Actueel
🎤 Frans Bauer deelt harde sneer uit aan collega BN’er: ‘Ze is echt oliedom!’ 😡
Frans Bauer en zijn gezin genieten volop van de feestdagen, terwijl ze worden gevolgd door een cameraploeg voor de realityserie Kerst met de Bauers. De show ontvangt veel lovende reacties, maar ook kritiek.
Columniste Angela de Jong uitte haar ongenoegen over bepaalde scènes die volgens haar te geënsceneerd overkomen. Frans Bauer heeft inmiddels gereageerd op deze opmerkingen en gaf een inkijkje in hoe het maken van zo’n programma werkelijk werkt.
Kritiek van Angela de Jong
In haar column liet Angela de Jong weten dat ze sommige scènes in Kerst met de Bauers weinig spontaan vond. Ze haalde specifiek een bezoek aan een tuincentrum aan, waarbij Frans en zijn vrouw Mariska op zoek waren naar kerstdecoraties.
Angela schreef: “Frans zuchtte: ‘Zo ben je de ster in Rotterdam, zo loop je met je vrouw in het tuincentrum.’ Hoe leuk die opmerking ook was, het bezoek leek te gepolijst en gepland. Dit voelde meer als een geregisseerde setting dan een spontane activiteit.”
Volgens Angela haalt dit soort geënsceneerde momenten de charme weg van wat een realityprogramma juist interessant maakt: het authentieke en onverwachte.
Reactie van Frans Bauer in talkshow Renze
Frans kreeg tijdens zijn optreden in de talkshow Renze de kans om op de kritiek te reageren. De zanger en televisiepersoonlijkheid liet weten dat hij de opmerkingen van Angela deels begrijpt, maar hij benadrukte dat een realityserie nu eenmaal bepaalde voorbereidingen vereist.
“Ik snap het wel, maar je moet niet vergeten dat er altijd een camera moet worden ingepland,” legde hij uit. “We hadden net een concert gegeven in Ahoy en de volgende dag werd er gefilmd wat we dan doen. Dat kan een tuincentrum zijn, of iets anders wat we in ons dagelijks leven doen.”
Frans vervolgde: “Het idee van een realityserie is om te laten zien hoe je leven eruitziet. Natuurlijk wordt er een draaiboek gemaakt om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt. Dat betekent niet dat het nep is, maar dat we ook rekening houden met praktische zaken.”
Positieve reacties en kijkcijfers
Ondanks de kritiek van Angela, blijft Kerst met de Bauers populair bij het publiek. Kijkers waarderen het warme, humoristische inkijkje in het gezinsleven van de Bauers.
Vooral de oprechte interacties tussen de gezinsleden worden geprezen. Op sociale media stromen reacties binnen van fans die aangeven hoe ze genieten van de gezellige sfeer die Frans en zijn familie weten neer te zetten.
Frans zelf lijkt zich weinig aan te trekken van de kritiek. “Het belangrijkste is dat we onszelf blijven en dat mensen plezier hebben als ze naar de serie kijken,” aldus Frans in een interview.
Toekomst van de serie
Hoewel de kerstspecial van Kerst met de Bauers veel aandacht trekt, is het nog onzeker hoe lang de familie Bauer doorgaat met het maken van realityseries.
Volgens Frans Jr., de zoon van Frans en Mariska, lijkt zijn vader de voorkeur te geven aan een korte, krachtige reeks. “Papa heeft altijd gezegd dat je moet stoppen op je hoogtepunt,” vertelt Frans Jr. in een interview met Veronica Superguide. “Hij vindt dat we niet eindeloos door moeten gaan met iets dat goed is. Deze kerstspecial voelt als een perfecte afsluiter.”
Frans Jr. vergelijkt het met een populaire filmreeks: “Het is net als Home Alone. De eerste film was geweldig, de tweede was nog steeds leuk, maar vanaf de derde haakten de meeste mensen af. Je moet weten wanneer je moet stoppen.”
Hoewel het nog niet definitief is dat Kerst met de Bauers stopt, lijkt het erop dat dit seizoen een feestelijke afsluiter zou kunnen worden.
Geplande of spontane scènes?
Een punt van discussie blijft of de scènes in de serie te gepland zijn. Hoewel Frans toegeeft dat er een zekere mate van planning nodig is, benadrukt hij dat de interacties en emoties wel echt zijn.
“We doen geen toneelspel,” zegt Frans. “Wat je ziet, is ons leven. Natuurlijk plan je een cameraploeg in, maar de gesprekken en momenten zijn niet uitgeschreven.”
Dit standpunt wordt bevestigd door Mariska, die in een aparte reactie aangeeft dat de familie zich niet anders voordoet dan ze werkelijk zijn. “We zijn wie we zijn, en dat proberen we over te brengen.”
Kerst met de Bauers: een succesverhaal
De serie Kerst met de Bauers heeft niet alleen hoge kijkcijfers gehaald, maar ook een warme plek veroverd in de harten van het publiek. Met grappige momenten, emotionele gesprekken en veel gezelligheid laat de familie zien hoe zij de feestdagen doorbrengen.
Het programma belicht ook de tradities en waarden van de Bauers, wat het voor veel kijkers herkenbaar en aangrijpend maakt.
Een kijker schreef op sociale media: “Ik geniet zo van deze serie. Het voelt alsof ik een kijkje krijg in het leven van mijn eigen familie. Frans en Mariska zijn zo oprecht en lief.”
Een feestelijke afsluiter
Als dit inderdaad het laatste seizoen is, zal Kerst met de Bauers de boeken ingaan als een van de meest geliefde realityseries in Nederland. Het laat zien dat Frans en zijn gezin niet alleen geliefde entertainers zijn, maar ook mensen die dicht bij zichzelf blijven.
Of het nu gaat om een geplande scène in een tuincentrum of een spontaan moment thuis, de warmte en humor van de Bauers blijven centraal staan.
Voor fans is het te hopen dat de kerstspecial niet de allerlaatste keer is dat we de Bauers op televisie zien. Zoals een kijker het mooi verwoordde: “Ze brengen een glimlach op mijn gezicht. Wat mij betreft blijven ze dit nog jaren doen.”
Met de feestdagen in volle gang en de kerstspecial die als afsluiter fungeert, blijft Kerst met de Bauers een lichtpuntje in de Nederlandse televisie.
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
