Actueel
Winkels niet langer verplicht om contant geld aan te nemen
Contant geld is in Nederland nog altijd een wettig betaalmiddel, maar steeds meer winkels en horecagelegenheden kiezen ervoor om alleen nog cashless betalingen te accepteren. Dit betekent dat je bij zogeheten ‘pin-only’ winkels niet met munten of briefjes terechtkunt, maar verplicht moet betalen met een pinpas of mobiele betaalmethode.
Dit roept een belangrijke vraag op: is het wettelijk toegestaan om contant geld te weigeren? En wat betekent dit voor consumenten die liever of uitsluitend met cash betalen?
Contant geld steeds vaker geweigerd
De afgelopen jaren is het aantal winkels en horecagelegenheden dat geen contant geld accepteert flink toegenomen. Zelfs pretparken en andere grote uitgaansgelegenheden stappen steeds vaker over op ‘pin-only’ beleid.
Voor sommige consumenten is dit een zorgwekkende ontwikkeling. Niet iedereen beschikt over een pinpas of heeft toegang tot mobiel bankieren. Daarnaast geven sommige mensen er simpelweg de voorkeur aan om cash te gebruiken, bijvoorbeeld vanwege privacyredenen of om meer grip op hun uitgaven te houden.
Mogen winkeliers contant geld weigeren?
De Nederlandse wet verplicht niemand om alle wettige betaalmiddelen te accepteren. Dit betekent dat een winkel of horecagelegenheid er zelf voor mag kiezen om contant geld niet als betaalmiddel toe te staan.
Op de website van de Rijksoverheid wordt dit heel duidelijk uitgelegd:
- Winkeliers zijn niet verplicht om contant geld (biljetten en munten) te accepteren.
- Ondernemers mogen er zelf voor kiezen om uitsluitend pinbetalingen of creditcards toe te staan.
- Dit geldt ook voor andere betaalmethoden, zoals cryptovaluta of betaal-apps.
- Wel moeten ondernemers duidelijk aangeven welke betaalmiddelen ze niet accepteren. Dit kan bijvoorbeeld via raamstickers of kassastickers.
Met andere woorden: contant geld is wettig betaalmiddel, maar dat betekent niet dat ondernemers verplicht zijn om het te accepteren.
Wat als je alleen contant geld bij je hebt?
Als een winkel aangeeft alleen pinbetalingen te accepteren, en je hebt geen pinpas of mobiel bankieren, dan is dat pech. De ondernemer is niet verplicht om een uitzondering te maken. Dit kan vervelend zijn als je ergens onverwachts contant wilt betalen en pas ter plekke ontdekt dat dit niet mogelijk is.
Consumenten die geen digitale betaalmiddelen gebruiken, moeten daarom steeds beter opletten bij welke winkels of horecazaken ze terechtkunnen met contant geld.
Extra kosten voor contante betalingen: mag dat?
Sommige winkels accepteren wél contant geld, maar rekenen hier extra kosten voor. Bijvoorbeeld omdat zij hun geldtransport of administratiekosten moeten dekken. Ook hier is de wet duidelijk:
- Winkeliers mogen extra kosten in rekening brengen voor contante betalingen.
- Dit moet wél vooraf duidelijk worden gecommuniceerd, zodat klanten hier rekening mee kunnen houden.
Waarom kiezen winkels voor ‘pin-only’?
Voor ondernemers zijn er verschillende redenen om geen contant geld meer te accepteren:
- Minder kans op diefstal: Winkels zonder cash hebben minder risico op overvallen of interne diefstal.
- Snellere transacties: Pinbetalingen gaan sneller en voorkomen wachtrijen bij de kassa.
- Minder fouten: Contant geld vereist handmatige administratie, wat foutgevoelig is.
- Minder kosten: Banken rekenen kosten voor stortingen van contant geld en geldtransport.
- Gezondheid en hygiëne: Sommige ondernemers wijzen op het risico op bacteriën op briefgeld en munten.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Hoewel contant geld nog altijd een wettig betaalmiddel is, lijkt het gebruik ervan af te nemen. Steeds meer winkels en horecagelegenheden zetten in op digitale betalingen.
Toch is het onwaarschijnlijk dat contant geld helemaal verdwijnt. De overheid benadrukt dat het belangrijk is dat iedereen moet kunnen blijven betalen, ook mensen die geen digitale alternatieven gebruiken.
