Actueel
Yvonne Coldeweijer onthult: ‘Zó ver ging Marco Borsato bij dit meisje’
Yvonne Coldeweijer zit behoorlijk dicht op het vuur als het gaat om de zaak tegen Marco Borsato. Ze deelt nu een afschuwelijk detail uit de str*fzaak tegen hem. “Met zijn vingers…”
Marco Borsato wordt definitief vervolgd voor 0ntucht bij een m!nderjarig meisje en dat is, ondanks dat het al zo lang speelt, alsnog als een bom ingeslagen in het BN’er-rijk. Het geduld was toch op? Hij zou toch weer terugkeren op het podium? Nou, nee. Volgens het 0M is er dermate veel bewijs tegen de zanger dat hij voor de r*chter komt.
Marco’s vingers
Het zedenfeit waar Marco voor terechtstaat is ontucht bij een minderjarig meisje, maar hoe ver is hij precies gegaan? Yvonne Coldeweijer, die meermaals heeft bewezen behoorlijk dichtbij het vuur te zitten, deelt vandaag op haar juicekanaal een heftig detail. Volgens haar is hij echt heel wat verder gegaan dan een beetje strelen.
Yvonne: “Zijn advocaten hebben gister in de media gebracht dat zij graag een dossier willen inbrengen met 29 getu!genverklaringen van mensen die zeggen dat het zou gaan om smaad en laster. Ik denk niet dat deze 29 mensen erbij waren toen hij met zijn vingers aan haar gesl*chtsdeel zat.”
Genoeg bewijs
Zo. Als dat waar is, dan is dat natuurlijk verschrikkelijk. “Dat is ook de reden dat het 0M deze 29 verklaringen op dit moment niet in behandeling wil nemen. Het 0M heeft genoeg bewijs om over te gaan tot vervolging van dit pure str*fbare feit. Het s*ksueel m!sbruik. Dat staat op zichzelf.”
Wordt deze zaak nog erger dan die tegen Thijs Römer? “Ik vind dit erger dan wat Thijs Römer gedaan heeft. Deze r*chtszaak zal meer dimensies krijgen dan die met de vieze appjes van Thijs. Ook omdat Marco een hele nare tegenaanval heeft ingezet.”
Audiotape
Het is nu al geruime tijd bekend dat er een zeer belastende audiotape zou liggen, waarop Marco een sch*ldbekentenis zou doen. Yvonne noemt dit ‘het meest overtuigende bewijs’. “Toen de moeder van het meisje, die dus al 25 jaar werkte voor Marco, het dagboekje (ook bewijs) las van haar dochter, is ze vrijwel direct naar Marco toegegaan.”
Om hem te confr0nteren. “Zijn reactie is opgenomen en wat hij daarop gezegd heeft vindt het 0M bewijs dat hij het inderdaad gedaan heeft. Door dat gesprek en de woorden van Marco heeft de moeder ook ontslag genomen (ze werkte voor hem, red.). Dat is blijkbaar ook te horen in het gesprek. Besef even hoe groot dit is.”
In therapie
Bevriende BN’ers kunnen écht niet doen of er niks aan de hand is, besluit Yvonne. “Marco is na de confrontatie met de moeder samen met het meisje een aantal keer in therapie gegaan, omdat zij hem als vaderfiguur zag en hij daar m!sbruik van heeft gemaakt. Dat is echt zeer verwarrend en traumatisch voor een tiener. 😣”
“Hij heeft haar daar dus ook in ondersteund, onder begeleiding van therapeuten. Misschien dat hij niet helemaal besefte dat zij het betasten niet wilde. Maar ze was 15, dus hij had sowieso zijn poten thuis moeten houden.”
Deskundigen verwachten dat de zaak tegen Marco op z’n vroegst eind volgend jaar van start gaat.
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.