Actueel
Bekende paragnost weet het zeker: dit gebeurt er in februari 2025
Met het einde van 2024 in zicht, komen zelfbenoemde paragnosten en mediums weer met hun voorspellingen voor het komende jaar. Ditmaal is het Niels Brummelman, hoofdredacteur van Paravisie, die in de ochtendshow van Radio 538 zijn blik op 2025 gaf. Brummelman presenteerde een reeks opvallende voorspellingen, variërend van politieke ontwikkelingen tot extreme weersomstandigheden en verrassingen in de showbizzwereld. Hier is wat hij denkt dat ons te wachten staat.

Politiek: Val van kabinet Schoof en het einde van de oorlog in Oekraïne
Volgens Niels Brummelman zal het huidige kabinet onder leiding van premier Schoof in 2025 ten val komen. De reden voor deze val kan hij niet precies afleiden uit zijn “glazen bol”, maar hij voelt naar eigen zeggen aan dat de huidige coalitie niet lang meer standhoudt. Hoewel voorspellingen over een kabinet dat valt niet bepaald zeldzaam zijn in Nederland, blijft het een belangrijk thema in zijn visies voor 2025.
Wat internationale politiek betreft, denkt Brummelman dat de oorlog tussen Rusland en Oekraïne volgend jaar eindelijk tot een einde zal komen. De sleutel tot deze ontwikkeling? Niemand minder dan Donald Trump, die volgens de paragnost zal bemiddelen tussen de partijen. Brummelman voorspelt dat Poetin uiteindelijk zal inzien dat de oorlog uitzichtloos is, terwijl de Oekraïense president Zelensky het toneel zal verlaten. Hoe en waarom Zelensky zou verdwijnen, blijft echter onduidelijk.
IJstijd in februari: “De hel op aarde”
Het meest alarmerende onderdeel van Brummelmans voorspellingen betreft een mogelijke ijstijd die in februari 2025 zou uitbreken in Nederland. Volgens de paragnost wordt deze maand een ware ramp: extreme kou, hevige sneeuwval en overstromingen door dijkdoorbraken zullen het land teisteren. Hij beschrijft februari als “de hel op aarde” en waarschuwt dat we ons moeten voorbereiden op een maand vol chaos en ontberingen.

Hoewel deze voorspelling behoorlijk spectaculair klinkt, is het onduidelijk waarop Brummelman zijn beweringen baseert. Nederland kent strenge winters, maar een “ijstijd” klinkt eerder als een scenario uit een rampenfilm dan als een realistische weersvoorspelling. Toch meent de paragnost dat het land zich schrap moet zetten voor een uitzonderlijk zware maand.
Máxima en het World Economic Forum: Een koninklijke rel
Voor de koninklijke familie heeft Brummelman ook een opvallende voorspelling. Volgens hem zal koningin Máxima op 2 mei 2025 een grote rel veroorzaken tijdens een bijeenkomst van het World Economic Forum (WEF). Tijdens een moment waarop de camera’s nog draaien, zal Máxima de aanwezige elite beschimpen door hen “dom gepuipel” te noemen. Brummelman is ervan overtuigd dat dit incident grote opschudding zal veroorzaken en wekenlang in het nieuws zal blijven.
Hoewel dit soort controversiële uitlatingen totaal niet in lijn liggen met Máxima’s doorgaans diplomatieke houding, voegt het een opmerkelijke laag toe aan de voorspellingen van Brummelman.

Showbizz: Jody Bernal onthult geheim en André Hazes verrast
Ook de Nederlandse showbizzwereld ontkomt niet aan Brummelmans voorspellingen. Volgens de paragnost zal de ooit populaire zanger Jody Bernal, bekend van de zomerhit Que Si, Que No, een “pikant geheim” onthullen. Wat dit geheim precies inhoudt, blijft in mysterie gehuld, maar het zal volgens Brummelman zeker de aandacht trekken.
Daarnaast voorspelt hij dat André Hazes jr. in 2025 nieuwe muziek zal uitbrengen, in samenwerking met niemand minder dan zijn zus Roxeanne Hazes. Deze samenwerking is opvallend, gezien de publieke ruzies die de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden binnen de Hazes-familie. Bovendien zal André Hazes jr. volgens de paragnost zijn achternaam veranderen, hoewel niet wordt gespecificeerd waarom of naar wat.
Wat betekent dit voor 2025?
De voorspellingen van Brummelman schetsen een beeld van een turbulent jaar, met zowel ingrijpende politieke en maatschappelijke veranderingen als verrassende gebeurtenissen in de mediawereld. Terwijl sommige voorspellingen, zoals de val van het kabinet en het einde van de oorlog in Oekraïne, enigszins plausibel klinken, zijn andere, zoals de ijstijd en de koninklijke rel, moeilijker te geloven.