Wat vind jij van de opkomst van pin-only winkels? Deel je mening in de reacties en laat ons weten hoe jij hier tegenaan kijkt!
Karlien en Thomas uit Blind Getrouwd: liefde op afstand, maar sterker dan ooit
Wanneer twee mensen elkaar voor het eerst ontmoeten aan het altaar, verwacht bijna niemand dat ze jaren later nog steeds samen zijn. Toch zijn Karlien Bongaerts en Thomas Michielsen het levende bewijs dat liefde die spontaan begint, ook stand kan houden. Hun match in Blind Getrouwd bleek één van de meest harmonieuze in de geschiedenis van het programma — en vandaag vormen ze nog steeds een koppel.
Maar zelfs in een relatie vol liefde en respect blijft één uitdaging hardnekkig bestaan: de afstand tussen hun levens.
Tien jaar Blind Getrouwd: waar staan de koppels nu?
In de speciale jubileumuitzending 10 jaar Blind Getrouwd blikt presentatrice Frances Lefebure terug op de meest memorabele koppels uit de voorbije seizoenen. Ze bezoekt stellen die dankzij het experiment niet alleen de liefde, maar ook zichzelf beter leerden kennen.
Bij Karlien en Thomas is meteen duidelijk: hun band is nog steeds warm, oprecht en vol humor. Toch heeft hun relatie een bijzondere dynamiek die hen al jaren uitdaagt — ze wonen namelijk nog steeds niet samen.
“We hebben het goed samen,” vertelt Karlien met een glimlach, “maar de afstand blijft iets waar we elke week opnieuw mee moeten omgaan.”
Twee steden, twee levens
Thomas woont in Antwerpen, terwijl Karlien haar thuis heeft in Hasselt. Geen werelduit elkaar, maar net ver genoeg om het verschil te voelen. Zeker omdat Thomas geen rijbewijs heeft, ligt de verantwoordelijkheid voor het pendelen meestal bij Karlien.
“We zien elkaar vooral in het weekend,” legt ze uit. “Dan maken we er het beste van: samen koken, wandelen, op restaurant gaan. Maar doordeweeks is het stil.”
Het is een realiteit die veel koppels herkennen: de afstand is niet onoverkomelijk, maar ze vraagt organisatie, geduld en wederzijds begrip.
De impact van afstand op hun relatie
Hoewel Karlien en Thomas zichtbaar gelukkig zijn, geven ze toe dat de fysieke afstand af en toe zwaar weegt.
“Ik voel me goed bij Thomas,” zegt Karlien openhartig. “Maar de afstand blijft een serieuze drempel. Er zijn momenten waarop ik verlang naar het simpele: thuiskomen, elkaar zien, samen op de bank zitten. Dat mis ik soms.”
Thomas begrijpt dat gevoel, maar bekijkt het ook met relativeringsvermogen. “Het is niet ideaal, maar het werkt,” zegt hij. “Misschien juist omdat we elke ontmoeting bewuster beleven. We nemen niets vanzelfsprekend.”
Hun eerlijkheid is ontwapenend — geen groot drama, geen verwijten, maar gewoon twee mensen die leren omgaan met hun realiteit.
Werk en afstand: de praktische puzzel
De grootste hindernis bij het samenwonen is niet hun liefde, maar hun werk. Thomas werkt in Sint-Niklaas, terwijl Karlien in Hasselt actief is. Een verhuizing zou voor één van beiden een aanzienlijke verandering betekenen — mogelijk zelfs een carrièreswitch.
“Verhuizen doe je niet zomaar,” legt Karlien uit. “Het gaat niet alleen over dozen inpakken, maar over een leven herschikken. Familie, werk, vrienden… alles speelt mee.”
Thomas knikt. “We willen het niet overhaasten. We praten erover, we dromen erover, maar het moet op het juiste moment gebeuren.”
Die nuchtere houding typeert het koppel. Waar andere stellen zich laten meeslepen door haast of verwachtingen, kiezen zij voor rust en realisme.
“Toekomstplannen zijn er zeker”
Ondanks de afstand twijfelt niemand aan hun verbondenheid. In de uitzending benadrukt Frances Lefebure dat hun interactie nog steeds even natuurlijk aanvoelt als in hun eerste weken samen.
“Toekomstplannen zijn er zeker,” zegt Thomas met een glimlach. “We weten allebei dat we samen verder willen. Alleen zoeken we nog de juiste manier.”
