Actueel
Vrouw Rob de Nijs heeft slecht nieuws: ´Het gaat heel slecht met hem´
Het gaat “niet zo ontzettend, geweldig goed” met Rob de Nijs. Dat vertelde zijn vrouw Jet maandagavond aan tafel bij Eva Jinek op NPO 1. De zanger, die al lange tijd lijdt aan de z1ekte van P@rkinson, heeft steeds meer last van de progressieve aard van de z1ekte. “Hij heeft het goed, maar hij is wel goed z1ek,” gaf Jet aan in de AVROTROS-talkshow Eva.
Een leven in het teken van zorg
Jet de Nijs leeft volledig in dienst van haar man. Ze vertelde openhartig hoe hun dagelijkse leven eruitziet. “Het is een heel klein, beperkt leven, maar het zorgt tegelijkertijd ook wel voor rust en harmonie.” Volgens haar is het niet alleen kommer en kwel: “Het is ook heel mooi, zacht en intiem, maar soms ook heel druk en soms ook heel verdrietig.”
Geen verzorgingstehuis
Ondanks de intensieve zorg die Rob nodig heeft, wil Jet hem niet naar een verzorgingstehuis laten gaan. “Ik had kunnen zeggen: ‘Eigenlijk is het de tijd dat je naar een verzorgingstehuis gaat.’ Maar dat willen we gewoon niet,” benadrukte ze. Zowel Rob als zijzelf willen thuis blijven en samen genieten van de momenten die ze nog hebben.
Positieve momenten
Ondanks de zware situatie proberen Rob en Jet zoveel mogelijk mooie momenten samen te beleven. “We zitten niet iedere dag met tranen in de ogen weg te stoffen,” zei Jet. “We maken er nog heel veel moois van.” Dit optimisme helpt hen om het leven draaglijk te houden, ondanks de uitdagingen die de z1ekte met zich meebrengt.
Première van musical Malle Babbe
Aanstaande zondag gaat in het DeLaMar Theater in Amsterdam de musical Malle Babbe in première. De voorstelling draait om het leven van Rob de Nijs. Acteur René van Kooten speelt de hoofdrol, terwijl Lottie Hellingman en Maartje van de Wetering afwisselend de rol van Jet vertolken.
Een emotioneel weerzien met het theater
Rob en Jet hebben de musical al gezien, en dat was voor hen een bijzonder moment. “Dit was zo fantastisch om te mogen zien,” vertelde Jet. “Het is zó Robs habitat, zo’n theater. Hij stond ook weer direct aan, meezingen en meeklappen.” Dit laat zien hoeveel het podium voor Rob heeft betekend in zijn leven.
De impact van het afscheid
De musical belicht belangrijke momenten uit het leven van de zanger en laat zien hoe hij zijn carrière heeft opgebouwd. Het is een eerbetoon aan zijn werk en een manier om zijn muzikale nalatenschap levend te houden. Voor Jet is het een emotionele ervaring om haar man zo terug te zien op het toneel.
Blijven vechten
Ondanks de uitdagingen die P@rkinson met zich meebrengt, blijft Jet positief. “Het is zwaar, maar we blijven doorgaan. We maken er het beste van,” zei ze. Haar liefde en toewijding aan Rob zijn duidelijk voelbaar in haar woorden.
Een waardig afscheid?
De musical en de aandacht rondom Robs carrière maken duidelijk dat hij een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten in de Nederlandse muziekwereld. Of dit een laatste eerbetoon is, blijft afwachten, maar voor Jet en Rob is het vooral een kans om nog één keer te genieten van het theater, de plek waar Rob zich altijd thuis voelde.
De gezondheidstoestand van Bruce Willis blijft de afgelopen tijd verder achteruitgaan, en dat laat diepe sporen na bij zijn familie. Volgens mensen uit zijn directe omgeving is er binnen het gezin een pijnlijk maar eerlijk besef gegroeid: de man die hij ooit was, is langzaam aan het verdwijnen. Zijn dochters hebben daar in stilte al afscheid van genomen – niet van hun vader als persoon, maar van wie hij vroeger was.
Samen, zolang het kan
Tijdens de feestdagen probeert de uitgebreide familie Willis zo veel mogelijk samen te zijn. Dat betekent: Demi Moore met dochters Rumer, Scout en Tallulah, én Bruce’ huidige vrouw Emma Heming met hun dochters Mabel en Evelyn. De samenstelling is bijzonder, maar de band is hecht. Alles draait om nabijheid, rust en het maken van herinneringen – hoe klein die momenten soms ook zijn.
Binnen de familie leeft het besef dat elke kerst, elk gezamenlijk etentje of simpel samenzijn extra betekenis heeft gekregen. Niet vanuit angst, maar vanuit waardering. Niemand weet hoe de toekomst eruitziet, maar iedereen voelt dat het nu telt.