Waarom luisteren mensen naar voorspellingen?
De aantrekkingskracht van paragnosten en mediums ligt in de spanning en nieuwsgierigheid die hun voorspellingen oproepen. Hoewel hun visies zelden op harde feiten zijn gebaseerd, bieden ze een intrigerend perspectief op wat komen gaat. Dit is niet anders voor de voorspellingen van Brummelman, die uitnodigen tot discussie en speculatie.
Kritiek op paragnosten
Niet iedereen neemt de voorspellingen van paragnosten serieus. Veel critici wijzen erop dat hun beweringen vaak vaag of open voor interpretatie zijn, waardoor ze achteraf makkelijk kunnen worden aangepast aan de werkelijkheid. Zo zijn voorspellingen over de val van een kabinet of een familieruzie in de showbizz weinig verrassend, omdat deze thema’s regelmatig voorkomen in de media.
Desondanks blijven paragnosten zoals Brummelman populair, vooral in de aanloop naar een nieuw jaar. Het mysterie en de sensatie rondom hun voorspellingen zorgen ervoor dat mensen toch nieuwsgierig blijven naar wat ze te zeggen hebben.

Wat brengt 2025 echt?
Of Brummelmans voorspellingen uitkomen, zal de tijd leren. Tot nu toe is er geen wetenschappelijk bewijs dat visioenen of paranormale inzichten een accurate manier zijn om de toekomst te voorspellen. Toch bieden ze een fascinerend inkijkje in hoe mensen omgaan met onzekerheid en nieuwsgierigheid naar wat het nieuwe jaar zal brengen.
Voor nu kunnen we slechts speculeren over een mogelijke ijstijd, een koninklijke rel of een verrassende samenwerking binnen de Hazes-familie. Eén ding is zeker: de voorspellingen van Brummelman hebben het gesprek over 2025 al flink op gang gebracht.
Wat denk jij? Zullen de voorspellingen uitkomen, of blijven ze slechts een bron van vermaak? Deel je mening in de reacties en laat weten waar jij in 2025 naar uitkijkt!
Actueel
“Mijn lichaam kende geen seconde rust” – Rudy Morren na zware hersenoperatie door Parkinson: “Ik was er klaar voor”

Rudy Morren klinkt vandaag anders dan vroeger. Zijn stem is rustiger, minder gejaagd, maar draagt een gewicht dat er voorheen niet was. De acteur en schrijver is 62 en heeft een ingrijpende periode achter de rug. Na jaren van leven met de z!ekte van Parkinson onderging hij onlangs een zware hersenoperatie. Een beslissing die zijn leven op zijn kop zette en tegelijk een pijnlijke waarheid blootlegde waar hij lange tijd nauwelijks woorden aan gaf.

“Geen seconde vond mijn lichaam
rust,” zegt hij vandaag.
“Ik was op. Echt op.”
Een z!ekte die niet schreeuwt, maar sluipt
Parkinson kwam niet als een plotselinge mokerslag. Het begon subtiel, bijna onmerkbaar. Kleine trillingen. Spanning in het lichaam. Een gevoel van onrust dat niet meer wegging. In het begin probeerde Rudy het te negeren. Hij werkte door, schreef, stond op podia, sprak met mensen. Maar langzaam werd duidelijk dat zijn lichaam hem niet meer volgde zoals vroeger.
Wat de z!ekte voor hem zo slopend maakte, was niet alleen de pijn of de zichtbare symptomen. Het was vooral het gebrek aan stilte. Zelfs in rust bleef zijn lichaam gespannen, alert, alsof het nooit meer mocht ontspannen. Slapen werd moeilijk. Ontspannen onmogelijk.
“Zelfs wanneer ik stil lag, ging het door,” vertelt hij. “Mijn lichaam zweeg nooit. Dat vreet aan je.”
Zeven jaar vechten zonder pauze
Jarenlang leefde Rudy op wilskracht. Mensen in zijn omgeving zagen iemand die bleef functioneren, bleef creëren, bleef praten. Wat ze minder zagen, was de prijs die hij daarvoor betaalde. Elke dag was een gevecht. Elk optreden, elk gesprek, elke verplaatsing vergde energie die hij eigenlijk niet meer had.
Volgens mensen dicht bij hem kwam hij op een punt waarop zelfs de dingen die hem altijd overeind hielden, te zwaar werden. Zijn lichaam protesteerde steeds harder, terwijl zijn hoofd bleef aandringen om door te gaan.
“Het ergste was niet dat ik pijn had,” zegt Rudy. “Het ergste was dat ik geen moment meer had waarop ik even mezelf kon zijn, zonder strijd.”

