Actueel
Johan Derksen gaat helemaal los: ”Iedereen haat dat wijf”
Kritiek op terugkeer The Voice of Holland: Johan Derksen reageert fel op jurylid Ilse DeLange
Na een lange afwezigheid keert het populaire talentenjachtprogramma The Voice of Holland eindelijk terug op de Nederlandse televisie. RTL maakte recent bekend dat het vernieuwde seizoen in aantocht is, inclusief een panel van vier coaches dat deels vertrouwd en deels vernieuwd oogt. Toch zorgt die aankondiging voor flink wat opschudding, vooral vanwege de terugkeer van Ilse DeLange. De uitgesproken opiniemaker Johan Derksen uitte daar stevige kritiek op in de talkshow Vandaag Inside.
Ilse DeLange keert terug bij The Voice
Ilse DeLange maakt haar comeback als coach bij zowel de volwassen editie van The Voice of Holland als bij The Voice Kids. Hoewel ze eerder deel uitmaakte van het programma, was haar terugkeer geen vanzelfsprekendheid. RTL had eerder aangegeven met een geheel nieuwe jurybezetting te willen starten om afstand te nemen van de negatieve publiciteit rond eerdere seizoenen. Dat Ilse toch terugkeert, roept daarom vragen op – en volgens sommigen ook kritiek.
De zangeres is al jaren een bekend gezicht in de Nederlandse muziekindustrie en wordt door veel kijkers gewaardeerd om haar ervaring, enthousiasme en muzikale expertise. Toch ligt haar publieke imago onder vuur na de pittige uitspraken van Johan Derksen.
Johan Derksen: ‘Iedereen in de industrie is haar zat’
Tijdens de uitzending van Vandaag Inside liet Derksen weinig aan de verbeelding over toen hem werd gevraagd wat hij vond van Ilse DeLange als jurylid. Hoewel hij haar televisiepersoonlijkheid omschreef als “gezellige tante met een vriendelijk accent”, was zijn oordeel over haar functioneren achter de schermen allesbehalve positief. Volgens Derksen is DeLange achter de schermen helemaal niet zo aardig als ze op televisie lijkt.
“Ze weet precies hoe ze over moet komen op camera. Vriendelijk, benaderbaar, met dat kenmerkende Almeloze accent. Maar buiten het zicht van de camera is ze, volgens mij, de schrik van de muziekindustrie,” aldus Derksen. “Iedereen haat dat wijf.” Die laatste opmerking zorgde voor opgetrokken wenkbrauwen bij zowel medepresentatoren als kijkers.
Hoewel Derksen bekendstaat om zijn uitgesproken en soms polariserende meningen, wordt zijn kritiek op Ilse als ongebruikelijk fel gezien, zelfs binnen de context van zijn karakteristieke stijl.
Andere juryleden ook onderwerp van kritiek
Ilse DeLange was overigens niet de enige die onderwerp van discussie werd in de uitzending. Ook de andere juryleden van The Voice moesten het ontgelden. Het muzikale duo Suzan & Freek, dat eveneens in de nieuwe jury plaatsneemt, werd door Derksen omschreven als “te braaf” en muzikaal voorspelbaar.
“Ze zingen alleen maar melige liedjes,” aldus Derksen. “Bij het tweede couplet haak je al af. Ze zijn aardig, maar missen pit.” Hij suggereerde zelfs dat ze enkel zijn aangenomen omdat ze “onbesproken gedrag vertonen”, in contrast met de schandalen van eerdere seizoenen van The Voice.
Ook Dinand Woesthoff, voormalig frontman van de band Kane, moest het ontgelden. Derksen noemde hem “arrogant” en refereerde aan een eerdere ontmoeting tijdens een talkshow. “Deur gaat open, twee schoenen komen binnen. Tien minuten later kwam hij zelf pas binnen. Zo’n houding: ik heb zelden iemand ontmoet die zo naast zijn schoenen liep,” aldus de analist.
Over Willie Wartaal, eveneens aangekondigd als jurylid, bleef Derksen summier: “Ik ken hem niet.” Daarmee lijkt hij zijn oordeel al klaar te hebben zonder enige achtergrondkennis.
Waarom juist deze jury?
De keuze van RTL om voor deze vier juryleden te gaan, wordt door critici als veilig beschouwd. Na de eerdere controverse rondom het programma – die leidde tot een langdurige pauze – is het logisch dat de zender inzet op namen die onomstreden zijn op juridisch of gedragsmatig gebied. Maar of dit nieuwe team ook muzikaal en inhoudelijk genoeg overtuigt, is een tweede.
Sven Sauvé, CEO van RTL, gaf eerder aan dat men na de misstanden binnen het programma wilde bouwen aan een frisse start. Een cast zonder verleden binnen de vorige seizoenen leek daar een logisch gevolg van. Dat Ilse DeLange, die eerder al meerdere seizoenen in de draaistoel zat, tóch terugkomt, roept vragen op over de consistentie van dat beleid.
Reacties uit de industrie en op social media
Hoewel Johan Derksen regelmatig scherpe uitspraken doet, roept zijn aanval op Ilse DeLange verdeeldheid op. Op social media barstte een discussie los over de mate waarin zijn woorden als terechte kritiek of onnodige karaktermoord moeten worden gezien.
Sommige kijkers vinden dat Derksen een belangrijk punt heeft over hoe publieke figuren zich kunnen onderscheiden voor en achter de schermen. Anderen menen dat zijn opmerkingen ronduit respectloos zijn en dat hij te ver gaat in zijn persoonlijke aanvallen. Zeker termen als “iedereen haat haar” worden als onnodig grof en polariserend bestempeld.
Vanuit RTL is nog niet gereageerd op de uitspraken van Derksen. Ook Ilse DeLange heeft vooralsnog geen publiek statement gedaan over de kwestie.
The Voice keert terug: verwachtingen zijn hoog
Ondanks alle ophef blijft The Voice of Holland één van de grootste formats op de Nederlandse televisie. De terugkeer van het programma wordt dan ook met veel interesse gevolgd, zowel door fans als door critici. De grote vraag is: weet deze nieuwe samenstelling het vertrouwen van de kijker terug te winnen?
Het vernieuwde seizoen moet niet alleen laten zien dat het programma zijn imago heeft verbeterd, maar ook dat het opnieuw een podium kan bieden aan muzikaal talent, zoals in de hoogtijdagen van het format. Dat betekent dat er veel zal afhangen van de juryleden – hun kennis, persoonlijkheid en de manier waarop zij het programma inhoud geven.
Conclusie: kritiek als schaduw over feestelijke terugkeer
De terugkeer van The Voice of Holland had een feestelijk moment moeten zijn: een frisse start voor een geliefd format, na een periode vol negatieve publiciteit. In plaats daarvan wordt het nieuws overschaduwd door de harde woorden van Johan Derksen en de vraag of de nieuwe juryleden voldoende draagvlak hebben.
Toch staat vast dat de aankomende afleveringen een hoge kijkdichtheid zullen genereren – al was het maar vanwege de nieuwsgierigheid naar hoe deze jury het er vanaf brengt. De tijd zal moeten uitwijzen of het programma de glans van weleer terug weet te vinden. Voor Ilse DeLange, Suzan & Freek, Dinand Woesthoff en Willie Wartaal ligt er nu een zware taak om niet alleen muzikaal te overtuigen, maar ook het vertrouwen van het publiek te herwinnen.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