Voorlopig vinden ze balans in hun ritme: samen in het weekend, contact via video en berichten door de week. En die balans lijkt te werken.
“Soms vragen mensen: ‘Wanneer trekken jullie eindelijk samen in?’” lacht Karlien. “Maar voor ons voelt dit nu goed. We laten het groeien op ons tempo.”
De kracht van hun match
Toen Karlien en Thomas aan Blind Getrouwd deelnamen, was hun klik meteen voelbaar. Waar andere koppels moesten wennen aan de camera’s, leken zij zich moeiteloos aan te passen. Hun eerste gesprekken waren luchtig, maar toch diep — vol humor, wederzijds respect en nieuwsgierigheid.
De experts die hen koppelden, prezen hun emotionele volwassenheid. Ze konden praten zonder te oordelen, luisteren zonder te onderbreken, en lachen zonder spanning.
“We zijn geen mensen van drama,” zei Thomas toen al. “We houden het liever echt.”
Die nuchtere houding is waarschijnlijk ook de reden dat ze, jaren later, nog steeds samen zijn.
Kleine momenten, grote betekenis
Wat Karlien en Thomas onderscheidt van veel andere koppels, is hun vermogen om geluk te vinden in eenvoud. Geen spectaculaire reizen of grootse plannen, maar kleine momenten die tellen.
“Een avondje samen koken of gewoon wandelen in de stad — dat is voor mij het mooiste,” vertelt Karlien. “Het zijn die momenten waarop je voelt: dit is mijn thuis, ongeacht waar we zijn.”
Hun weekends samen zijn heilig. Dan draait alles om ontspanning, samenzijn en humor. “We hebben een traditie,” lacht Thomas. “Elke zondag eten we wafels bij het ontbijt. Dat is ons vaste ritueel.”
Frances Lefebure: “Ze bewijzen dat liefde in de details zit”
Presentatrice Frances Lefebure was zichtbaar geraakt tijdens haar bezoek. “Wat me bij Karlien en Thomas opviel, is hun rust,” zegt ze. “Ze hoeven niet te bewijzen dat ze gelukkig zijn. Je voelt gewoon dat het goed zit. Ze bewijzen dat liefde niet altijd groots hoeft te zijn — soms zit ze in de details.”
Het contrast met sommige andere Blind Getrouwd-koppels is groot: geen drama, geen verwijten, maar een oprechte, volwassen verbinding.
Liefde als werkwoord
In hun openhartige gesprek benadrukken Karlien en Thomas dat liefde, ook na Blind Getrouwd, een werkwoord blijft.
“Mensen denken soms dat het experiment alles bepaalt,” zegt Karlien. “Maar de echte uitdaging begint pas daarna. Je moet blijven praten, blijven luisteren, blijven kiezen voor elkaar.”
Thomas vult aan: “Het huwelijk op televisie was het begin, maar nu leven we het écht. En dat maakt het bijzonder.”
Een toekomst vol mogelijkheden
Hoewel ze voorlopig elk in hun eigen stad wonen, sluiten Karlien en Thomas niet uit dat er op termijn verandering komt. Ze houden de deur open voor nieuwe kansen — misschien een gezamenlijke woning op een centrale plek tussen Hasselt en Antwerpen.
“We dromen soms van een huis met een tuin,” vertelt Karlien. “Niet te groot, gewoon iets gezelligs waar we samen kunnen bouwen aan de toekomst.”
Wat vaststaat, is dat ze die toekomst samen willen invullen — stap voor stap, met geduld en vertrouwen.
Conclusie: liefde zonder haast
Na tien jaar Blind Getrouwd tonen Karlien en Thomas dat ware liefde niet altijd spectaculair hoeft te zijn. Hun verhaal draait niet om snelheid of perfectie, maar om geduld, respect en echtheid.
Ze wonen nog niet samen, maar ze groeien wel samen — en dat is misschien wel de mooiste vorm van vooruitgang.
“We doen het op onze manier,” besluit Karlien. “Liefde is geen race. Zolang we elkaar blijven vinden, maakt afstand niet uit.”
Een eenvoudige zin die alles samenvat: hun huwelijk begon aan het altaar, maar wordt elke dag opnieuw gekozen — met hart, humor en hoop.
💬 Wat vind jij van Karlien en Thomas als koppel? Denk jij dat ze binnenkort gaan samenwonen? Deel je mening of stuur hen een lief bericht via onze Facebookpagina!