Het moment waarop alles te zwaar werd
Wat Rudy vandaag zo openlijk benoemt, is iets waar weinig mensen graag over spreken. Er kwam een moment waarop hij zich afvroeg hoe lang dit nog zin had. Niet uit drama, niet uit impulsiviteit, maar uit pure uitputting.
“Ik heb tegen dokters gezegd: als dit mijn eindstation is, dan hoeft het voor mij niet meer,” zegt hij zonder omwegen.
Het zijn woorden die hard aankomen. Ze tonen geen d00dswens, maar een grens. De grens van wat een mens kan dragen wanneer het lijden uitzichtloos lijkt. Rudy benadrukt dat hij niet d00d wilde, maar dat hij zo niet verder kon leven.
“Ik was er klaar voor,” zegt hij. “Niet omdat ik weg wilde, maar omdat ik geen perspectief meer voelde.”
Een ingreep zonder garanties
Na jaren van behandelingen, medicatie en zoeken naar verlichting, kwam er een optie op tafel: een complexe hersenoperatie. Geen eenvoudige ingreep. Geen belofte op succes. Alleen een kans. Een sprankje hoop.
Een half jaar geleden hakte Rudy de knoop door. Hij wist dat het alles kon veranderen, maar ook dat het kon mislukken. Toch voelde niets doen niet langer als een optie.
“Je komt op een punt waarop je denkt: of dit, of niets,” zegt hij. “En dat is een heel eenzame beslissing.”

De stilte na de storm
Wat volgde na de operatie, omschrijft Rudy als onwerkelijk. Voor het eerst in jaren werd het stil in zijn lichaam. Geen constante spanning meer. Geen eindeloze innerlijke onrust. Gewoon… rust.
“Het is alsof mijn gezondheid mij eerst is afgenomen,” zegt hij, “en nu plots deels is teruggegeven.”
Die rust voelt als een cadeau, maar ook als iets waar hij voorzichtig mee omgaat. Alsof hij het nog niet helemaal durft te geloven. De operatie bracht verlichting, maar geen volledige genezing. Parkinson is er nog steeds. Alleen is de strijd niet langer allesoverheersend.
Herstel is meer dan cijfers
Toch wil Rudy niet dat zijn verhaal gelezen wordt als een simpel succesverhaal. De operatie heeft veel veranderd, maar wist het verleden niet uit. De jaren van spanning, angst en uitputting hebben hun sporen nagelaten.
“Je vergeet niet hoe diep je gezeten hebt,” zegt hij. “Dat draag je mee.”
Herstel is voor hem niet alleen fysiek. Het gaat ook over vertrouwen in zijn lichaam, over durven ontspannen zonder bang te zijn dat het weer ontspoort. Over opnieuw leren leven zonder voortdurend op je hoede te zijn.

Een eerlijk verhaal dat raakt
Rudy’s openheid raakt een gevoelige snaar. Niet alleen bij mensen met Parkinson, maar bij iedereen die ooit heeft gevoeld hoe dun de grens kan zijn tussen volhouden en op zijn. Zijn verhaal roept vragen op over lijden, autonomie en hoe ver iemand moet blijven gaan wanneer het leven vooral pijn doet.
Sommigen noemen zijn woorden moedig. Anderen vinden ze confronterend. Maar niemand kan ontkennen dat ze echt zijn.
“Ik heb het overleefd,” zegt
Rudy.
“Maar ik weet ook hoe dun die lijn was.”
Voorzichtig vooruitkijken
Vandaag kijkt Rudy voorzichtig vooruit. Met dankbaarheid voor wat er is teruggekomen, maar ook met respect voor wat hij heeft doorstaan. Hij weet dat niets vanzelfsprekend is. Dat zijn lichaam kwetsbaar blijft. Maar hij voelt weer ruimte om te ademen.
Zijn stem, rustiger dan vroeger, draagt het verhaal van iemand die tot het uiterste is gegaan en terugkeerde met een nieuwe blik op leven en grenzen. Geen grootse verklaringen. Geen valse hoop. Alleen eerlijkheid.
En misschien is dat precies waarom zijn verhaal zo blijft nazinderen. Omdat het niet alleen over z!ekte gaat, maar over mens zijn. Over hoe ver je kunt gaan. En over de kracht – én kwetsbaarheid – van toegeven dat het soms genoeg is geweest.