Actueel
Woedende Marco Borsato wijst rechter op ‘zeer dubieuze rol’ John van den Heuvel!
Emotionele Marco Borsato spreekt laatste woord in rechtbank: “Er is een karikatuur van mij gemaakt”
De tweede zittingsdag in de strafzaak tegen Marco Borsato werd donderdagmiddag afgesloten met een intens en emotioneel moment. De zanger, tegen wie het 0penbaar Ministerie (OM) een gev*ngenisstraf van vijf maanden heeft geëist, kreeg de gelegenheid zijn laatste woord te spreken. Wat volgde, was een betoog dat balanceerde tussen frustratie, verdriet en de wens om gehoord te worden.
Borsato, zichtbaar aangeslagen, sprak met trilling in zijn stem en momenten van felle emotie. Het was zijn laatste kans om zich rechtstreeks tot de rechtbank te wenden voordat de rechters zich terugtrekken voor beraad.
“Er is een karikatuur gemaakt van wie ik ben”
De zanger begon zijn verklaring met een persoonlijke boodschap over zijn betrokkenheid bij het gezin van het vermeende slacht0ffer. Volgens Borsato is zijn inzet de afgelopen jaren verkeerd begrepen en op een negatieve manier voorgesteld.
“Er is een karikatuur gemaakt van waar ik als mens voor sta,” zei hij. “Ik heb me twintig jaar lang emotioneel en financieel ingezet voor dat gezin. Dat is iets wat ik niet kan ontkennen of wegstoppen.”
De zanger gaf aan dat de publieke beeldvorming, mede door mediaberichten, zijn leven drastisch heeft beïnvloed. Hij zei dat de beschuldigingen niet alleen zijn carrière, maar ook zijn persoonlijke relaties hebben verwoest.
“Er wordt over mij gesproken alsof ik een fictief figuur ben, niet als mens van vlees en bl0ed. Dat doet pijn, zeker als je weet dat de waarheid veel genuanceerder is dan wat er in de media verschijnt.”
Kritiek op het onderzoek van het 0penbaar Ministerie
Borsato uitte scherpe kritiek op de manier waarop het 0penbaar Ministerie de zaak heeft behandeld. Volgens hem kreeg de rechtbank slechts een beperkt beeld van het volledige dossier, waardoor belangrijke context ontbreekt.
“U heeft bijna helemaal niets gezien van wat er in het dossier zit,” stelde hij. “Als het aan het OM had gelegen, waren er helemaal geen verklaringen van mijn kant aan bod gekomen.”
De zanger beweert dat er omvangrijke dossiers bestaan met beeld- en schriftmateriaal dat volgens hem ontlastend is, maar niet is toegelaten in het proces.
“Er bestaan mappen vol documenten, foto’s en berichten die een totaal ander beeld schetsen,” zei hij met nadruk. “Maar het OM vond het te veel, te complex. Toch zijn dat precies de stukken die context bieden bij de situatie waarin dit allemaal is ontstaan.”
Zijn woorden maakten indruk in de zaal, waar de spanning voelbaar toenam.
Onvrede over niet meegenomen bewijsmateriaal
De kern van Borsato’s frustratie lag bij het feit dat volgens hem belangrijke stukken buiten het dossier zijn gehouden. Hij zei dat dit niet alleen hemzelf benadeelt, maar ook de waarheidsvinding in de zaak.
“Het OM heeft stukken genegeerd die mijn kant van het verhaal onderbouwen,” aldus de zanger. “Dat doet niet alleen iets met mij, maar ook met mijn vertrouwen in de rechtspraak. Toch blijf ik hopen dat deze rechtbank verder kijkt dan wat er op papier staat.”
Hij verwees meermaals naar de omvang van de informatie die volgens hem nooit aan bod kwam: “Er zijn drie ordners vol materiaal. U heeft daarvan nog geen derde gezien.”
Emotionele uitval naar media en publieke beeldvorming
Een opvallend moment tijdens zijn verklaring was de manier waarop Borsato sprak over de rol van de media. Hij beschuldigde bepaalde journalisten ervan de publieke opinie te hebben beïnvloed, waardoor hij bij voorbaat al werd veroordeeld in de ogen van het publiek.
Hoewel hij geen namen noemde, verwees hij duidelijk naar de invloed van misdaadjournalisten en talkshows die jarenlang over de zaak berichtten.
