Oos Kesbeke opent zijn hart over groot verlies: “Ik huil er nog altijd om”

Oos Kesbeke, bij velen bekend als de kleurrijke Augurkenkoning, is niet alleen een markante ondernemer, maar ook een man met een persoonlijk verhaal dat diep raakt. In een openhartig gesprek met weekblad Privé vertelt hij over een gebeurtenis die zijn leven voorgoed heeft veranderd: het verlies van zijn eerste vrouw, Marcella. Ondanks de vele jaren die verstreken zijn, is het verdriet nog altijd voelbaar.

Een leven dat op rolletjes leek te lopen

Kesbeke vertelt dat zijn leven in die periode juist in een rustige en fijne fase zat. Zijn werk liep goed, zijn sociale kring was hecht en hij had het gevoel dat alles op zijn plek viel. “Je denkt dat het allemaal best lekker gaat, dat de boel op rolletjes loopt. Niks aan de hand. En dan ineens gebeurt er iets dat alles op z’n kop zet,” aldus Oos.

Het begon toen Marcella buikklachten kreeg. Een routinebezoek aan de internist bracht het eerste zorgelijke nieuws: ze had een vleesboom. De arts adviseerde een operatie om deze te laten verwijderen, een ingreep die op dat moment als relatief onschuldig werd beschouwd.

Een onverwachte diagnose

Na de operatie kwam het echte schokkende nieuws. Uit onderzoek bleek dat het geen gewone vleesboom was, maar een melanoom. “Zo’n ding heb je normaal op je huid, maar bij haar zat het inwendig. Zelfs in het z!ekenhuis konden ze dat niet geloven,” vertelt Oos.

Het bleek om een uiterst zeldzame en kwaadaardige vorm te gaan. De artsen gaven Marcella nog slechts zes maanden te leven. Toch wist zij, tegen alle verwachtingen in, nog twee jaar lang door te vechten. Die periode was zwaar, maar gaf hen ook tijd om samen herinneringen te maken en stil te staan bij wat echt belangrijk was.

De dag van het afscheid

Toen Marcella uiteindelijk 36 jaar oud was, kwam het moment dat Oos al die tijd had gevreesd. Hij stond op dat moment op het punt om een dansavond te presenteren. “Dat is altijd een groot feest in die danswereld. Kinderen, ouders, opa’s, oma’s; de zaal zat helemaal vol.”

Hij had afgesproken dat hij gebeld zou worden zodra het kritiek werd. “Voordat ik naar de dansschool was gereden, had ik nog even naast Marcella gezeten. Heel even kwam ze nog bij. Daarna ben ik aan het werk gegaan.”

Toen tijdens het evenement de telefoon ging, wist hij meteen wat er aan de hand was. Hij liet alles vallen en reed zo snel mogelijk naar huis, maar hij kwam net te laat. “Een paar minuten voordat ik binnenkwam, was ze al gegaan.”

Verdriet dat blijft

Het verlies van zijn vrouw heeft Oos nooit helemaal kunnen verwerken. Hij praat er open over, maar benadrukt dat het een wond is die nooit volledig geneest. “Huilen doe ik liever niet en plein public en zeker niet voor de camera. Maar ik huil natuurlijk weleens. Zeker in die periode vlak na haar overlijden.”

Mensen vroegen hem destijds weleens of hij wel echt gehuild had. Oos herinnert zich dat hij vaak naar een dijk vlak bij hun huis ging. “Daar stond het gras heel hoog. Dan zei ik: dat gras is zo hoog door al mijn tranen.”

Alleen met zijn gedachten

Hij vertelt dat hij meestal alleen huilde. Niet uit schaamte, maar omdat hij vond dat dit moment van verdriet van hemzelf was. Ook nu, zoveel jaren later, is Marcella nooit uit zijn gedachten verdwenen. Toch is hij geen man die dagelijks naar het graf gaat. “Niet dat ik nu ineens trouw elke keer naar haar graf ga, dat niet. Maar heel af en toe ga ik er toch even langs. Gewoon in mijn eentje.”

Kracht vinden in het leven

Ondanks het verlies heeft Oos altijd geprobeerd om door te gaan. Zijn werk, zijn familie en zijn passie voor ondernemen hebben hem geholpen om de draad op te pakken. Hij gelooft dat het belangrijk is om te blijven genieten van het leven, ook als dat moeilijk is.

Zijn verhaal laat zien dat achter de vrolijke verschijning van de “Augurkenkoning” ook een man schuilgaat die veel heeft meegemaakt en geleerd. Voor hem is dit verdriet een deel van wie hij is geworden, en een herinnering aan de kracht van liefde.

Inspiratie voor anderen

Door zijn verhaal te delen, hoopt Oos anderen te inspireren die zelf door een moeilijke periode gaan. Zijn boodschap is er een van hoop en doorzettingsvermogen: het leven kan onverwachts zwaar zijn, maar het is mogelijk om weer betekenis en vreugde te vinden.

Key-points

• Oos Kesbeke verloor zijn eerste vrouw Marcella op jonge leeftijd aan een zeldzame en agressieve melanoom.

• Ondanks een eerste prognose van zes maanden wist Marcella nog twee jaar te leven.

• Oos was net te laat thuis op de dag dat ze overleed, iets wat hem nog steeds diep raakt.

• Hij huilt niet graag in het openbaar, maar heeft zijn verdriet altijd op zijn eigen manier verwerkt.

• Vandaag de dag denkt hij nog vaak aan haar en bezoekt hij soms in stilte haar graf.