Actueel
Aanstaande zondag groot eerbetoon voor Lisa (17): Dit gaat er gebeuren
Ajax eert Lisa (17) tijdens thuiswedstrijd: een minuut applaus in haar nagedachtenis
Heel Nederland is diep geschokt door het verlies van de 17-jarige Lisa uit Abcoude. Het nieuws heeft niet alleen in haar directe omgeving, maar in het hele land veel verdriet en ongeloof teweeggebracht. Om haar te eren en een krachtig signaal af te geven, heeft voetbalclub Ajax aangekondigd tijdens de thuiswedstrijd van aanstaande zondag tegen Heracles Almelo stil te staan bij deze hartverscheurende gebeurtenis.
De club roept alle supporters op om in de zeventiende minuut massaal te applaudisseren. Daarmee wil Ajax zowel steun betuigen aan de familie van Lisa als een gezamenlijk statement maken tegen zinloos geweld.
Grote verslagenheid in Nederland
Het verhaal van Lisa raakt een gevoelige snaar. Een meisje van zeventien jaar, midden in haar jeugd, die plotseling uit het leven werd gerukt. De verdachte, een 22-jarige man die donderdagavond in een asielzoekerscentrum werd opgepakt, wordt inmiddels ook in verband gebracht met twee andere ernstige zaken. De schok en verontwaardiging zijn enorm.
Door heel Nederland uiten mensen hun steun aan de nabestaanden. Online stromen de reacties binnen, vol medeleven en verdriet. Ook fysiek wordt er stilgestaan bij het drama: op de plek waar Lisa dinsdagnacht werd gevonden, leggen mensen bloemen neer, steken ze kaarsen aan en laten ze briefjes met persoonlijke boodschappen achter. Het laat zien hoeveel impact dit verlies heeft, zelfs bij mensen die Lisa niet persoonlijk hebben gekend.
Ajax neemt initiatief
Ajax heeft besloten een openlijk eerbetoon te brengen tijdens de aankomende thuiswedstrijd in de Johan Cruijff ArenA. Het idee is om in minuut 17 – verwijzend naar de leeftijd van Lisa – een applaus te laten klinken dat het hele stadion vult.
De club benadrukt dat dit niet alleen bedoeld is als steunbetuiging aan de familie en vrienden van Lisa, maar ook als duidelijk signaal: geweld en intimidatie horen niet in de samenleving thuis. Ajax wil met dit gebaar laten zien dat voetbal, sport en saamhorigheid ook een rol kunnen spelen in het uitdragen van solidariteit en troost.
Contact met de familie
Ajax heeft laten weten in contact te staan met de familie van Lisa. Volgens de club was Lisa zelf, net als haar dierbaren, een trouwe volger van Ajax. Het eerbetoon voelt daardoor niet alleen als een maatschappelijke boodschap, maar ook als een persoonlijk gebaar richting een jonge supporter die het voetbal een warm hart toedroeg.
De ouders en andere familieleden hebben aangegeven dankbaar te zijn voor alle steun die ze ontvangen, zowel uit de sportwereld als vanuit de samenleving. Het geeft hen het gevoel er niet alleen voor te staan in deze onbeschrijfelijk zware periode.
Symboliek van minuut 17
Dat er gekozen is voor de zeventiende minuut, is veelzeggend. Het onderstreept de leeftijd van Lisa en benadrukt hoe jong ze was. Ze stond aan het begin van haar volwassen leven, vol plannen, dromen en kansen die nu abrupt zijn weggevallen.
Door juist in die minuut een krachtig applaus te laten horen, krijgt het eerbetoon extra lading. Het is een moment waarop duizenden mensen, los van clubkleuren en rivaliteit, samenkomen om hun verdriet, woede en medeleven te uiten.
Steun uit heel het land
Niet alleen Ajax, maar ook andere clubs, supportersverenigingen en bekende Nederlanders hebben hun steun uitgesproken. De gebeurtenis is zó aangrijpend dat het sportieve en maatschappelijke domein elkaar raken.
Op sociale media roepen supporters van verschillende clubs elkaar op om zondag in minuut 17 mee te doen aan het applaus, zelfs als zij niet in het stadion aanwezig zijn. Sommigen willen thuis of in de kroeg opstaan, anderen denken eraan om een minuut stilte of applaus te organiseren tijdens lokale wedstrijden. Het benadrukt de breed gedeelde wens om Lisa te eren en haar familie kracht toe te wensen.
Een samenleving die meeleeft
Het drama rond Lisa heeft een bredere discussie losgemaakt over veiligheid, samenleven en vertrouwen. Hoe kan het dat een tienermeisje tijdens een terugweg naar huis zoiets verschrikkelijks moest meemaken? En wat kunnen we als samenleving doen om dit in de toekomst te voorkomen?
Hoewel er nog veel vragen openstaan in het lopende onderzoek, zorgt de zaak nu al voor een gevoel van saamhorigheid. Mensen voelen de behoefte om een signaal te geven, om te laten zien dat ze pal achter de nabestaanden staan en dat er geen plaats mag zijn voor zinloos geweld.
Bloemenzee als symbool
In Abcoude en Duivendrecht, de plaatsen die nauw verbonden zijn met Lisa, zijn stille tochten en bloemenzeeën ontstaan. Mensen uit de buurt, maar ook onbekenden, komen langs om bloemen neer te leggen, een kaarsje te branden of stil te staan bij de plek waar Lisa gevonden werd.
Die bloemenzee wordt gezien als een symbool van liefde, steun en verbondenheid. Het is een tastbare manier om te laten zien dat Lisa niet vergeten wordt en dat haar familie omringd is met warmte, ook al voelt het verlies onmetelijk groot.
Ajax als voorbeeld
Met het eerbetoon tijdens de wedstrijd laat Ajax zien dat sportclubs een belangrijke maatschappelijke rol kunnen spelen. Voetbal is meer dan een spelletje: het is een podium waarop emoties, solidariteit en maatschappelijke signalen samenkomen.
Ajax heeft in het verleden vaker stilgestaan bij ingrijpende gebeurtenissen, maar dit moment raakt extra diep. Het gaat om een jonge supporter, iemand die deel uitmaakte van dezelfde gemeenschap als de mensen op de tribune. Daardoor voelt het eerbetoon persoonlijk, en juist dat maakt de symboliek krachtig.
Wat zondag gaat brengen
Wanneer Ajax zondag aftrapt tegen Heracles Almelo, zal de wedstrijd in het teken staan van sport. Maar in de zeventiende minuut verandert de ArenA in een plek van herdenking en saamhorigheid.
Tienduizenden supporters zullen opstaan en klappen, niet voor een doelpunt of een mooie actie, maar voor een meisje dat haar leven verloor en voor een familie die nu in rouw is. Het applaus zal echoën als een krachtig statement: dat Lisa niet vergeten wordt, en dat haar verhaal een blijvende indruk maakt.
Conclusie
De tragedie rond Lisa heeft heel Nederland geraakt. Terwijl de politie het onderzoek voortzet en de samenleving zoekt naar antwoorden, laat Ajax zien hoe sport kan verbinden en troost kan bieden.
Het eerbetoon van zondag, in de vorm van een applaus in de zeventiende minuut, is meer dan een gebaar. Het is een moment waarop verdriet, woede en solidariteit samenkomen. Een minuut waarin Ajax, haar supporters en iedereen die meeleeft wil laten zien: Lisa wordt herdacht, en de strijd tegen zinloos geweld gaat door.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”