“Ik vraag me af waar persvrijheid ophoudt en sensatie begint,” zei hij. “Hoe kan het dat iemand in de media eenzijdig een verhaal brengt en daarmee mijn naam beschadigt, nog voordat er een rechter uitspraak heeft gedaan?”
De zanger benadrukte dat hij begrijpt dat journalisten hun werk doen, maar dat hij zich machteloos voelt tegenover de constante stroom van berichtgeving.
“Ik heb zes jaar gezwegen, omdat ik wist dat elk woord tegen me gebruikt kon worden,” zei hij. “Maar vandaag spreek ik, omdat ik het niet langer in stilte kan dragen.”
“Ik heb mij niet beroepen op mijn zwijgrecht”
Na zijn emotionele uitval richtte Borsato zich weer tot de rechtbank. Hij wilde duidelijk maken dat hij tijdens het hele proces meewerkte aan het onderzoek.
“Ik heb mij geen enkel moment beroepen op mijn zwijgrecht,” zei hij met nadruk. “Ik heb elke vraag beantwoord, hoe ongemakkelijk ook, omdat ik geloof dat alleen openheid tot rechtvaardigheid kan leiden.”
Hij liet weten dat hij vrede heeft met het feit dat de waarheid uiteindelijk aan de rechtbank is om te bepalen, maar dat hij hoopt dat zijn stem niet verloren gaat in het geheel.
“Ik wil elk blad omkeren, elk detail tonen. Niet om medelijden te wekken, maar om te laten zien dat er meer is dan wat tot nu toe is besproken. Wat ik vandaag heb gezegd, is alles wat ik nog kon doen.”
Dankbaarheid en vermoeidheid
Aan het einde van zijn verklaring leek de zanger vermoeid, maar ook opgelucht dat hij eindelijk zijn verhaal kon doen. Hij bedankte de rechtbank voor de gelegenheid om te spreken en zei te vertrouwen op een eerlijke beoordeling.
“Ik ben dankbaar dat ik dit heb mogen zeggen,” klonk het. “Of het iets verandert, weet ik niet. Maar ik kon niet zwijgen. Niet meer.”
Zijn toon verzachtte toen hij even stilviel. “Ik hoop dat u verder kijkt dan de koppen in de krant,” voegde hij eraan toe. “Er is meer aan dit verhaal dan de publieke perceptie.”
De zaal bleef daarna even stil. De emoties van de zanger waren voelbaar, en zelfs enkele aanwezigen uit het publiek leken zichtbaar geraakt door zijn woorden.
Reacties uit de zaal
Na afloop van zijn verklaring reageerden verschillende proceswaarnemers op de intensiteit van het moment. Rechterlijke verslaggevers noemden het “een zeldzaam openhartige afsluiting” van een emotioneel beladen zaak.
Een aanwezige beschreef de sfeer als “zwaar, maar menselijk”. “Je zag iemand die gebukt gaat onder de beschuldigingen, maar ook iemand die gelooft dat hij onrecht is aangedaan,” aldus een getuige.
De uitspraak volgt op 4 december
Na het slotwoord van Borsato sloot de rechtbank de zitting. De uitspraak staat gepland op woensdag 4 december om 10.00 uur.
Op dat moment zal duidelijk worden of de rechtbank het 0penbaar Ministerie volgt in de eis van vijf maanden onvoorwaardelijke celstraf, of dat er reden is voor vrijspraak of aanvullend onderzoek.
De verdediging, onder leiding van Geert-Jan en Carry Knoops, liet weten dat ze mogelijk nog zullen terugkomen op nieuwe informatie — waaronder telefoongesprekken die recent zijn opgedoken — maar alleen als dat relevant blijkt na de uitspraak.
Een onzekere toekomst
Voor Marco Borsato is het wachten op het oordeel van de rechtbank het laatste hoofdstuk in een proces dat al jarenlang zijn leven beheerst. Hoe de uitspraak ook uitvalt, duidelijk is dat de zaak een diepe indruk op hem heeft achtergelaten.
“Ik wil gewoon dat de waarheid naar buiten komt,” zei hij aan het einde van zijn verklaring. “Wat de uitkomst ook wordt, ik blijf geloven dat rechtvaardigheid bestaat.”
