Actueel
🎤 Frans Bauer deelt harde sneer uit aan collega BN’er: ‘Ze is echt oliedom!’ 😡
Frans Bauer en zijn gezin genieten volop van de feestdagen, terwijl ze worden gevolgd door een cameraploeg voor de realityserie Kerst met de Bauers. De show ontvangt veel lovende reacties, maar ook kritiek.
Columniste Angela de Jong uitte haar ongenoegen over bepaalde scènes die volgens haar te geënsceneerd overkomen. Frans Bauer heeft inmiddels gereageerd op deze opmerkingen en gaf een inkijkje in hoe het maken van zo’n programma werkelijk werkt.
Kritiek van Angela de Jong
In haar column liet Angela de Jong weten dat ze sommige scènes in Kerst met de Bauers weinig spontaan vond. Ze haalde specifiek een bezoek aan een tuincentrum aan, waarbij Frans en zijn vrouw Mariska op zoek waren naar kerstdecoraties.
Angela schreef: “Frans zuchtte: ‘Zo ben je de ster in Rotterdam, zo loop je met je vrouw in het tuincentrum.’ Hoe leuk die opmerking ook was, het bezoek leek te gepolijst en gepland. Dit voelde meer als een geregisseerde setting dan een spontane activiteit.”
Volgens Angela haalt dit soort geënsceneerde momenten de charme weg van wat een realityprogramma juist interessant maakt: het authentieke en onverwachte.
Reactie van Frans Bauer in talkshow Renze
Frans kreeg tijdens zijn optreden in de talkshow Renze de kans om op de kritiek te reageren. De zanger en televisiepersoonlijkheid liet weten dat hij de opmerkingen van Angela deels begrijpt, maar hij benadrukte dat een realityserie nu eenmaal bepaalde voorbereidingen vereist.
“Ik snap het wel, maar je moet niet vergeten dat er altijd een camera moet worden ingepland,” legde hij uit. “We hadden net een concert gegeven in Ahoy en de volgende dag werd er gefilmd wat we dan doen. Dat kan een tuincentrum zijn, of iets anders wat we in ons dagelijks leven doen.”
Frans vervolgde: “Het idee van een realityserie is om te laten zien hoe je leven eruitziet. Natuurlijk wordt er een draaiboek gemaakt om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt. Dat betekent niet dat het nep is, maar dat we ook rekening houden met praktische zaken.”
Positieve reacties en kijkcijfers
Ondanks de kritiek van Angela, blijft Kerst met de Bauers populair bij het publiek. Kijkers waarderen het warme, humoristische inkijkje in het gezinsleven van de Bauers.
Vooral de oprechte interacties tussen de gezinsleden worden geprezen. Op sociale media stromen reacties binnen van fans die aangeven hoe ze genieten van de gezellige sfeer die Frans en zijn familie weten neer te zetten.
Frans zelf lijkt zich weinig aan te trekken van de kritiek. “Het belangrijkste is dat we onszelf blijven en dat mensen plezier hebben als ze naar de serie kijken,” aldus Frans in een interview.
Toekomst van de serie
Hoewel de kerstspecial van Kerst met de Bauers veel aandacht trekt, is het nog onzeker hoe lang de familie Bauer doorgaat met het maken van realityseries.
Volgens Frans Jr., de zoon van Frans en Mariska, lijkt zijn vader de voorkeur te geven aan een korte, krachtige reeks. “Papa heeft altijd gezegd dat je moet stoppen op je hoogtepunt,” vertelt Frans Jr. in een interview met Veronica Superguide. “Hij vindt dat we niet eindeloos door moeten gaan met iets dat goed is. Deze kerstspecial voelt als een perfecte afsluiter.”
Frans Jr. vergelijkt het met een populaire filmreeks: “Het is net als Home Alone. De eerste film was geweldig, de tweede was nog steeds leuk, maar vanaf de derde haakten de meeste mensen af. Je moet weten wanneer je moet stoppen.”
Hoewel het nog niet definitief is dat Kerst met de Bauers stopt, lijkt het erop dat dit seizoen een feestelijke afsluiter zou kunnen worden.
Geplande of spontane scènes?
Een punt van discussie blijft of de scènes in de serie te gepland zijn. Hoewel Frans toegeeft dat er een zekere mate van planning nodig is, benadrukt hij dat de interacties en emoties wel echt zijn.
“We doen geen toneelspel,” zegt Frans. “Wat je ziet, is ons leven. Natuurlijk plan je een cameraploeg in, maar de gesprekken en momenten zijn niet uitgeschreven.”
Dit standpunt wordt bevestigd door Mariska, die in een aparte reactie aangeeft dat de familie zich niet anders voordoet dan ze werkelijk zijn. “We zijn wie we zijn, en dat proberen we over te brengen.”
Kerst met de Bauers: een succesverhaal
De serie Kerst met de Bauers heeft niet alleen hoge kijkcijfers gehaald, maar ook een warme plek veroverd in de harten van het publiek. Met grappige momenten, emotionele gesprekken en veel gezelligheid laat de familie zien hoe zij de feestdagen doorbrengen.
Het programma belicht ook de tradities en waarden van de Bauers, wat het voor veel kijkers herkenbaar en aangrijpend maakt.
Een kijker schreef op sociale media: “Ik geniet zo van deze serie. Het voelt alsof ik een kijkje krijg in het leven van mijn eigen familie. Frans en Mariska zijn zo oprecht en lief.”
Een feestelijke afsluiter
Als dit inderdaad het laatste seizoen is, zal Kerst met de Bauers de boeken ingaan als een van de meest geliefde realityseries in Nederland. Het laat zien dat Frans en zijn gezin niet alleen geliefde entertainers zijn, maar ook mensen die dicht bij zichzelf blijven.
Of het nu gaat om een geplande scène in een tuincentrum of een spontaan moment thuis, de warmte en humor van de Bauers blijven centraal staan.
Voor fans is het te hopen dat de kerstspecial niet de allerlaatste keer is dat we de Bauers op televisie zien. Zoals een kijker het mooi verwoordde: “Ze brengen een glimlach op mijn gezicht. Wat mij betreft blijven ze dit nog jaren doen.”
Met de feestdagen in volle gang en de kerstspecial die als afsluiter fungeert, blijft Kerst met de Bauers een lichtpuntje in de Nederlandse televisie.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.