Actueel
Híerom zwijgt Viktor Brand over ophef Mr. Frank Visser
De storm rond Viktor Brand: waarom hij zwijgt te midden van mediaophef over Mr. Frank Visser Doet Uitspraak
Mr. Frank Visser Doet Uitspraak is al jaren een kijkcijferkanon. Met zijn mix van burenruzies, onvergetelijke oneliners en scherpe oordelen van oud-rechter Visser, blijft het programma fascineren. Toch ligt het programma sinds kort onder vuur — en de vlammen lijken zich vooral te richten op presentator Viktor Brand. Terwijl het tv-publiek thuis smult van bonje over schuttingen, kattenoverlast of koude pannenkoeken, stapelen de kritische geluiden zich op. Viktor blijft ondertussen opvallend stil. Wat is er aan de hand, en waarom laat hij zich niet horen?
Het succes van het conflict
Het concept van Mr. Frank Visser Doet Uitspraak is simpel maar doeltreffend: buren, voormalige vrienden of familieleden die verwikkeld zijn in eindeloze ruzies, leggen hun conflict voor aan de oud-rechter. De uitzendingen zijn vaak spraakmakend, soms ontroerend, meestal komisch en altijd conflictueus. De presentator, Viktor Brand, fungeert als gids en mediator, maar ook als aanjager van de spanning. Zijn grappen, prikkelende vragen en luchtige toon worden door sommigen gewaardeerd, maar door anderen gezien als olie op het vuur.
De knallende kritiek
Waar het publiek jarenlang vooral genoot van de ’televisiejuweeltjes’ die het programma voortbracht, is de toon in de media recentelijk veranderd. Meerdere columnisten en tv-recensenten uitten stevige kritiek op Brand. Angela de Jong noemde hem in haar column een ‘beroepsophitser’, terwijl cabaretier Youp van ’t Hek het nog feller verwoordde: “Een pokende gluiperd die constant fikkies stookt voor de kijkcijfers. Hij doet wat dat betreft zijn achternaam ‘Brand’ alle eer aan.”
De kritiek komt niet uit het niets. In een aantal recente afleveringen werd duidelijk dat het programma niet altijd de-escalerend werkt, integendeel. Kijkers merkten op dat Viktor deelnemers juist lijkt te provoceren, hen net dat extra duwtje geeft om de ruzie te laten escaleren voor het oog van de camera. Waar Mr. Visser formeel de juridische rust bewaart, fungeert Brand soms als de katalysator van emotionele uitbarstingen.
De impact op deelnemers
Wat vaak vergeten wordt, is dat de mensen die deelnemen aan het programma geen acteurs zijn. Hun conflicten zijn echt, hun emoties oprecht. Meedoen aan een programma als dit kan grote gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Mensen worden maanden of zelfs jaren na uitzending herkend en herinnerd aan dat ene moment waarop ze zich lieten gaan.
Een voorbeeld is de ‘standaarddrinker’ Martin, bekend van zijn tien biertjes per dag, of de vrouw die haar buurman een ‘terrorbuur’ noemde. Voor kijkers is het vermakelijk, voor de betrokkenen kan het een stempel voor het leven zijn. Er zijn deelnemers die aangaven achteraf spijt te hebben van hun deelname — juist omdat de nuance ontbreekt en de montage het conflict extra aanzet.
Viktor Brand: de stille in het oog van de storm
In het verleden liet Viktor weten dat hij in het begin schrok van de heftigheid van de ruzies. “De emoties raakten me enorm. Ik dacht zelfs dat ik een fout had gemaakt door dit werk aan te nemen,” vertelde hij in een interview. Toch hield hij vol, mede op aanraden van Frank Visser zelf: “Je moet er luchtiger in staan.” Sindsdien lijkt Viktor dat advies ter harte te hebben genomen, soms iets té letterlijk.
En nu? Nu is het stil. Ondanks de groeiende storm aan kritiek, heeft Viktor tot op heden geen publiekelijk statement afgegeven. Geen uitleg, geen verdediging, geen excuses. Volgens collega Wilfred Genee zou Viktor het zich wél aantrekken. Achter de schermen zou hij worstelen met de situatie en zou hij veel liever ‘de boel sussen’ dan ‘de boel opjutten’. Maar die nuance is voor de buitenwereld niet zichtbaar zolang hij blijft zwijgen.