Met gebogen hoofd verliet hij de rechtszaal, terwijl de camera’s buiten alweer klaarstonden. Zijn blik was vast, maar vermoeid. Een man die, na jaren van stilte, eindelijk had gesproken — in de hoop dat iemand écht zou luisteren.
💬 “Ik heb alle vragen beantwoord, hoe ongemakkelijk ook. Ik wil alleen dat de waarheid wordt gezien.” — Marco Borsato, tijdens zijn laatste woord in de rechtbank
Nuria en Stijn uit Blind Getrouwd tien jaar later: “De romantiek ligt even in coma, maar de liefde leeft nog steeds”
Het is bijna niet te geloven, maar het is inmiddels tien jaar geleden dat Nuria en Stijn elkaar voor het eerst in de ogen keken — aan het altaar, voor miljoenen kijkers. Hun deelname aan het programma Blind Getrouwd was een van de meest besproken van het seizoen, maar vandaag bewijzen ze dat liefde die onverwacht begint, ook kan blijven bestaan.
Waar de meeste koppels uit het programma elkaar na verloop van tijd weer loslieten, groeiden Nuria en Stijn uit tot een hecht gezin. Toch geven ze toe dat ook hun relatie niet perfect is. In een eerlijk gesprek met TV-Familie vertellen ze hoe de liefde is veranderd door de jaren heen — en waarom echte verbinding soms meer betekent dan romantiek alleen.
Een huwelijk dat standhoudt
Toen Nuria en Stijn elkaar in 2015 ontmoetten, was dat letterlijk liefde op het eerste gezicht — of beter gezegd: op het eerste “ja-woord”. Ze stapten in het huwelijksbootje zonder elkaar ooit te hebben gesproken. Hun avontuur werd een van de populairste verhalen uit het programma, en al snel groeide het koppel uit tot publiekslievelingen.
Tien jaar later zijn ze nog steeds samen, met twee jonge kinderen en een druk gezinsleven. Daarmee behoren ze tot de zeldzame Blind Getrouwd-koppels die de tand des tijds hebben doorstaan.
“We houden enorm veel van elkaar,” zegt Stijn. “Maar we moeten eerlijk zijn: het gaat niet altijd vanzelf. De combinatie van werk, huishouden en twee jonge kinderen is soms een uitdaging.”
De balans tussen gezin en liefde
De realiteit van het dagelijks leven heeft de romantiek bij het koppel wat op de achtergrond gezet. Niet omdat de liefde verdwenen is, maar omdat andere dingen prioriteit hebben gekregen.
“De romantiek ligt bij ons een beetje in coma,” grapt Stijn met zijn kenmerkende humor. “Maar dat hoort erbij. We hebben zoveel om dankbaar voor te zijn, en soms is het gewoon even overleven in plaats van vonken en vuur.”
Nuria knikt begrijpend. “Er zijn dagen dat we elkaar nauwelijks echt spreken, behalve over praktische dingen: wie brengt de kinderen weg, wat eten we vanavond, wie haalt de was uit de machine. En dat is oké, want dat is ook een vorm van samenwerken.”
Ze geeft eerlijk toe dat ze soms de rust mist om nog tijd te maken voor elkaar. “Tegen de tijd dat de jongens eindelijk slapen, zijn we zelf uitgeput. Dan is het heerlijk om gewoon samen op de zetel te zitten met een glas wijn en Netflix. Meer hoeft dat niet te zijn.”
Kleine gebaren, grote betekenis
Hoewel het koppel toegeeft dat het vuurwerk van de beginjaren wat gedimd is, vinden ze dat geen reden tot zorg.
“De romantiek zit voor ons niet in grote gebaren of verrassingen,” zegt Stijn. “Het zit in de kleine dingen: een kus voor het slapengaan, elkaars hand vasthouden, samen lachen om iets onnozels. Dat is ook liefde.”
Volgens Nuria is het vooral belangrijk om mild te blijven voor elkaar. “We hebben een intens leven, en het is niet realistisch om te verwachten dat alles altijd perfect is. Liefde is ook weten dat het soms wat minder gaat, maar dat je elkaar toch blijft kiezen.”
Die nuchtere kijk op relaties maakt het koppel bijzonder geliefd bij hun volgers. Ze tonen dat liefde niet altijd sprookjesachtig hoeft te zijn om echt te zijn.