Een bron vertelt: “De feestdagen waren altijd al belangrijk voor deze familie. Juist nu willen ze die momenten koesteren. Ze voelen zich dankbaar dat Bruce er nog is en dat ze hem kunnen omringen met liefde.”
Afscheid in fases
Het woord ‘afscheid’ krijgt in dit verhaal een andere lading. Het gaat niet om een plots einde, maar om een proces dat zich langzaam ontvouwt. De z!ekte waarmee Bruce te maken heeft, is onomkeerbaar. Dat betekent dat zijn dochters hebben moeten leren loslaten, stap voor stap, terwijl hij fysiek nog bij hen is.
Dat afscheid is niet luid of publiek. Het gebeurt in kleine momenten: wanneer hij hen niet meer herkent, wanneer een gesprek niet meer lukt, of wanneer een herinnering alleen nog bij hen leeft. Het is r0uw in lagen – zonder duidelijke einddatum.
Rumer Willis sprak daar onlangs openhartig over. Ze vertelde dat haar vader haar soms niet meer herkent, maar dat ze daar niet verbitterd over is. “Ik ben vooral dankbaar dat ik hem nog kan vasthouden, hem kan knuffelen. Dat gevoel blijft.”
Leven met een veranderend contact
Bruce heeft intensieve zorg nodig, dag en nacht. Zijn z!ekte beïnvloedt vooral zijn cognitieve vermogens en communicatie. Voor zijn omgeving was die verandering in het begin beangstigend. Emma Heming beschreef dat eerder als confronterend: “Hij was niet meer de warme, open Bruce die iedereen kende. Dat was moeilijk om te zien.”
Toch heeft de familie een nieuw evenwicht gevonden. Door professionele begeleiding, structuur en veel geduld hebben ze geleerd om op andere manieren contact te maken. Communicatie verloopt niet meer via woorden, maar via aanraking, gezichtsuitdrukking en aanwezigheid.
“We hebben een manier gevonden om met hem te zijn,” vertelde Emma. “Niet zoals vroeger, maar op een nieuwe manier die werkt.”
De kracht van nabijheid
Wat opvalt in de verhalen van mensen rond Bruce Willis, is de nadruk op liefde en rust. Er is geen strijd tegen wat niet meer kan. In plaats daarvan wordt er gekeken naar wat er nog wél is: momenten van herkenning, een glimlach, een hand vasthouden, samen in stilte zijn.
Voor zijn dochters is dat een leerproces geweest. Ze hebben moeten accepteren dat hun rol verandert: van kind naar verzorger, van herinneringen ophalen naar nieuwe rituelen creëren. Het vraagt volwassenheid, maar ook zachtheid.
Die houding wordt door velen als bewonderenswaardig gezien. Op sociale media spreken fans hun respect uit voor de manier waarop de familie met de situatie omgaat. Zonder drama, zonder publieke uitbarstingen – maar met openheid en menselijkheid.
Geen grote woorden, wel betekenis
Wat dit verhaal zo aangrijpend maakt, is juist het ontbreken van grote uitspraken. Niemand probeert de situatie mooier te maken dan hij is. Tegelijkertijd is er geen wanhoop. Het is een verhaal over aanpassen, over leven met wat er is, en over liefde die niet verdwijnt, ook als herkenning dat soms wel doet.
Bruce Willis was jarenlang een icoon op het scherm: sterk, charismatisch, onverzettelijk. In deze fase van zijn leven is hij dat op een andere manier geworden – als middelpunt van een familie die laat zien wat zorg, trouw en verbondenheid betekenen.
Een ander soort nalatenschap
Voor zijn dochters zal hun vader altijd meer zijn dan de z!ekte die hem nu beperkt. Hij blijft de man van hun jeugd, van films, van herinneringen die niemand hen kan afnemen. Tegelijk leren ze hem opnieuw kennen, in stilte, in kwetsbaarheid.
Die dubbele werkelijkheid is zwaar, maar ook verbindend. Het dwingt tot vertraging, tot aanwezig zijn in het moment. En misschien is dat wel de grootste les die deze periode met zich meebrengt.
Zoals een familievriend het verwoordt: “Ze r0uwen niet alleen om wat verdwijnt, maar vieren ook wat er nog is.”
Liefde zonder voorwaarden
In alles wat naar buiten komt over Bruce Willis en zijn familie, staat één ding centraal: liefde zonder voorwaarden. Niet afhankelijk van woorden, prestaties of herkenning. Gewoon er zijn, samen.
En misschien is dat, los van roem en carrière, uiteindelijk de meest menselijke rol die iemand kan spelen.