar hond vergiftigd was geraakt tijdens de wandeling.
Reacties van de Gemeenschap
De dood van Stevens heeft diepe indruk gemaakt op haar buurt en de gemeenschap in Essex. Veel mensen herinneren haar als een zorgzame en liefdevolle vrouw die altijd klaarstond voor anderen. “Ze was een fantastische moeder en een dierenvriend met een enorm hart,” vertelt een buurtbewoner. “Het is hartverscheurend dat ze op zo’n manier om het leven is gekomen.”
Sociale media stromen vol met condoleances en berichten van medeleven. Vrienden, familie en buurtgenoten uiten hun verdriet en ongeloof over het tragische verlies.
Politieonderzoek in Volle Gang
De politie van Essex roept getuigen van het ongeval op om zich te melden. Het onderzoek richt zich vooral op de snelheid van de Suzuki Splash en de mogelijke invloed van alcohol of drugs bij de bestuurster. Daarnaast wordt gekeken naar de staat van het voertuig en de wegomstandigheden op het moment van de crash.
Het incident heeft opnieuw de discussie aangewakkerd over verkeersveiligheid in drukke woonwijken en de noodzaak van strengere controles op rijden onder invloed.
Een Leven Vol Liefde en Zorg
Anna-Marie Stevens laat niet alleen een rouwende familie achter, maar ook een erfenis van liefde en zorg. Haar toewijding aan haar gezin en dierenliefde maakten haar geliefd bij velen. Haar recente verlies van haar hond maakte al diepe indruk op haar omgeving, en nu laat haar overlijden een nog grotere leegte achter.
Haar dochter, die het ongeluk gelukkig overleefde, wordt nu door familie en vrienden ondersteund in deze moeilijke tijd.
Herinnering aan Stevens
Het overlijden van Anna-Marie Stevens benadrukt de kwetsbaarheid van het leven en het belang van veiligheid in het verkeer. Haar vrienden en familie zullen haar herinneren als een warme, zorgzame vrouw die altijd klaarstond voor anderen. Haar nalatenschap is een herinnering aan de kracht van liefde en de waarde van het delen van geluk, zelfs in moeilijke tijden.
Rust zacht, Anna-Marie. ❤️
In een verrassend openhartig gesprek met Het Laatste Nieuws heeft Cath Luyten de reden achter haar breuk met voetbalcommentator Frank Raes gedeeld. De onthullingen over hun relatie geven een nieuwe blik op het einde van hun huwelijk, waarbij Luyten duidelijk maakt dat er geen sprake was van liefde die vervaagde. Integendeel, hun scheiding werd gedreven door een verschil in levensritme en persoonlijke verlangens, wat uiteindelijk de aanleiding was voor hun beslissing om uit elkaar te gaan.
“Niet dat de liefde op was, dat is ze nog steeds niet”
Cath benadrukte dat de liefde tussen haar en Frank absoluut niet op was. “Dat is ze nog steeds niet,” zegt ze met warmte. De breuk had dan ook niets te maken met gevoelens die vervaagden, maar met het feit dat hun levens op een ander spoor belandden. Frank verlangde naar meer rust en stabiliteit, terwijl Cath juist voelde dat haar leven vol mogelijkheden zat en dat er nog zoveel was wat ze wilde doen. Dit verschil in tempo en richting begon haar te benauwen, wat uiteindelijk leidde tot hun beslissing om ieder hun eigen weg te gaan.
“Fantastische vriend”
Toch is de scheiding niet het einde van hun band. Cath en Frank blijven goede vrienden en hebben een warme relatie, ondanks dat ze geen koppel meer zijn. Frank is nog steeds aanwezig bij belangrijke momenten in Cath’s leven, zoals familiefeesten en verjaardagen, en wordt door haar zoon Jools als “nonkel Frank” beschouwd. Cath vertelt met plezier dat ze nog regelmatig samen langs het voetbalveld staan om hun zoon Bill aan te moedigen, en dat deze vriendschap haar oprecht gelukkig maakt.
De impact van de scheiding
Cath erkent echter dat de breuk emotioneel zwaar was. “Toen ik scheidde van Frank, heb ik diep gezeten,” vertelt ze eerlijk. De scheiding was een moeilijke tijd voor haar, met dagen van verdriet en pijn, maar ze heeft geleerd dat verdriet niet voor altijd blijft. Langzaam maar zeker werd het lichter, en nu kijkt ze terug met respect voor wat geweest is. De pijn van het afscheid is aan de oppervlakte gekomen, maar het verlies heeft haar ook iets waardevols gebracht: een hechte vriendschap en een gedeeld verleden.
“Ik zou willen dat ik mensen geen verdriet had moeten aandoen”
Hoewel de scheiding in harmonie plaatsvond, blijft het voor Cath moeilijk om te dragen dat sommige mensen in haar omgeving zich verrast voelden door de breuk.
“Ik zou willen dat ik mensen geen verdriet had moeten aandoen,” zegt ze, waarbij ze aangeeft dat ze achteraf misschien opener had moeten zijn over haar gevoelens en de situatie. Dit blijft een gedachte die haar bezighoudt, ondanks de warme en respectvolle manier waarop ze de breuk uiteindelijk heeft afgehandeld.
Kijken naar de toekomst
Ondanks de pijn en de moeilijke momenten die de scheiding met zich meebracht, kijkt Cath nu vooruit. Ze heeft geleerd om met de situatie om te gaan, met dankbaarheid voor wat gebleven is en het besef dat sommige relaties, hoewel ze veranderen, nog steeds waardevol kunnen zijn. Het is duidelijk dat Cath en Frank hun relatie op hun eigen manier hebben geherdefinieerd, van man en vrouw naar goede vrienden, en dat ze beiden een nieuwe weg inslaan, terwijl ze de band die ze altijd hebben gedeeld, blijven koesteren.