Waarom zwijgt Viktor?
De stilte van Viktor Brand roept vragen op. Is het een bewuste strategie? Heeft de redactie van het programma hem afgeraden te reageren? Of weet hij simpelweg niet hoe hij de ophef moet pareren? In het medialandschap waarin iedereen wordt geacht meteen te reageren op kritiek, voelt zwijgen al snel als schuldbekentenis.
Toch is het niet uitgesloten dat Viktor hoopt dat de storm vanzelf overwaait. Hij is tenslotte jarenlang geliefd geweest als keurige, betrouwbare presentator. Hij presenteerde eerder onder andere Shownieuws, De 25 en Vijf tegen Vijf — altijd met een glimlach, nooit met controverse. Misschien is hij niet gewend om te moeten uitleggen waarom zijn intenties niet slecht waren, terwijl de uitkomst wél schadelijk bleek.
De rol van productie en montage
Belangrijk in deze discussie is ook de rol van de productie. Een televisieprogramma als Mr. Frank Visser Doet Uitspraak wordt zorgvuldig geregisseerd en gemonteerd. Wat de kijker ziet, is een selectie van uren aan beeldmateriaal. Wie welke rol precies speelt in het aanwakkeren of oplossen van conflicten, is voor buitenstaanders lastig te bepalen.
Toch is het gezicht van het programma bepalend voor de publieke opinie. En dat gezicht is, naast Frank Visser, vooral Viktor Brand. Zijn aanwezigheid, zijn opmerkingen, zijn houding — alles wordt geanalyseerd en gewogen. De sympathieke charme van vroeger lijkt nu te zijn vervangen door argwaan. Doet Viktor dit écht voor gerechtigheid, of is het alleen maar voor de kijkcijfers?
Wat zeggen de kijkers?
Op sociale media is het kamp verdeeld. Sommigen vinden de kritiek overdreven en stellen dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor hun deelname aan het programma. Anderen vinden juist dat het tijd is voor reflectie. Een groeiend aantal kijkers vraagt zich af of het nog wel verantwoord is om persoonlijke drama’s zo breed uit te meten op nationale televisie.
De balans tussen entertainment en respect voor de mens achter het verhaal lijkt steeds fragieler. En in die discussie is de stem van Viktor Brand belangrijker dan ooit. Want alleen hij kan duidelijk maken hoe hij zijn rol ziet — en of hij van plan is die rol aan te passen.
De toekomst van het programma
Het succes van Mr. Frank Visser Doet Uitspraak is voorlopig nog niet voorbij. De kijkcijfers blijven sterk en de uitzendingen leveren nog altijd gespreksstof op. Toch is er een kentering voelbaar. De media, het publiek en zelfs collega’s roepen op tot heroverweging van de toon, opzet en presentatie.
Misschien is het tijd voor het programma om niet alleen conflicten tussen buren op te lossen, maar ook het gesprek aan te gaan over de verantwoordelijkheid van makers. Viktor Brand zou daarin een sleutelrol kunnen spelen — als hij tenminste besluit te spreken.
Tot slot
Het zwijgen van Viktor Brand contrasteert scherp met het lawaai rondom het programma. Zijn naam wordt genoemd, zijn intenties bekritiseerd, zijn gedrag geanalyseerd. Maar wat denkt hij zelf? Wat voelt hij als hij die uitspraken leest, die reacties hoort, die afleveringen terugziet?
Totdat hij daar zelf antwoord op geeft, blijft hij — ongewild — het middelpunt van een discussie die groter is dan één aflevering of één ruzie. Het is een gesprek over de verantwoordelijkheid van media, over empathie, en over wat we met z’n allen nog acceptabel vinden in de jacht op hoge kijkcijfers. Misschien is het tijd dat Viktor Brand die stilte doorbreekt. Al was het maar om te laten zien dat ook hij nog luistert.
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.