Connect with us

Actueel

Zo reageert Rachel Hazes op breuk André en Monique

Avatar foto

Published

on

Rachel Hazes reageert niet op breuk André en Monique: ‘Ik wil hiermee niet worden lastiggevallen’

De roerige liefdesgeschiedenis van André Hazes en Monique Westenberg heeft opnieuw een wending genomen. De twee, die jarenlang in een knipperlichtrelatie verwikkeld waren, maakten woensdagavond via sociale media bekend dat ze definitief uit elkaar zijn gegaan. Opvallend stil in het hele verhaal is Rachel Hazes, de moeder van André. Zij laat weten dat ze geen behoefte heeft om zich hierover uit te spreken. “Ik wil hierover niet worden lastiggevallen,” zegt ze kort maar krachtig tegen het ANP.

Een breuk tijdens de vakantie

Het moment waarop de breuk werd gedeeld, kwam voor veel volgers als een verrassing. De twee zijn namelijk samen op vakantie, ver weg van de gebruikelijke hectiek. Toch kozen ze juist dat rustmoment om de knoop door te hakken. In haar verklaring schrijft Monique dat zij en André “op een andere plek in elkaars leven” zijn beland. “Met onze zoon voorop,” benadrukt ze. Het klinkt als een weloverwogen beslissing, ingegeven door een lange weg van vallen, opstaan en proberen.

Ook André deelde het bericht via zijn eigen kanaal, met dezelfde woorden. Daarmee lijkt het stel dit keer gezamenlijk en in goed overleg een punt achter hun relatie te hebben gezet.

Liefde met een lange geschiedenis

De breuk is niet de eerste in de lange geschiedenis van het stel. André Hazes en Monique Westenberg zijn al jarenlang in de weer met elkaar, waarbij periodes van hartstocht werden afgewisseld met afstand, verwarring en verzoening. Hun liefdesverhaal begon ruim tien jaar geleden en groeide uit tot een publiek soapverhaal dat de gemoederen telkens weer bezighield.

In 2020 leken de twee een stabiele toekomst tegemoet te gaan: ze kondigden hun verloving aan en spraken openlijk over trouwplannen. Voor veel fans was dat hét teken dat het eindelijk goed zat tussen hen. Maar in maart 2021 kwam daar plots een einde aan. De verloving werd verbroken en het stel ging opnieuw uit elkaar.

Keer op keer verzoening

Toch bleek de aantrekkingskracht tussen de twee hardnekkig. In de maanden na de breuk werden ze opnieuw samen gezien. Ze leken het roer om te gooien en vonden elkaar weer terug, mede vanwege hun gedeelde liefde voor hun zoon André junior. Die gezamenlijke verantwoordelijkheid vormde telkens de lijm tussen de brokstukken van hun relatie.

In de jaren die volgden, verschenen ze regelmatig samen op sociale media. Momenten van vakantie, gezinsuitjes en liefdevolle blikken deden geloven dat de rust was wedergekeerd. De afgelopen tijd leek het zelfs alsof een huwelijk opnieuw tot de mogelijkheden behoorde. In interviews sprak André meermaals over een mogelijke huwelijksaanzoek. “Als ik Moon ten huwelijk vraag op het podium, krijg ik waarschijnlijk een klap in mijn gezicht,” grapte hij onlangs nog. “Maar ik weet zeker dat zij de vrouw van mijn leven is.”

Een terughoudende Rachel

Toch bleek niets minder waar. Met de nieuwe breuk verdampten ook de laatste huwelijksfantasieën. En zoals zo vaak tijdens eerdere momenten van crisis, blijft moeder Rachel Hazes op de achtergrond. Ze geeft aan zich niet in het verhaal te willen mengen. Voor Rachel, zelf jarenlang het middelpunt van media-aandacht rondom de erfenis van André Hazes sr., lijkt rust nu belangrijker dan ooit.

Hoewel ze vroeger niet schuwde om zich uit te spreken over de relatie van haar zoon, kiest ze nu bewust voor afstand. “Ik wil hierover niet worden lastiggevallen,” luidt haar korte verklaring. Het is een duidelijke boodschap: deze storm gaat aan haar deur voorbij.

De publieke impact

Ondanks de ogenschijnlijk harmonieuze verklaring van het stel, zorgt het nieuws voor opschudding onder fans. Velen hadden juist gehoopt dat André en Monique het deze keer zouden volhouden. Vooral Monique werd vaak gezien als de stabiele factor, degene die rust bracht in het woelige leven van de zanger. Ze was er toen het minder ging, stond naast hem tijdens herstelperiodes en bleef trouw in tijden dat anderen afhaakten.

In reacties op sociale media klinkt zowel teleurstelling als begrip. “Het was te mooi om waar te zijn,” schrijft een fan. Anderen roemen het respectvolle karakter van de verklaring, waarin zoon André jr. duidelijk centraal wordt gesteld. “Als ze op die manier uit elkaar gaan, is dat al heel wat,” merkt iemand op.

De zoon als prioriteit

In hun gezamenlijke verklaring benadrukken André en Monique meermaals dat hun zoon vooropstaat. Het jongetje is inmiddels acht jaar oud en krijgt steeds meer mee van wat er om hem heen gebeurt. “We willen jullie vragen om bij reacties aan hem te denken,” schrijven ze. Het is een oproep tot mildheid, tot compassie voor een kind dat opgroeit in een wereld waarin de schijnwerpers zelden doven.

Zowel Monique als André lijken te beseffen dat hun keuzes gevolgen hebben. En ook al gaat ieder nu zijn eigen weg, de zorg voor hun zoon blijft hun gedeelde verantwoordelijkheid.

Wat brengt de toekomst?

Het is nog onduidelijk hoe het leven van André en Monique zich vanaf nu zal ontwikkelen. Blijft deze breuk definitief, of is er opnieuw ruimte voor verzoening in de toekomst? Die vraag zal alleen de tijd kunnen beantwoorden. Voor nu lijkt het stel vooral behoefte te hebben aan rust en ruimte.

Rachel Hazes laat ondertussen opnieuw zien dat ze de grens trekt als het om de privélevens van haar zoon gaat. Misschien heeft ze door de jaren heen geleerd dat bemoeien meer kwaad dan goed doet. Of misschien heeft ze gewoon haar buik vol van alle media-aandacht.

Wat de reden ook is, haar afwezigheid in het debat voelt als een bewuste keuze. En in het oog van de storm is dat misschien wel de meest verstandige houding.

Actueel

Deze dame haalt genadeloos hard uit naar Marco Borsato: ‘Om te kotsen!’

Avatar foto

Published

on

Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”

De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.

De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.


“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”

Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.

“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”

Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.

Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.

“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”

De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.

Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.

“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.


“De verklaring ging door merg en been”

De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.

“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.

Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.

“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”

De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.

“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”

Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.


Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”

Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.

“Nee.”

Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.

“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”

Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.

“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”

Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.


Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag

Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.

De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:

  • Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?

  • Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?

  • Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?

  • Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?

Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.


Reacties in de studio en daarbuiten

De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.

Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:

  • Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.

  • Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.

  • Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.

In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.


De spanning tussen recht en gevoel

Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.

In de rechtszaal draait het om bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en persoonlijke grenzen.

Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:

  • Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.

  • Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.

En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.


Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist

Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.

Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.

“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.

Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.

Continue Reading