“We blijven eraan werken”
Toch willen Nuria en Stijn de romantiek niet voorgoed laten verdwijnen. Ze beseffen dat liefde ook onderhoud vraagt.
“Het is niet dat de romantiek weg is,” zegt Nuria. “Ze ligt gewoon even te slapen. We weten dat we er meer tijd voor moeten vrijmaken, en dat komt ook wel weer. Elke relatie kent fases.”
Het koppel probeert bewust kleine momenten in te bouwen, zelfs tussen de drukte door. “We sturen elkaar berichtjes overdag, of we plannen een avondje uit zonder de kinderen,” vertelt Stijn. “Soms is dat gewoon een wandeling of een etentje, maar het helpt om even samen te zijn zonder afleiding.”
Tien jaar liefde in evolutie
Wat hun relatie bijzonder maakt, is de manier waarop ze zijn meegegroeid met de veranderingen in hun leven. Wat begon als een televisie-experiment, is uitgegroeid tot een volwassen huwelijk gebaseerd op vertrouwen, humor en respect.
“We zijn niet meer dezelfde mensen als toen we elkaar leerden kennen,” zegt Nuria. “We zijn ouder, vermoeider misschien, maar ook rustiger. We weten beter wat we aan elkaar hebben.”
Stijn vult aan: “Liefde verandert. De passie van de beginjaren maakt plaats voor iets diepers — een soort verbondenheid die niet verdwijnt, ook al is het niet altijd spannend.”
Hun verhaal toont dat een relatie niet alleen draait om romantiek, maar om samen volhouden, aanpassen en blijven kiezen voor elkaar.
Liefde in tijden van chaos
Met twee jonge kinderen, een druk huishouden en hun eigen carrières, is het voor Nuria en Stijn soms balanceren tussen zorg, werk en liefde. Toch benadrukken ze dat het ouderschap hen ook dichter bij elkaar heeft gebracht.
“Je leert elkaar op een andere manier kennen als je samen kinderen hebt,” zegt Nuria. “Je ziet elkaars kwetsbaarheid, maar ook elkaars kracht. Dat schept een band die dieper gaat dan romantiek.”
Stijn vult aan: “Het is niet altijd gemakkelijk, maar het is wel echt. En dat is wat telt.”
De twee proberen hun kinderen dan ook een realistisch beeld van liefde mee te geven: dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is, maar dat respect en zorg de basis vormen van een sterk gezin.
Een voorbeeld voor andere koppels
Tien jaar na hun huwelijksdag inspireren Nuria en Stijn nog steeds veel kijkers van Blind Getrouwd. Hun verhaal is een tegenvoorbeeld van de snelle relaties en vluchtige verliefdheden van vandaag.
“We hebben geleerd dat het geheim van een goed huwelijk niet zit in perfectie,” zegt Stijn. “Het zit in blijven praten, blijven lachen en elkaar de ruimte geven om te groeien.”
Hun openheid over de minder romantische kant van hun huwelijk wordt dan ook positief ontvangen. Veel mensen herkennen zich in hun woorden: de dagelijkse sleur, de vermoeidheid, maar ook de warmte van een stabiele relatie.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw”
Op de vraag hoe ze hun relatie nog spannend houden, antwoordt Nuria nuchter: “Door gewoon te blijven investeren in elkaar. Ook al is het maar tien minuten per dag om even echt te praten.”
Stijn glimlacht: “We hebben geen sprookjeshuwelijk. Maar we hebben iets wat waardevoller is: eerlijkheid, vertrouwen en humor. En zolang we dat hebben, komt de rest vanzelf.”
Slot: liefde die meegroeit met het leven
Tien jaar na hun televisietrouwdag tonen Nuria en Stijn dat ware liefde niet altijd spectaculair hoeft te zijn. Hun huwelijk is een verhaal van groei, vriendschap en volharding — en juist dat maakt het zo herkenbaar.
Ze hebben geleerd dat passie komt en gaat, maar dat echte liefde blijft bestaan in kleine gebaren, zachte woorden en het stille besef dat je samen sterker bent dan alleen.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw,” zegt Nuria tot besluit. “Soms met een knuffel, soms met een zucht, maar altijd met liefde.”
Hun eerlijkheid maakt hen niet alleen een uitzonderlijk Blind Getrouwd-koppel, maar ook een realistisch voorbeeld van hoe liefde er in het echte leven uitziet: niet perfect, maar echt.